ျမန္မာသမုိင္း
မကြ်တ္လြတ္ေသးတဲ႔ ဗိႆႏိုးဘုရင္မ ပန္ထြာ
****************************************
ဒီအေၾကာင္းကို သိရွိသူ အင္မတန္ နည္းပါးပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ဗိႆနိုးၿမိဳ႕ေဟာင္းႀကီးက...ေတာ့ သဘာဝလြန္ျဖစ္ရပ္ေတြ၊ ယေန႔ထိတိုင္ က်န္ရွိေနေသးတဲ႔ က်ိန္စာေတြ၊ ပရေလာကသားေတြ အျပည့္နဲ႔ သဘာဝလြန္ျဖစ္ရပ္ေတြကို ေလ့လာေနတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ကို စိမ္ေခၚေနပါေတာ့တယ္။
****************************************
ဒီအေၾကာင္းကို သိရွိသူ အင္မတန္ နည္းပါးပါလိမ့္မယ္။ ဒါေပမယ့္ ဗိႆနိုးၿမိဳ႕ေဟာင္းႀကီးက...ေတာ့ သဘာဝလြန္ျဖစ္ရပ္ေတြ၊ ယေန႔ထိတိုင္ က်န္ရွိေနေသးတဲ႔ က်ိန္စာေတြ၊ ပရေလာကသားေတြ အျပည့္နဲ႔ သဘာဝလြန္ျဖစ္ရပ္ေတြကို ေလ့လာေနတဲ႔ ကြ်န္ေတာ္တို႔ ကို စိမ္ေခၚေနပါေတာ့တယ္။
ရန္ကုန္ကေန ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ေဟာင္းကို မိုင္ေပါင္း ၃၂၀ ကြာေဝးပါတယ္။ ဘီစီ ၄ရာစု မွာ တည္ေထာင္တဲ႔ၿမိဳ႕ျဖစ္ပါတယ္။ ေတာင္တြင္းႀကီး ကေန ၁၂ မိုင္ အကြာမွာ တည္ရွိပါတယ္။ မိုးနည္းေ႐ရွား အရပ္ျဖစ္တာေၾကာင့္ ရန္ပယ္ေခ်ာင္း ကေရ ကို အဓိက အားထားၾကရပါတယ္။ ဒါ့ အျပင္ အျပင္ေသာက္ေတာ္ကန္၊ အတြင္းေသာက္ေတာ္ကန္ စတဲ႔ေရကန္ အခ်ိဳ႕ရွိေသာ္လည္း ယခုအခါ ေရခမ္းေျခာက္ သေလာက္ ရွိေနပါၿပီ။
ဗိႆႏိုုးၿမိဳ႕ေဟာင္းထဲက ေပပင္ေတြက အသီးမသီး မႀကီးထြားပဲ ႏွစ္ေထာင္ခ်ီ သက္တမ္း ရွိေနၾကပါတယ္။ အျမင့္က လူတစ္ရပ္ေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ပန္ထြာဘုရင္မ ရဲ႕ ဆုေတာင္းတစ္ခုပါ။ "ငါလာမွႀကီး၊ ငါလာမွသီး" ဆိုတဲ႔ ဆုေတာင္း အတိုင္း ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ေဟာင္းထဲက ေပပင္ေတြက ဘုရင္မ လူျပန္မျဖစ္မခ်င္း မႀကီးထြား၊ အသီးမသီးတာ လို႔ အဆိုရွိပါတယ္။
ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ေဟာင္းထဲမွာ အင္ၾကင္းဥယ်ာဥ္ လို႔ေခၚတဲ႔ ဥယ်ာဥ္တစ္ခု ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပန္ထြာဘုရင္မ လက္ထက္ေတာ္မွ ယေန႔အထိ အင္ၾကင္းပင္ တစ္ပင္မွ မရွိခဲ႔ဖူးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း အင္ၾကင္းပန္း အေၾကြေတြကို ယေန႔ထက္တိုင္အင္ၾကင္းဥယ်ာဥ္ေျမေနရာ တစ္ဝိုက္မွာေတြ႕ေနရဆဲပါ။
ဒီ အင္ၾကင္းဥယ်ာဥ္ ကို ပန္ထြာဘုရင္မ က ဗိႆႏိုးနတ္မင္းႀကီး ကို ရည္စူးၿပီးလွဴဒါန္းခဲ႔တာပါ။ ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ အင္ၾကင္းပင္ မရွိေသာ္လည္း ဗိႆႏိုးနတ္မင္းႀကီး ရဲ႕ အမိန္႔ နဲ႔ အင္ၾကင္းပြင့္ေတြက ဥယ်ာဥ္ေတာ္ထဲ က ိုအလိုေလ်ာက္ေရာက္ေနတတ္လို႔ အင္ၾကင္းဥယ်ာဥ္လို႔ေခၚတာပါ။ ယခုထိလည္း ဘယ္ကမွန္း မသိတဲ႔ အင္ၾကင္းပြင့္ေတြေရာက္ေနဆဲပါ။
အထူးသျဖင့္ ပန္ထြာဘုရင္မ တည္ခဲ႔တဲ႔ ေရႊေရာင္ေတာ္ေစတီ မွာ အင္ၾကင္းပန္းေတြကို ဘုရားပန္း လွဴထားတာအျပင္ ဘုရားရင္ျပင္ တစ္ဝိုက္ျပန္႔ႀကဲစြာ ရွိေနတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အင္ၾကင္းပန္းေတြ ဘယ္ကလာသလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ ဘုရင္မ ပန္ထြာ ရဲ႕ ဝိဥာဥ္သာ သိပါလိမ့္မယ္။
ဒါ့အျပင္ ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ေဟာင္းထဲမွာ အသားစားခြင့္ မရွိပါဘူး။ စည္းကမ္းေတြ အရမ္းတင္းၾကပ္ပါတယ္။ ဝိနည္း နဲ႔ မညီတဲ႔ ရဟန္းေတြေနခြင့္ မရွိပါဘူး။ ေနခြင့္ မရွိလို႔လည္း ပန္ထြာဘုရင္မ ရဲ႕ ဝိဥာဥ္ကို ပဌာန္းဆက္ေၾကာင့္ ၾသဇာေညာင္း တဲ႔ ေတာင္ငူနန္းတြင္းေက်ာင္းဆရာေတာ္ ရဲ႕ေက်ာင္းတစ္ခုသာ ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ေဟာင္းမွာ ရွိပါတယ္။
ဒါကလည္း ရဟန္းအေယာင္ေဆာင္ထားသူေတြ ရဲ႕ ပရိယာယ္ေၾကာင့္ ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ႀကီး ပ်က္စီးၿပီး သေရေခတၱရာျပည့္ရွင္ ဒြတၱေပါင္လက္ေအာက္ေရာက္ရတာကို အညိႈးထားၿပီး သိကၡာ နဲ႔ ဝါစဥ္ႏုေသးတဲ႔ ရဟန္းေတာ္ေတြကို ပန္ထြာဘုရင္ မဝိဥာဥ္က လက္မခံတာပါ။
ေရွးေဟာင္းသုေတသနဌာန က ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ေဟာင္းႀကီးကို ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား တူးေဖာ္ ထိန္းသိမ္းထားၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ တူးေဖာ္ရာမွာလည္း မကြ်တ္လြတ္ေသးတဲ႔ ပန္ထြာဘုရင္မ ရဲ႕ ဝိဥာဥ္ကိုျမင္ခဲ႔ၾကရပါတယ္။ အမွားအယြင္း မလုပ္ရဲၾကပါဘူး။ ေတြ႕ရွိဖူးတဲ႔သူေတြရဲ႕ အဆိုအရ ပန္ထြာဘုရင္မက အသားအေရျဖဴစပ္စပ္ရွိၿပီး အရပ္က ၇ေပ နီးပါးရွိတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။
ဒီအခ်က္ကေတာ့ ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ေဟာင္းထဲက အရပ္ ၇ေပ ရွိတဲ႔ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး ရဲ႕ အရိုးစုေနရာကို တူးေဖာ္မိရာကေန ပန္ထြာဘုရင္မ ရဲ႕ အရိုးစု လို႔ ယူဆခဲ႔ရာ က ျဖစ္ေပၚလာတဲ႔အေၾကာင္းအရာလည္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
အဲဒီအရိုး ကို နယူဂ်ာစီက တြက္ခ်က္ေပးရာမွာ ႏွစ္ ၂၀၀၀ သက္တမ္း ရွိေနပါၿပီ။ဒါေပမယ့္ ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ေဟာင္းထဲမွာ ည အခ်ိန္တစ္ေယာက္ထဲ သြားဝံ႔သူ မရွိပါဘူး။ ပန္ထြာဘုရင္မ ရဲ႕ ဝိဥာဥ္ဓာတ္ က ေျခာက္ျခားေအာင္လႊမ္းမိုးထားဆဲပါ။
အနီးအနားက ရြာေတြက ရြာခံေတြလည္း မသြားရဲပါဘူး။ ပန္ထြာဘုရင္မ ကို နတ္နန္းေဆာက္ ကိုးကြယ္တဲ႔ ဓေလ့ယေန႔အထိ ရွိပါတယ္။ နတ္ဆက္ရာမွာ လည္း သက္သက္လြတ္ သစ္ဖုသစ္ဥေတြသာ ဆက္သရပါတယ္။ အသား၊ ငါး မဆက္ရပါ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ဝင္စားစရာ ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ေဟာင္းႀကီးက သြားေရာက္ လည္ပတ္သူနည္းပါးစြာ နဲ႔ ႏွစ္ေထာင္ခ်ီ ေျခာက္ေသြ႕ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ ကို သြားေရာက္ၿပီး ပန္ထြာဘုရင္မ ကို မပ်င္းရေအာင္ မၾကာခဏ ဆိုသလို အနည္းဆံုး တစ္ႏွစ္ တစ္ေခါက္ ၊ႏွစ္ေခါက္ သြားေရာက္ ဂါရဝျပဳေနၾကတဲ႔ လူ အခ်ိဳ႕ေတာ့ရွိေနပါတယ္။
အဲဒီလူေတြကေတာ့ ပန္ထြာဘုရင္မ ကို သစၥာရွိပါ့မယ္ လို႔ သစၥာဆိုၿပီး ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ရဲ႕ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ထိ သေရေခတၱရာတပ္ေတြကို ခုခံရင္း အေသခံ တိုက္ပြဲဝင္သြားတဲ႔ ပန္ထြာဘုရင္မ ရဲ႕ စစ္သူႀကီးေလးဦး နဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ အႏြယ္ေတာ္ေတြထဲက လူ႔ဘဝ ကို ျပန္လည္ ႐ရွိသူေတြျဖစ္ပါေၾကာင္း။ ။
Credit to
( Kyi Thant Sin ေ့ဖစ္ဘြတ္မွကူယူေဖာ္ျပပါသည္ )
ေလးစားစြာျဖင့္
ဗိႆႏိုုးၿမိဳ႕ေဟာင္းထဲက ေပပင္ေတြက အသီးမသီး မႀကီးထြားပဲ ႏွစ္ေထာင္ခ်ီ သက္တမ္း ရွိေနၾကပါတယ္။ အျမင့္က လူတစ္ရပ္ေလာက္ပဲ ရွိပါတယ္။ ဒါကေတာ့ ပန္ထြာဘုရင္မ ရဲ႕ ဆုေတာင္းတစ္ခုပါ။ "ငါလာမွႀကီး၊ ငါလာမွသီး" ဆိုတဲ႔ ဆုေတာင္း အတိုင္း ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ေဟာင္းထဲက ေပပင္ေတြက ဘုရင္မ လူျပန္မျဖစ္မခ်င္း မႀကီးထြား၊ အသီးမသီးတာ လို႔ အဆိုရွိပါတယ္။
ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ေဟာင္းထဲမွာ အင္ၾကင္းဥယ်ာဥ္ လို႔ေခၚတဲ႔ ဥယ်ာဥ္တစ္ခု ရွိပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ပန္ထြာဘုရင္မ လက္ထက္ေတာ္မွ ယေန႔အထိ အင္ၾကင္းပင္ တစ္ပင္မွ မရွိခဲ႔ဖူးပါဘူး။ ဒါေပမယ့္ေန႔စဥ္ေန႔တိုင္း အင္ၾကင္းပန္း အေၾကြေတြကို ယေန႔ထက္တိုင္အင္ၾကင္းဥယ်ာဥ္ေျမေနရာ တစ္ဝိုက္မွာေတြ႕ေနရဆဲပါ။
ဒီ အင္ၾကင္းဥယ်ာဥ္ ကို ပန္ထြာဘုရင္မ က ဗိႆႏိုးနတ္မင္းႀကီး ကို ရည္စူးၿပီးလွဴဒါန္းခဲ႔တာပါ။ ဥယ်ာဥ္ထဲမွာ အင္ၾကင္းပင္ မရွိေသာ္လည္း ဗိႆႏိုးနတ္မင္းႀကီး ရဲ႕ အမိန္႔ နဲ႔ အင္ၾကင္းပြင့္ေတြက ဥယ်ာဥ္ေတာ္ထဲ က ိုအလိုေလ်ာက္ေရာက္ေနတတ္လို႔ အင္ၾကင္းဥယ်ာဥ္လို႔ေခၚတာပါ။ ယခုထိလည္း ဘယ္ကမွန္း မသိတဲ႔ အင္ၾကင္းပြင့္ေတြေရာက္ေနဆဲပါ။
အထူးသျဖင့္ ပန္ထြာဘုရင္မ တည္ခဲ႔တဲ႔ ေရႊေရာင္ေတာ္ေစတီ မွာ အင္ၾကင္းပန္းေတြကို ဘုရားပန္း လွဴထားတာအျပင္ ဘုရားရင္ျပင္ တစ္ဝိုက္ျပန္႔ႀကဲစြာ ရွိေနတတ္ၾကပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ အင္ၾကင္းပန္းေတြ ဘယ္ကလာသလဲ ဆိုတာကိုေတာ့ ဘုရင္မ ပန္ထြာ ရဲ႕ ဝိဥာဥ္သာ သိပါလိမ့္မယ္။
ဒါ့အျပင္ ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ေဟာင္းထဲမွာ အသားစားခြင့္ မရွိပါဘူး။ စည္းကမ္းေတြ အရမ္းတင္းၾကပ္ပါတယ္။ ဝိနည္း နဲ႔ မညီတဲ႔ ရဟန္းေတြေနခြင့္ မရွိပါဘူး။ ေနခြင့္ မရွိလို႔လည္း ပန္ထြာဘုရင္မ ရဲ႕ ဝိဥာဥ္ကို ပဌာန္းဆက္ေၾကာင့္ ၾသဇာေညာင္း တဲ႔ ေတာင္ငူနန္းတြင္းေက်ာင္းဆရာေတာ္ ရဲ႕ေက်ာင္းတစ္ခုသာ ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ေဟာင္းမွာ ရွိပါတယ္။
ဒါကလည္း ရဟန္းအေယာင္ေဆာင္ထားသူေတြ ရဲ႕ ပရိယာယ္ေၾကာင့္ ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ႀကီး ပ်က္စီးၿပီး သေရေခတၱရာျပည့္ရွင္ ဒြတၱေပါင္လက္ေအာက္ေရာက္ရတာကို အညိႈးထားၿပီး သိကၡာ နဲ႔ ဝါစဥ္ႏုေသးတဲ႔ ရဟန္းေတာ္ေတြကို ပန္ထြာဘုရင္ မဝိဥာဥ္က လက္မခံတာပါ။
ေရွးေဟာင္းသုေတသနဌာန က ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ေဟာင္းႀကီးကို ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား တူးေဖာ္ ထိန္းသိမ္းထားၿပီးျဖစ္ပါတယ္။ တူးေဖာ္ရာမွာလည္း မကြ်တ္လြတ္ေသးတဲ႔ ပန္ထြာဘုရင္မ ရဲ႕ ဝိဥာဥ္ကိုျမင္ခဲ႔ၾကရပါတယ္။ အမွားအယြင္း မလုပ္ရဲၾကပါဘူး။ ေတြ႕ရွိဖူးတဲ႔သူေတြရဲ႕ အဆိုအရ ပန္ထြာဘုရင္မက အသားအေရျဖဴစပ္စပ္ရွိၿပီး အရပ္က ၇ေပ နီးပါးရွိတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။
ဒီအခ်က္ကေတာ့ ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ေဟာင္းထဲက အရပ္ ၇ေပ ရွိတဲ႔ အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦး ရဲ႕ အရိုးစုေနရာကို တူးေဖာ္မိရာကေန ပန္ထြာဘုရင္မ ရဲ႕ အရိုးစု လို႔ ယူဆခဲ႔ရာ က ျဖစ္ေပၚလာတဲ႔အေၾကာင္းအရာလည္းျဖစ္ႏိုင္ပါတယ္။
အဲဒီအရိုး ကို နယူဂ်ာစီက တြက္ခ်က္ေပးရာမွာ ႏွစ္ ၂၀၀၀ သက္တမ္း ရွိေနပါၿပီ။ဒါေပမယ့္ ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ေဟာင္းထဲမွာ ည အခ်ိန္တစ္ေယာက္ထဲ သြားဝံ႔သူ မရွိပါဘူး။ ပန္ထြာဘုရင္မ ရဲ႕ ဝိဥာဥ္ဓာတ္ က ေျခာက္ျခားေအာင္လႊမ္းမိုးထားဆဲပါ။
အနီးအနားက ရြာေတြက ရြာခံေတြလည္း မသြားရဲပါဘူး။ ပန္ထြာဘုရင္မ ကို နတ္နန္းေဆာက္ ကိုးကြယ္တဲ႔ ဓေလ့ယေန႔အထိ ရွိပါတယ္။ နတ္ဆက္ရာမွာ လည္း သက္သက္လြတ္ သစ္ဖုသစ္ဥေတြသာ ဆက္သရပါတယ္။ အသား၊ ငါး မဆက္ရပါ။
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ စိတ္ဝင္စားစရာ ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ေဟာင္းႀကီးက သြားေရာက္ လည္ပတ္သူနည္းပါးစြာ နဲ႔ ႏွစ္ေထာင္ခ်ီ ေျခာက္ေသြ႕ေနပါတယ္။ ဒါေပမယ့္ ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ ကို သြားေရာက္ၿပီး ပန္ထြာဘုရင္မ ကို မပ်င္းရေအာင္ မၾကာခဏ ဆိုသလို အနည္းဆံုး တစ္ႏွစ္ တစ္ေခါက္ ၊ႏွစ္ေခါက္ သြားေရာက္ ဂါရဝျပဳေနၾကတဲ႔ လူ အခ်ိဳ႕ေတာ့ရွိေနပါတယ္။
အဲဒီလူေတြကေတာ့ ပန္ထြာဘုရင္မ ကို သစၥာရွိပါ့မယ္ လို႔ သစၥာဆိုၿပီး ဗိႆႏိုးၿမိဳ႕ရဲ႕ေနာက္ဆံုး အခ်ိန္ထိ သေရေခတၱရာတပ္ေတြကို ခုခံရင္း အေသခံ တိုက္ပြဲဝင္သြားတဲ႔ ပန္ထြာဘုရင္မ ရဲ႕ စစ္သူႀကီးေလးဦး နဲ႔ သူတို႔ရဲ႕ အႏြယ္ေတာ္ေတြထဲက လူ႔ဘဝ ကို ျပန္လည္ ႐ရွိသူေတြျဖစ္ပါေၾကာင္း။ ။
Credit to
( Kyi Thant Sin ေ့ဖစ္ဘြတ္မွကူယူေဖာ္ျပပါသည္ )
ေလးစားစြာျဖင့္
No comments:
Post a Comment