ဂ်ပန္ေရာက္ဥာဏ္ၾကီးရွင္မ်ား။

JICA center အခန္းေတြမွာ မီးမေလာင္ရေအာင္အခန္းထဲမွာ smoke sensor တပ္ထားပါတယ္။ အခန္းထဲမွာ ေဆးလိပ္ေသာက္ရင္ sensor ကအသံျမည္ပါတယ္။ အနံ႕ဆက္ရွိေနမယ္ဆိုရင္ အမိုးကေနေရေတြပန္းထြက္လာပါတယ္။ အခန္းမီးကိုလဲ ပါ၀ါနည္းတဲ့ breaker တပ္ထားပါတယ္။ ထမင္းဟင္းခ်က္လို႔မရေအာင္ပါ။ breaker ကိုလဲ ျဖဳတ္လို႔မရေအာင္၊ျဖဳတ္ရင္လဲသိေအာင္ ရက္ဆြဲေရးထားတဲ့ cellotape ကပ္ထားပါတယ္။ အဲ့ဒါကို အနံျပင္းတဲ့ျမန္မာဟင္းေတြ ရေအာင္ခ်က္စားၾကတယ္။ အိမ္သာထဲမွာ exhaut fan ရွိတာမို႕ ကမုတ္ေပၚမွာ တင္ခ်က္ၾကတယ္။ ျမန္မာအဂၤ်င္နီယာေတြက cellotape ေပၚကစာမပ်က္ေအာင္  breaker ေျပာင္းတပ္ေပးတယ္။ အခန္းကို ေန႕တိုင္းသန္႕ရွင္းေရးလာလုပ္လို႕ ခ်က္စားတဲ့ ဆန္စတာေတြကို ရန္ကုန္ကပါလာတဲ့ ေသတၱာထဲမွာထဲ့သိမ္းျပီးေသာ့ခတ္ထားရတယ္။ အခန္းထဲမွာလဲ က်မေနေအာင္သတိထားသိမ္းျပီးမွ အလုပ္သြားရတယ္။ အဲ့ဒီတံုးက စဥ္းစားမိတာက ငါဘာ အကုသိုလ္မ်ားလုပ္ခဲ့လို႕ ကိုယ့္ပိုက္ဆံနဲ႕ကိုယ္ဘာလို႕ခိုးေခ်ာင္ခိုး၀ွက္စားေနရတာလဲလို႕ အခုမွ အေျဖေတြ႕တယ္။ ဘာအကုသိုလ္ေၾကာင့္မွ မဟုတ္ဘူး။ ပိုက္ဆံမက္တဲ့ေလာဘနဲ႕ ကိုယ့္ျမန္မာစာနဲ႕မိတ္ေဆြေတြကိုမက္တဲ့ ေလာဘေၾကာင့္ပဲ။
 တစ္ၾကိမ္မွာေတာ့ ရန္ကုန္ကေရာက္စ ျမန္မာပညာသင္ႏွစ္ဦး အခန္းထဲမွာ ရန္ကုန္ကပါလာတဲ့ အမဲသားေျခာက္ေတြခ်က္တာ အမိုးကေရေတြလဲပန္းထြက္၊အသံေတြလဲျမည္တာနဲ႕ဟင္းအိုးကိုင္ျပီး corridor ကိုထြက္လာတယ္။ corridor ကို security က camera ေတြနဲ႕အျမဲၾကည့္ေနတာ။ သူတို႕ဟင္းအိုးေရာ rice cooker ေရာ္သိမ္းသြားျပီး ရန္ကုန္ျပန္မွျပန္ေပးတယ္။
     ဂ်ပန္မွာ စက္နဲ႕ေလာင္းကစားတဲ့ (ပါခ်င္ကို)ဆိုတာ ေနရာတိုင္းလိုလိုမွာရွိတယ္။ ဂ်ပန္ေတြက တကမၻာလံုးကိုသူတို႕ေစတနာ၊ေမတၱာရွိတယ္ဆိုတဲ့ နံမည္ေကာင္းျပခ်င္တယ္။ ဒါေၾကာင့္ JICA အေထာက္အပံ့ေတြ နိုင္ငံေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကိုေပးတယ္။ ဒါေပမဲ့သူမ်ားနိုင္ငံေတြကိုေတာ့ သူတို႕ရဲ့နည္းပညာေတြမရေစခ်င္ဘူး။ သင္တန္းမွာ ဘာမွ သိပ္မသင္ဘူး။သူတို႕ေထာက္ပံ့တဲ့ပိုက္ဆံသူတို႕တိုင္းျပည္မွာပဲသံုးျပီးျပန္ေစခ်င္တယ္။ ပညာေတာ္သင္တစ္ေယာက္က ဘာမွသင္စရာမရွိေတာ့ ေလာင္းကစားတဲ့ စက္နဲ႕ေန႕တိုင္းသြားကစားတယ္။ ကစားရင္း စက္၇ဲ့အထာကိုသိသြားျပီးသူကစားတိုင္းနိုင္လို႕ ဆိုင္ရွင္က စက္ကိုလဲျပစ္တယ္။ ဒါလဲသူပဲနိုင္ေတာ့ ေနာက္လာမကစားဖို႕ ဆိုင္ကလူမိုက္နဲ႕ႏွင္ရတဲ့ အေျခအေနေရာက္သြားတယ္။
     ဂ်ပန္က ေဟာ္တည္မွာ အဲ့ဒီအခ်ိန္ထဲက mini bar ထားျပီး ေ၇ခဲေသတၱာထဲက စားစရာေတြယူရင္ automatic front desk ကို bill ေရာက္တယ္။ အဲ့ဒါ ျမန္မာတစ္ေယာက္က bar ထဲက အရက္ေတြအားလံုးေသာက္ျပစ္တာ သူ႕ကို stretcher နဲ႕ျပန္သယ္ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ပိုက္ဆံ တစ္ျပားမွ မကုန္ခဲ့ဘူးတဲ့။ ဘာျဖစ္လို႕လဲ လို႕စပ္စုၾကည့္ေတာ့ automatic front desk ကို bill ေရာက္တယ္ဆိုတာ အထဲကပစၥည္းယူလိုက္ရင္အေလးခ်ိန္ေပါ့သြားလို႕ signal ေရာက္တာ။  signal မေရာက္ေအာင္ပစၥည္းယူတဲ့အခါ ေအာက္ေျခ  signal ျဖစ္မဲ့ေနရာကိုလက္ခေလးနဲ႕ဖိျပီး အေလးခ်ိန္တူတဲ့ေရထဲ့ထားတဲ့ပုလင္းကိုျပန္ထဲ့လိုက္တယ္တဲ့။
ေနာက္လူေတာ့ ေရေတြပဲေသာက္ရေတာ့မယ္ထင္တယ္။
 က်မက သူငယ္ခ်င္းျမန္မာသူနာျပဳတစ္ေယာက္နဲ႕ ျမန္မာျပည္ျပန္မဲ့သူေတြကို အျပန္ပစၥည္းေတြလိုက္သိမ္းေပးေလ့ရွိပါတယ္။ တခါေတာ့ ျပန္မဲ့သူက  ေနာက္မွာ ဘုနဲ႕TV  ကိုဖြင့္ျပီးအထဲမွာ နာရီေတြကို   cellotape ေတြနဲ႕ကပ္တာေတြ႕ရတယ္။ ရန္ကုန္က custom မေတြ႕ေအာင္တဲ့။ နာရီအလံုး ၁၀၀ ေလာက္ေတာ့အသာေလးပဲတဲ့။
   တိုက်ိဳမွာ prepayed phone card ေတြက ျမိ႕တြင္းေရာ္နိုင္ငံျခားေရာ္ေခၚလို႕ရတယ္။ဒါေပမဲ့ ျမိဳ႕တြင္းက တစ္ယူနစ္ကို ရမ္ ၁၀ ပဲက်ျပီး ျမန္မာျပည္ေခၚရင္ ရမ္ ၁၀၀ က်တယ္။ ရမ္ ထဲ့ျပီးလဲေျပာလို႕ရတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က ရမ္ ကို အေပါက္ေသးေသးေလးေဖါက္ၾကိုးထဲ့ထားျပီး၊ ဖုန္းေခၚျပီးရင္ၾကိုးဆြဲျပီးပိုက္ဆံျပန္ထုတ္တယ္တဲ့။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေတာ့ဖုန္းကိုဘယ္လိုလုပ္လိုက္လဲမသိဘူး၊ ျမန္မာျပည္ေခၚရင္ ရမ္ ၁၀ ပဲက်တယ္။ သူတို႕ေျပာျပီးရင္ က်န္တဲ့ ျမန္မာေတြကိုအေၾကာင္းၾကားတယ္။ အဲ့ဒီဖုန္းေရွ႔မွာ ျမန္မာေတြဖုန္းေျပာဖို႕တန္းဆီေနၾကတာ။ မသိတဲ့ဂ်ပန္ေတြက ဒီျပင္ဖုန္းလဲ ရွိတယ္ ေစာင့္ဖို႕မလို ဘူးလိုေျပာျပတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်မတို႕ျမန္မာေတြက sentimental ျဖစ္တယ္။ ဒီဖုန္းနဲ႕မွလို႕ျပန္ေျဖၾကတယ္။
   ဂ်ပန္ telephone co က ျမန္မာျပည္ေခၚတာမ်ားတယ္ဆိုျပီး ျမန္မာျပည္အထူး phone card ထုတ္တယ္။ ၀ယ္မဲ့သူမရွိလို႕ ထုတ္တာရပ္လိုက္ရတယ္။
     Center က TV လိုင္း ၁၀ ခုေလာက္ရွိတယ္။ အားလံုး အလကားၾကည့္လို႕ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ လိုင္း ၂ ကေတာ့ ပိုက္ဆံေပးရတယ္။ အဲ့ဒါကိုလဲ ျမန္မာေတြအလကားၾကည့္တဲ့အျပင္ တျခားနိုင္ငံျခားသားေတြကိုပါ အလကားျပၾကတယ္။ ဘယ္လိုလုပ္တာလဲလို႕စပ္စုၾကည့္ေတာ့။ front desk ကိုသြားတဲ့ လိုင္းကို ပင္အက္နဲ႕စိုက္ထားရင္ signal မသြားေတာ့ဘူးတဲ့။
   ၁၉၆၀ က world bank က မွတ္ခ်က္ထုတ္တယ္။ Asia မွာျမန္မာနိုင္ငံက သရံဇာတာၾကြယ္၀ျပီး၊လူေတြကလည္း IQ ျမင့္လို႕ အတိုးတက္ဆံုးျဖစ္မယ္တဲ့။ မွန္ လား ? မ မွန္ဘူးလား ?