ရူပေဗဒဘာသာရပ္မွာ အရာ၀တၱဳေတြရဲ့ အလင္းျပန္ျခင္းအေၾကာင္းသင္ရတဲ့အခါ။ မွန္သာျပင္လိုညီညာတဲ့ မ်က္ႏွာျပင္ကိုအလင္းတန္းေတြက်ေရာက္တဲ့အခါ တစ္ခ်ိဳ႕က မွန္သားကိုေဖါက္ထြက္သြားတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကအလင္းလာရာဆီကိုျပန္လာတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕ကေဘးဘီကိုျပန္႕သြားတယ္တဲ့။ ဒါေပမဲ့ အလင္းတန္းက ဘယ္ေတာ့မွေကြ႕ေကါက္မသြားဘူး။ မ်င္းေျဖာင့္လို ေျဖာင့္ေ့ျဖာင့္တန္းတန္းသာသြားတယ္။ ဒါက သက္မဲ့ အရာေတြရဲ့ သဘာ၀နိယာမ။ တနည္းအမွန္တရား ( ၀ါ) ပါဌိစကားနဲ႕သစၥာတရား။
ဖန္သားကို ေဖါက္သြားမဲ့ အလင္းတန္းေတြကို ေဖါက္မသြားေအာင္ ဖန္သားေနာက္ကို ျပဒါးသုတ္ထားမယ္ဆိုရင္ ဖန္သားေရွ႕မွာထားတဲ့ အရာ၀တၱဳေတြရဲ့ ပံုသ႑န္အတိုင္းဖန္သားျပင္မွာေပၚလာတယ္။ က်မတို႕ေန႕စဥ္ ၾကည့္ေနၾကတဲ့ မွန္ျဖစ္လာတယ္။ အလင္းတန္းနဲ႕မွန္သားျပင္တို႕ရဲ့ နိယာမေၾကာင့္ ကိုယ့္မ်က္ႏွာကေခ်ာ္ရင္ေခ်ာ္တဲ့အတိုင္း၊အရုပ္ဆိုးရင္ဆိုးတဲ့အတိုင္းအမွန္အတိုင္းေပၚလာတယ္။ ရုပ္ဆိုးသူက ဘယ္လိုပဲ လွခ်င္ခ်င္ မွန္ကေတာ့ ရုပ္ဆိုးပံုပဲ ျပမွာပါ။
က်မတို႕ငယ္ငယ္က တိ၇ိစၦာန္ရံုကိုသြားတဲ့အခါ အဲ့ဒီမွာမွန္တစ္ခ်ပ္ရွိတယ္။ သူ႕ေရွ႕မွာသြားရပ္ရင္ တကိုယ္လံုး တြန္႕လိန္ျပီး ကိုယ္မွန္းေတာင္မသိနိုင္ဘူး ဘာေၾကာင့္လဲ ? ရူပေဗဒ ပညာက ဆိုတယ္။ အလင္းတန္းက်တဲ့မ်က္ႏွာျပင္က မညီညာဘူးဆိုရင္ အလင္းျပန္တာေတြလဲမညီဘူးတဲ့။ မ်က္ႏွာျပင္က ခံုးေနမယ္ဆိုရင္ အလင္းတန္းေတြကခံုးေနတဲ့ မ်က္ႏွာျပင္ရဲ့ေနာက္မွာစု ၾကတယ္တဲ့ ။ ဒါေပမဲ့ အလင္းတန္းေတြရဲ့နိယာမျဖစ္တဲ့ ေျဖာင့္ေျဖာင့္သြားျခင္းကိုေတာ့ဆက္လက္ထိမ္းသိမ္းၾကတာေၾကာင့္ မ်က္ႏွာျပင္ခံုးတဲ့အခ်ိဳးအတိုင္း အလင္းတန္းစုတဲ့ အကြာအေ၀းကလဲတူညီတယ္။ ဒီ နိယာမေၾကာင့္ အနီးမွုန္ တဲ့သူေတြ အနီးျမင္ေအာင္ စာၾကည့္မ်က္မွန္ေတြတည္ထြင္နိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ မ်က္ႏွာျပင္ခ်ိဳင့္ေနတဲ့ မွန္ေတြကေတာ့ သူ႕ေပၚက်လာတဲ့ အလင္းတန္းေတြကို ျပန္႕ကာေစတယ္တဲ့။ ဒီ နိယာမကိုအသံုးခ်ျပီး အေ၀းၾကည့္မ်က္မွန္ေတြတီထြင္နိုင္ခဲ့ၾကတယ္။ တိ၇ိစၦာန္ရံုက မွန္မ်က္ႏွာျပင္ကို အခံုးေတြအခြက္ေတြနဲ႕လုပ္ထားတာေၾကာင့္ ပံုမွန္ထြက္မလာပဲ သရဲလိုလို ထြန္႕လိန္ေနတဲ့ ပံုဆိုးၾကီးထြက္လာတာပါ။
သူယုတ္မာဆိုတာ သူ႕အေပၚ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ဆက္ဆံေပမဲ့ အရုပ္ဆိုးတဲ့အသြင္အျပင္ေတြနဲ႔ျပန္လဲဆက္ဆံတဲ့ မွန္ရုပ္ဆိုးနဲ႕တူတဲ့ သူေတြလို႕ေျပာရမယ္ထင္တယ္။
မွန္ရုပ္ဆိုးေတြအစား ၾကည့္တဲ့သူရဲ့ ပံုကိုလွလွပပေလးျမင္မဲ့ မွန္လွလွေလးဆိုရင္ဘယ္ေလာက္ေကာင္းမလဲ။ လူတိုင္း ကိုယ့္ပံုလွလွေလးျမင္ခ်င္မွာ ဘာလို႕ အဲ့ဒီမွန္မ်ိဳး မတည္ထြင္ၾကတာလဲ ။ တည္ထြင္ရခတ္ခဲလို႕လား ?။
သူေတာ္ေကာင္းဆိုတာကိုယ့္အေပၚ ယုတ္ယုတ္မာမာျပဳမူေပမဲ့ အျပစ္မယူ ေကာင္းေကာင္းမြန္မြန္ျပန္လဲဆက္ဆံတဲ့ သည္းခံတတ္တဲ့သူ။ ျမတ္ဘုရားက သည္းခံျခင္းဆိုတာအလြန္ေကာင္းမြန္တဲ့ တ၇ားျဖစ္တယ္။ ရန္ဟူသမ်ွကို ေအာင္နိုင္တယ္တဲ့။ အက်င့္ခက္ေပမဲ့ က်င့္လို႕ရနိုင္တဲ့တရားတဲ့။
ကိုယ္ကဘယ္လိုမွန္မ်ိဳးလဲ။ မ်က္ႏွာျပင္ညီညာျပီး အမွန္အတိုင္းပံုေဖၚတဲ့သူလား ? ကိုယ္ငယ္စဥ္ကေတာ့ လူတိုင္းကိုမွန္လို ဆက္ဆံတယ္ လို႕ဂုဏ္ယူစြာ ၾကံဳး၀ါးခဲ့ဘူးတယ္။ ကိုယ့္ဟာနဲ႕ကိုယ္ေကာင္းလွျပီလို႕ထင္ခဲ့မိတယ္။ မွန္ရုပ္ဆိုးလိုလူမ်ိဳးနဲ႕ ႏွိုင္းရင္ေတာ့ ဟုတ္တုတ္တုတ္ပဲ။ မွန္လွလွေလးျဖစ္ခ်င္ရင္ေတာ့ အမ်ားၾကီး ၾကိဳးစားရအံုးမယ္။
JICA center မွာ ၁၉၈၆-၈၈ ေနစဥ္က တနဂၤေနြေန႕ေတြမွာ ေက်ာင္းသားေတြကိုအိမ္ဖိတ္ထမင္းေၾကြးတဲ့ ဂ်ပန္လင္မယားနဲ႕ဆံုခဲ့ပါတယ္။သူတို႕လင္မယားက အသက္ ၆၀ ၀န္က်င္၊ ပင္ဆင္စားေတြ။ သားသမီး ၂ ေယာက္ထြန္းကားေပမဲ့အေ၀းမွာသူ႕အိမ္ေထာင္နဲ႕သူ မို႕ တစ္ႏွစ္တခါသာ မိဘစီလာနိုင္ၾကတယ္။ အဖိုးၾကီးလင္မယားလဲ အထီးက်န္ဆန္တဲ့ သူတို႕ဘ၀ကိုသက္သာေစဖို႕ JICA cente ကေက်ာင္းသား ၄-၅ ေယာက္ကိုသူတို႕အိမ္ထမင္းဖိတ္ေၾကြးေလ့ရွိတယ္။ က်မတို႕အဖြဲ႕လဲ အိမ္ရွင္လင္းမယားနဲ႕စားေသာက္ျပီး။ ၀ိုင္းသိမ္းၾက၊ အတူတူဆိုၾက ကၾက။ ျပန္ကာနီး ကန္ေတာ့ျပီးမွျပန္ၾကပါတယ္။ က်မတို႔ ကိုေတြ႕ျပီးေနာက္ပိုင္း အဲ့ဒီလင္မယားက တစ္ျခားနိုင္ငံကေက်ာင္းသားေတြမဖိတ္ေတာ့ဘဲ က်မတို႕အဖြဲ႕ကိုပဲဖိတ္ပါတယ္။ သူတို႕ ငယ္ငယ္က က်မတို႕လိုပဲ လူၾကီးသူမေတြကိုရိုေသေလးစားၾကေၾကာင္းတမ္းတမ္းတတ ေျပာၾကပါတယ္။
ေနာက္ထမင္းဖိတ္ေၾကြးတဲ့သူကေတာ့ ဒုတိယကမၻာစစ္တံုးက ျမန္မာျပည္ကို စစ္ဗိုလ္အျဖစ္နဲ႕ေ၇ာက္ခဲ့ဘူးတဲ့ စစ္ျပန္တစ္ဦးပါ။ သူကေတာ့ ျမန္မာေတြကစစ္အတြင္းကသူ႕ကိုကယ္ခဲ့ၾကလို႕ ေက်းဇူးစပ္တဲ့အေနနဲ႕ ျမန္မာေက်ာင္းသားေတြကို ထမင္းဖိတ္ေၾကြးတဲ့သူပါ။
ဒီ ဂ်ပန္မိသားစု ႏွစ္ဦးက မ်က္ႏွာျပင္ညီညာတဲ့ မွန္သားျပင္လို လူေတြလား ? ၊ ဒါေၾကာင့္ ေမတၱာေရာင္ျပန္ဟတ္တယ္လို႕ေျပာၾကတာလား ?
Okinawa ကၽြန္းကဂ်ပန္ေတြကေတာ့ က်န္တဲ့ ကၽြန္းေတြကဂ်ပန္ေတြကိုအခုထက္ထိ အခဲမေၾကဘူး။ ဂ်ပန္ဘုရင္သြားလည္မယ္ဆိုေတာ့ ဆႏၵေတြျပၾက ၊ဗံုးေတြခြဲၾကတာေၾကာင့္ ဘုရင္လည္မဲ့အစီအစဥ္ဖ်က္လိုက္ရတယ္။ စစ္အတြင္းက(၁၉၄၅-၅၂) သူတို႕ကို အေမရိကန္ေတြလက္ထဲထားခဲ့လို႕တဲ့။ ၁၉၇၂ မွာ ဂ်ပန္လက္ေအာက္ျပန္ေရာက္တယ္။
No comments:
Post a Comment