ျပင္သစ္စကားသင္ရမွာ ရွက္စရာေကာင္းလို႔ မသင္ဘူး တဲ့။

ျမန္မာတစ္ေယာက္က  ျပင္သစ္စကားသင္ရမွာ ရွက္စရာေကာင္းလို႔ မသင္ဘူး လို႔ ေျပာ ဖူးပါတယ္။ ဟုတ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕အသံထြက္ေတြက ျမန္မာ အဓိပၸါယ္နဲ႔ဆို ေတာ္ေတာ္ နားရွက္စရာေကာင္းပါတယ္။ ျပင္သစ္က ေရးေတာ့ အမွန္၊ ဖတ္ေတာ့ အမွား ဆိုတာလို စကားေျပာလြယ္ေအာင္ ေရွ႕ကစကားလံုးနဲ႔ ေနာက္က စကားလံုး ဆက္ဖတ္ပါတယ္။

 ေနာက္တစ္ခ်က္က အကၡရာေတြက အဂၤလိပ္ A, B,C, D ေတြျဖစ္ ေပမဲ့၊ ဖတ္ေတာ့ ျပင္သစ္ A, B,C, D အသံထြက္ဆိုေတာ့ က်မတို႔က အဂၤလိပ္ A, B,C, D အသံထြက္ေနေတာ့ မွားကုန္တာေပါ့။

ျပင္သစ္စကားမွာ H စာလံုးဆိုရင္ အသံထြက္တာရွိသလို၊ မထြက္တာလဲရွိပါတယ္။ ဥပေဒ မရွိ ပါဘူး။ အေသမွတ္ရပါတယ္။ silent လုပ္တဲ့ H ဆိုရင္ ဥပမာ Heat ဆိုရင္ eat ျဖစ္သြား ပါတယ္။ Hit ဆိုရင္ it ျဖစ္သြားပါတယ္။

ျပင္သစ္နိုင္ငံရဲ့ၿမိဳ႕ေတာ္ Paris ကိုအဂၤလိပ္အသံထြက္ဆိုရင္ ပဲရစ္ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ျပင္သစ္

လိုက ပါရီ ျဖစ္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္လို A ကို ျပင္သစ္လို R လို႔ အသံထြက္လို႔ပါ။

က်မ ပေရာဖက္စာရဲ့ နံမည္က Pierre ပါ။ ျမန္မာျပည္မွာတုန္းက က်မအပါအ၀င္ အမ်ားက ပဲရီ လို႔ေခၚပါတယ္။ သူကလည္း ဘာမွ မေျပာပါဘူး။ ျပင္သစ္ေရာက္မွ ျပဲ ျဖစ္မွန္သိရပါတယ္။ သူ႔နံမည္ ျပင္သစ္အသံထြက္နဲ႔ ေခၚဘို႔ က်မ တစ္ႏွစ္ အခ်ိန္ယူရပါတယ္။ စကားမစပ္ Pierre ဆိုတာ အဓိပၸါယ္အားျဖင့္ ေက်ာက္ခဲပါ။ အလြန္ common ျဖစ္တဲ့ နံမည္ပါ။ အဂၤလိပ္လို အလားတူ နံမည္က Peter ပါ။

         

Pasteur Institute (ျပင္သစ္လိုေရးရင္ Institut မွာ (e) မပါရပါဘူး။ Institut ဆိုတဲ့ နံမည္က အထီးျဖစ္လို႔ပါ)။ Pasteur Institute မွာ အတူတူလုပ္ဖက္ သူငယ္ခ်င္းတစ္ေယာက္က Lille (လီး) ၿမိဳ႕မွာ ေနပါ တယ္။ အဲ့ဒီကေန ေန႔စဥ္ Pasteur Institute ကိုအျမန္ရထား TGV ( Bullet train က်ည္ဆံထိပ္ဖူးလို ျမန္တယ္လို႔ တင္စားေခၚတာပါ) နဲ႔လာပါတယ္။ သူ႔အိမ္က အလုပ္ေရာက္ဖို႔ တစ္နာရီ ႀကာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ရထားခ ေစ်းႀကီးလို႔ စီးတဲ့သူနည္းလို႔ ရထား ေပၚမွာ ထိုင္ခံု ရၿပီး computer နဲ႔ အလုပ္လုပ္နိုင္ပါတယ္။ Pasteur Institute လို company ႀကီးေတြက အလုပ္သမားေတြရဲ့ လမ္းစရိုက္ တစ္၀က္ခံတာမို႔ အေ၀းကေန ရံုးတက္သူမ်ား ပါ တယ္။ ပါရီၿမိဳ႕ မွာအိမ္ခန္းခေတြေစ်းႀကီးတာမို႔ မိသားစုနဲ႔ ကိုယ့္၀န္းကိုယ့္ျခံနဲ႔ ေနလိုသူမ်ား ၿမိဳ႔ျပင္ (၀ါ) အနီးအနားၿမိဳ႕ေတြမွာေနၾကပါတယ္။ ပါရီမွာ ရပ္ကြက္ေပါင္း ၂၀ ရွိပါတယ္။ ကိုယ္ ေနတဲ့ ေနရာနဲ႔ အလုပ္နဲ႔က ေတာင္နဲ႔ ေျမာက္၊ အေရွ႕နဲ႔ အေနာက္ဆိုရင္လဲ ေျမေအာက္ ရထားနဲ႔ သြားရင္တစ္နာရီ ခန္႔ၾကာပါတယ္။ ေျမေအာက္ရထားေတြက ရံုးတက္ရံုဆင္းခ်ိန္ဆို  ၃ မိနစ္တခါ လာေပမဲ့ ရထားတဲ ၀င္ဖို႔ေတာင္မနည္း။ ထိုင္ဖို႔၊ အလုပ္လုပ္ဖို႔ေတာ့ ေ၀းေရာ္ပဲ။

ႀကံဳႀကိဳက္လို႔ ဂ်ပန္ေျမေအာက္ရထားအေၾကာင္းေျပာရအံုးမယ္။ ဂ်ပန္ ေျမေအာက္ရထားက ရံုးတက္ရံုဆင္းခ်ိန္ဆို ၁ မိနစ္တခါ လာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒီမွာ ျပင္သစ္လို မဟုတ္ပဲ ရထားထဲ အတင္းတိုး ၀င္ၾက ပါတယ္။ ရထား တံခါးကလည္း auto ပိတ္တာမို႔ ရထားတံခါးပိတ္လို႔ ရေအာင္ လူတစ္ေယာက္က ဒုတ္တံတစ္ေခ်ာင္းကိုကန္႔လန္႔လုပ္ၿပီး လူေတြကိုရထားထဲ ထိုး ထဲ့ ပါတယ္။ ကၽြဲေတြ၊ႏြားေတြလိုပါပဲ။ အဲ့ဒီ လူ Pusher (က်မေပးထားတဲ့ နံမည္ပါ) ဘာလို႔ ထားရလဲ ဆိုတာေနာက္မွ သိရပါတယ္။ တိုက်ိဳလိုၿမိဳ႕ႀကီးေတြမွာသာ ရထားက တစ္မိနစ္ တစ္ဆင္းလာတာ ၿမိဳ႔ျပင္ေတြမွာ ၃၀ မိနစ္၊ တစ္နာရီ တစ္ခါ လာတာမို႔ တိုက်ိဳမွာ တစ္မိနစ္ ေနာက္က်သြားရင္ ၿမိဳ႔ျပင္မွာ ၃၀ မိနစ္၊ တစ္နာရီ ေနာက္က်သြားပါတယ္။ စက္ရံုး၊ အလုပ္ရံုး ေတြက ၿမိဳ႔ျပင္မွာရွိၾကၿပီး။ လုပ္ခကို နာရီနဲ႔ေပးတာမို႔ လုပ္ခေတြနစ္နာသြားပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး အလုပ္၀င္တဲ့ အခ်ိန္ကို computer ကမွတ္ထားလိုက္တာမို႔၊ ဘာျဖစ္လို႔ ဆိုၿပီးလဲ ေစာဒက တက္လို႔မရ၊ လိမ္လို႔လဲ မရပါဘူး။ အခ်ိန္နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး မွတ္ထားမိတာေလးက

တစ္ႏွစ္ရဲ့တန္ဘိုးကို စာေမးပြဲက်တဲ့ေက်ာင္းသားက           ပိုသိတယ္တဲ့။

တစ္ပတ္ရဲ့    ။        တစ္ပတ္တခါထုတ္တဲ့ဂ်ာနယ္အယ္ဒီတာက ပိုသိတယ္တဲ့။

တစ္ရက္ရဲ့    ။        တစ္ေန႔ရွာတစ္ေန႔စားရတဲ့ အိမ္ေထာင္ဦးစီး   ။          တဲ့။

တစ္မိနစ္ရဲ့တန္ဘိုးကို ဂ်ပန္လုပ္သားေတြက ပိုသိတယ္လို႔ေျပာရမယ္ထင္ပါတယ္။

အဲ့ဒီလိုျပြတ္သိပ္ေနတဲ့ ရထားထဲမွာ အရပ္ပုတဲ့သူေတြဒုကၡတစ္မ်ိဳးေရာက္ပါတယ္။ အဲ့ဒါ ကေတာ့ အရပ္ျမင့္တဲ့ ဂ်ပန္ထီး နားဆိုရင္ သူ႔ရဲ့အာပုတ္နံ႔ကို ခံေပေတာ့။ ဒုတိယကမၻာစစ္

တံုးက ဂ်ပန္ငပုလို႔ ေခၚခဲ့တာ အခုဂ်ပန္ေတြက အရပ္ရွည္ကုန္ၿပီး။ သူတို႔ကက်န္းမာေရး

ဂရုစိုက္တယ္။ အစားအေသာက္ဆင္ျခင္တယ္၊ အားကစားလုပ္တယ္။

ဂ်ပန္ေတြက မ်ိဳးရိုးအရသြားနဲ႔ မ်က္စိမေကာင္းပါဘူး။ ဂ်ပန္မေတြက လွခ်င္လို႔ သြားကို စားၿပီး တိုင္းတိုက္ေပမဲ့ ဂ်ပန္ထီးေတြက ညေနအလုပ္ၿပီးရင္ အရက္ဆိုင္ တစ္ဆိုင္ၿပီး တစ္ဆိုင္ေျပာင္း ၿပီး အရက္ေသာက္၊ ကာရာအိုေက ဆိုၿပီး ညဥ့္နက္မွ အိမ္ျပန္ပါတယ္ (ညေန ေစာေစာ ျပန္ရင္ ရာထူးေသးလို႔၊ အလုပ္ မေကာင္းလို႔ ဆိုၿပီး အိမ္နီးခ်င္းေတြက အထင္ေသးတာမို႔ မိုးခ်ဳပ္မွ အိမ္ျပန္ပါတယ္။) တစ္ခ်ိဳ႕ဆို အရက္ဆိုင္ကပဲ မနက္ရံုးတက္ပါတယ္။ Breakfast ကို လမ္းက ဆိုင္မွာပဲစားပါတယ္။ဒါေၾကာင့္ ပါးစပ္တိုက္ဖို႔ အခ်ိန္မရတတ္ပါဘူး။ ဂ်ပန္ေရာက္ သြားလို႔ ျပင္သစ္ဆီျပန္သြားရေအာင္။

ျပင္သစ္လို ေရ ကို (l`eau လိုး) လို႔ေခၚပါတယ္။ ျပင္သစ္ေရာက္ကထဲက က်မဘယ္သြားသြား

ေရပုလင္းေဆာင္သြားပါတယ္။ ေရေတာင္းေသာက္ရမွာ စိုးလို႔ပါ။

တယ္လီဖုန္းဆက္တဲ့အခါ ျပင္သစ္ေတြက Hello အစား Allo အာလို၊ အာလို၊ လို႔ေျပာပါတယ္။ ဂ်ပန္က်ေတာ့ မိုးရွိ၊မိုးရွိ တဲ့။

ျပင္သစ္ နာမ္စားေတြက အဂၤလိပ္ထက္ပိုမ်ားပါတယ္။ Subject အျဖစ္သံုးတဲ့ နာမ္စားေတြက-

I = Je (ဂ်ဲလ္)

You = Tu & Vous ဆိုၿပီး ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။

Tu ဆိုတာ ကိုယ့္ထက္ငယ္တဲ့သူ၊ရင္းႏွီးသူကိုသံုးပါတယ္။ Vous ကိုကိုယ့္ထက္ အသက္၊ ဂုဏ္ႀကီးသူ၊ မရင္းႏွီးတဲ့သူနဲ႔ အမ်ားကိုသံုးပါတယ္။

We = Nous & On

Il, Elle , On = အမ်ိဳးသား(အထီး)တစ္ေယာက္၊အမ်ိဳးသမီး(အမ)တစ္ေယာက္၊ ကၽြန္ပ္တို႔ အားလံုး။ ဒါေပမဲ့ On ကို Verb အေနနဲ႔ေတာ့ အနည္းအေနနဲ႔ပဲသံုးပါတယ္။

Ils, Elles , On = အမ်ိဳးသား(အထီး)မ်ား၊အမ်ိဳးသမီး(အမ)မ်ား၊ ကၽြန္ပ္တို႔။

Verb mainly 3 types but there are many exceptions.

၁။ -er နဲ႔ဆံုးေသာ Verb မ်ား။ eg. Parler =ေျပာသည္။

Present tense.

Je parle.

Tu parles.

Nous parlons.

Vous parlez.

Il/Elle/ On parle.

Ils/Elles/  parlent.

But if –ger eg manger = စားသည္။

Present tense.

Je mange.

Tu manges.

Nous mangeons.

Vous mangez.

Il/Elle/ On mange.

Ils/Elles/  mangent.

But if –cer eg comncer = အစျပဳသည္။

Present tense.

Je commence.

Tu commenes.

Nous commençons.Vous commencez.

Il/Elle/ On commence.

Ils/Elles/  commencent.

Totally exception Aller =သြားသည္။

Go = aller

I go = Je vais.

You go = Tu vas, Vous allez (အနည္း & အမ်ား ).

We go = Nous allons.

They go = Ils vont, Elles vont.

She goes = Elle va.

He goes = Il va.

It goes = On va.

အထက္ပါ ႀကိယာမ်ားကိုႀကည့္ျခင္းအားျဖင့္ subject ကိုလိုက္ၿပီး ႀကိယာ လိုက္ေျပာင္း ေၾကာင္းေတြ႔ရမွာပါ။ ဒါေတာင္ Present tense ပဲရွိေသးတယ္။