:include data='blog' name='google-analytics'/>

Thursday, June 28, 2012

က်ေနာ္က ဦးေမာင္ေမာင္ရဲ့အဆုတ္ပါ။


က်ေနာ္က ဦးေမာင္ေမာင္ရဲ့ ညာဘက္အဆုတ္ပါ။ က်ေနာ္က ဘယ္ဘက္ အဆုတ္ ထက္ႀကီးတာမို႔ အဆုတ္ကိုယ္စားေျပာျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ က်ေနာ့္မွာ အပိုင္း(lobe) ၃ပိုင္းရွိၿပီး၊ က်ေနာ့္မိတ္ေဆြ ဘယ္ဘက္ အဆုတ္မွာ အပိုင္း၂ ပိုင္းပဲရွိပါတယ္။ ဦးေမာင္ေမာင္ က်ေနာ္တို႔ ကိုျမင္ရင္ အံ့ၾသသြားမယ္။ သူက က်ေနာ္ တို႔ကို ေဟာင္ေလာင္းေပါက္ ေဘာ္လံုးေတြသူ႔ရင္ပတ္ ထဲမွာခ်ိတ္ထားတယ္လို႔ထင္တာ။ က်ေနာ္တို႔က ေဟာင္ေလာင္းေပါက္မဟုတ္ပါဘူး။ က်ေနာ္ တို႔ ကိုျဖတ္ၾကည့္ရင္ ရာဘာ ေရျမဳပ္လိုမ်ိဳး ေတြ႔ရပါမယ္။ (ျမတ္ဘုရားက အဆုတ္ကို မညီမညာ ျဖတ္ေတာက္ရာရွိေသာ မုန္႔အပိုင္းအစေတြနဲ႔ တူတယ္လို႔ ေဟာ ေတာ္ မူခဲ့ပါတယ္)

က်ေနာ္က ပန္းေရာင္မဟုတ္ပါဘူး။ ဦးေမာင္ေမာင္ ခေလးဘ၀တုန္း ကေတာ့ ဟုတ္ တယ္။ အခုေတာ့ တစ္သန္းရဲ့ေလးပံုတစ္ပံု စီးကရက္ေတြရယ္၊ တစ္ဘီလီရံရဲ့ တစ္၀က္ခန္႔ ေသာ ညစ္ညမ္းတဲ့ ၿမိဳ႔ေလထုေၾကာင့္ စိတ္၀င္စားစရာမေကာင္းတဲ့ အမည္းစက္ေတြနဲ႔ မီးခိုး ေရာင္ျဖစ္ေနပါၿပီ။

ဦးေမာင္ေမာင္ရဲ့ရင္ပတ္ထဲမွာ သပ္သပ္စီခြဲျခားထားတဲ့ အလံုပိတ္အခန္း ၃ခန္း ရွိပါ တယ္။ တစ္ခန္းက ႏွလံုးအတြက္၊ တစ္ခန္းက က်ေနာ့္ အတြက္၊ က်န္တစ္ခန္း က က်ေနာ့္ မိတ္ေဆြ ဘယ္ဘက္ အဆုတ္အတြက္ပါ။ က်ေနာ္က အခန္းလံုးၿပည့္ လြတ္လြတ္ လပ္လပ္ တြဲေလာင္းဆြဲေနပါတယ္။ က်ေနာ့္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ၅၀၀ ဂရမ္ရွိပါတယ္။ က်ေနာ့္မွာ ၾကြက္သားေတြမရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ ၾကြက္သား အားကိုးၿပီး ဘာမွ တက္တက္ၾကြၾကြ မလုပ္နိုင္ ပါဘူး။ က်ေနာ့္အခန္းထဲမွာ ေလဟာနယ္ အနည္းငယ္ရွိ ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဦးေမာင္ေမာင္ရဲ့ ရင္ပတ္ ျပန္႔ကား(expand) သြားရင္ က်ေနာ္လည္းလိုက္ ျပန္႔ကား ပါတယ္။ ဦးေမာင္ေမာင္ အသက္ရႈထုတ္လိုက္ရင္ က်ေနာ္ ေပ်ာ့ေခြ (collapse) သြားပါ တယ္။ တကယ္က ဆန္႔လိုက္၊ ရႈံ႕လိုက္ လုပ္တဲ့ စက္ပါပဲ (recoil machine)။ တကယ္လို႔ ဦးေမာင္ေမာင္ရဲ့ ရင္ပတ္ ဒါဏ္ရာ ရၿပီး ေဖါက္မိသြားရင္ က်ေနာ့္ ေလဟာနယ္ ပ်က္သြားပါတယ္။ အနာက်က္ၿပီး ေလဟာနယ္ ျပန္မျဖစ္မခ်င္း က်ေနာ္ေပ်ာ့ေခြက်ကာ ဘာအလုပ္မွ မလုပ္နိုင္ ေတာ့ပါဘူး။

က်ေနာ့္ကိုအနားကပ္ေသေသခ်ာခ်ာၾကည့္ပါ။ ဦးေမာင္ေမာင္ရဲ့ ၁၀ စင္တီမီတာရွည္တဲ့
ေလျပြန္ဟာ ေအာက္ပိုင္းမွာ ႏွစ္ခြျဖစ္သြားပါတယ္။ တစ္ခုကက်ေနာ့္အတြက္ က်န္တစ္ခုက က်ေနာ့္ မိတ္ေဆြ အတြက္။ အဲ့ဒီေလၿပြန္က က်ေနာ့္ကိုယ္ထဲမွာ သစ္ပင္ေဇာက္ထိုး ထားသလိုထပ္ၿပီး ခြဲသြား တယ္။ အဲ့ဒီ ေလျပြန္ေတြက ေလသယ္တဲ့ ေလပိုက္ရိုးရိုးေတြပဲ။ တကယ္ အလုပ္ လုပ္တာက ေနာက္ဆံုး သပ်က္သီးလို အလြန္ေသးငယ္တဲ့ ေလအိပ္ကေလးေတြပါ။ သူတို႔ေတြအားလံုးကိုျဖန္႔ခင္း လိုက္မယ္ဆိုရင္ တင္းနစ္ကြင္းတစ္၀က္ေလာက္ရွိမယ္။
 
          ေလအိပ္ကေလးတိုင္းကို ပင့္ကူမွ်င္လို ေသြးေၾကာမွ်င္ေလးေတြနဲ႔ ဖံုးအုပ္ထားတယ္။  ႏွလံုးက မႈတ္ထုတ္လိုက္တဲ့ ေသြးေတြ ေသြးေၾကာမွ်င္ေတြထဲေရာက္လာတယ္။ အဲ့ဒီမွာ ေသြးဥနီေတြ တစ္လံုးခ်င္း တန္းဆီၿပီး တစ္စကၠန္႔ေလာက္ သြားၾကတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္မွာ အလြန္ ထူးျခားတဲ့ ျဖစ္ပ်က္မႈေတြျဖစ္ပါြးတယ္။ ေလအိပ္ကေလးေတြရဲ့ အလြန္ပါးလႊာတဲ့ အေရျပား (membrane) ကေန ကာဘြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုက္ အဆိပ္ဓါတ္ေတြ ေလအိပ္ထဲစိမ့္၀င္သြားတယ္။ တခ်ိန္ထဲမွာ ေသြးဥနီေတြက လတ္ဆပ္တဲ့ ေအာက္ဆီခ်င္ ဓါတ္ကိုစုပ္ယူသြားၾကတယ္။ ဓါတ္ေငြ႔ ဖလွယ္ရာဆိုင္ လိုပါပဲ တစ္ဘက္က အျပာေရာင္ေသြးေတြ၀င္လာ ၾကၿပီး အျခား တစ္ဘက္က ခ်ယ္ရီနီေရာင္ေသြးေတြျပန္ထြက္သြားၾကတယ္။
         
ဦးေမာင္ေမာင္ရဲ့အေရးႀကီးတဲ့ အဂၤါေတြ အထူးသျဖင့္ႏွလံုးက ေအာတို (auto) အလုပ္ လုပ္တယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ က်ေနာ္တို႔လည္း ေအာတို ပါ။ ဒါေပမဲ့ စိတ္ႀကိဳက္လည္း လုပ္နိုင္ တယ္။ ခေလးဘ၀တုန္းက ဦးေမာင္ေမာင္ စိတ္ဆိုးၿပီး အသက္မရူပဲေအာင့္ထားတဲ့အခါ သူ အျပာေရာင္ ေျပာင္းသြားတယ္။ သူ႔အေမက အလြန္အမင္းစိတ္ပူသြားတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူ ဒုကၡ မေရာက္ခင္ က်ေနာ္တို႔က ေအာတို အသက္ျပန္ရူတယ္။ သူႀကိဳက္ႀကိဳက္ မႀကိဳက္ႀကိဳက္ အသက္ ျပန္ရူမွာ။

က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ေအာတို အသက္္ရူတဲ့ စင္တာ (auto respiratory centre) က ဥေဏွာက္ရဲ့ ေအာက္၊ ေက်ာ္ရိုးထဲက လာတဲ့ နပ္ေၾကာမႀကီးနဲ႔စံုတဲ့ medulla oblongata မွာရွိတယ္။ အလုပ္လုပ္တဲ့ ၾကြက္သားေတြက ေအာက္ဆီဂ်င္ကိုမီးရိႈျပစ္ၿပီး ကာဘြန္ဒိုင္ ေအာက္ဆိုက္ အျဖစ္ေျပာင္းလိုက္တယ္။ ကာဘြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုက္က အက္စစ္သတၱိရွိတာမို႔ သူတို႔မ်ား လာတာကို အသက္္ရူတဲ့စင္တာက သိတယ္။ စင္တာက သိတာနဲ႔ က်ေနာ့္တို႔ကို ျမန္ျမန္ ရႈခိုင္း ေတာ့တာပဲ။ အက္စစ္သတၱိေတြ ပိုမ်ားလာရင္ ဥပမာ ဦးေမာင္ေမာင္ အားကစား လုပ္တဲ့ အခါ မ်ိဳးမွာ က်ေနာ့္တို႔ကို ျမန္ျမန္နဲ႔ ျပင္းျပင္းရႈခိုင္းတယ္။

          ဦးေမာင္ေမာင္ ေအးေအးေဆးေဆးလွဲေနတဲ့အခါ တစ္မိနစ္ကို ေလ ၉ လီတာပဲ လိုပါ တယ္။ ထိုင္ရင္ ၁၈ လီတာ၊ လမ္းေလွ်ာက္ရင္ ၂၇၊ ေျပးရင္ ၅၆ လီတာလိုပါတယ္။ ဦးေမာင္ေမာင္က စားပြဲ ကုလားထိုင္မွာ ထိုင္အလုပ္လုပ္သူမို႔ သူ ေအာက္ဆီဂ်င္သိပ္မလိုပါဘူး။

သာမန္အားျဖင့္ သူတစ္မိနစ္ကို ၁၆ ခါ ရႈပါတယ္။ တစ္ခါရူတိုင္း ေလ လီတာ၀က္ ရႈသြင္းပါ တယ္။ အဲ့ဒီေလက က်ေနာ့္ကို ေဖါင္းရံုေဖာင္းေစပါတယ္။ ဒီထက္ ၈ ဆ က်ေနာ္ေဖါင္းနိုင္ ပါ တယ္။ အဲ့ဒီလို အမ်ားဆံုးေဖါင္းရင္ေတာင္ ေလ အားလံုးက်ေနာ့္ဆီမေရာက္ပါဘူး။ သံုးပံု တစ္ပံုက ေလပိုက္ေတြ ထဲမွာ ပဲ ရွိေန ပါတယ္။

က်ေနာ္က အပူပိုင္းဇံုက ဆိုဆြတ္ေႏြးေထြးတဲ့ ေလမ်ိဳး ႀကိဳက္တယ္။ ဒီလို စပယ္ရွယ္ ေလမ်ိဳး ရေအာင္ စင္တီမီတာအနည္းငယ္ေလး ထဲမွာ လုပ္ရတာ ေတာ္ေတာ္ ပညာသား ပါ တယ္။ ဦးေမာင္ေမာင္ရဲ့ မ်က္လံုးကိုစြပ္ဆိုေစတဲ့ မ်က္ရည္အိပ္မ်ား၊ အဆိုဓါတ္ထုတ္တဲ့ သူ႔ႏွေခါင္းနဲ႔ လည္းေခ်ာင္းထဲက ခၽြဲအိပ္ေတြက တစ္ေန႔ကို အရည္ လီတာ၀က္ေလာက္ ထုတ္ေပးျခင္းျဖင့္ က်ေနာ္လိုအပ္တဲ့ ဆိုဆြပ္တဲ့ေလ ကိုရေစပါ တယ္။ အဲ့ဒီေနရာေတြမွာရွိတဲ့ ေသြးေၾကာေတြက ေအးတဲ့ေန႔ေတြမွာ ႀကံဳ႕ျခင္း၊ ပူတဲ့ေန႔ေတြမွာ ခ်ဲ႕ျခင္းျဖင့္ ေလရဲ့ အပူခ်ိန္ကိုထိန္းေပးပါတယ္။

ပတ္၀န္းက်င္က က်ေနာ့္ကို ဒုကၡအေတာ္မ်ားမ်ားေရာက္ေစနိုင္ပါတယ္။ ေန႔တိုင္ ဦးေမာင္ေမာင္ ရူသြင္းတဲ့ ေလထဲမွာ ဘက္တီရီးယား ၊ဗိုင္းရပ္ စတဲ့ပိုးေတြပါလာပါတယ္။ ႏွေခါင္းနဲ႔ လည္းေခ်ာင္းမွာရွိတဲ့ lysosome ေခၚတဲ့ ဓါတ္တစ္မ်ိဳးက အဲ့ဒီပိုး ေတာ္ေတာ္ မ်ား မ်ားကိုဖ်က္စီးေပးပါတယ္။ က်န္တဲ့ က်ေနာ့္ ဆီေရာက္လာတဲ့ပိုးေတြကိုေတာ့ က်ေနာ္ တာ၀န္ ယူနိုင္ပါတယ္။ က်ေနာ့္မွာ phagocytes ေခၚတဲ့ ပိုးသတ္တဲ့ ပတ္တေရာင္ (patrol) ေတြရွိပါ တယ္။ သူတို႔က ပိုးေတြကိုစားေသာက္ျပစ္လိုက္ပါတယ္။

          ညစ္ညမ္းတဲ့ေလကေတာ့ က်ေနာ့္အတြက္ တကယ့္ရန္သူပဲ။ က်န္တဲ့ အဂၤါေတြက အကာ အကြယ္ ရွိတယ္။ က်ေနာ္က ဦးေမာင္ေမာင္ရဲ့ အျပင္မွာ ပတ္၀န္းက်င္ရဲ့  အႏၱရာယ္ေတြၾကားမွာ။ က်ေနာ္က ႏုညံ့တယ္။ နိုင္လြန္ ေတြကိုေတာင္ အရည္ေပ်ာ္ေစတဲ့ nitrogen dioxide lead, sulphur dioxide, benzopyene, ေတြရဲ့ ပတ္၀န္းက်င္မွာေနရတာ။ က်ေနာ္ရဲ့ ေလ သန္႔ရွင္းတဲ့အလုပ္က ႏွေခါင္းက စတယ္။ ႏွေခါင္းထဲက အေမႊးေတြက အမိႈက္ႀကီးေတြကို ဖယ္ေပးတယ္။ ႏွေခါင္း၊လည္းေခ်ာင္းနဲ႔ ေလျပြန္ေတြက ထြက္တဲ့ ဆီးကပ္တဲ့ခၽြဲေတြက အမိႈက္ အေသးေတြကို ျခင္ကပ္တဲ့စကၠဴေတြလို ဖယ္ရွားေပးတယ္။ ဒါေပမဲ့ တကယ့္ ေလ သန္႔ရွင္းေရး ကို cilia လို႔ေခၚတဲ့ မွန္ဘီးလူးေအာက္မွာသာ ျမင္နိုင္တဲ့ အလြန္ေသးငယ္တဲ့ အေမႊးေလးေတြက လုပ္ရတာ။ က်ေနာ္ရဲ့ ေလျပြန္ေတြမွာ သူတို႔ေတြ မီလီယ်ံ ေပါင္းမ်ားစြာ ရွိတယ္။ သူတို႔က ေလမွာ ယိမ္းေနတဲ့စပါးပင္ေတြလို တစ္စကၠန္႔မွာ ၁၂ ႀကိမ္လႈပ္ရွားျခင္းျဖင့္ ေအာက္မွာရွိတဲ့ အခၽြဲေတြနဲ႔ အမံႈေတြအမိႈက္ေတြကို လည္းေခ်ာင္းေရာက္ေအာင္ အေပၚဘက္ကို တြန္းတင္ ေပးတယ္။ လည္းေခ်ာင္းက်ေတာ့ သူတို႔ကိုမ်ိဳခ်လိုက္တယ္။ တကယ္လို႔ စီးကရက္ေငြ႔ေတြနဲ႔ ညစ္ညမ္းတဲ့ေလေတြ cilia ေတြေပၚေရာက္လာရင္သူတို႔ရဲ့ လႈပ္ရွားမႈေတြရပ္ကုန္တယ္။ စီးကရက္ေငြ႔ေတြနဲ႔ ညစ္ညမ္းတဲ့ ေလေတြ ဆက္လက္ရွိေနရင္ cilia ေတြပ်က္စီးၿပီး ေသဆံုး ကုန္တယ္။ cilia ေသသြားရင္အစားျပန္ မရေတာ့ဘူး။ ဦးေမာင္ေမာင္ အႏွစ္ ၃၀ စီးကရက္ ေသာက္ခဲ့တာမို႔ သူ႔မွာ cilia ေတြ မရွိသေလာက္ကိုနည္းကုန္ၿပီ။ သူ႔ရဲ့ အခၽြဲထုတ္တဲ့ ေနရာက လည္း ၃ဆေလာက္ထူလာၿပီး ခၽြဲေတြ မထုတ္နိုင္ေတာ့ဘူး။ ဒါေတြကို ဦးေမာင္ေမာင္လံုး၀ မသိ ဘူး။ တကယ္ေတာ့ သူေရနစ္ေတာ့မွာ။ တကယ္လို႔သာ လံုေလာက္တဲ့ ခၽြဲေတြ ေလအိပ္ေတြထဲ ကိုက်သြားရင္ ေရေတြ အဆုတ္ထဲ၀င္သလိုပဲ အသက္ရႈရပ္သြားမွာ။ ဒီအႏၱရာယ္က ကာကြယ္ ေပးေနတာက သူ႔ရဲ့ နားၿငီးစရာေကာင္းတဲ့ေဆးလိပ္ေသာက္သူတို႔ရဲ့ေခ်ာင္းဆိုးသံပဲ။ ေခ်ာင္းဆိုးျခင္းက အသံတိတ္ cilia ေတြရဲ့ အလုပ္ ကို၀င္လုပ္ေပးရတာ။ ဦးေမာင္ေမာင္အေနနဲ႔ သတိျပဳ ရမွာက က်ေနာ္တို႔အေနနဲ႔ ေလသန္႔ရွင္းေရး အလုပ္လုပ္ဖို႔ ဒီတနည္းပဲရွိေတာ့တယ္ ဆိုတာပဲ။ ဒါေၾကာင့္ ေခ်ာင္းဆိုးေပ်ာက္ေဆးေတြ မေသာက္ဖို႔လိုအပ္တယ္။

          မၾကာခဏ ဦးေမာင္ေမာင္ အမိႈက္ေတြရႈသြင္းတတ္တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕အမိႈက္ေတြက က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ေလျပြန္ေတြကိုပိတ္ျပစ္တယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕က က်ေနာ္တို႔ကိုအနာရြတ္ျဖစ္ေစတယ္။ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ႏုနယ္တဲ့ ေလအိပ္ေတြရဲ့နံရံမွာရွိတဲ့ ရႈံနိုင္၊ဆန္႔နိုင္တဲ့ သတၱိ (elasticity) ကို ပ်က္စီးေစတယ္။ အဲ့ဒီအခါမ်ိဳးမွာ အသက္ ရႈထုတ္လိုက္ေပမဲ့ က်ေနာ္တို႔ ျပားခ်ပ္မသြားဘူး။ ဆိုလိုတာက အသက္ရူသြင္းလို႔ ရတယ္။ ဒါေပမဲ့ ရႈထုတ္လို႔မရဘူး။ ကာဘြန္ဒိုင္ေအာက္ဆိုက္ ေတြ ေလအိပ္ေတြထဲမွာ က်န္ေနတယ္။ ေအာက္ဆီဂ်င္နဲ႔ လဲလွယ္လို႔မရဘူး။ အက်ိဳး (result) ကေတာ့ emphysema ေခၚတဲ့ အဆုတ္ေဖါင္းတဲ့ေရာဂါျဖစ္တယ္။ ဦးေမာင္ေမာင္ မသိေပမဲ့ သူ႔ရဲ့ ေလအိပ္ မီလီယ်ံေပါင္းမ်ားစြာမွာ ဒီအေျခအေန ျဖစ္ေနၿပီ။ ဦးေမာင္ေမာင္က စားပြဲမွာ ထိုင္လုပ္ရတဲ့သူမို႔ ေလ သိပ္မလိုအပ္တာမို႔ သူထိုင္ေနတဲ့အခါ ဒုကၡ မေပးေပမဲ့ သူနည္းနည္း ေလး လႈပ္ရွားတာနဲ႔ အသက္ရႈမ၀ ျဖစ္လာတာ သူသတိထားမိလာတယ္။ အဲ့ဒါက်ေနာ္ရဲ့ သတိေပးခ်က္ပဲ။ သူ႔အေနနဲ႔ က်ေနာ္တို႔ကိုနည္းနည္း ဂရုစိုက္သင့္ၿပီ။ ေလေကာင္း ေလသန္႔ ရႈေပးဖို႔ လိုတယ္။ အေကာင္းဆံုးကေတာ့ေဆးလိပ္ျဖတ္ဖို႔ပဲ။ အဲ့ဒါေတြမလုပ္နိုင္ဘူးဆိုရင္ သိပ္ေစ်းမႀကီးတဲ့ ေလသန္႔ရွင္းတဲ့စက္တစ္လံုးသူအိပ္ခန္းထဲမွာ ထားရင္ အနည္းဆံုး ၈ နာရီ က်ေနာ္တို႔နားရတာေပါ့။ ေနာက္တစ္လံုး သူ႔ရံုခန္းမွာထားရင္ ေနာက္ထပ္ ၈ နာရီနားရတာေပါ့။

သူေလ့က်င့္ခန္း နည္းနည္းနဲ႔ အစားအေသာက္ဂရုစိုက္ရင္ေတာ္ေတာ္ေကာင္းမွာ။ ကိုယ္လက္ေသြးပူေလ့က်င့္ခန္း၊လမ္းေလွ်က္ျခင္း၊ေလွခါးတက္ျခင္း စတာေတြကအသက္ျပင္း ျပင္း ရႈေစျခင္းျဖင့္ ေလမ်ားမ်ား၀င္ေစတယ္။ ဒ့ီအျပင္ က်ေနာ္တို႔ အတြက္ အထူး ေလ့က်င့္ခန္းေတြလည္းရွိ တယ္။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ေျဖးေျဖးနဲ႔ ျပင္းျပင္းရႈတာ ေကာင္းတယ္။ ေလ မ်ားမ်ား၀င္ၿပီး ဓါတ္ေငြ႔ လွဲလွယ္ ဖို႔အခိ်န္ပိုရေစတယ္။

ခေလးငယ္ေတြနဲ႔ အိုပရာသီးခ်င္းဆိုသူေတြလို ဗိုလ္နဲ႔ရႈတာပိုေကာင္းတယ္။ ဒီနည္းမွာ ရင္ပတ္ ႀကီးက်ယ္သြားတာမဟုတ္ပဲ၊ diaphragm လို႔ေခၚတဲ့ ရင္ပတ္နဲ႔ဗိုလ္ကို ကာထားတဲ့ ခန္းဆီးလို အသားျပား ႀကီးကိုေအာက္ကိုႏွိမ့္ခ်လိုက္တာ။ ဒါေၾကာင့္ အသက္ရႈတဲ့အခါ ဗိုလ္ ေဖါင္းလာတာ (မဟာစည္ဆရာေတာ္ ဘုရားရဲ့ ေဖါင္းတယ္ပိန္တယ္ဆိုတာ ဗိုလ္နဲ႔ အသက္ရူတဲ့ နည္းပဲ)။ ဒီနည္းမွာ ေလေတြ က်ေနာ္တို႔ရဲ့ ေအာက္ဆံုးေလအိပ္ေတြအထိ ေရာက္တယ္။ သူ ဒီနည္းကို ေလ့က်င့္သင့္တယ္။

          ဦးေမာင္ေမာင္အေနနဲ႔ ေန႔စဥ္ အိမ္သန္႔ရွင္းေရးလိုမ်ိဳးလုပ္သင့္တယ္။ သူထင္တာက အသက္ရႈ ထုတ္လိုက္ရင္ က်ေနာ့္မွာ ဘာမွ မက်န္ေတာ့ဘူးလို႔။ အဲ့ဒါ လံုး၀မဟုတ္ဘူး။ သူ႔ အေနနဲ႔ ပါးစပ္ကေန ေလေတြကို တတ္နိုင္သမွ်မႈတ္ထုတ္ရမယ္။ တကယ္လို႔ သူ႔ႏွခန္းကို စုထား (purse)  မယ္ဆိုရင္ သူ ေလ ပိုၿပီးမႈတ္ထုတ္နိုင္မယ္။ ေဆးလိပ္ေသာက္ေနတုံး သူ႔ ပါးစပ္စုၿပီးေလမႈထုတ္ရင္သူအံ့ၾသၿပီးရပ္သြားမွာ။ ဘာလုိ႔လဲဆိုေတာ့ ေဆးလိပ္ေငြ႔ေတြ သူ႔ ပါးစပ္ထဲက ထြက္လာတာ သူျမင္ရလိမ့္မယ္။ အဲ့ဒီေဆးလိပ္ေငြ႔ ေတြက သာမာန္အားျဖင့္ အဆုတ္ထဲမွာက်န္ေနတာ။ 

          က်န္တဲ့အဂၤါေတြက အဆိပ္ေတြကို ဖယ္ရွားနိုင္တယ္။ က်ေနာ္တို႔မွာ အဲ့ဒီလို ဖယ္ရွားနိုင္စြမ္း မရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အခုေခတ္ေလထုညစ္ညမ္းမႈေၾကာင့္ အဆုတ္ေရာဂါ ေတြေၾကာက္ခမန္းလိလိ အျဖစ္မ်ားလာတာ။

J.D.RADCLIFF ရဲ့ I AM JOE’S BODY ကိုသင့္ေလ်ာ္ေအာင္ဘာသာျပန္ပါသည္။

Monday, June 25, 2012

က်န္ေတာ္က ဦးေမာင္ေမာင္ရဲ့ ႏွလံုးပါ

က်န္ေတာ္က ရုပ္မေခ်ာပါဘူး။  အထင္ႀကီးစရာေကာင္းတဲ့ ဥပတိရုပ္လည္း မရိွပါဘူး။ က်န္ေတာ့္အသားက နီညိဳေရာင္ပါ။ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ၁၂ ေအာင္စ ရွိပါတယ္။ က်န္ေနာ္ဟာ ဦးေမာင္ေမာင္ရဲ့ သစၥာရွိတဲ့ကၽြန္ပါ။ ဦးေမာင္ေမာင္ဟာ အသက္ ၄၅ ႏွစ္ ရွိ ပါၿပီး။ သူဟာ ရုပ္ရည္ ေခ်ာ္ေမာ္ခန္႔ျငားၿပီး သားသမီး ၃ ေယာက္ရဲ့ဖခင္၊ ဇနီးေခ်ာ္ေလးရဲ့ ေအာင္ျမင္တဲ့ လုပ္ငန္းရွင္ တစ္ေယာက္ပါ။

က်န္ေနာ္က ဦးေမာင္ေမာင္ရဲ့ရင္ပတ္ထဲမွာ အေၾကာေတြနဲ႔ တြဲဆိုင္းၿပီးရွိေနပါတယ္။ က်န္ေတာ့္ အရပ္ ၆ လကၡရွည္ၿပီး၊ က်န္ေတာ္ရဲ့ အ၀ဆံုးေနရာမွာ ၄ လကၡက်ယ္ပါတယ္။ က်န္ေတာ့္ ပံု႑န္က အမ်ားသိၾကတဲ့ ခ်စ္သူမ်ားရဲ့ သေကၤတ ႏွလံုးပံု ပါ။ (က်မတို႔ရဲ့ျမတ္ဘုရားက ႏွလံုးကို ငံုေနတဲ့ ပဒုမၼာၾကာဖူးေအာက္စိုက္ေနတာနဲ႔တူတယ္။ အရြယ္က ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ရဲ့ လက္သီးဆုပ္ခန္႔ရွိတယ္လို႔ လူ႔ႏွလံုး မျမင္သူေတြ မ်က္စိထဲ ကြက္ကြက္ကြင္းကြင္း ျမင္လာေအာင္ေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္)

ေဆာင္းပါးေတြ ကဗ်ာေတြ ေရးသလို က်န္ေတာ္က စိတ္ကူးယဥ္အခ်စ္ ကဗ်ာဆန္သူ မဟုတ္ပါဘူး။ က်န္ေတာ္က အလြန္ အလုပ္လုပ္တဲ့ အခန္း ၄ ခန္းရွိတဲ့ မႈတ္စက္ Pump ပါ။  က်န္ေတာ့္မွာ မႈတ္စက္ ၂ ခုရွိပါတယ္။ တစ္ခုက ေသြးေတြကို အဆုပ္ထဲ မႈတ္ထုတ္တယ္။ က်န္တစ္ခုက ေသြးေတြကို တကိုယ္လံုး ေရာက္ေအာင္ မႈတ္ထုတ္တယ္။ တစ္ေန႔ကို ေသြးေတြ ကို မိုင္ေပါင္း ၆ ေသာင္းရွည္တဲ့ ေသြးေၾကာေတြထဲ မႈတ္ထုတ္တယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ ဂါလံ ၄ ေထာင္ရွိတဲ့ ေသြးေတြကို မႈတ္ထုတ္ ေပးတယ္။ 

ဦးေမာင္ေမာင္က က်န္ေတာ့္ကို ခံစားလြယ္တယ္ ႏုနယ္တယ္လို႔ထင္တယ္။ သူ႔ဘ၀ သက္တမ္းမွာ က်န္ေတာ္ေသြးေပါင္း တန္ ၃ သိန္း မႈတ္ထုတ္ေပးခဲ့ၿပီးၿပီ။ က်န္ေတာ္ဟာအေျပး ခ်န္ပီရံရဲ့ ေျခေထာက္ၾကြက္သား၊ အေလးမ ခ်န္ပီရံရဲ့ လက္ေမာင္းၾကြက္သားေတြထက္ ၂ဆ အလုပ္ လုပ္တယ္။ သူတို႔ကို က်န္ေတာ့္ေနရာမွာ ခိုင္းၾကည့္ပါ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ မိနစ္အတြင္း အရည္ေပ်ာ္ကုန္မွာ။ လူ႔ကိုယ္ထဲက ဘယ္ၾကြက္သားမွ က်န္ေတာ့ေလာက္ မသန္မာဘူး။ ခၽြင္းခ်က္ကေတာ့ ခေလးကိုညွစ္ထုတ္ျပစ္လိုက္တဲ့ သားအိမ္ၾကြက္သား ပါ။ ဒါေပမဲ့ သူလည္း က်န္ေတာ့လို ေန႔စဥ္နဲ႔အမွ် အႏွစ္ ၇၀ ေလာက္ အလုပ္ မလုပ္ရပါဘူး။ က်န္ေတာ္နည္းနည္း ေလထြားသြားတယ္။ က်န္ေတာ္ နားတဲ့အခ်ိန္ ရွိပါတယ္။ ႏွလံုး တစ္ခုန္နဲ႔ တစ္ခုန္ ၾကားေပါ့။
က်န္ေတာ္ရဲ့ ဘယ္ဘက္မႈတ္စက္ကေန တကိုယ္လံုးကိုေသြးေတြညွစ္ထုတ္တာ တစ္စကၠန္႔ရဲ့ ၃ ပံု ၁၀ ပံုၾကာတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်န္ေတာ္ စကၠန္႔၀က္နားတယ္။ က်န္ေတာ့ သခင္အိပ္တဲ့အခါ သူ႔ရဲ့ေသြးေၾကာမႊားေတြ အလုပ္မလုပ္ေတာ့တာေၾကာင့္ သူတို႔ဆီေသြးပို႔စရာမလိုဘူး။ ဆိုလိုတာက ဦးေမာင္ေမာင္အိပ္တဲ့အခါ ႏွလံုးခုန္နႈန္းက တစ္မိနစ္ ၇၂ ႀကိမ္ကေန ၅၅ ႀကိမ္ပဲ ခုန္ဖို႔လိုေတာ့တယ္။

က်န္ေတာ့္သခင္က က်န္ေတာ္ကိုသိပ္သတိမရဘူး။ အဲ့ဒါေကာင္းပါတယ္။ က်န္ေတာ္ သူ႔ကို စိတ္မပူေစခ်င္ဘူး။ သူစိတ္ပူရင္ သူေရာ က်န္ေတာ္ေရာ ေဂ်ာက္က်မွာ။ သူက်န္ေတာ့္ ကိုစိတ္ပူရင္ အျမဲတန္းလိုလို မဟုတ္တဲ့အေၾကာင္းေတြႀကီးပဲ။ တစ္ညမွာ သူအိပ္မေပ်ာ္ခင္ က်န္ေတာ့္ရဲ့ အဆို႔ရွင္ေတြ ဖြင့္တာပိတ္တာကို နားေထာင္ေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ က်န္ေတာ္ ခုန္ဖို႔ တစ္ခ်က္ လြတ္သြားတယ္လို႔ ထင္လိုက္တယ္။ သူသိပ္စိတ္ပူသြားတယ္။ အဲ့ဒါ သူ႔အမွားပဲ။ သူ စိတ္မပူသင့္တာ ပူေန တာပဲ။ မၾကာခဏ က်န္ေတာ့္ရဲ့ ignition system ေခၚတဲ့ ႏွလံုးခုန္ဖို႔ အခ်က္ေပးစနစ္က သူ႔ကား ignition system လိုပဲ တခါတခါ ေအာက္သြားတယ္။ က်န္ေတာ္က ကိုယ့္လွ်ပ္စစ္ ကိုယ္ ထုတ္လုပ္တယ္။ အဲ့ဒီလွ်ပ္စစ္နဲ႔ ႏွလံုးခုန္ေအာင္လုပ္တယ္။ တခါတေလ ႏွလံုးခုန္ ေအာင္ မလုပ္နိုင္ပဲျဖစ္သြားတယ္။ မၾကာခဏဆိုသလို ဒီလိုျဖစ္ေလ့ ရွိပါ တယ္။ သူ သတိ မထားမိ လို႔ပါ။

တခါတေလ သူ အိမ္မက္ဆိုးကနိုးလာတဲ့အခါ က်န္ေတာ္အရမ္းေျပးေနတာကို သိၿပီး လန္႔သြား တယ္။ တကယ္က သူအိပ္မက္ထဲမွာ အရမ္းေျပးေန လို႔ က်န္ေတာ္လည္း ေျပးရ တာေပါ့။ သူ စိတ္ပူရင္ ပိုဆိုးတယ္။ သူစိတ္ပူေလ က်န္ေတာ္ပိုေျပးရေလပဲ။ သူစိတ္ေအးရင္ က်န္ေတာ္လည္း ေအးေဆးသြားတာပဲ။ တကယ္လို႔ သူ စိတ္ေအးေအာင္ မလုပ္နိုင္ဘူးဆိုရင္ က်န္ေတာ့္ကို ဘရုိက္အုပ္နိုင္တဲ့နည္း ရွိပါတယ္။ က်န္ေတာ့္ရဲ့ ဘရုိက္ က Vagus nerve လို႔ေခၚတဲ့ အာရံုေၾကာပါ။ အဲ့ဒီအေၾကာက လည္းပင္ေပၚ၊ နားရဲ့အေနာက္၊ ေအာက္ေမးရိုး အဆစ္နားမွာ ရွိပါတယ္။ အဲ့ဒီေနရာကို ညင္ညင္သာသာေလး ႏွိပ္ေပးမယ္ဆိုရင္ က်န္ေတာ္ အေျပး ေႏွးသြားပါမယ္။

ဦးေမာင္ေမာင္ကဘာျဖစ္ျဖစ္ က်န္ေတာ့္ေၾကာင့္လို႔ထင္တယ္။ ဥပမာ ပင္ပန္းတာ၊ ေခါင္းမူးတာ၊ မိုက္ခနဲျဖစ္တာ စသည္ျဖင့္။ အဲ့ဒါေတြက က်န္ေတာ္နဲ႔မဆိုင္ဘူး။ ေခါင္းမူးတာ၊ မိုက္ခနဲျဖစ္တာက မ်ားေသာအားျဖင့္ နားေၾကာင့္။ မၾကာခဏ သူအလုပ္စားပြဲမွာ အလုပ္လုပ္ ေနရင္း ရင္ပတ္က စူးၿပီးနာရင္ ႏွလံုးေရာဂါလို႔ထင္တယ္။ သူစိတ္မပူသင့္ဘူး။ ဒီလိုအနာမ်ိဳးက သူ႔ အစာလမ္းေၾကာင္း ကလာတာ။ အစား မ်ားသြားလို႔ျဖစ္တာ။ က်န္ေတာ္ဒုကၡေရာက္တယ္ ဆိုရင္ သူ အလုပ္ ပင္ပင္ပန္းပန္းလုပ္ေနစဥ္ ဒါမွမဟုတ္ စိတ္ေသာက ေရာက္တဲ့ အခါမ်ိဳးမွာမွ နာတာ။ က်န္ေတာ္ေျပာခ်င္တာက သူခိုင္းတဲ့အလုပ္ေတြလုပ္ဖို႔ က်န္ေတာ့္မွာ လိုအပ္တဲ့ အာဟာရ လံုလံုေလာက္မရဘူး လို႔။ က်န္ေတာ့္ အာဟာရက ဘယ္ကရသလဲ။ ေသြးထဲက ပဲ ေပါ့။ က်န္ေတာ္က ကိုယ္ခႏၶာရဲ့ ၂၀၀ ပံု တစ္ပံုေလာက္သာ အေလးခ်ိန္ရွိေပမဲ့ အစာက်ေတာ့ ကိုယ္ခႏၶာရဲ့ ၂၀ ပံု တစ္ပံုလိုအပ္တယ္။ ဆိုလိုတာက တျခားအဂၤါေတြထက္ ၁၀ ဆ ပိုလိုတယ္။ က်န္ေတာ့္ကိုယ္ထဲက ျဖတ္သြားတဲ့ေသြးေတြဆီက က်န္ေတာ္ မယူပါဘူး။ က်န္ေတာ့္မွာ ကိုယ္ပိုင္ေသြးေပးတဲ့ coronary ေခၚတဲ့ေသြးေၾကာ ၂ေခ်ာင္းရွိတယ္။ သူတို႔က သိပ္ မႀကီးဘူး။ အခ်ိဳရည္ေသာက္တဲ့ ပိုက္ေလး ေလာက္ပဲရွိတာ။ အဲ့ဒါ က်န္ေတာ့္ရဲ့ အားနည္းခ်က္ပဲ။ အဲ့ဒီေနရာမွာ ျပႆနာျဖစ္ရင္ က်န္ေတာ္ ေသၿပီ။

ဘယ္သူမွ ဘယ္လိုျဖစ္မွန္းမသိၾကဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဘ၀ရဲ့ ေစာေစာပိုင္းထဲက တစ္ခ်ိဳ႔ဆို ေမႊးဖြါး ကတည္းက အဆီေတြ coronary ေသြးေၾကာထဲမွာ စုပံုလာတယ္။ ၾကာရင္ ေသြးေၾကာ ကို ပိတ္ေစတယ္။ တခါတေလ ေသြးခဲေလးေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းပိတ္သြားနိုင္တယ္။

ဒီေသြးေၾကာေတြပိတ္ရင္ သူ႔ကိုမွီခိုေနတဲ့ ႏွလံုးၾကြက္သားေတြေသသြားတယ္။ ေသသြားတဲ့ ၾကြက္သားေနရာမွာ အနာရြတ္ျဖစ္သြားတယ္။ အနာရြတ္က ေက်ာက္စရစ္ခဲ ေလာက္ ကေန တင္းနစ္ေဘာလံုးေလာက္ရွိနိုင္တယ္။ အေျခအေန ဘယ္ေလာက္ ဆိုး၀ါးမယ္ ဆိုတာ ေသြးေၾကာ ဘယ္ေလာက္အထိ ပိတ္သြားတယ္။ ဘယ္ေနရာမွာ ပိတ္တယ္ ဆိုတဲ့ အခ်က္ ေတြေပၚမွာ မူတည္တယ္။ က်န္ေတာ့္ဆရာ လြန္ခဲ့တဲ့ ၅ ႏွစ္က ႏွလံုးအတက္ (heart attack) တစ္ခါ ရဖူးတယ္။ ဒါေပမဲ့သူ သိေတာင္မသိလိုက္ဖူး။ သူကသိပ္အလုပ္မ်ားေနတဲ့သူမို႔ မသိမသာ သူ႔ရင္ပတ္ထဲက တစ္ခ်က္ ႏွစ္ခ်က္ေလာက္ နာလိုက္တာ သတိမထားမိခဲ့ဘူး။ပိတ္သြားတဲ့ ေသြးေၾကာက က်န္ေတာ့္ကိုယ္ေပၚက ေသြးေၾကာငယ္ေလးပါ။ က်န္ေတာ္ ႏွစ္ပတ္ၾကာေအာင္ ပိတ္တဲ့ေနရာကို ပဲေစ့ ေလာက္ရွိတဲ့ အနာရြတ္နဲ႔ ျပန္ျပဳျပင္ရတာ။

က်န္ေတာ့္ဆရာ မိသားစုမွာ ႏွလံုးေရာဂါျဖစ္ေလ့ရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ စာရင္းဇရားမ်ား အရ က်န္ေတာ့္လည္း သူ႔ကို ဒုကၡေပးမွာပဲ။ ေမြးရာပါဗီဇ သတၱိကိုေတာ့ သူျပင္လို႔မရဘူး ဆိုတာ က်န္ေတာ္လက္ခံပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ သူအမ်ားႀကီး အႏၱရာယ္နည္းသြားေအာင္ေတာ့ လုပ္နိုင္ ပါတယ္။

ပထမဦးဆံုး ကိုယ္အေလးခ်ိန္နဲ႔ စၾကရေအာင္။ က်န္ေတာ့္ဆရာရဲ့ဗိုလ္ဟာ တစ္ ျဖည္းျဖည္း ပူလာၿပီ၊ ဒါကိုသူက ဟာသ လုပ္တယ္။ အရြယ္လတ္ပိုင္းရဲ့ အလွတဲ့။ ဒါ ရီစရာ မဟုတ္ဘူး။ သူ႔ရဲ့ အပိုဆီ တစ္ေပါင္မွာ မိုင္ ၂၀၀ ေလာက္ရွည္တဲ့ ေသြးေၾကာမႊား ေတြရွိတယ္။ အဲ့ဒီ့ေသြးေၾကာမႊားေတြဆီ ေရာက္ေအာင္ ေသြးေတြကို က်န္ေတာ္က ညွစ္ထုတ္ ေပးရတာ။ အဲ့ဒီ့အလုပ္အျပင္ သူ႔ရဲ့ အပိုဆီ တစ္ေပါင္အတြက္ က်န္ေတာ့္အလုပ္ ပိုလုပ္ ရေသးတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ က်န္ေတာ့္ဆရာရဲ့ေသြးေပါင္ခ်ိန္က ၁၄၀ / ၉၀ ျဖစ္သြားတယ္။ ဒီေသြးေပါင္ခ်ိန္က သူ႔အသက္အတြက္ လူေကာင္းေသြးခ်ိန္ရဲ့ အေပၚဆံုး လစ္မစ္ (Limit) ကိုေရာက္ေနၿပီ။ ၁၄၀ ဆိုတာ က်န္ေတာ္ညွစ္ထုတ္ေနတဲ့အခ်ိန္မွာရွိတဲ့ ေသြးေပါင္ခ်ိန္။ ၉၀ ကက်န္ေတာ္ အနားယူတဲ့ အခ်ိန္မွာရွိတဲ့ ေသြးေပါင္ခ်ိန္။ ဒီေသြးေပါင္ခ်ိန္က ပိုအေရးႀကီးတယ္။ ဒီေသြးေပါင္ခ်ိန္ျမင့္ေလ က်န္ေတာ္ မနား မရေလပဲ။ က်န္ေတာ္မနားရရင္ က်န္ေတာ္အလုပ္လုပ္ရင္းေသမွာ။

သူ႔အေနနဲ႔ ေသြးေပါင္ခ်ိန္က်ေအာင္အမ်ားႀကီးလုပ္နိုင္ပါတယ္။ ပထမဆံုးအေနနဲ႔ သူ႔ရဲ့ အပို ကိုယ္အေလးခ်ိန္ကို ေလ်ာ့ပစ္ဖို႔ပဲ။ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ေလ်ာ့တာနဲ႔ အမွ် ေသြးေပါင္ခ်ိန္ ေလ်ာ့သြားတာ သူအံ့ၾသသြားပါ လိမ့္မယ္။

ေနာက္တစ္ခ်က္ကေဆးလိပ္ေသာက္တာပဲ။ သူကတစ္ေန႔ ေဆးလိပ္ ႏွစ္ဘူး ေသာက္ တယ္။ အဲ့ဒါဆို သူကိုယ္ထဲကို နစ္ကိုးတင္း (Nicotine) ၈၀-၁၂၀ mg ေန႔တိုင္း စုတ္ယူေနတယ္။ နစ္ကိုးတင္းက ေတာ္ေတာ္ျပင္းတဲ့ အဆိပ္ပဲ။ သူကေသြးေၾကာေတြကိုၾကံဳ႕ေစတယ္ အထူးသျဖင့္ ေျခ လက္ေတြကေသြးေၾကာေတြပဲ။ အဲ့ဒီၾကံဳ႕ေနတဲ့ ေသြးေၾကာေတြထဲ ေသြး ေရာက္ေအာက္ က်န္ေတာ္ကညွစ္ရတာ။ နစ္ကိုးတင္းက က်န္ေတာ့္ကို ျမန္ျမန္ခုန္ေအာင္ လႈံ႔ေဆာ္ ေသးတယ္။ က်န္ေတာ္ခုန္ေနက် ၇၂ က ၈၀ အထိ ခုန္ေအာင္လုပ္တယ္။ က်န္ေတာ့္ ဆရာကေျပာေလ့ရွိတယ္ ေဆးလိပ္ျဖတ္ဖို႔ သိပ္ေနာက္က်သြားၿပီတဲ့။ အနာရြတ္ေတြ ျဖစ္ၿပီး သြားၿပီတဲ့။ ဒါေပမဲ့ နစ္ကိုးတင္းရဲ့ အျမဲမျပတ္ က်န္ေတာ့္ကို နိႈးဆြမႈကို ဖယ္နိုင္ရင္ က်န္ေတာ့္
အတြက္ေတာ္ေတာ္ ေနသာထိုင္သာရွိမွာ။

သေဘာက ဒီလို။ က်န္ေတာ့္ဆရာနားရင္ က်န္ေတာ္လည္းနားတယ္။ တခ်ိန္လံုး သူပူေလာင္ မေနသင့္ဘူး။ တစ္ခါတစ္ေလ အနားယူအိပ္စက္တာ အေထာက္အကူျပဳပါတယ္။ ၿပီးေတာ့ ေပါ့ပါးတဲ့ စာဖတ္ျခင္းမ်ားျပဳသင့္တယ္။ သူ႔အလုပ္က ပါလာတဲ့ စာေတြဖတ္တာမ်ိဳး မဟုတ္ဘူး။

ေနာက္တစ္ခုက အားကစား။ က်န္ေတာ့္ဆရာက ပင္စင္စား အားကစားသမား ေတြလို တခါထဲနဲ႔ အရမ္းကစားျပစ္တတ္တယ္။ သူက ေကာ္လိပ္ေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္လို တင္းနစ္ အျပင္းအထန္း ကစားတတ္ေသးတယ္။ သူအဲ့ဒီလို လုပ္ရင္ က်န္ေတာ္က ၅ဆ ေလာက္အလုပ္ ပိုလုပ္ ရတယ္။ တကယ္က မွန္မွန္ ေပါ့ပါးတဲ့ အားကစားမ်ိဳးလုပ္ရမွာ။ တစ္ေန႔ ၁-၂ မိုင္ လမ္းေလွ်ာက္တာမ်ိဳး။ သူအလုပ္သြားတဲ့အခါ ႏွစ္ထပ္ေလာက္ကို လမ္းေလွ်ာက္ တက္တာမ်ိဳး ေပါ့။ သူ႔အလုပ္က ၁၀ ထပ္မွာရွိတယ္။ ပထမ ၂ထပ္ကို လမ္းေလွ်ာက္တက္ၿပီး၊ တတိယ ထပ္ က်မွ ဓါတ္ေလွးခါး စီးတာမ်ိဳး လုပ္ျခင္းကအမ်ားႀကီး တာစားတယ္။ ဒီလို မွန္မွန္နဲ႔ ေပါ့ေပါ့ပါးပါး ေလ့က်င့္ခန္း ေတြလုပ္ျခင္းျဖင့္ က်န္ေတာ္ရဲ့ပိတ္ေနတဲ့ေသြးေၾကာေတြနားမွာ ေသြးေၾကာ အသစ္ေတြ ျဖစ္ေစတယ္။ တကယ္လို႔ ပိတ္ေနတဲ့ ေသြးေၾကာ လံုး၀ပိတ္သြားရင္ အဲ့ဒီ ေသြးေၾကာသစ္ ေတြက တဆင့္ က်န္ေတာ့္ဆီေသြးေရာက္နိုင္တယ္။

ေနာက္ဆံုးအခ်က္က အစားေသာက္။ က်န္ေတာ္က က်န္ေတာ့္ဆရာကို အစား အေသာက္ကို ခ်င္တြယ္စားတဲ့ အစြန္းေရာက္သူေတြလို စားခိုင္းတာမဟုတ္ပါဘူး။ အစာမွာ ပါတဲ့အဆီေတြက က်န္ေတာ့္ေသြးေၾကာေတြကိုပိတ္ေစၿပီး ေသြးေၾကာပိတ္တဲ့ေရာဂါနဲ႔ေသဖို႔ ၅၀% ေသခ်ာပါတယ္။ သူထမင္းစားၿပီး ဘာျဖစ္တယ္ဆိုတာသူ႔ကို က်န္ေတာ္ျမင္ ေစခ်င္ တယ္။ ေသြးထဲက အဆီလံုးေလးေတြက ေသြးဥနီေတြကိုစီးကပ္ေစၿပီး ေသြးခဲႀကီး ျဖစ္သြား ေစ တယ္။ အဲ့ဒီ ေသြးခဲႀကီး ေတြကို ေသြးေၾကာမႊားေတြထဲ ထြန္းထုတ္ရတာ က်န္ေတာ္ အလြန္ ပင္ပမ္းပါတယ္။ က်န္ေတာ္ကျငီးျငဴတတ္တဲ့သူမဟုတ္ပါဘူး။ ဘယ္လိုအေျခအေနမ်ိဳး မွာ ျဖစ္ျဖစ္ က်န္ေတာ္ကေတာ့ လုပ္မွာပဲ။ သူကိုယ္အေလးခ်ိန္နည္းနည္းေလ်ာ့မယ္၊ မွန္မွန္ေလး အားကစားလုပ္မယ္၊ မၾကာခဏ အနားယူမယ္၊ အဆီနဲ႔ ေဆးလိပ္နည္းနည္းေလ်ာ့မယ္ဆိုရင္ က်န္ေတာ္သူ႔ကို ၾကာၾကာ အလုပ္ လုပ္ေပးနိုင္မွာပါ။

Ratcliff, J.D. “I am Joe’s Heart.” Reader’s Digest. 90. 540. (1967): 59-62. April 1967  ကိုသင့္ေလ်ာေအာင္ဘာသာျပန္ပါသည္။

Friday, June 22, 2012

သဲသဲကို ခ်စ္ပါ၊ ၾကင္နာပါ၊ ဂရုစိုက္ပါ။

ဒီမွာ
က်မ ရွင့္ရဲ့ သဲသဲပါ။
ရွင့္ကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတာ အခ်က္ ၉ ခ်က္နဲ႔ ေျပာျပ ပါရေစ။



၁။ က်မ ရွင္လိုအပ္တဲ့ သံဓါတ္ေတြအျပင္၊ ဗီတာမင္နဲ႔ သတၳဳဓါတ္ေတြပါသိမ္းထားေပးပါတယ္။
က်မသာမရွိရင္ ရွင္ဆက္လက္ရွင္သန္နိုင္မွာ မဟုတ္ဘူး။




၂။ ရွင္ အစာေတြေျခဖ်က္တာကူညီဖို႔ က်မ သဲေျခရည္ေတြ လုပ္ေပးတယ္။
က်မသာမရွိရင္ ရွင္ အလကားဆံုးရႈံးပ်က္စီးသြားမွာ။



၃။ ရွင္က်မကိုေပးတဲ့ အရက္၊ ဘီယာ၊ ၀ိုင္၊ ဆရာ၀န္ေပးတဲ့ေဆး၊ ဆရာ၀န္မေပးတဲ့ေဆး၊ ဥပေဒ မကင္းတဲ့ေဆး အစရွိတဲ့ ဓါတုအဆိပ္ေတြကို အဆိပ္ေျဖေပးတယ္။
က်မသာမရွိရင္ ရွင့္ရဲ့ အက်င့္ဆိုးေတြကရွင့္ကိုသတ္မွာ။



၄။ က်မက ဘက္ဒရီလို ရွင္လိုအပ္တဲ့အခါသံုးနိုင္ဖို႔ သၾကား စြမ္းအင္ေတြကို ကာဗိုလ္ဟိုက္ဒရိုတ္၊ ပရိုတင္း၊ အဆီ အေနနဲ႔ သိမ္းထားေပးတယ္။
က်မသာမရွိရင္ ရွင့္ရဲ့ေသြးထဲက သၾကားဓါတ္ေတြအျမန္ဆံုးက်ဆင္းသြားၿပီး ရွင္ ေမ့ေမ်ာ သြားမွာ။



၅။ က်မက ရွင္မေမြးခင္ကထဲက ေသြးေတြထုတ္လုပ္ေပးတယ္။
က်မသာမရွိရင္ ရွင္လူေလာကကိုေရာက္လာမွာေတာင္မဟုတ္ဘူး။



၆။ က်မက ရွင္ကိုယ္ခႏၶာ  က်န္းမာဖို႔နဲ႔ ႀကီးထြားဖို႔ အတြက္လိုအပ္တဲ့ အသားဓါတ္အသစ္ေတြ ထုတ္လုပ္ေပးတယ္။
က်မသာမရွိရင္ ရွင္ ရွင္သန္ႀကီးထြားမွာ မဟုတ္ဘူး။



၇။ က်မက ရွင္ရႈသြင္းလိုက္တဲ့ အဆိပ္ေတြ၊ ေလထဲကအညစ္အေၾကးေတြကိုဖယ္ရွားေပးတယ္။
က်မသာမရွိရင္ ရွင္ ေလထုညစ္ညမ္းမႈေၾကာင့္ အဆိပ္သင့္မွာ။



၈။ က်မက ရွင္ မေတာ္တဆ ထိခိုက္မိတဲ့အခါ ေသြးတိတ္ေစတဲ့ ေသြးတိတ္ပစၥည္းေတြကို ထုတ္လုပ္ေပးတယ္။
က်မသာမရွိရင္ ရွင္ ေသြးထြက္လြန္ၿပီးေသမွာ။



၉။ က်မက ရွင့္ကိုယ္ထဲကိုအခ်ိန္ျပည့္၀င္ေရာက္လာတဲ့ ပိုးမႊားေတြရဲ့ရန္က ကာကြယ္ေပးတယ္။
အဲ့ဒီပိုးေတြကို သတ္တယ္။ အနည္းဆံုးအားနည္းသြားေအာင္လုပ္ေပးတယ္။
က်မသာမရွိရင္ လူေတြကိုဒုကၡေပးတဲ့ ပိုးမႊားေတြရဲ့တိုက္ခိုက္မႈကို ရွင္ အျမဲလည္စင္းခံေနရမွာ။



 အဲ့ဒါေတြအားလံုးဟာ က်မရွင့္ကိုဘယ္ေလာက္ခ်စ္တယ္ဆိုတဲ့သက္ေသေတြပဲ။
ရွင္ကေရာ္က်မကိုခ်စ္ရဲ့လား။



ရွင္က်မကိုဘယ္လိုခ်စ္သင့္တယ္ဆိုတာက်မ ေျပာျပပါရေစ။






က်မအၾကံေပးတာကိုလိုက္နာပါ။
၁။ က်မကို ရွင့္ မိသားစုဆရာ၀န္နဲ႔ ျပပါ။
၂။ ေသြးစစ္ျခင္းျဖင့္ က်မဒုကၡေရာက္ေနတာသိနိုင္ပါတယ္။
၃။ က်မ ေခ်ာ္မြတ္ေနရင္ က်မေနေကာင္းပါတယ္။ က်မ မာေၾကာၿပီး ဘုေတြ ထြက္ လာရင္ေတာ့ ဒုကၡေရာက္ေနၿပီလို႔ သိပါ။
၄။ ရွင့္ ဆရာ၀န္အေနနဲ႔ မသကၤာဘူးဆိုရင္ ULTRA SOUND and CT SCAN ေတြနဲ႔ က်မကို ၾကည့္လို႔ ရပါတယ္။
၅။ က်မအသက္နဲ႔ ရွင့္အသက္ဟာ ရွင္က်မကိုဆက္ဆံတဲ့အေပၚမွာမူတည္ပါတယ္။




က်မကို အရက္၊ ဘီယာ၊ ၀ိုင္ေတြ ထဲမွာ ႏွစ္မထားပါနဲ႔။
အဲ့ဒါေတြ တစ္ခါေသာက္ရံုနဲ႔ကို သဲသဲဆို႔လို အသဲႏုတဲ့ တခ်ိဳ႔သူေတြကို ေတာ္ေတာ္ နာက်င္ေစပါတယ္။ တစ္သက္စာအနာရြတ္ေတြရေစပါတယ္။



ေဆးေတြကိုဂရုစိုက္ပါ။ ေဆးအားလံုးဟာ ဓါတုပစၥည္းေတြပါ။ ဆရာ၀န္ညႊန္ၾကားခ်က္မရွိပဲ ေဆးေတြေရာ္ေႏွာ္ေသာက္ရင္ က်မကိုအဆိပ္ခတ္သလိုျဖစ္ပါတယ္။ က်မကႏုနယ္တယ္။ အလြယ္တကူ အနာရြတ္ျဖစ္တတ္တယ္။ အဲ့ဒီအနာရြတ္ေတြ (အသဲေျခာက္ျခင္း) က တစ္သက္လံုး မေပ်ာက္ေတာ့ဘူး။ ေဆးေတြကို လိုရင္ေသာက္ေပါ့။ ဒါေပမဲ့ မလိုအပ္ပဲ ပဲႀကီးေလွာ္ စားသလိုစားေနရင္ေတာ့ က်မကိုဖ်က္စီးတဲ႔ အက်င့္ဆိုး။



စပေရးေတြကိုလည္းသတိထားပါ။ က်မရွင္ ရႈသြင္းတဲ့ အဆိပ္ေတြကို ေျခဖ်က္ ေပးရတာ သတိရပါ။ ရွင္ အခန္းကို စပေရးေတြနဲ႔သန္႔ရွင္းေရးလုပ္တဲ့အခါ ေလ၀င္ေလထြက္ ေကာင္း ေအာင္ တံခါးေတြဖြင့္ထားပါ။ ဒါမွမဟုတ္ မက္ (ႏွေခါင္းအုပ္) တပ္ထားပါ။ ဂ်ပိုးသတ္ေဆး၊ အိမ္သုတ္ေဆးစတာေတြဆို ႏွစ္ဆပိုၿပီးသတိထားပါ။



ရွင့္အေရျပားကိုလည္းဂရုစိုက္ပါ။ ပိုးသတ္ေဆးေတြက ဓါတ္တုပစၥည္းေတြပါ။ သူတို႔က ပိုးေတြ တင္သတ္တာမဟုတ္ဘူး။ ရွင့္အေရျပားကေန က်မဆီအထိေရာက္လာၿပီး က်မကိုပါ သတ္နိုင္ တယ္။
ပိုးသတ္ေဆးကိုင္တြယ္တဲ့အခါ၊ ဒါမွမဟုတ္ပိုးသတ္ေဆးေတြေလထဲမွာရွိေနရင္ ရွင့္ရဲ့ အေရျပားကို ဖံုးေအာင္ အက်ီ ၤလက္ရွည္၀တ္ပါ၊ လက္အိပ္၀တ္ပါ၊ ဦးထုပ္ေဆာင္းပါ၊ မက္ (ႏွေခါင္းအုပ္) တပ္ထားပါ။



က်မက က်မဒုကၡေရာက္ေနတယ္ဆိုတာ မေျပာနိုင္ဘူး။ ေျပာလည္းမေျပာခ်င္ဘူး။ ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္က်မွ။



သတိရပါ။ က်မက နားပူနားဆာလုပ္တတ္တဲ့သူမဟုတ္ဘူး။ ေဆးေတြ၊ အရက္ေတြနဲ႔ အမႈိက္ ေတြကက်မကို ဖ်က္ဆီးနိုင္တယ္။ ဒီစာဟာ က်မရဲ့ ပထမဦးဆံုးနဲ႔ေနာက္ဆံုးစာျဖစ္ပါတယ္။



အခုက်မ ရွင့္ကိုဘယ္ေလာက္ ျမတ္နိုးတယ္ဆိုတာ ရွင္သိၿပီမဟုတ္လား။
က်မကို ရွင္ ခ်စ္ခင္ ၾကင္နာစြာဆက္ဆံပါ။

ရွင့္ရဲ့ အသံတိတ္ အေဖၚမြန္
အျမဲခ်စ္လ်က္
သဲသဲ

Thursday, June 21, 2012

ရတာ နာတယ္။

    အေမရိကန္နိုင္ငံ Taxes မွာ ၂၀၀၃ ဒီဇင္ဘာလက ေဆာက္လုပ္ေရးလုပ္ငန္းနဲ႔ ေအာင္ျမင္ေနတဲ့ စီးပြါးေရးသမား ၀ီတိတ္ကာမိသားစုအိမ္မွာေသနတ္ျပစ္မႈျဖစ္ပြါးပါတယ္။

၀ီတိတ္ကာမွာ သားႏွစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ သားႀကီးျဖစ္တဲ့ ဘတ္ အသက္ ၂၃ ႏွစ္မွာ ဥပေဒ ပညာ ဘြဲ႔ရတာမို႔ မိသားစုေလးေယာက္ၿမိဳ႔လယ္ေခါင္းက စားေသာက္ဆိုင္မွာ ညစာ စားေသာက္ၾကပါတယ္။ ညစာ စားၿပီးအျပန္ အိမ္အ၀င္မွာ အိမ္ထဲမွ ေသနတ္ ျပစ္တာ ခံ လိုက္ရပါ တယ္။ ဘတ္က အေရး ေပၚ ဌာနကိုဖုန္းဆက္အေၾကာင္းၾကားတဲ့အတြက္ ရဲ့တပ္ဖြဲ႔နဲ႔ ေဆးရံုကားမ်ား နာရီပိုင္း အတြင္းေရာက္လာၾက ပါ တယ္။ ဘတ္ရဲ့အေမနဲ႔ ညီငယ္ ႏွစ္ေယာက္ ေသနတ္ဒါဏ္ရာမ်ားနဲ႔ေသဆံုးခဲ့ပါတယ္။ ဘတ္နဲ႔ အေဖ ကေတာ့ လက္ေမာင္းမွာပဲ ဒါဏ္ရာရပါ တယ္။ အိမ္ထဲကို ဘတ္ညီနဲ႔ အေမကေရွ႔က၀င္ၿပီး ဘတ္အေဖက တတိယ၀င္ပါတယ္။ ဘတ္က ေနာက္ဆံုးမွ၀င္ပါတယ္။

ဘတ္အိမ္မွာေသနတ္ျပစ္မႈျဖစ္ၿပီး နာရီအနည္းငယ္မွာ ၎တို႔အိမ္နဲ႔ ကီလိုမီတာ အနည္းငယ္ေ၀း တဲ့ေနရာမွာလည္း ေသနတ္ျပစ္မႈျဖစ္ပါတယ္။ ပုလိပ္မ်ားေရာက္သြားတဲ့အခါမွာ ေသနတ္သမားဟာ ကိုယ့္ကိုယ္အဆံုးစီရင္လိုက္ပါတယ္။ ေသနတ္သမားဟာ ေဆးသံုးဆြဲမႈႏွင့္ ေထာင္က်ေန သူျဖစ္ၿပီး လအနည္းငယ္ကမွေထာင္မွ ထြတ္လာသူျဖစ္ပါတယ္။

ဘတ္တို႔အိမ္ထဲမွာ ေသနတ္တစ္လက္၊ လက္အိပ္တစ္ဘက္က်ေနပါတယ္။ အိမ္မွာရွိတဲ့ မီးခံ ေသတၱာကိုတစ္ခုခုနဲ႔ ကေလာ္ဖြင့္ထားလို႔ ပြင့္ေနပါတယ္။ ေသတၱာထဲမွာ ဘာမွ မရွိပါ ဘူး။ ဘတ္မိဘ အခန္းက ဘီဒိုအံဆြဲေတြပြင့္ေနပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘာပစၥည္း မွေပ်ာက္ဆံုး ျခင္း မရွိပဲ။ ထူးဆန္းစြာ ဘတ္ရဲ့ မိုဘိုင္ဖုန္း တစ္ခုပဲေပ်ာက္သြားပါတယ္။

          အိမ္မွာက်က်န္ခဲ့တဲ့ လက္အိပ္မွလူနံ႔ကို စံုေထာက္ေခြးမ်ားကိုအနမ္းခိုင္းၿပီး၊ ကိုယ့္ ကိုယ္ကို အဆံုး စီရင္သြားသည့္ေသနတ္သမား၏အနံ႔ႏွင့္ တူမတူေခြးမ်ားအားစမ္းသပ္ရာမတူပါ။ ေခြးေတြဟာ လူမ်ားထက္ အဆ ၁၀၀ ပိုၿပီးအနံ႔ခံေကာင္းပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဘတ္မိသားစုကိုသတ္ခဲ့သူဟာ အဆံုးစီရင္သြား ေသာသူ မဟုတ္ဘူးလို႔သိရပါတယ္။

          ဘတ္မိသားစုမွာ ဘာရန္သူမွမရွိပါဘူး။ စီးပြါးေရးလည္းေအာင္ျမင္ပါတယ္။ ခ်ိန္းေျခာက္စာ စသည္ လည္းရရွိျခင္းမရွိပါဘူး။

ဘတ္အိမ္နီးခ်င္းမွ အမႈျဖစ္တဲ့ညက ဘတ္တို႔အိမ္မွ လူႏွစ္ေယာက္ထြက္ေျပး သြား တာေတြ႔တယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ဘတ္ဘြဲ႔ရတဲ့ တကၠသိုလ္ကိုသြားေရာက္စံုစမ္းတဲ့အခါမွာ ဘတ္ ဘယ္တုန္းကမွ တကၠသိုလ္ တက္ခဲ့ျခင္း မရွိပါဘူး။ 

          အိမ္တြင္ေတြ႔ရွိေသာ ေသနတ္မွာရွိတဲ့ နံပတ္နဲ႔စံုစမ္းတဲ့အခါမွာ ဘတ္ရဲ့ညီ နံမည္နဲ႔ ၀ယ္ထား တဲ့ ေသနတ္ျဖစ္ေနပါတယ္။

          ဘတ္ရဲ့ အခ်စ္ဆံုး ငယ္သူငယ္ခ်င္းႏွစ္ေယာက္ရွိပါတယ္။ ခရစ္နဲ႔ ေကဗင္တို႔ျဖစ္ပါ တယ္။ ၎တို႔ ႏွစ္ေယာက္အခန္း စပ္တူငွါးေနၾကပါတယ္။ အလုပ္အကိုင္မယ္မယ္ရရမရွိပဲ က်ပမ္းအလုပ္မ်ား လုပ္ၾကပါ တယ္။

ေသနတ္ကအနံ႔နဲ႔ ခရစ္ရဲ့ကိုယ္နံ႔နဲ႔ တူေၾကာင္းကို စံုေထာက္ေခြးမ်ားက ေဖၚဆိုခဲ့ပါ တယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒီအခ်က္နဲ႔သူတို႔ကို တရားဆြဲဆိုနိုင္ျခင္းမရွိပါ။ ဒီထက္ပို ေသခ်ာတဲ့ သက္ေသ လိုအပ္ပါတယ္။

ခရစ္ကိုစစ္ေဆးတဲ့အခါမွာ ဘတ္က လြန္ခဲ့တဲ့ ၂ ႏွစ္ကထဲက ၎၏မိဘမ်ားကို သတ္ရန္ ေတာင္း ဆိုခဲ့တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ မိဘမ်ားႏွင့္ညီေသဆံုးလွ်င္ ၎အေနနဲ႔ မီလ်ံ မ်ား စြာရရွိမွာမို႔ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ကို ၁၀ မီလ်ံစီေပးမယ္လို႔မဲဆြယ္ခဲ့ပါတယ္။ ခရစ္အေနနဲ႔ မလုပ္ခ်င္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ဒီကိစၥကို အတြင္းက်က်သိေနတာမို႔ မပတ္သက္ခ်င္၍မရေတာ့တာမို႔ ပါ၀င္ခဲ့ရတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။

ခရစ္ရဲ့ ေျပာျပခ်က္အရ ဘတ္တို႔ညစာသြားစားတုန္း ဘတ္ေပးခဲ့ေသာ အိမ္ေသာ့ျဖင့္ အိမ္ထဲသို႔    ၀င္ခဲ့ေၾကာင္း၊ အေပၚထပ္တြင္ရွိေသာ မီးခံေသတၱာကို သံဒုတ္ျဖင့္ေကာ္ဖြင့္ၿပီး ေသနတ္ကိုယူခဲ့ေၾကာင္း။ စီစဥ္ထားသည့္အတိုင္း ဘတ္တို႔ျပန္အလာမွာ စီး၍ ေသနတ္နဲ႔ ပစ္ခဲ့ေၾကာင္း၊ ေနာက္ဆံုး ဘတ္အိမ္ထဲ      ၀င္လာသည့္အခါ ၎ကို မယံုသကၤာ မျဖစ္ေအာင္ လက္ေမာင္းကိုေသနတ္နဲ႔ျပစ္ခဲ့ေၾကာင္း။ ေနာက္ ေသနတ္ေကာက္၍ ကားဆီသို႔ထြက္ေျပးခဲ့ ေၾကာင္း၊ ကမန္းကတမ္းျဖင့္လြတ္က်သြားေသာ ေသနတ္ ေကာက္၍ ေျပးခဲ့ေပမဲ့ မွားၿပီး ဘတ္ရဲ့ တယ္လီဖုန္းကိုေကာက္ခဲ့ေၾကာင္း။ ေသနတ္ႏွင့္လက္အိပ္မ်ားကို လမ္းေဘးေခ်ာင္း ထဲသို႔လြင့္ ပစ္ခဲ့ေၾကာင္းထြက္ဆိုပါတယ္။

၁၈လ အၾကာမွာ ေခ်ာင္းထဲတြင္ရွာေဖြရာ ခရစ္ေျပာေသာပလပ္စတစ္အိပ္ကိုေတြ႔ရွိ ပါတယ္။ အိပ္ထဲမွာ ေရတစ္၀က္ရွိေသာေရပုလင္း၊ သံေဂါက္တစ္ခု၊ လက္အိပ္တစ္ဘက္ႏွင့္ ဘတ္ရဲ့ တယ္လီဖုန္း၊ တို႔ရွိပါတယ္။ ေရပုလင္းရဲ့ ႏွခန္းမွ DNA မ်ားစစ္ေဆးရာ စတီဗင္ရဲ့ DNA မ်ားေပေနပါတယ္။ သံေဂါက္မွာကပ္ေနေသာ အျပာေရာင္ေဆးစမ်ားကို စစ္ေဆးရာ မီးခံ ေသတၱာမွေဆးမ်ားျဖစ္ေနပါတယ္။

          ဘတ္တို႔အိမ္မွ ညစာမသြားစားခင္ ရိုက္ထားေသာဘတ္နဲ႔ညီႏွစ္ေယာက္ရဲ့ ဓါတ္ပံုထဲ တြင္ ဘတ္က လက္ခလယ္ တစ္ေခ်ာင္းကိုေထာင္ထားပါတယ္။ ဒီလိုလုပ္ျခင္းဟာ အသုဘ ဆိုတဲ့အဓိပၸါယ္ ကိုဆိုလိုတာ ျဖစ္ပါတယ္။

          အမႈစစ္ေဆးေနစဥ္ ဘတ္ Mexico နိုင္ငံကိုထြက္ေျပးသြားေပမဲ့ အဲဒီနိုင္ငံမွာ ဘတ္ ကိုဖမ္းဆီး ရမိခဲ့ပါတယ္။ ဘတ္ကို ႀကိဳတင္သတ္ရန္ၾကံစည္မႈနဲ႔ အႀကီးဆံုးအျပစ္ျဖစ္တဲ့ ေသဒါဏ္ခ်မွတ္ခဲ့ပါတယ္။ ေနာင္တမလြန္ဘ၀မ်ားမွာလည္း အမိသတ္တဲ့ ပဥၡာနႏၱိယ ကံရဲ့ ဆိုးက်ိဳး ေတြကိုလည္းခံစားရအံုး မွာျဖစ္ ပါတယ္။

          ကိုယ္တိုင္သတ္ခဲ့တဲ့ စတီဗင္ကိုတစ္သက္တစ္ကၽြန္းခ်မွတ္ၿပီး၊ အစိုးရသက္ေသအျဖစ္
ကူညီခဲ့တဲ့ ခရစ္ကို ေထာင္ဒါဏ္ ၁၅ ႏွစ္ခ်ခဲ့ပါတယ္။

ဘတ္လိုသားမ်ိဳးကေတာ့ စိတ္ခ်မ္းသာေစေသာ၊ရႊင္လန္းေစေသာ သားရတနာ မဟုတ္ပါဘူး။ သူ႔ကိုရတာ
မိဘေတြအတြက္အလြန္နစ္နာေစတဲ့ ရတာ နာတဲ့ သားျဖစ္ပါတယ္။

သားေကာင္းသားျမတ္ရတနာေတြ ရၾကပါေစ။

NT1  မွ ၂၀၁၂ ခုႏွစ္ ဂၽြန္လ ၁၉ ရက္ မွာတင္ဆက္ခဲ့တဲ့ impossibles  investigation series မွ ဇတ္လမ္းအားသင့္ေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာျပန္ပါတယ္။

Monday, June 18, 2012

ခ်စ္တတ္ရဲ့လား ?


  ခ်စ္ခ်စ္ဆိုတာမီးယပ္နဲ႔ သားဖြားအထူးကုဆရာ၀န္ႀကီးနဲ႔ ခြဲစိပ္အထူးကု ဆရာဝန္ႀကီး တို႔ရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာသမီးေလးပါ။ ခ်စ္လြန္းလို႔နံမည္ေတာင္ မေခၚရက္လို႔ ခ်စ္ခ်စ္လို႔ သာ အမည္တြင္ခဲ့ပါတယ္။ ခ်စ္ခ်စ္ရဲ့အေဖနဲ႔ အေမတို႔တစ္လွည့္ဆီ နိုင္ငံရပ္ျခား ပညာေတြသြား ဆည္းပူးေနရတာမို႔ သားသမီး မယူနိုင္ေသးပဲဆိုင္းငံထားခဲ့ရတာ။

  ေနာက္ဆံုး ေမေမနိုင္ငံျခားကျပန္လာလာခ်င္းေမြးခဲ့ရတဲ့ အဖိုးတန္ခ်စ္သမီးေလးပါ။ မိဘႏွစ္ပါးအခ်စ္ပိုလိုက္တာမ်ားကေတာ့ သမီးကို ေလစိမ္း တိုက္မွာ ျခင္ကိုက္မွာစိုးလို႔ အထူးျခင္လံု အခန္းမွာထားတာပါ။ ေလမခ ေနမခ ေရႊေပၚ ျမတင္ပါ။ အိမ္မွာကူညီေပးတဲ့ ခေလးမေလးေတြေတာင္ ခ်စ္ခ်စ္နားမကပ္ရပါဘူး။

  မိတ္ေဆြေတြကလည္း ဆရာ၀န္အသိုင္းအ၀ိုင္းကဆိုေတာ့ သူတို႔ေဆးရံုကပါလာတဲ့ ေရာဂါေတြကူးမွာစိုးလို႔ မခ်ီမပိုးေအာင္လို႔ သမီးေလး အိပ္ေနတယ္ဆိုၿပီးညာ ေျပာရတာက လည္း  အခါခါပါပဲ။

   မိခင္တစ္ေယာက္အေနနဲ႔ ခ်စ္ခ်စ္ကိုႏို႔ခ်ိဳတိုက္ေကၽြးခ်င္ေပမဲ့ ေဆးရံုတာ၀န္ က တစ္ဖက္၊ ေဆးေက်ာင္းမွာစာသင္ရတာကတစ္ဘက္မို႔ မအားလပ္ပါဘူး။ ေနာက္ၿပီးေတာ့ ေဆးရံုကေရာဂါ ေတြလည္းသမီးေလးကိုကူးမွာစိုးပါတယ္။

  ဒီလိုနဲ႔ တစ္ေန႔မွာေတာ့ ေတာက ငယ္ေၾကာက္အေဒၚ သမီးေလးကိုၾကည့္ရေအာင္ ေရာက္လာပါတယ္။ က်မဘာမွမေျပာနိုင္ခင္၊ မတားနိုင္ခင္ သမီးေလးရဲ့ အခန္းထဲ၀င္သြားၿပီး သမီးေလးကို အျပင္ခ်ီထုတ္လာပါတယ္။ ပါးစပ္ကလည္း ညီးတို႔က ခေလးကိုအေမွာင္ထဲမွာ ထားထားတယ္၊ ေလေကာင္းေလသန္႔လည္းမရဘူး။ ခေလးဆိုတာေျမထိမွ က်န္းမာတာတဲ့။

   သမီးေလးကိုေတြ႔လိုက္တဲ့ ခဏမွာေတာ့ က်မမ်က္စိေတြ မူးမိုက္သြားပါေတာ့တယ္။ သမီးေလး တစ္ကိုယ္လံုး၀ါေနပါတယ္။ သမီးေလးကို ခ်က္ခ်င္းေဆးရံုေခၚသြားၿပီး ေသြး ေကာင္း ေတြနဲ႔ သမီးေလးရဲ့ ၀ါေနတဲ့ေသြးေတြေျပာင္းလဲကုသ (exchange transfusion) ပါတယ္။

  သမီးကိုယ္ ထဲကေသြးေတြကေတာ့၊ အ၀ါေရာင္အဆိပ္ေတြမရွိေတာ့ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ အ၀ါေရာင္အဆိပ္ေတြက သမီးရဲ့ႏုနယ္တဲ့ ဥေဏွာက္ကို ေရာက္သြားၿပီး ဖ်က္စီးလိုက္တာ မို႔ သမီးေလးဘ၀ ဆံုးရပါၿပီ။ သမီးေလးတစ္ဘ၀လံုး ဥေဏွာက္ပ်က္ေနတဲ့ ေရာဂါသည္မေလး ဘ၀နဲ႔ ေနရေတာ့ မွာပါ။ က်မဘယ္လိုေျဖရပါ့မလဲ။ က်မသမီးေလးလို ဘ၀မဆံုးၾကရေအာင္ ဒီပညာေပးေဆာင္းပါးေလးကိုေ၀ငွရင္ ခ်စ္ခ်စ္လိုဘ၀နဲ႔ က်မလို ဘ၀မ်ိဳးမေရာက္ၾကပါေစနဲ႔လို႔ ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။

   ခ်စ္ခ်စ္လိုေမြးကာစ ခေလးေတြအသား၀ါတာကို(Neonatal jaundice) နီရိုေနတဲ ဂၽြန္တစ္ လို႔ေခၚပါတယ္။ ေမြးကာစ ခေလးငယ္ေတြ၊ အထူးသျဖင့္ လမေစ့ပဲေမြးတဲ့ခေလးေတြ မွာ ေမြးၿပီးတစ္ပတ္ေလာက္မွာ အသားအနည္းငယ္ ၀ါတတ္ပါတယ္။ သူတို႔ရဲ့အသဲက ေကာင္းေကာင္း မဖြံ႔ၿဖိဳးေသးတဲ့ အတြက္ ကိုယ္ထဲကေသြးဥနီအေသေတြကထြက္လာတဲ့ အ၀ါေရာင္အဆိပ္ေတြကို မေခ်ဖ်က္နိုင္ေသးလို႔ပါ။ အသက္နည္းနည္းရလာတာနဲ႔အမွ် အသဲ လည္းႀကီးထြားလာၿပီးသူ႔လုပ္ငန္းကို ေကာင္းေကာင္းေဆာင္ရြက္နိုင္တဲ့အခါ အ၀ါေရာင္ေတြ တစ္ျဖည္းျဖည္း ေပ်ာက္သြားပါတယ္။

  အသား၀ါတာကို သဘာ၀အလင္းေရာင္မွာမွျမင္နိုင္ပါတယ္။ ဓါတ္မီးေရာင္ ေအာက္ မွာမျမင္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္အခ်စ္ပိုၿပီး မီးေရာင္ေအာက္မွာ ထားခဲ့တဲ့သမီးေလးရဲ့အသားေတြ ၀ါတာ က်မသတိမထားမိခဲ့ပါဘူး။

  ကိုယ္ခႏၶာရဲ့ ေသြးထဲကအဆိပ္ေတြဥေဏွာက္ထဲမေရာက္ ေအာင္တားဆီးတဲ့ (Blood Brain Barrier) ဆိုတာရွိပါတယ္။ အဲ့ဒီကာဗါ (Barrier) ကေမြးကာစ ခေလးေတြမွာသိပ္ မဖံြ႔ၿဖိဳး ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္အ၀ါေရာင္အဆိပ္ေတြခေလးရဲ့ဥေဏွာက္ကိုေရာက္သြားၿပီးဖ်က္စီးလို႔ ကာနစ္တရက္ (Kernicterus) ေခၚတဲ့ခ်စ္ခ်စ္လို ဥေဏွာက္ပ်က္တဲ့ ဘ၀ေရာက္ရ ပါတယ္။ လူႀကီးေတြမွာေတာ့(Blood Brain Barrier) ေကာင္းတာေၾကာင့္ အ၀ါေရာင္အဆိပ္ေတြ သိပ္ မ်ားလာလို႔အသားေတြ ဆႏြင္းခဲလိုသာ ၀ါသြားမယ္ ဥေဏွာက္ကိုေတာ့မေရာက္နိုင္လို႔ ဥေဏွာက္ပ်က္တဲ့ ေရာဂါ မျဖစ္ပါဘူး။

  (Neonatal jaundice)က၊ လမေစ့ပဲ ေမြးတဲ့ခေလးေတြအျပင္ အေမႏို႔မတိုက္တဲ့ ခေလးေတြမွာအျဖစ္မ်ားပါတယ္။ အေမနို႔က နို႔ဘူးေတြလို နို႔မ်ားမ်ားမထြက္ပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အေမနို႔ တိုက္တဲ့ခေလးေတြဟာ ဗုိက္မ၀လို႔ ခဏခဏစုိ႔ပါတယ္။ နို႔စုိ႔တဲ့အခါ ကေလးရဲ့ အူလမ္းေၾကာင္း လႈပ္ရွား (bowel movement) ပါတယ္။ နို႔ခဏခဏ စုိ႔တဲ့ခေလးမွာ အူလမ္းေၾကာင္းလႈပ္ရွားမႈမ်ားလို႔ အဆိပ္၀ါေတြကို ၀မ္းက ပိုမိုစြန္႔ျပစ္ နိုင္ပါတယ္။

   ေမြးကာစခေလးေတြရဲ့ အူေတြမွာ ပိုးေတြမရွိေသးပါဘူး။ သဘာ၀အူပိုးမ်ားလို႔ေခၚတဲ့ က်မတို႔အူထဲမွာရွိတဲ့မိတ္ေဆြပိုးေတြ (Bacterial flora) က အူထဲကိုေရာက္လာတဲ့ အဆိပ္၀ါ ေတြကိုေခ်ဖ်က္ေပးပါတယ္။

  ေမြးစခေလးေတြမွာတစ္ျဖည္းျဖည္းနဲ႔ ပတ္၀န္က်င္ကပိုးေတြစားမိၿပီး (Bacterial flora) ေခၚတဲ့မိတ္ေဆြပိုးေတြအူထဲကိုေရာက္လာပါတယ္။ သမီးကိုအခ်စ္ပိုၿပီး၊ ပိုးမ၀င္ေအာင္ ဂရုစိုက္တာလြန္သြားလို႔ မိတ္ေဆြပိုးေတြရဲ့ အဆိပ္၀ါေတြကို ကူညီေခ်ေပးျခင္းကိုလည္း မရခဲ့ တာေၾကာင့္ အဆိပ္၀ါ ေတြရက္ပိုင္းအတြင္းမွာ မ်ားလာၿပီးဥေဏွာက္ထဲေရာက္ကုန္တာပါ။

   ေစာေစာက ၀ါတာကုိသိရင္(အဆိပ္၀ါေတြဥေဏွာက္ထဲမေရာက္ခင္) ခေလးကိုေန အလင္းေရာင္မွာထားျခင္း (၀ါ) အျပာေရာင္မီးေရာင္ေအာက္မွာ ထားျခင္း( Phototherapy) ျဖင့္ အဆိပ္၀ါေတြကိုေခ်ဖ်က္နိုင္ပါတယ္။

     ၎အျပင္ အရည္ (၀ါ) ႏို႔မ်ားမ်ားတိုက္ေပးျခင္းတို႔ ျဖင့္ လြယ္ကူစြာကုသနိုင္ပါ တယ္။ အခုေတာ့

အျပင္ပန္းၾကည့္ရင္၊ အခ်စ္လြန္လို႔ မေရာက္သင့္တဲ့ ဒုကၡေရာက္ရတယ္ေပါ့။ တကယ္ ကေတာ့ ခ်စ္ျခင္းေမတၱာဆိုတဲ့ မင္းသားေခါင္းစြပ္ထားတဲ့၊ ေလာဘ၊ တဏွာ ဆိုတဲ့ အမိုက္တိုက္က ေမေမတတ္သိထားတဲ့ ေလာကီေဆးပညာေတြကိုဖံုးလို႔ျဖစ္ရတာပါ။





ဥေဏွာက္ေအာက္ပိုင္းတြင္အ၀ါေရာင္အဆိပ္မ်ားစြန္းေနပံု။





Friday, June 15, 2012

မေရာင္ရာ ဆီလူး။


ဟိုတစ္ေလာက ျပင္သစ္နိုင္ငံမွာ အာဖရိကလူမ်ိဳး အဖြါးျဖစ္သူနဲ႔အေဖျဖစ္သူတို႔က သူတို႔ရဲ့ သမီးငယ္ႏွစ္ေယာက္ရဲ့ မိန္းမကိုယ္ကိုျဖတ္မႈျဖင့္ေထာင္ဒါဏ္အျပစ္ေပးခံရပါတယ္။ တခါမွမၾကားဘူးတဲ့ ထူးဆန္းတဲ့ အမႈျဖစ္ေနလို႔ေလ့လာၾကည့္ေတာ့မွ အာဖရိကနိုင္ငံက မူစလင္ ဘာသာ၀င္ေတြဟာ ကာမစိတ္ေလ်ာ့ နည္းေစရန္ ေမြးလာေသာသမီးငယ္မ်ားကို အသက္ ၁၅ ႏွစ္မတိုင္ခင္မွာ မိန္းမကိုယ္ကိုလွီးျဖတ္ျပစ္ၾကတယ္တဲ့။

ေရာဂါေၾကာင့္ မဟုတ္ပဲ မိန္းမအဂၤါခ်ိဳ႔ယြင္ျခင္း Female genital mutilation (FGM) ဟုေခၚပါတယ္။ WHO မွတ္တမ္းမ်ားအရ အာဖရိကမွာ အသက္၁၀ ႏွစ္ႏွင့္ အထက္အမ်ိဳးသမီး ၉၂ သန္းဟာ FGM အလုပ္ခံထားရၿပီ၊ တစ္ကမၻာလံုးမွာ ၁၄၀ သန္း ရွိတယ္လို႔ သိရ ပါတယ္။ အေနာက္၊ အေရွ႔ႏွင့္ အေရွ႕ေျမာက္အာဖရိက၊ အခ်ိဳ႕အာရွနိုင္ငံႏွင့္ အီဂ်စ္၊ အီရန္နိုင္ငံ မ်ားတြင္ အလုပ္မ်ားေၾကာင္းသိရပါတယ္။ FGM ဟာ ဘာသာေရး၊ လူမႈေရးနဲ႔ ယဥ္ေက်းမႈ ယံုၾကည္ခ်က္ မ်ားေၾကာင့္ျဖစ္ပါတယ္။

FGM ဟာကာမစိတ္ (libido) ကိုေလ်ာ့က်ေစတယ္လို႔ယံုႀကည္တာေၾကာင့္ မိန္းခေလး မ်ားအား လက္ထပ္သည့္အခ်ိန္ထိ အမ်ိဳးသမီးေကာင္းျဖစ္ေအာင္လိုအပ္တဲ့ျပဳစု ပ်ိဳးေထာင္ျခင္း၊ အထူးသျဖင့္ အပ်ိဳစင္အျဖစ္ေစာင့္ထိမ္းနိုင္္ျခင္းႏွင့္လင္သားအေပၚသစၥာရွိေအာင္ျပဳလုပ္ျခင္းလို႔ ယူဆတဲ့အတြက္ျပဳလုပ္ၾကျခင္းျဖစ္ပါတယ္။ ဒီအေၾကာင္းကိုသိရေတာ့ ဗုဒၶျမတ္စြာ ပထမဦးဆံုး ေဟာၾကားတဲ့ ဓမၼစၾကာတရားေတာ္ထဲက အတၱကိလမထာႏုေယာဂ အစြန္းဘက္ျဖစ္တဲ့ တိတၳိ ေတြရဲ့ ကာမဂုဏ္စိတ္ေတြနည္းေအာင္ ကိုယ္ကိုဆင္းရဲပင္းပန္းေအာင္ မီးလံႈတာမ်ိဳး၊ ေရစိမ္တာ မ်ိဳးေတြထက္ေတာင္ ပိုဆိုးေနပါလားလို႔ထင္ျမင္မိပါတယ္။ တိတၳိေတြကမွ သူတို႔ဘာသာ လိုလို လားလား က်င့္ၾကတာ အခုကိစၥက ဘာမွ  မသိ၊ နားမလည္တဲ့ ကိုယ့္ရင္ေသြးငယ္ေတြကို အယူအဆမွားေၾကာင့္ မတရားႏႈိပ္စက္ၾကတဲ့ လူမဆန္တဲ့အျပဳအမူေတြပါ။ လိင္ကိစၥမွာ အမ်ိဳး သမီးမ်ားဟာ passive partner ျဖစ္လို႔ သေဘာတူတယ္ဆိုရင္ေတာင္ သူမအေနနဲ႔ တစ္ဦး ထဲ ျပဳ လုပ္နိုင္တဲ့ အလုပ္မဟုတ္ပါဘူး။ ေယာက္်ားဆိုတဲ့ active partner ပါမွ ျဖစ္တာမို႔ မေရာင္ရာ ဆီလူးၿပီး မိန္းမအဂၤါကို ျဖတ္ရတယ္လို႔။ ျဖတ္ခ်င္းျဖတ္ရင္ ေယာက်္ားအဂၤါကိုျဖတ္ရ မွာ ျဖစ္ပါ တယ္။ သက္သက္မဲ့ မိန္းမေတြကို လူမဆန္တဲ့ညွင္းပန္း ႏွိပ္စက္မႈ ျဖစ္ပါတယ္။ လူတိုင္း မိန္းမဆိုတဲ့ အေမေတြေမြးလို႔ လူျဖစ္လာတယ္ဆိုတာ လူျဖစ္ၿပီးမသိတဲ့ လူကိုယ္နဲ႔ တိရိစၦာန္ေတြလို႔ ေျပာရမယ္ထင္ပါတယ္။

ယခင္ကရြာမ်ားမွာရွိတဲ့ ခေလးေမြးေပးေသာလက္သယ္မ်ား၊ တစ္ခါတစ္ရံ အဖြါးမ်ားက
ျပဳလုပ္ၾကၿပီး၊ယခုအခါ က်န္းမာေရး၀န္ထမ္းမ်ား (လူနာကိုက်န္းမာေအာင္လုပ္ရမဲ့ အစား ေရာဂါလုပ္ၾကတဲ့သူေတြကိုက်န္းမာေရး၀န္ထမ္းလို႔မေခၚသင့္ပါဘူး။ ေရာဂါ၀န္ထမ္းလို႔  ေခၚ ရမယ္ထင္ပါတယ္) ကလုပ္ၾကတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။

FGM ၄ မ်ိဳးရွိပါတယ္။                                                                                           

၁။ Clitoridectomy: partial or total removal of the clitoris (a small, sensitive and erectile part of the female genitals) and, in very rare cases, only the prepuce (the fold of skin surrounding the clitoris). အမ်ိဳသမီးအဂၤါအေပၚဆံုးမွာ ကလိုင္ေတာ္အစ္ (Clitoris) လို႔ေခၚတဲ့ ေသးငယ္ေသာ၊ကာမဂုဏ္ခံစားတတ္ေသာအဂၤါကို တစ္ပိုင္းတစ္ဆ (၀ါ) အကုန္လံုးကိုျဖတ္ျပစ္ျခင္း။ ဒီအဂၤါက ေယာက္်ားေတြမွာရွိတဲ့ လီး (Penis) ရဲ့ (counterpart) တူညီေသာအဂၤါျဖစ္ပါတယ္။                                                                                    

၂။ Excision: partial or total removal of the clitoris and the labia minora, with or without excision of the labia majora (the labia are "the lips" that surround the vagina). အထက္ပါ အျပင္ ႏွခမ္းအေသး (labia minora ) ကိုပါ တစ္ပိုင္းတစ္ဆ (၀ါ) အကုန္  လံုးကိုျဖတ္ျပစ္ျခင္း။                                                                                                

၃။ Infibulation: narrowing of the vaginal opening through the creation of a covering seal. မိန္မကိုယ္ေပါက္ကိုေသးငယ္ေအာင္ျပဳလုပ္ျခင္း။                                              

၄။ အျခားအႏၱရာယ္ရွိေသာနည္းမ်ား ဥပမာ ဆူးျဖင့္ထိုးျခင္း (pricking)၊ အေပါက္ ေဖါက္ျခင္း (piercing)၊ ခြဲျခင္း(incising)၊ ျခစ္ျခင္း (scraping )၊ အပူျဖင့္ရႈိ႕ျခင္း (cauterizing)။

FGM ရဲ့ အနီးကပ္အႏၱရာယ္မ်ား (Immediate complications)                                                     

၁။ ျပင္းထန္စြာနာက်င္ျခင္း (severe pain)။                                                                     

၂။ ေရွာ့ (shock)။                                                                                                     

၃။ ေသြးလြန္ျခင္း (haemorrhage (bleeding)။                                                       

၄။ ေသြးအဆိပ္တတ္ျခင္း၊ sepsis (bacterial infection)။                                                  

၅။ ေမးခိုင္ေရာဂါျဖစ္ျခင္း (tetanus)။                                                                               

၆။ ဆီးမသြားနိုင္ျခင္း။                                                                                             

၇။ လိင္အဂၤါတြင္အနာမ်ားျဖစ္ျခင္း။                                                                       

၈။ လိင္အဂၤါပတ္၀န္းက်င္ရွိ အဂၤါမ်ားအားဒါဏ္ရာရေစျခင္း။   

FGM ရဲ့ ေနာက္ပိုင္းအႏၱရာယ္မ်ား (Long-term consequences )                                                  

၁။ ဆီးအိမ္ႏွင့္ဆီးလမ္းေၾကာင္းတြင္မၾကာခဏပိုး၀င္ျခင္း (recurrent bladder and urinary tract infections)။                                                                                                    

၂။ စစ္ (cysts) မ်ားျဖစ္ျခင္း။                                                                              

၃။  ၿမံဳျခင္း (infertility)။                                                                                                    

၄။ ခေလးဖြါးရာတြင္ပိုမိုအႏၱရာယ္ရွိနိုင္ျခင္း (an increased risk of childbirth complications)။                                                                                              
၅။ေမြးကင္းစခေလးငယ္မ်ားေသဆံုးမႈ ပိုမိုမ်ားနိုင္ျခင္း (newborn deaths)။                                                                              
၆။ မိန္းမကိုယ္အားခြဲစိတ္ကုသရန္လိုအပ္ျခင္း (the need for later surgery)။
၁၉၉၇ ခုတြင္ WHO ၊ UNICEF ၊ UNFPA တို႔တြဲဖက္၍ FGM. ကို ဆန္႔က်င္ေၾကာင္း ထုတ္ျပန္ ခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၀၈ ခုတြင္ United Nations ၏ေထာက္ခံခ်က္ျဖင့္ FGM. ဆန္႔က်င္မႈကို ပိုမိုအား ေပးရန္ထုတ္ျပန္ခဲ့ပါတယ္။ ၂၀၁၀ တြင္ WHO မွ UN agencies and international organizations. ႏွင့္တြဲ၍၊ကမၻာႏွင့္အ၀န္းတြင္ရွိေသာက်န္းမာေရး၀န္းထမ္းမ်ား FGM. လုပ္ျခင္း မျပဳရန္ ထုတ္ျပန္ခ်က္ထုတ္ခဲ့ပါတယ္။