:include data='blog' name='google-analytics'/>

Saturday, June 4, 2016

ေဆးပညာတံဆိပ္

ေဆးပညာတံဆိပ္
Aung Kyaw Thu with Nay Linn and Aung Gyi.
8 May 2014
ေျမြႏွစ္ေကာင္ထက္ႀကီးတဲ့ ေျမြတစ္ေကာင္
by ေဒါက္တာေအာင္ၾကီး
(ပါေမာကၡ၊ဌာနမွဴ း-ျငိမ္း၊ ေဆးပညာဌာန၊ ေဆးတကၠသိုလ္၊မႏၱေလး)
ေျမြတစ္ေကာင္ပံုျပင္အစ
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ဆရာ၀န္ဘဲြ႕ယူေတာ့ ဘဲြ႕ႏွင္းသဘင္မွာ အဓိ႒ာန္ျပဳ ကတိသစၥာရြတ္ဆုိရတယ္။ ဒါမွ ဆရာ၀န္ လားေျမာက္ေတာ့တာ။ ကတိသစၥာအစမွာ ဒီလုိတုိင္တည္တယ္။
“ကမၻာတစ္လႊား ေက်ာ္ၾကားထင္ရွားခဲ့ေသာ သမားဟူးရားႀကီးမ်ားအား သက္ေသထား၍ ကၽြႏ္ုပ္သည္ ဤအဓိ႒ာန္ျပဳ ကတိသစၥာကုိ ရြတ္ဆုိသစၥာျပဳပါအံ့”တဲ့။
ဟူးရားဆုိတာ ဘာပါလိမ့္။
အဘိဓာန္ၾကည့္လုိက္ေတာ့ သကၠတစကား“ေဟာရာ”က လာသတဲ့။ နကၡတ္ေဗဒင္ဆုိင္ရာ အတတ္ကုိ ကၽြမ္းက်င္သူ လုိ႔ အဓိပၸာယ္ရသတဲ့။ ဟ ... အေနာက္တုိင္းေဆးပညာနဲ႔ ဟူးရားနဲ႔က ဘယ္ပံုဘယ္နည္း ပတ္သက္ေန ပါလိမ့္။ သမားေတာ္ႀကီးမ်ားလုိ႔ ရုိးရုိးေလးေရးလုိက္ရင္ ရရက္သားနဲ႔ဗ်ာ။ “ဟူးရား” လုိက္ေသး တယ္။ ဒီအဓိ႒ာန္ျပဳ ကတိသစၥာက ဟစ္ပုိခေရးတီး(စ)ရဲ႕ သစၥာျပဳခ်က္ကုိ အေျခခံၿပီး မြမ္းမံထား တာပါ။ ေခတ္ကာလ နဲ႔ လုိက္ေလ်ာညီေထြ ျဖစ္ရေလေအာင္။
ဟစ္ပုိခေရးတီး(စ)ရဲ႕ သစၥာျပဳခ်က္က ဒီလုိ အစခ်ီတယ္။
“သမားေတာ္ႀကီး အပုိလုိနတ္မင္း၊ အက္(စ)ခေလးပီးယပ္(စ)၊ ဟုိင္ဂ်ီးယား၊ ဖနားဆီးယားတုိ႔ကုိ တုိင္တည္ ၿပီး ကၽြန္ုပ္ က်ိန္ဆုိတယ္”တဲ့။
ေဆးရံုေတြ၊ ေဆးေက်ာင္းေတြ၊ က်န္းမာေရး အဖဲြ႕အစည္းေတြက သံုးစဲြေနၾကတဲ့ အမွတ္တံဆိပ္ (Logo)မွာ တုတ္တစ္ေခ်ာင္း နဲ႔ ေျမြႏွစ္ေကာင္ပါတယ္။ အဲဒီတုတ္နဲ႔ ေျမြက ဒီ အက္(စ)ခေလးပီးယပ္(စ)ကုိ အေၾကာင္း ျပဳၿပီးေပၚ လာတာ။
အက္(စ)ခေလးပီးယပ္(စ)ရဲ႕လာရာနဲ႔လားရာ
အက္(စ)ခေလးပီးယပ္(စ)ကုိ ဂရိေတြက ေဆးပညာနယ္လုိ႔ သတ္မွတ္ပူေဇာ္ၾကတယ္။ စာဆုိႀကီး ဟုိးမား ကေတာ့ “ျပစ္မ်ိဳးမွဲ႕မထင္သမားေတာ္”တဲ့။ သူ႔အေဖက အပုိလုိနတ္မင္း။ အပုိလုိနတ္မင္းကုိယ္ႏိႈက္ ကလည္း စုိက္ပ်ိဳးေရးနတ္၊ အလင္းေရာင္နတ္၊ သစၥာနတ္၊ ေလးျမားအတတ္နတ္၊ ဂီတကဗ်ာနတ္ စတဲ့ ဂုဏ္ပုဒ္ေတြ အျပင္ ေဆးပညာနဲ႔ သမားအတတ္တုိ႔ရဲ႕ နတ္မင္းလည္းျဖစ္သတဲ့ဗ်။ သမားေတာ္နတ္မ်ိဳးႏြယ္ ေတြပဗ်ာ။
အပုိလုိနတ္မင္း က လူသားမိန္းမ ခုိးရုိးနစ္(စ)နဲ႔ စံုဖက္မိသတဲ့။ (အပုိလုိနတ္မင္းက မိဖုရားေတြ တစ္ပံုတစ္ပင္)။ ေယာက္်ားခ်စ္သူေတာင္ ရွိေသးသတဲ့)။ ခုိးရုိးနစ္(စ)က လွပသေလာက္ အက်င့္ေလာ္ လည္ သတဲ့။ ဒီသတင္းကုိ က်ီးငွက္က သယ္ေဆာင္လာၿပီး အပုိလုိကုိ တုိင္သတဲ့။ အပုိလုိနတ္မင္းက ဆံတစ္ပင္တင္း ခ်စ္ျခင္းမယားရဲ႕ သတင္းကုိ မယံုႏုိင္ဘူး။ သတင္းသယ္လာတဲ့ ေက်းေစတမန္ကုိ ေဒါသ ျဖစ္ျဖစ္နဲပ ဒဏ္ခတ္လုိက္တာ နဂုိက ဆြတ္ဆြတ္ျဖဴေနတဲ့ က်ီးကန္းရဲ႕ အေမြးေတြအားလံုး မည္းနက္ကုန္ သတဲ့။
ေနာင္ေတာ့မွ သတင္းမွန္ကုိ လက္ခံအတည္ျပဳၿပီး ခ်စ္ဇနီးကုိသတ္၊ အေလာင္းကုိ မီးသၿဂိဳလ္ဖုိ႔ စီစဥ္သတဲ့။ မီးေတာက္ေတြ အေလာင္းကုိ ၀ါးမ်ိဳခါနီးက်မွ ဇနီးသည္မွာ ကုိယ္၀န္ရွိေနမွန္း သိလုိက္ရေတာ့ ေသေနတဲ့ ခ်စ္သူ႔ ၀မ္းၾကာတုိက္ ထဲက သားငယ္ကုိ ခဲြစိတ္ထုတ္ယူလုိက္ရသတဲ့။ အဲဒီကေလးက အက္(စ)ခေလး ပီးယပ္(စ)ေလာင္းလ်ာေလး ပဲေပါ့။
မိတဆုိးေလးကုိ ဖခင္အပုိလုိနတ္မင္းက ဆင္ေတာလုိ႔ေခၚတဲ့ လူတစ္ပုိင္းျမင္းတစ္ပုိင္း ခီရြန္ဆီမွာ ပညာ သင္ၾကားဖုိ႔ အပ္ႏွံတယ္။ ခီရြန္က ပညာရွိသေလာက္ ႏွလံုးႏူးညံ့လွသူ။ ဟာက်ဴးလီး(စ)၊ အာခီးလီး(ခ)တုိ႔ကုိ ပညာသင္ေပးတဲ့ ဆရာႀကီး။ တပည့္ေတြထဲမွာ ခီရြန္အခ်စ္ဆံုးက အက္(စ)ခေလးပီးပ္(စ)ပါ။ သူ႔ကုိ သမားေတာ္အတတ္ သင္ၾကားေပးတယ္။ အက္(စ)ခေလးပီးယပ္(စ)ဟာ ခဲြစိတ္ကုသမႈ အတတ္ မွာေရာ ေဆးဖက္၀င္အပင္ အသီးအပြင့္နဲ႔ ေရာဂါကုသတဲ့ အတတ္မွာပါ တစ္ဖက္ကမ္းခပ္ တတ္ေျမာက္ သြားသတဲ့။ သူ႔အတတ္နဲ႔ လူေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားရဲ႕ အသက္ကုိ ေသမင္းခံတြင္း၀ကေန ဆဲြထုတ္ကယ္တင္ႏုိင္ ခဲ့သတဲ့။ လူသားဟာ အခ်ိန္တန္ရင္၊ ကံကုန္ရင္ ေသရတယ္ဆုိတဲ့ သဘာ၀ဓမၼကုိ အက္(စ)ခေလးပိးပ္(စ)က အန္တု သလုိ ျဖစ္လာေတာ့တာေပါ့။
လူနဲ႔ နတ္တုိ႔ရဲ႕သခင္ ဇုနတ္မင္းႀကီးက အက္(စ)ခေလးပီးယပ္(စ)ေၾကာင့္ လူေတြ ထာ၀ရအသက္ရရင္ ခက္ရေခ် ရဲ႕လုိ႔ ပူပန္ေၾကာင့္ၾကလာသတဲ့။ ဒါေၾကာင့္ ဇုနတ္မင္းႀကီးဟာ အက္(စ)ခေလးပီးယပ္(စ)ကုိ မုိးႀကိဳး လက္နက္သံုးၿပီး သတ္ပစ္လုိက္တယ္။ ဂရိေတြက သူ႔ကုိ ေဆးပညာနတ္၊ သမားေတာ္နတ္အျဖစ္ ပူေဇာ္ကုိးကြယ္ၾကတဲ့ အျပင္ သူ႔တပည့္ေတြက သူ႔နာမည္န႔ ေဆးပညာသင္ၾကားေပးရာ လူနာ ကုသေပးရာ ေက်ာင္းေတြ ထူေထာင္ၾကတယ္။ အေနာက္တုိင္း ေဆးပညာရဲ႕ ဖခင္ႀကီးျဖစ္တဲ့ ဟစ္ပုိခေရးတီး(စ) ဟာ အဲဒီေက်ာင္းေတာ္ႀကီးထြက္ တစ္ဦးေပါ့။
အက္(စ)ခေလးပီးယပ္(စ)က တစ္ေန႔မွာ ဇုနတ္မင္းႀကီးရဲ႕ မုိးႀကိဳးလက္နက္ ထိမွန္ေသဆံုးသြားတဲ့ ဂေလာ္ ေကာ့(စ) ဆုိတဲ့ လူနာကုိ ၾကည့္ရႈစမ္းသပ္ေနခုိက္မွာ အခန္းထဲကုိ ေျမြတစ္ေကာင္ ေလွ်ာခနဲ ၀င္လာ သတဲ့။ အက္(စ)ခေလးပီးယပ္(စ)က သူ ေတာင္ေ၀ွးအျဖစ္သံုးတဲ့ တုတ္နဲ႔ ေကာက္ရုိက္လုိက္တာ ေျမြက ပဲြခ်င္းၿပီး ပဲတဲ့။ မေရွးမေႏွာင္းမွာပဲ ေနာက္ေျမြတစ္ေကာင္ ၀င္လုိက္လာၿပီး ေသေနတဲ့ ေျမြရဲ႕ ပါးစပ္ထျကုိ ေဆး ရြက္ တခ်ိဳ႕ ထုိးထည့္တာ ေတြ႕လုိက္ရတယ္။ မ်က္စိေရွ႕မွာတင္ပဲ ေသေနတဲ့ေျမြ ရွင္ျပန္ထေျမာက္လာတာ အားလံုး အံ့အားတသင့္ ေတြ႕လုိက္ရတယ္။ ဒါနဲ႔ အဲဒီေဆးရြက္ေတြကုိ ေသေနတဲ့လူနာရဲ႕ ပါးစပ္ထဲ ထုိးထည့္ေပး လုိက္ေတာ့ လူနာ ေသရြာက ျပန္လာေရာတဲ့။
အက္(စ)ခေလးပီးယပ္(စ)က ေျမြကုိ သူ႔ဆရာလုိ႔ အမွတ္ျပဳလုိက္ၿပီး တုတ္ေခ်ာင္းမွာ ေခြေနတဲ့ေျမြပံုကုိ သူ႔ရဲ႕ အမွတ္တံဆိပ္ အျဖစ္ ေလးစားစြာ အသံုးျပဳေတာ့သတဲ့။ တုတ္ေခ်ာင္းက ဆုိက္ပရပ္ပင္ရဲ႕ အကုိင္းကုိ ခ်ိဳးထား တာပါ။ မျပဳမျပင္ အရုိင္းထည္သက္သက္။ ဒါေၾကာင့္ သူ႔တုတ္က ဖုထစ္ေတြနဲ႔ မေျပအျပစ္။ အေခ်ာ သပ္ထား တဲ့ ျပဳျပင္ထားတဲ့ တုတ္ေခ်ာင္းမဟုတ္ဘူး။ ေနာင္ႏွစ္ေပါင္း ေတာ္ေတာ္ၾကာ တဲ့အထိ ဒီေျမႊတစ္ေကာင္ ရစ္ေခြေန တဲ့ တုတ္ေခ်ာင္းပံုကုိ ေဆးပညာအမွတ္တံဆိပ္အျဖစ္ သံုးခဲ့ၾကတာ အလယ္ေခတ္ ေရာက္သည္အထိေပါ့။
ေျမႊတစ္ေကာင္ရဲ႕နိဂံုး
အလယ္ေခတ္မွာ ခရစ္ယာန္သာသနာ ပြင့္လင္းစည္ပင္လာေတာ့ ဂရိေခတ္ေရာမေခတ္ နတ္ဘုရားေတြ၊ အမွတ္တံဆိပ္ေတြ အားလံုးဟာ ပုပ္ရဟန္းမင္းႀကီးရဲ႕ ေက်ာင္းေတာ္ႀကီးက ပိတ္ပင္တားျမစ္တာ ခံရတယ္။ ေျမြတစ္ေကာင္ တုတ္တစ္ေခ်ာင္း လည္း အမ်ားနည္းတူ ကုိယ္ေယာင္ေဖ်ာက္ေနရေပါ့။ သူ႔ေနရာမွာ ဆီး ခံ တဲ့ ခြက္ကေဆးပညာ၊ သမားေတာ္တုိ႔ရဲ႕ အမွတ္တံဆိပ္အျဖစ္ အစားထုိး၀င္ေရာက္ခဲ့ေပါ့။ ဆီးကုိ စမ္းသပ္ၾကည့္ ရႈၿပီး ေရာဂါ ရွာေဖြတ့ဲဓေလ့က အဲဒီေခတ္မွာ ထြန္းကားေနေပတာကုိး။
ခရစ္ယာန္သာသနာ ျပဳျပင္ေျပာင္းလဲေရးကာလ အလြန္မွာ ေျမာက္ဥေရာပ ပရုိတက္(စ)တင့္ ခရစ္ယာန္ ႏုိင္ငံေတြက ေဆးပညာနဲ႔သမားေတာ္ အမွတ္တံဆိပ္ေတြ လကၡဏာေတြကုိ ေျပာင္းၾကျပန္တယ္။ အက္(စ) ခေလးပီးယပ္(စ)နဲ႔ သူ႔သမီးဟုိင္ဂ်ီယာတုိ႔ကုိ ေဆးပညာ၊ သမားေတာ္ အမွတ္တံဆိပ္ အျဖစ္ ျပန္ေျပာင္း သံုးစဲြ ၾကျပန္ေရာ။ တုတ္ေခ်ာင္းကုိ ရစ္ေခြေနတဲ့ ေျမႊတစ္ေကာင္ ျပန္လည္အသက္၀င္ခဲ့ေပါပ။ ဥေရာပႏုိင္ငံေတာ္ ေတာ္မ်ားမ်ားမွာ ဒီအမွတ္တံဆိပ္ကုိပဲ ေဆးပညာ၊ သမားေတာ္တံဆိပ္အျဖစ္ ယခုအခ်ိန္ ထိ ႏွစ္ႏွစ္ သက္သက္ စဲြစဲြၿမဲၿမဲသံုးစဲြေနဆဲပါ။
အေမရိကန္ႏုိင္ငံ မွာလည္း အရပ္သားေဆးဖက္ အဖဲြ႕အစည္းမွာေရာ ေဆးတပ္မွာပါ ဒီအမွတ္တံဆိပ္ကုိပဲ လက္ခံ သံုးစဲြခဲ့ၾကတာပါ။ ၁၈၁၈ ကတည္းက အေမရိကန္တပ္မေတာ္ ေဆးပညာဌာနက ဒီအမွတ္တံဆိပ္ကုိ ဆးတပ္ဖဲြ႕ တံဆိပ္အျဖစ္ သံုးစဲြခဲ့တာေတြ႕ရတယ္။ ၁၉၀၂ ခု က်ကာမွ အေမရိကန္ေဆးတပ္ဖဲြ႕ရဲ႕ တံဆိပ္ ဟာ ေျမြ တစ္ေကာင္ တုတ္တစ္ေခ်ာင္းဘ၀က စုေတၿပီး ေျမၽြႏွစ္ေကာင္ တုတ္ တစ္ေခ်ာင္း ေတာင္ပံ တစ္ခု ျဖစ္လာပါေတာ့တယ္။ ေျမြတစ္ေကာင္တံဆိပ္ ဟာ ေျမာက္အေမရိကမွာ အဲဒီအခ်ိန္ကစၿပီး နိဂံုးကမြတ္ အသံုးသတ္ သြားေလရဲ႕။
ေျမႊႏွစ္ေကာင္၊ ေတာင္ပံတစ္စံု၊ တုတ္တစ္ေခ်ာင္း ေဆးေလာကထဲ ၀င္ေရာက္လာျခင္း
ေျမြႏွစ္ေကာင္က တုတ္တစ္ေခ်ာင္းကုိ မ်က္ႏွာခ်င္းဆုိင္ ရစ္ေခြေနၿပီး တုတ္ရဲ႕ထိပ္နားမွာ ေတာင္ပံတစ္စံုနဲ႔ လွပေန တဲ႕ လက္စဲြေတာ္ေတာင္ေ၀ွးကလည္း ရာဇ၀င္နဲ႔ဗ်။ ကာဒူးစီးယပ္(စ)လုိပေခၚသတဲ့။
အဲဒီေတာင္ေ၀ွး က ဇုနတ္မင္းႀကီးနဲ႔ မိဖုရားမုိင္ယာရဲ႕သား ဟားမီး(စ)ကုိင္တဲ့ ေတာင္ေ၀ွးပါ။ သူ႔ကုိ ေရာမေတြက မာက်ဴရီနတ္သား လုိ႔ သိမွတ္ၾကတယ္။ သူ႔ေတာင္ေ၀ွးက ခ်စ္စရာ။ ေျမႊတစ္ေကာင္ အစား ေျမြ ႏွစ္ေကာင္ မ်က္ႏွာခ်င္း ဆုိင္ေနေတာ့ ပုိၾကည့္ေကာင္းတယ္။ ဟန္ခ်က္ ညီတယ္။ အခ်ိဳးက်တယ္။ တုတ္ေခ်ာင္း ထိပ္မွာလည္း ဘုေလးနဲ႔။ တုတ္ေခ်ာင္းက သပ္သပ္ ရပ္ရပ္။ ေခ်ာေခ်ာ မြတ္မြတ္။ ဘုေအာက္နား ကပ္ရက္ ေတာင္ပံတစ္စံုကလည္း ငြားငြားစြင့္စြင့္။
ဟားမီး(စ)က သတင္းပုိ႔ရတဲ့။ သတင္းသယ္ရတဲ့ တမန္ေတာ္လုိ႔ သိမွတ္ၾကသမုိ႔ သူကုိင္ေဆာင္တဲ့ ကာဒူးစီးယပ္(စ) ကုိ ဥေရာပတစ္၀န္း ပံုႏွိပ္တုိက္ေတြက သူတုိ႔ပံုႏွိပ္တုိက္ရဲ႕ အမွတ္တံဆိပ္ (Logo)အျဖစ္ ယူသံုးၾက တယ္။ အက်ယ္ျပန္႔ဆံုး သံုးတဲ့ပံုႏွိပ္တုိက္က ေဆးစာအုပ္ေတြ အဓိကပံုႏွိပ္ထုတ္ေ၀တဲ့ လန္ဒန္က ခ်ာခ်ီ(လ) ပံုႏွိပ္တိုက္ပါ။
ေျမၽြတစ္ေကာင္ က ေဆးပညာ၊ ေျမြတစ္ေကာင္က စာေပအႏုပညာ။ ဒီႏွစ္ခုကုိ ေပါင္းစည္းေပးရမယ္ဆုိတာ ခ်ာခ်ီ(လ) ပံုႏွိပ္တုိက္ရဲ႕ ေဆာင္ပုဒ္ျဖစ္ပါသတဲ့။ သူတုိ႔ တုိက္က ရုိက္ထုတ္တဲ့ ေဆးက်မ္းေတြက အေမရိက တုိက္ ကုိ အမ်ားဆံုး တင္ပုိ႔ရသတဲ့။ ၾကာလာေတာ့ အေမရိကတုိက္ကလူေတြက ေဆးပညာနဲ႔ ေျမြႏွစ္ေကာင္ ကုိတဲြတဲြၿပီး ျမင္ လာေရာတဲ့။ ၁၉ ရာစုကုန္ခါနီးမွာ အေမရိကန္ ႏုိင္ငံတစ္၀န္းရွိ ပံုႏွိပ္တုိက္ေတြ ကလည္း ေျမႊ ႏွစ္ေကာင္နဲ႔ ကာဒူးစီးယပ္(စ)ကုိ ေဆးပညာ အမွတ္တံဆိပ္အျဖစ္ လက္ခံ သံုးစဲြၿပီး ေဆးစာအုပ္ေတြမွာ ထည့္ႏွိပ္ၾကသတဲ့။
အေမရိက မွာ ေျမြႏွစ္ေကာင္ ပုိလုိ႔အေျခခုိင္သြားရတဲ့ အေၾကာင္းက အေမရိကန္တပ္မေတာ္က ဗုိလ္ႀကီး ဖရက္ဒရစ္(ခ)ေရးႏုိး(စ)ေၾကာင့္ ပါ။ ၁၉၀၂ ခုႏွစ္ အေမရိကန္တပ္မေတာ္မွာ ယူနီေဖာင္းေတြ အမွတ္တံဆိပ္ ေတြေျပာင္းၾကေတာ့ တံဆိပ္ ေရြးခ်ယ္ေရး ပဲြႀကီးစေတာ့တာေပါ့။ ေဆးတပ္အတြက္ တံဆိပ္ေရြးခ်ယ္ ရတဲ့ ဗုိလ္ႀကီးေရးႏုိး(စ)က အက္(စ)ခေလးပီယပ္(စ)သမုိင္းေၾကာင္းေရာ၊ ဟားမီး(စ)ရဲ႕ ကာဒူးစီးယပ္(စ)ဋီကာ ပါ ဘာမွသိပံုမရဘူး။
ဒါနဲ႔ သူက ေျမြတစ္ေကာင္တုတ္တစ္ေခ်ာင္း ပုိလုိ႔လွပသပ္ရပ္ေခတ္မီတဲ့ ၾကြရြေန တဲ့ေျမြႏွစ္ေကာင္ ေတာင္ပံ တပ္ ေတာင္ေ၀ွး ကုိ ေဆးတပ္ တံဆိပ္အျဖစ္ အထက္ကုိ တင္တယ္။ ေဆးတပ္ခ်ဳပ္ (Surgeon-General)ျဖစ္တဲ့ စတန္းဘတ္(ဂ)က ဒီတံဆိပ္ကုိ လက္မခံဘူး။ ေရးႏုိး(စ)က အခါခါတင္ေသာ္လည္း အခါခါ ပယ္တယ္။ ေဆးတပ္ခ်ဳပ္အသစ္ျဖစ္တဲ့ ေဖာ၀ု(ဒ)လက္ထက္က်ကာမွ ဒီတံဆိပ္ကုိ လက္ခံအတည္ျပဳခံရ တာ။ ၁၉၀၂ ဇူလုိင္ ၁၇ ရက္မွာ ေဆးတပ္အားလံုးရဲ႕ အမွတ္တံဆိပ္အျဖစ္ ေျမြႏွစ္ေကာင္နဲ႔ ေတာင္ံတပ္ ေတာင္ေ၀ွးဟာ တရား၀င္ အမွတ္အသား အျဖစ္ ရပ္တည္လာလုိက္တာ ယေန႔ထိပဲ။ ေဆးတပ္ခ်ဳပ္ရဲ႕ စာၾကည့္တုိက္မွဴး ဒု-ဗုိလ္မွဴးႀကီး မက္(ခ)ကူးေလာ့(ခ)က ဒီတံဆိပ္ကုိ ကန္႔ကြက္ခဲ့ေသာ္လည္း အရာမထင္ခဲ့ဘူးတဲ့။
ဘာေၾကာင့္ ေျမြႏွစ္ေကာင္ မျဖစ္သင့္သလဲ
ေျမြႏွစ္ေကာင္ေတာင္ေ၀ွးရွင္ ဟားမီး(စ)ဟာ အရြယ္နဲ႔မလုိက္ေအာင္ ဥာဏ္ေကာင္းသေလာက္ အက်င့္ မေကာင္းသူ ပါ။ သူ႔”ဇ” ကုိေမြးကတည္းက စျပတယ္။ သူ႔ကုိ နံနက္အရုဏ္တက္မွာ ေမြးတယ္။ ညေနေစာင္းေရာက္ေတာ့ သူက ပုခက္ထဲကေန တိတ္တိတ္ေလး ကုိယ္ေယာင္ေဖ်ာက္ၿပီး ထြက္သြားတယ္။ သူနဲ႔ ဖေအ တူ မေအကဲြအပုိလုိနတ္မင္းရဲ႕ ႏြားေတြကုိ သြားခုိးယူၿပီး ဂူထဲ ၀ွက္ထားဖုိ႔တဲ့။ ခုိးႏြားထဲက ႏွစ္ေကာင္ကုိသတ္၊ အေမြးေတြကုိ ႀကိဳးက်စ္။ လိပ္တစ္ေကာင္ကုိသတ္။ အခံြကုိယူ။ လိပ္ခံြမွာ ခုနင္က ႀကိဳးေတြတပ္ၿပီး လုိင္ရာေခၚတဲ့ ဗ်ပ္ေစာင္းတူရိယာတစ္ခု ထြင္လုိက္သတဲ့။
အပုိလုိက သူ႔ႏြားေတြ အခုိးခံရတဲ့အေၾကာင္းသိေတာ့ ဟားမီး(စ္)ရဲ႕အေမ မုိင္ယာကုိ သြားတုိင္တယ္။ မုိင္ ယာက ပုခတ္ထဲက “အျပစ္ကင္းစင္”တဲ ဟားမီး(စ)ေလးကုိ ျပသတဲ့။ ဟားမီး(စ)ရဲ႕ ဗ်ပ္ေစာင္းကုိ တီးခတ္ ရာက ထြက္ေပၚလာတဲ့ ဂီတသံကုိ ႏွစ္ၿခိဳက္စဲြလမ္းမိတဲ့ အပုိလုိဟာ အဲဒီဗ်ပ္ေစာင္းကုိ သူ႔ႏြားေတြအတြက္ ေလ်ာ္ေၾကးအျဖစ္ လက္ခံလုိက္သတဲ့
ဟားမီး(စ)ဟာ ႏြားေက်ာင္းသားေတြမႈတ္တဲ့ ပေလြကုိလည္း တီထြင္ခဲ့ေသးသတဲ့။ အဲဒီပေလြကုိလည္း ဂီတ ခ်စ္တဲ့ အပုိလုိနတ္မင္းက လုိခ်င္ျပန္ပါေရာ။ ဒါနဲ႔ ႏြားေတြ ထိန္းေက်ာင္းရာမွာသံုးတဲ့ သူ႔ေရႊေတာင္ေ၀ွးကုိ ဟားမိး(စ) ရဲ႕ ပေလြနဲ႔ အလဲအထပ္ လုပ္လုိက္သတဲ့။ အဲဒီေတာင္ေ၀ွးက ကားဒူးစီးယပ္(စ)ပဲေပါ့။ ဒီေတာင္ေ၀ွးက အပုိလုိရဲ႕ အဆုိအရ “ၾကြယ္၀ျခင္း၊ အလွ်ံပယ္ျခင္းတုိ႔ရဲ႕ သေကၤတ၊ ထာ၀ရတည္တဲ့အရာ၊ ကုိင္ေဆာင္သူကုိ ေဘးအႏၱရာယ္အေပါင္းမွ ကာကြယ္လိမ့္”တဲ့။
ဟားမီး(စ)ရဲ႕ တာ၀န္ေတြထဲက အဓိကတာ၀န္က ဇုနတ္မင္းႀကီးရဲ႕ ေျချမန္ေတာ္အျဖစ္ ထမ္းေဆာင္ရတာ ပါ။ နတ္ဘုရားေတြရဲ႕ ေရွ႕ေတာ္ေျပးလည္း ျဖစ္တယ္။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတမန္ေတာ္လည္း ျဖစ္သတဲ့။ ရန္ျဖစ္ ေနတဲ့ေျမြႏွစ္ေကာင္ၾကား သူ႔ေတာင္ေ၀ွး ပစ္ေပါက္လုိက္ေတာ့ ေျမႊႏွစ္ေကာင္က သဟာယဖဲြ႕ၿပီး သူ႔ေတာင္ေ၀ွးမွာေခြဖဲြ႕ေနလုိက္လုိ႔ သူ႔ကုိ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးသယ္ေဆာင္သူလုိ႔ သတ္မွတ္ၾကတာ။ ဒီအထိကေတာ့ ဟားမီး(စ)ရဲ႕ ကာဒူးစီးယပ္(စ)ဟာ ေဆးပညာရွင္ေတြ သမားေတာ္ေတြအတြက္ ကိသ ကေအာက္ျဖစ္စရာ မရွိလွပါဘူး။ ေျချမန္ေတာ္ဗ်ာ။ ေရွ႕ေတာ္ေျပးဗ်ာ။ ၿငိမ္းခ်မ္းေရးတမန္ဗ်ာ။
ျပႆနာက ဟားမီး(စ)ရဲ႕ တျခားတာ၀န္ရဲ႕ အခန္းက႑ေတြက သိပ္အေၾကာင္းမလွေပဘူးဗ်။ သူက သူခုိး သူ၀ွက္ေတြ၊ ကုန္သည္ေတြ၊ ခရီးသြားေတြရဲ႕ နတ္လည္းျဖစ္သတဲ့။ ေလာင္းကစား၀ုိင္းေတြ၊ ထီဆုိင္ေတြ၊ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကုိ ေစာင့္ေရွာက္တဲ့နတ္လည္းျဖစ္သတဲ့။ လွ်ာကုိ အစုိးရတဲ့နတ္လည္း ျဖစ္သတဲ့။ သူ အစုိးရတဲ့လွ်ာက ေကာင္းတာေရာ ဆုိးတာေရာ ေျပာတတ္သတဲ့။ ေလွ်ာ့ေလွ်ာ့ေပါ့ေပါ့ ေျပာရရင္ ဟားမီး(စ)ဟာ လူရည္လညလြန္းသူေပါ့။ ခပ္ၾကမ္းၾကမ္းေျပာရရင္ ေတာ့ဥာဏ္မ်ားလြန္းသူ ဖ်ံက်လြန္းသူလုိ႔ ဆုိရပါလိမ့္မယ္။
တခ်ိဳ႕က သူ႔ကုိ စီးပြားေရးလုပ္ငန္းေတြကုိ မစတဲ့ နတ္အျဖစ္ ကုိးကြယ္ၾကၿပီး ဒဂၤါးေတြ ျပည့္တင္းေဖာင္းကားေနတဲ့ ပုိက္ဆံအိတ္ကုိင္ၿပီး ေလွ်ာက္သြားေနပံုသရုပ္ေဖာ္ၾကတ္။ ဒီမွာတင္ကုိ ေဆးပညာနဲ႔ သမားေတာ္လုပ္ငန္းနဲ႔ ဒီနတ္နဲ႔က ၀ိေရာဓိျဖစ္ေနၿပီ။
ေဆးပညာနဲ႔ ဒီထက္ ပဋိပကၡျဖစ္စရာက ဒီနတ္က ေသဆံုးသြားသူေတြရဲ႕ ၀ိညာဥ္ေတြကုိ ငရဲျပည္ပုိ႔ရတဲ့ လမ္းျပျဖစ္သတဲ့။ သမားေတာ္ေတြက လူနာေတြကုိ ဒီဘက္ကမၻာပါေအာင္ ဆဲြေနခ်ိန္မွာ ဒီနတ္က လူေတြကုိ ဟုိဘက္ကမၻာဘက္တြန္းတြန္းပုိ႔ေနသတဲ့ဗ်။ သူခုိးသူ၀ွက္၊ ကုန္သည္ပဲြစားတုိ႔ရဲ႕နတ္၊ ေရႊျဖစ္ေငြ ျဖစ္နတ္၊ လူလိမ္လူေကာက္ ေလာင္းကစားသမားေတြရဲ႕ဘုရင္၊ ငရဲလမ္းျပသခင္။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေဆးပညာနဲ႔၊ သမားေတာ္နဲ႔ နည္းနည္းမွ မအပ္စပ္ေခ်တကား။
ေျမြတစ္ေကာင္လား၊ ေျမြႏွစ္ေကာင္လား
၁၉၉၂ အေမရိကန္ က်န္းမာလေရး၀န္ေဆာင္မႈ အဖဲြ႕အစည္းေတြရဲ႕ အမွတ္တံဆိပ္ကုိ စစ္တမ္းေကာက္ ၾကည့္ေတာ့ ပညာရပ္အဓိက၊ ပညာရွင္အဓိက အဖဲြ႕အစည္းေတြက ေျမြတစ္ေကာင္ တုတ္တစ္ေခ်ာင္း [ အက္(စ)ခေလးပီးယပ္(စ)တုတ္ေခ်ာင္း]ကုိ သူတုိ႔အဖဲြ႕ရဲ႕ အမွတ္လကၡဏာအျဖစ္ သံုးစဲြၾကတာမ်ားသတဲ့။ (၆၂ ရာခုိင္ႏႈန္း)။ စီးပြားေရးဆန္တဲ့ က်န္းမာေရး၀န္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းေတြ (ဥပမာ-ေဆး၀ါးထုတ္လုပ္ေရးကုမၸဏီ) ကေတာ့ ေျမြႏွစ္ေကာင္နဲ႔ ႏွင္တံပ်ံ [ကာဒူးစီးသပ္(စ)]ကုိ အသံုးမ်ားတာ ေတြ႕ရသတဲ့။ (၇၆ ရာခုိင္ႏႈန္း)။ ပညာရွင္ေတြပါ၀င္တဲ့ အဖဲြ႕ကေတာ့ ေဆးပညာအမွတ္တံဆိပ္ေတြရဲ႕ အဓိပၸာယ္ကုိ မွန္မွန္ကန္ကန္သိၿပီး သံုးၾကတာကုိး။ အစဥ္အလာ လက္ဆင့္ကမ္းလာတဲ့ သမုိင္းကုိလည္း တန္ဖုိးထားၾကတာကုိး။ ကမၻာ့က်န္းမာေရးအဖဲြ႕ႀကီး (WHO)အမွတ္တံဆိပ္မွာလည္း ေျမြတစ္ေကာင္ပဲ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ က်န္းမာေရး၀န္ႀကီးဌာန အမွတ္တံဆိပ္ကလည္း ေျမြတစ္ေကာင္ပဲ။ စီးပြားေရးဆန္တဲ့ ၀န္ေဆာင္မငလုပ္ငန္းေတြကေတာ့ စားသံုးသူေတြ၊ သံုးစဲြသူေတြ ရင္းႏွီးမ်က္မွန္းတန္းမိေနတဲ့ ေျမြႏွစ္ေကာင္ (Logo)အမွတ္တံဆိပ္ကုိ ပုိႀကိဳက္ၾကတယ္ေလ။
ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေဆးေက်ာင္းေတြရဲ႕ Logo ကေကာ ဘယ္လုိလဲ။ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ မႏၱေလးေဆးေက်ာင္းေရာ ရန္ကုန္ေဆး (၁)၊ ေဆး(၂)ပါ ေျမြႏွစ္ေကာင္ ပဲဗ်။ ေဆး(၁)တံဆိပ္က တုတ္တုိင္ထိပ္မွာ မီးေတာက္ကေလးပါ ပါလုိက္ေခ်ေသး။ ေဆး(၂)တုတ္ေခ်ာင္းကေတာ့ အေတာင္ပံနဲ႔။ ဒီအမွတ္တံဆိပ္ေတြက ၁၉၆၄ တကၠသုိလ္ ပညာေရးစနစ္သစ္စတုန္းက အတည္ျပဳျပ႒ာန္းခဲ့တာ ထင္ပါရဲ႕။
ဒီအမွတ္တံဆိပ္ေတြ ကုိ ျပန္စိစစ္ဖုိ႔ လုိပါၿပီ။ သမုိင္းေၾကာင္းအရ ခုိင္မာတဲ့ ေဆးပညာရဲ႕ ရည္မွန္းရာနဲ႔ ေဆးပညာရွင္နဲ႔ က်င့္၀တ္သိကၡာနဲ႔ တစ္ထပ္တည္းက်တ့ အက္(စ)ခေလးပီးယပ္(စ) တံဆိပ္ ကုိ ျမတ္ျမတ္ႏုိးႏုိး၊ ရုိရုိေသေသလက္ခံဖုိ႔။ ယခုလုိ စီးပြားျဖစ္ က်န္းမာေရး၀န္ေဆာင္မႈလုပ္ငန္းေတြ လိႈင္လိႈင္ဖံြ႕ ၿဖိဳးေနခ်ိန္မွာ ၾကြယ္၀မႈ၊ စီးပြားေရးဆန္မႈတုိ႔ရဲ႕သခင္ နတ္ဘုရင္ကုိ ကုိယ္စားျပဳတဲ့ ကာဒူးစီးယပ္(စ)ေျမြႏွစ္ေကာင္ ကုိ စြန္႔ပစ္ဖုိ႔ ပုိ၍ ပုိ၍ လုိအပ္လွသည္ျဖစ္ေၾကာင္းကုိ ...
စာညႊန္း ။ Wilcox RA, Whitham EM(2003). "The Symbol of Modern Medicine: Why One Snake is More Than Two. Ann Intern Med. 138:673-677.
ရြက္ႏုေ၀၊ ေအာက္တုိဘာလ၊ ၂၀၀၉

No comments:

Post a Comment