က်န္ေတာ္က ဦးေမာင္ေမာင္ရဲ့ ႏွလံုးပါ

က်န္ေတာ္က ရုပ္မေခ်ာပါဘူး။  အထင္ႀကီးစရာေကာင္းတဲ့ ဥပတိရုပ္လည္း မရိွပါဘူး။ က်န္ေတာ့္အသားက နီညိဳေရာင္ပါ။ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ၁၂ ေအာင္စ ရွိပါတယ္။ က်န္ေနာ္ဟာ ဦးေမာင္ေမာင္ရဲ့ သစၥာရွိတဲ့ကၽြန္ပါ။ ဦးေမာင္ေမာင္ဟာ အသက္ ၄၅ ႏွစ္ ရွိ ပါၿပီး။ သူဟာ ရုပ္ရည္ ေခ်ာ္ေမာ္ခန္႔ျငားၿပီး သားသမီး ၃ ေယာက္ရဲ့ဖခင္၊ ဇနီးေခ်ာ္ေလးရဲ့ ေအာင္ျမင္တဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ တစ္ေယာက္ပါ။

က်န္ေနာ္က ဦးေမာင္ေမာင္ရဲ့ရင္ပတ္ထဲမွာ အေၾကာေတြနဲ႔ တြဲဆိုင္းၿပီးရွိေနပါတယ္။ က်န္ေတာ့္ အရပ္ ၆ လကၡရွည္ၿပီး၊ က်န္ေတာ္ရဲ့ အ၀ဆံုးေနရာမွာ ၄ လကၡက်ယ္ပါတယ္။ က်န္ေတာ့္ ပံု႑န္က အမ်ားသိၾကတဲ့ ခ်စ္သူမ်ားရဲ့ သေကၤတ ႏွလံုးပံု ပါ။ (က်မတို႔ရဲ့ျမတ္ဘုရားက ႏွလံုးကို ငံုေနတဲ့ ပဒုမၼာၾကာဖူးေအာက္စိုက္ေနတာနဲ႔တူတယ္။ အရြယ္က ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ရဲ့ လက္သီးဆုပ္ခန္႔ရွိတယ္လို႔ လူ႔ႏွလံုး မျမင္သူေတြ မ်က္စိထဲ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ျမင္လာေအာင္ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္)

ေဆာင္းပါးေတြ ကဗ်ာေတြ ေရးသလို က်န္ေတာ္က စိတ္ကူးယဥ္အခ်စ္ ကဗ်ာဆန္သူ မဟုတ္ပါဘူး။ က်န္ေတာ္က အလြန္ အလုပ္လုပ္တဲ့ အခန္း ၄ ခန္းရွိတဲ့ မႈတ္စက္ Pump ပါ။  က်န္ေတာ့္မွာ မႈတ္စက္ ၂ ခုရွိပါတယ္။ တစ္ခုက ေသြးေတြကို အဆုပ္ထဲ မႈတ္ထုတ္တယ္။ က်န္တစ္ခုက ေသြးေတြကို တကိုယ္လံုး ေရာက္ေအာင္ မႈတ္ထုတ္တယ္။ တစ္ေန႔ကို ေသြးေတြ ကို မိုင္ေပါင္း ၆ ေသာင္းရွည္တဲ့ ေသြးေၾကာေတြထဲ မႈတ္ထုတ္တယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဂါလံ ၄ ေထာင္ရွိတဲ့ ေသြးေတြကို မႈတ္ထုတ္ ေပးတယ္။ 

ဦးေမာင္ေမာင္က က်န္ေတာ့္ကို ခံစားလြယ္တယ္ ႏုနယ္တယ္လို႔ထင္တယ္။ သူ႔ဘ၀ သက္တမ္းမွာ က်န္ေတာ္ေသြးေပါင္း တန္ ၃ သိန္း မႈတ္ထုတ္ေပးခဲ့ၿပီးၿပီ။ က်န္ေတာ္ဟာအေျပး ခ်န္ပီရံရဲ့ ေျခေထာက္ၾကြက္သား၊ အေလးမ ခ်န္ပီရံရဲ့ လက္ေမာင္းၾကြက္သားေတြထက္ ၂ဆ အလုပ္ လုပ္တယ္။ သူတို႔ကို က်န္ေတာ့္ေနရာမွာ ခိုင္းၾကည့္ပါ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ မိနစ္အတြင္း အရည္ေပ်ာ္ကုန္မွာ။ လူ႔ကိုယ္ထဲက ဘယ္ၾကြက္သားမွ က်န္ေတာ့ေလာက္ မသန္မာဘူး။ ခၽြင္းခ်က္ကေတာ့ ခေလးကိုညွစ္ထုတ္ျပစ္လိုက္တဲ့ သားအိမ္ၾကြက္သား ပါ။ ဒါေပမဲ့ သူလည္း က်န္ေတာ့လို ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် အႏွစ္ ၇၀ ေလာက္ အလုပ္ မလုပ္ရပါဘူး။ က်န္ေတာ္နည္းနည္း ေလထြားသြားတယ္။ က်န္ေတာ္ နားတဲ့အခ်ိန္ ရွိပါတယ္။ ႏွလံုး တစ္ခုန္နဲ႔ တစ္ခုန္ ၾကားေပါ့။

က်န္ေတာ္ရဲ့ ဘယ္ဘက္မႈတ္စက္ကေန တကိုယ္လံုးကိုေသြးေတြညွစ္ထုတ္တာ တစ္စကၠန္႔ရဲ့ ၃ ပံု ၁၀ ပံုၾကာတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်န္ေတာ္ စကၠန္႔၀က္နားတယ္။ က်န္ေတာ့ သခင္အိပ္တဲ့အခါ သူ႔ရဲ့ေသြးေၾကာမႊားေတြ အလုပ္မလုပ္ေတာ့တာေၾကာင့္ သူတို႔ဆီေသြးပို႔စရာမလိုဘူး။ ဆိုလိုတာက ဦးေမာင္ေမာင္အိပ္တဲ့အခါ ႏွလံုးခုန္နႈန္းက တစ္မိနစ္ ၇၂ ႀကိမ္ကေန ၅၅ ႀကိမ္ပဲ ခုန္ဖို႔လိုေတာ့တယ္။

က်န္ေတာ့္သခင္က က်န္ေတာ္ကိုသိပ္သတိမရဘူး။ အဲ့ဒါေကာင္းပါတယ္။ က်န္ေတာ္ သူ႔ကို စိတ္မပူေစခ်င္ဘူး။ သူစိတ္ပူရင္ သူေရာ က်န္ေတာ္ေရာ ေဂ်ာက္က်မွာ။ သူက်န္ေတာ့္ ကိုစိတ္ပူရင္ အျမဲတန္းလိုလို မဟုတ္တဲ့အေၾကာင္းေတြႀကီးပဲ။ တစ္ညမွာ သူအိပ္မေပ်ာ္ခင္ က်န္ေတာ့္ရဲ့ အဆို႔ရွင္ေတြ ဖြင့္တာပိတ္တာကို နားေထာင္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်န္ေတာ္ ခုန္ဖို႔ တစ္ခ်က္ လြတ္သြားတယ္လို႔ ထင္လိုက္တယ္။ သူသိပ္စိတ္ပူသြားတယ္။ အဲ့ဒါ သူ႔အမွားပဲ။ သူ စိတ္မပူသင့္တာ ပူေန တာပဲ။ မၾကာခဏ က်န္ေတာ့္ရဲ့ ignition system ေခၚတဲ့ ႏွလံုးခုန္ဖို႔ အခ်က္ေပးစနစ္က သူ႔ကား ignition system လိုပဲ တခါတခါ ေအာက္သြားတယ္။ က်န္ေတာ္က ကိုယ့္လွ်ပ္စစ္ ကိုယ္ ထုတ္လုပ္တယ္။ အဲ့ဒီလွ်ပ္စစ္နဲ႔ ႏွလံုးခုန္ေအာင္လုပ္တယ္။ တခါတေလ ႏွလံုးခုန္ ေအာင္ မလုပ္နိုင္ပဲျဖစ္သြားတယ္။ မၾကာခဏဆိုသလို ဒီလိုျဖစ္ေလ့ ရွိပါ တယ္။ သူ သတိ မထားမိ လို႔ပါ။

တခါတေလ သူ အိမ္မက္ဆိုးကနိုးလာတဲ့အခါ က်န္ေတာ္အရမ္းေျပးေနတာကို သိၿပီး လန္႔သြား တယ္။ တကယ္က သူအိပ္မက္ထဲမွာ အရမ္းေျပးေန လို႔ က်န္ေတာ္လည္း ေျပးရ တာေပါ့။ သူ စိတ္ပူရင္ ပိုဆိုးတယ္။ သူစိတ္ပူေလ က်န္ေတာ္ပိုေျပးရေလပဲ။ သူစိတ္ေအးရင္ က်န္ေတာ္လည္း ေအးေဆးသြားတာပဲ။ တကယ္လို႔ သူ စိတ္ေအးေအာင္ မလုပ္နိုင္ဘူးဆိုရင္ က်န္ေတာ့္ကို ဘရုိက္အုပ္နိုင္တဲ့နည္း ရွိပါတယ္။ က်န္ေတာ့္ရဲ့ ဘရုိက္ က Vagus nerve လို႔ေခၚတဲ့ အာရံုေၾကာပါ။ အဲ့ဒီအေၾကာက လည္းပင္ေပၚ၊ နားရဲ့အေနာက္၊ ေအာက္ေမးရိုး အဆစ္နားမွာ ရွိပါတယ္။ အဲ့ဒီေနရာကို ညင္ညင္သာသာေလး ႏွိပ္ေပးမယ္ဆိုရင္ က်န္ေတာ္ အေျပး ေႏွးသြားပါမယ္။

ဦးေမာင္ေမာင္ကဘာျဖစ္ျဖစ္ က်န္ေတာ့္ေၾကာင့္လို႔ထင္တယ္။ ဥပမာ ပင္ပန္းတာ၊ ေခါင္းမူးတာ၊ မိုက္ခနဲျဖစ္တာ စသည္ျဖင့္။ အဲ့ဒါေတြက က်န္ေတာ္နဲ႔မဆိုင္ဘူး။ ေခါင္းမူးတာ၊ မိုက္ခနဲျဖစ္တာက မ်ားေသာအားျဖင့္ နားေၾကာင့္။ မၾကာခဏ သူအလုပ္စားပြဲမွာ အလုပ္လုပ္ ေနရင္း ရင္ပတ္က စူးၿပီးနာရင္ ႏွလံုးေရာဂါလို႔ထင္တယ္။ သူစိတ္မပူသင့္ဘူး။ ဒီလိုအနာမ်ိဳးက သူ႔ အစာလမ္းေၾကာင္း ကလာတာ။ အစား မ်ားသြားလို႔ျဖစ္တာ။ က်န္ေတာ္ဒုကၡေရာက္တယ္ ဆိုရင္ သူ အလုပ္ ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္ေနစဥ္ ဒါမွမဟုတ္ စိတ္ေသာက ေရာက္တဲ့ အခါမ်ိဳးမွာမွ နာတာ။ က်န္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက သူခိုင္းတဲ့အလုပ္ေတြလုပ္ဖို႔ က်န္ေတာ့္မွာ လိုအပ္တဲ့ အာဟာရ လံုလံုေလာက္မရဘူး လို႔။ က်န္ေတာ့္ အာဟာရက ဘယ္ကရသလဲ။ ေသြးထဲက ပဲ ေပါ့။ က်န္ေတာ္က ကိုယ္ခႏၶာရဲ့ ၂၀၀ ပံု တစ္ပံုေလာက္သာ အေလးခ်ိန္ရွိေပမဲ့ အစာက်ေတာ့ ကိုယ္ခႏၶာရဲ့ ၂၀ ပံု တစ္ပံုလိုအပ္တယ္။ ဆိုလိုတာက တျခားအဂၤါေတြထက္ ၁၀ ဆ ပိုလိုတယ္။ က်န္ေတာ့္ကိုယ္ထဲက ျဖတ္သြားတဲ့ေသြးေတြဆီက က်န္ေတာ္ မယူပါဘူး။ က်န္ေတာ့္မွာ ကိုယ္ပိုင္ေသြးေပးတဲ့ coronary ေခၚတဲ့ေသြးေၾကာ ၂ေခ်ာင္းရွိတယ္။ သူတို႔က သိပ္ မႀကီးဘူး။ အခ်ိဳရည္ေသာက္တဲ့ ပိုက္ေလး ေလာက္ပဲရွိတာ။ အဲ့ဒါ က်န္ေတာ့္ရဲ့ အားနည္းခ်က္ပဲ။ အဲ့ဒီေနရာမွာ ျပႆနာျဖစ္ရင္ က်န္ေတာ္ ေသၿပီ။

ဘယ္သူမွ ဘယ္လိုျဖစ္မွန္းမသိၾကဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဘ၀ရဲ့ ေစာေစာပိုင္းထဲက တစ္ခ်ိဳ႔ဆို ေမႊးဖြါး ကတည္းက အဆီေတြ coronary ေသြးေၾကာထဲမွာ စုပံုလာတယ္။ ၾကာရင္ ေသြးေၾကာ ကို ပိတ္ေစတယ္။ တခါတေလ ေသြးခဲေလးေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းပိတ္သြားနိုင္တယ္။

ဒီေသြးေၾကာေတြပိတ္ရင္ သူ႔ကိုမွီခိုေနတဲ့ ႏွလံုးၾကြက္သားေတြေသသြားတယ္။ ေသသြားတဲ့ ၾကြက္သားေနရာမွာ အနာရြတ္ျဖစ္သြားတယ္။ အနာရြတ္က ေက်ာက္စရစ္ခဲ ေလာက္ ကေန တင္းနစ္ေဘာလံုးေလာက္ရွိနိုင္တယ္။ အေျခအေန ဘယ္ေလာက္ ဆိုး၀ါးမယ္ ဆိုတာ ေသြးေၾကာ ဘယ္ေလာက္အထိ ပိတ္သြားတယ္။ ဘယ္ေနရာမွာ ပိတ္တယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္ ေတြေပၚမွာ မူတည္တယ္။ က်န္ေတာ့္ဆရာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႏွစ္က ႏွလံုးအတက္ (heart attack) တစ္ခါ ရဖူးတယ္။ ဒါေပမဲ့သူ သိေတာင္မသိလိုက္ဖူး။ သူကသိပ္အလုပ္မ်ားေနတဲ့သူမို႔ မသိမသာ သူ႔ရင္ပတ္ထဲက တစ္ခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ နာလိုက္တာ သတိမထားမိခဲ့ဘူး။ပိတ္သြားတဲ့ ေသြးေၾကာက က်န္ေတာ့္ကိုယ္ေပၚက ေသြးေၾကာငယ္ေလးပါ။ က်န္ေတာ္ ႏွစ္ပတ္ၾကာေအာင္ ပိတ္တဲ့ေနရာကို ပဲေစ့ ေလာက္ရွိတဲ့ အနာရြတ္နဲ႔ ျပန္ျပဳျပင္ရတာ။

က်န္ေတာ့္ဆရာ မိသားစုမွာ ႏွလံုးေရာဂါျဖစ္ေလ့ရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စာရင္းဇရားမ်ား အရ က်န္ေတာ့္လည္း သူ႔ကို ဒုကၡေပးမွာပဲ။ ေမြးရာပါဗီဇ သတၱိကိုေတာ့ သူျပင္လို႔မရဘူး ဆိုတာ က်န္ေတာ္လက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူအမ်ားႀကီး အႏၱရာယ္နည္းသြားေအာင္ေတာ့ လုပ္နိုင္ ပါတယ္။

ပထမဦးဆံုး ကိုယ္အေလးခ်ိန္နဲ႔ စၾကရေအာင္။ က်န္ေတာ့္ဆရာရဲ့ဗိုလ္ဟာ တစ္ ျဖည္းျဖည္း ပူလာၿပီ၊ ဒါကိုသူက ဟာသ လုပ္တယ္။ အရြယ္လတ္ပိုင္းရဲ့ အလွတဲ့။ ဒါ ရီစရာ မဟုတ္ဘူး။ သူ႔ရဲ့ အပိုဆီ တစ္ေပါင္မွာ မိုင္ ၂၀၀ ေလာက္ရွည္တဲ့ ေသြးေၾကာမႊား ေတြရွိတယ္။ အဲ့ဒီ့ေသြးေၾကာမႊားေတြဆီ ေရာက္ေအာင္ ေသြးေတြကို က်န္ေတာ္က ညွစ္ထုတ္ ေပးရတာ။ အဲ့ဒီ့အလုပ္အျပင္ သူ႔ရဲ့ အပိုဆီ တစ္ေပါင္အတြက္ က်န္ေတာ့္အလုပ္ ပိုလုပ္ ရေသးတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ က်န္ေတာ့္ဆရာရဲ့ေသြးေပါင္ခ်ိန္က ၁၄၀ / ၉၀ ျဖစ္သြားတယ္။ ဒီေသြးေပါင္ခ်ိန္က သူ႔အသက္အတြက္ လူေကာင္းေသြးခ်ိန္ရဲ့ အေပၚဆံုး လစ္မစ္ (Limit) ကိုေရာက္ေနၿပီ။ ၁၄၀ ဆိုတာ က်န္ေတာ္ညွစ္ထုတ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာရွိတဲ့ ေသြးေပါင္ခ်ိန္။ ၉၀ ကက်န္ေတာ္ အနားယူတဲ့ အခ်ိန္မွာရွိတဲ့ ေသြးေပါင္ခ်ိန္။ ဒီေသြးေပါင္ခ်ိန္က ပိုအေရးႀကီးတယ္။ ဒီေသြးေပါင္ခ်ိန္ျမင့္ေလ က်န္ေတာ္ မနား မရေလပဲ။ က်န္ေတာ္မနားရရင္ က်န္ေတာ္အလုပ္လုပ္ရင္းေသမွာ။

သူ႔အေနနဲ႔ ေသြးေပါင္ခ်ိန္က်ေအာင္အမ်ားႀကီးလုပ္နိုင္ပါတယ္။ ပထမဆံုးအေနနဲ႔ သူ႔ရဲ့ အပို ကိုယ္အေလးခ်ိန္ကို ေလ်ာ့ပစ္ဖို႔ပဲ။ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ေလ်ာ့တာနဲ႔ အမွ် ေသြးေပါင္ခ်ိန္ ေလ်ာ့သြားတာ သူအံ့ၾသသြားပါ လိမ့္မယ္။

ေနာက္တစ္ခ်က္ကေဆးလိပ္ေသာက္တာပဲ။ သူကတစ္ေန႔ ေဆးလိပ္ ႏွစ္ဘူး ေသာက္ တယ္။ အဲ့ဒါဆို သူကိုယ္ထဲကို နစ္ကိုးတင္း (Nicotine) ၈၀-၁၂၀ mg ေန႔တိုင္း စုတ္ယူေနတယ္။ နစ္ကိုးတင္းက ေတာ္ေတာ္ျပင္းတဲ့ အဆိပ္ပဲ။ သူကေသြးေၾကာေတြကိုၾကံဳ႕ေစတယ္ အထူးသျဖင့္ ေျခ လက္ေတြကေသြးေၾကာေတြပဲ။ အဲ့ဒီၾကံဳ႕ေနတဲ့ ေသြးေၾကာေတြထဲ ေသြး ေရာက္ေအာက္ က်န္ေတာ္ကညွစ္ရတာ။ နစ္ကိုးတင္းက က်န္ေတာ့္ကို ျမန္ျမန္ခုန္ေအာင္ လႈံ႔ေဆာ္ ေသးတယ္။ က်န္ေတာ္ခုန္ေနက် ၇၂ က ၈၀ အထိ ခုန္ေအာင္လုပ္တယ္။ က်န္ေတာ့္ ဆရာကေျပာေလ့ရွိတယ္ ေဆးလိပ္ျဖတ္ဖို႔ သိပ္ေနာက္က်သြားၿပီတဲ့။ အနာရြတ္ေတြ ျဖစ္ၿပီး သြားၿပီတဲ့။ ဒါေပမဲ့ နစ္ကိုးတင္းရဲ့ အျမဲမျပတ္ က်န္ေတာ့္ကို နိႈးဆြမႈကို ဖယ္နိုင္ရင္ က်န္ေတာ့္

အတြက္ေတာ္ေတာ္ ေနသာထိုင္သာရွိမွာ။

သေဘာက ဒီလို။ က်န္ေတာ့္ဆရာနားရင္ က်န္ေတာ္လည္းနားတယ္။ တခ်ိန္လံုး သူပူေလာင္ မေနသင့္ဘူး။ တစ္ခါတစ္ေလ အနားယူအိပ္စက္တာ အေထာက္အကူျပဳပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေပါ့ပါးတဲ့ စာဖတ္ျခင္းမ်ားျပဳသင့္တယ္။ သူ႔အလုပ္က ပါလာတဲ့ စာေတြဖတ္တာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။

ေနာက္တစ္ခုက အားကစား။ က်န္ေတာ့္ဆရာက ပင္စင္စား အားကစားသမား ေတြလို တခါထဲနဲ႔ အရမ္းကစားျပစ္တတ္တယ္။ သူက ေကာ္လိပ္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္လို တင္းနစ္ အျပင္းအထန္း ကစားတတ္ေသးတယ္။ သူအဲ့ဒီလို လုပ္ရင္ က်န္ေတာ္က ၅ဆ ေလာက္အလုပ္ ပိုလုပ္ ရတယ္။ တကယ္က မွန္မွန္ ေပါ့ပါးတဲ့ အားကစားမ်ိဳးလုပ္ရမွာ။ တစ္ေန႔ ၁-၂ မိုင္ လမ္းေလွ်ာက္တာမ်ိဳး။ သူအလုပ္သြားတဲ့အခါ ႏွစ္ထပ္ေလာက္ကို လမ္းေလွ်ာက္ တက္တာမ်ိဳး ေပါ့။ သူ႔အလုပ္က ၁၀ ထပ္မွာရွိတယ္။ ပထမ ၂ထပ္ကို လမ္းေလွ်ာက္တက္ၿပီး၊ တတိယ ထပ္ က်မွ ဓါတ္ေလွးခါး စီးတာမ်ိဳး လုပ္ျခင္းကအမ်ားႀကီး တာစားတယ္။ ဒီလို မွန္မွန္နဲ႔ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေလ့က်င့္ခန္း ေတြလုပ္ျခင္းျဖင့္ က်န္ေတာ္ရဲ့ပိတ္ေနတဲ့ေသြးေၾကာေတြနားမွာ ေသြးေၾကာ အသစ္ေတြ ျဖစ္ေစတယ္။ တကယ္လို႔ ပိတ္ေနတဲ့ ေသြးေၾကာ လံုး၀ပိတ္သြားရင္ အဲ့ဒီ ေသြးေၾကာသစ္ ေတြက တဆင့္ က်န္ေတာ့္ဆီေသြးေရာက္နိုင္တယ္။

ေနာက္ဆံုးအခ်က္က အစားေသာက္။ က်န္ေတာ္က က်န္ေတာ့္ဆရာကို အစား အေသာက္ကို ခ်င္တြယ္စားတဲ့ အစြန္းေရာက္သူေတြလို စားခိုင္းတာမဟုတ္ပါဘူး။ အစာမွာ ပါတဲ့အဆီေတြက က်န္ေတာ့္ေသြးေၾကာေတြကိုပိတ္ေစၿပီး ေသြးေၾကာပိတ္တဲ့ေရာဂါနဲ႔ေသဖို႔ ၅၀% ေသခ်ာပါတယ္။ သူထမင္းစားၿပီး ဘာျဖစ္တယ္ဆိုတာသူ႔ကို က်န္ေတာ္ျမင္ ေစခ်င္ တယ္။ ေသြးထဲက အဆီလံုးေလးေတြက ေသြးဥနီေတြကိုစီးကပ္ေစၿပီး ေသြးခဲႀကီး ျဖစ္သြား ေစ တယ္။ အဲ့ဒီ ေသြးခဲႀကီး ေတြကို ေသြးေၾကာမႊားေတြထဲ ထြန္းထုတ္ရတာ က်န္ေတာ္ အလြန္ ပင္ပမ္းပါတယ္။ က်န္ေတာ္ကျငီးျငဴတတ္တဲ့သူမဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိဳး မွာ ျဖစ္ျဖစ္ က်န္ေတာ္ကေတာ့ လုပ္မွာပဲ။ သူကိုယ္အေလးခ်ိန္နည္းနည္းေလ်ာ့မယ္၊ မွန္မွန္ေလး အားကစားလုပ္မယ္၊ မၾကာခဏ အနားယူမယ္၊ အဆီနဲ႔ ေဆးလိပ္နည္းနည္းေလ်ာ့မယ္ဆိုရင္ က်န္ေတာ္သူ႔ကို ၾကာၾကာ အလုပ္ လုပ္ေပးနိုင္မွာပါ။

Ratcliff, J.D. “I am Joe’s Heart.” Reader’s Digest. 90. 540. (1967): 59-62. April 1967  ကိုသင့္ေလ်ာေအာင္ဘာသာျပန္ပါသည္။