တစ္ေန႕တစ္မ်ိဳးမရိုးရတဲ့ က်မဘ၀

တစ္ေန႕ေန႕လယ္ ရဲမွဳး တစ္ဦးက်မတာ၀န္က်ရာစပ္စံထြန္းေဆးရံု အေရးေပၚဌာနကိုေရာက္လာပါတယ္။ ဒီတခါ သူနဲ႕အတူထမ္းစင္ပါမလာလို႕ ၀မ္းသာမယ္ၾကံကာရွိေသးတယ္။ သူက အေလာင္းယူလာဖို႔ မလြယ္လို႕ သူနဲ႕ေတာထဲကိုလိုက္ခဲ့ဖို႕ေျပာပါတယ္။ ဘယ္တတ္နိုင္မလဲ သူ႔ဆံစားရဲရမွာေပါ့၊ လူနာရွင္းတုန္း လိုက္သြားပါတယ္။ ေတာလမ္းေဘးမွာအေလာင္းတစ္ေလာင္းေတြ႔လို႔ က်မကိုလာေခၚတာပါ။ ဆရာမေလးက တစ္ေယာက္ထဲလိုက္သြားမွာစိတ္မခ်ပံုရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အေရးေပၚမွာ က်မနဲ႕ဆရာမပဲရွိတာ ၊ဆရာမကိုေခၚသြားလို႕လဲမျဖစ္ လူနာလာရင္ဒုကၡ။ တစ္ေယာက္ထဲျဖစ္မွာကိုယ္ကသာစိတ္ပူေနတာ တကယ္က အေဖၚက ၄-၅ ေယာက္ေတာင္ရွိတယ္။ သူတို႕က မိသားစုထဲက တစ္ေယာက္ေယာက္ေပ်ာက္ေနလို႕ အေလာင္းကို လိုက္ၾကည့္ၾကတာ။ အေလာင္းက ေတာလမ္းေလးေဘးျခံပုပ္နားမွာပါ၊ အေ၀းကေန အပုပ္နဲ႕ကေထာင္းေနပါတယ္။ ဒီအပုပ္နံေၾကာင့္ အေလာင္းကိုလမ္းသြားေတြေတြ႕သြားတာပါ။ အေလာင္းနား ေရာက္ေတာ့ အေလာင္းေပၚမွာနားေနတဲ့ ျခင္မည္းေတြထပ်ံၾကတာ ေၾကာက္စရာေတာင္ေကာင္းတယ္။ အေလာင္းက တစ္ပတ္နီးပါးေလာက္ရွိပါျပီး တစ္ကိုယ္လံုးေဖါင္ပြျ႔ပီး ၊ အေရျပားကလဲ ညိဳမဲေနတာ နဂိုအသားေရာင္က ျဖဴသလားမည္းသလားမသိနိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ပိုဆိုးတာက အေလာင္းမွာေခါင္းေရာ၊ လိင္အဂၤါေတြပါ ျဖတ္ထားပါတယ္။ အတူလိုက္ပါလာတဲ့ သူေတြလဲ သူတို႕အမ်ိဳးလားဆိုတာေတာင္မသိနိုင္ေတာ့ပါဘူး။ ေတာင္ၾကီးမွာက လွိဳေတြေဂ်ာက္ေတြမ်ားတာေၾကာင့္ ေခါင္းေတြ၊လိင္အဂၤါေတြကို ့ျဖတ္ျပီး လွိဳေတြေဂ်ာက္ေတြထဲျပစ္လိုက္ျပီး အခုလို အေလာင္းကိုအစေျဖာက္တယ္လို႕ေျပာပါတယ္။
ပါရမီရွိတဲ့သူဆိုရင္ တစ္ထိုင္ထဲနဲ႕ တရားရ ရမွာ။ က်မေတာ့ အေလာင္းျဖင္တုန္းခဏပဲ သ့ေ၀ဂရျပီး ျပီးသြာတာပဲ၊တစ္ခုေတာ့ရွိတယ္။ သံအင္းဂူမွာ အသုဘဘာ၀နာရု႕တုန္းက ေတာ့ ေျပာသမၽွ အသုဘ အေလာင္းပံုေတြကေတာ့ ဓါတ္ပံုၾကည့္ရသလို ေပၚေပၚလာတယ္။ အဆိုးထဲက အျမတ္လို႕ပဲဆိုရမယ္ထင္ပါတယ္။ 

ဆရာ၀န္ ဆရာမေတြလဲ ပုထုဇဥ္ေတြမို႕

၁၉၇၇ ေလာက္က ေတာင္ၾကီးမွာ Physician Conference လုပ္ပါတယ္၊ အဲ့ဒီမွာ ဘိန္း ( N0 3) ကေန N0 4 ျဖစ္ေအာင္ သန္႔စင္ျပဳလုပ္ပံု၊ N0 5 , N0 6 အထိသန္႔စင္နိုင္ေၾကာင္း။ သို႔ေသာ္ သန္႔စင္ေအာင္လုပျ္ခင္း ေၾကာင့္ေဆးရဲ့ အာနိသင္ သိပ္မတိုးတက္ေသာ္လည္း ကုန္က်စရိတ္ကအလြန္မ်ားတဲ့အတြက္ N0 4 အထိသာျပဳလုပ္ၾကေၾကာင္း ။ ဘိန္း ကေန N0 4 ေျပာင္းတဲ့ အခါမွာေတာ့ အာနိသင္ေတြ အလြန္ေျပာင္းသြားေၾကာင္း ဘိန္းက ေယာက်ား္မ်ားမွာသာ Euphoria ေခၚ သာယာစရာ ခံစားမွဴေတြေပးျပီး အမ်ိဳးသမီးေတြမွာေတာ့ Euphoria မရတာမို႕ မိန္းမဘိန္းသမားရွားေၾကာင္း၊ ဘိန္းဆြဲသူမ်ားအေနနဲ႕ေဆးျဖတ္လြယ္ေၾကာင္းစိတ္ၾကံ့ခိုင္သူမ်ားေဆးမဆြဲေၾကာင္း၊ N0 4 ကေတာ့ အမ်ိဳးသမီးေရာအမ်ိဳးသားပါ  Euphoria ရတာေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီးပါေဆးဆြဲၾကေၾကာင္း၊ N0 4 မွာစိတ္ဓိတ္ဘယ္ေလာက္ခိုင္ခိုင္ ၂ ခါ ၃ ခါ ေလာက္နဲ႕ေဆးဆြဲနိုင္ေၾကာင္းရွင္းျပျပီး N0 3, N0 4, N0 5, N0 6 တို႕ကိုပလပ္စတစ္အိပ္မ်ားျဖင့္ထုပ္ထားျပီး ပရိတ္သတ္အတြင္းလက္ဆင့္ကမ္း၍ ၾကည့္ေစပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ အဲ့ဒီ sample ေဆးေတြ ပရတ္သပ္ထဲမွာတြင္ေပ်ာက္သြားပါတယ္။
စပ္စံထြန္းေဆးရံုမွာလည္း မီးတ၀က္တျပက္မီးေလာင္ထားတဲ့ ဆိုဖါတစ္ခုရွိပါတယ္။ တာ၀န္ၾကတဲ့ ဆရာ၀န္နဲ႕ဆရာမ ႏွစ္ေယာက္ ေဆးဆြဲျပီး ေဆးရူျပီးဇိမ္က်ေနစဥ္ ဆိုဖါကိုမီးေလာင္သြားတယ္လို႔ေျပာပါတယ္။

ျမန္မာဗုဒၶဘာသာတိုင္းၾကားဖူးၾကတဲ့ဇတ္ေတာ္ႀကီးဆယ္ဘြဲ႔ထဲက သု၀ဏၰသာမဇတ္ေတာ္ႀကီးမွာ
သု၀ဏၰသာမ၏ဖခင္ျဖစ္သူနဲ႔ မိခင္တို႔ေတာထြက္တရား အားထုတ္ၾကရာ အၾကင္လင္မယား အျဖစ္ မေနထိုင္ၾကေျခ ။ မၾကာခင္ မိခင္ဖခင္တို႔ မ်က္စိကန္းၿပီးဒုကၡေရာက္ၾကမည္ကိုသိေသာ သိၾကားမင္းက ၎တို႔အားျပဳစုရန္ ခေလးေမြးရန္ေျပာဆိုေသာ္လည္း၎တို႔ေစာင့္ေနေသာသီလကို မဖ်က္လိုၾက ေၾကာင္းသိရသျဖင့္ သီလဖ်က္ရန္မလိုေသာနည္းျဖင့္ သားသမီးရေစရန္နည္းေပးခဲ့ပါတယ္။ အဲ့ဒီနည္းကေတာ့ ဖခင္ျဖစ္သူ ဒုကူလ ရေသ့က မိခင္ျဖစ္သူ ပါရိကာရေသ့မ ဥတုလာေသာအခါ၌ ခ်က္ကိုလက္ျဖင့္သံုးသပ္ခိုင္းသည္။  ထိုသို႔ျပဳျခင္းျဖင့္ သု၀ဏၰသာမ အားဖြါးျမင္တယ္ဆိုတာ အားလံုး သိၾကမွာျဖစ္ပါတယ္။ ဒီနည္းကို ဖတ္ရစဥ္က သံသယေတြမ်ားစြာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။ လူဆိုတာ ေယာက္်ား၊ မိန္းမတို႔ ဆက္ဆံမွသာ ပဋိသေႏၶစြဲယူနိုင္ေၾကာင္းသိေနလို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ေယာက္်ား၊မိန္းမအေနနဲ႔လည္း ေယာက္်ားအေနနဲ႔ ေယာက္်ားမ်ိဳးေခၚတဲ့ စပန္း (sperm) နဲ႔ မိန္းမရဲ့မ်ိဳးျဖစ္တဲ့ အိုဗန္ (ovum)တို႔ ထုတ္နိုင္ တဲ့သူျဖစ္ဖို႔လိုပါတယ္။ ေယာက္်ားမ်ားအေနနဲ႔ က်န္းမာေရးေကာင္းေနရင္ အလြန္အသက္ အရြယ္ႀကီး တဲ့အခါကလြဲရင္ sperm မ်ားထုတ္နိုင္ၿပီး၊ အမ်ိဳးသမီးမ်ားမွာေတာ့ က်န္းမာေရးေကာင္းရံု သာမက ဥတုရာသီး မဆံုးတဲ့အရြယ္ျဖစ္ရမည့္အျပင္၊ ovum မ်ားအျမဲတိုင္းထြက္ေနတာမဟုတ္ဘဲ၊ လစဥ္
ဥတုရာသီလာၿပီးေနာက္တစ္ပတ္အတြင္းသာ ovum မ်ားထုတ္လုပ္တာျဖစ္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ေယာက္်ား၊မိန္းမတို႔ ဆက္ဆံတိုင္း ပဋိသေႏၶမစြဲယူနိုင္ပဲ sperm နဲ႔ ovum တို႔ထုတ္လုပ္တဲ့ အခ်ိန္မွာဆက္ဆံမွသာ ပဋိသေႏၶစြဲယူနိုင္ပါတယ္။ ဒါေတြက DNA ေခၚတဲ့ မ်ိဳးရိုးဗီဇေတြအေၾကာင္း သိပၸံပညာက မသိေသးတဲ့အခ်ိန္ကျဖစ္ပါတယ္။ အခု ၂၁ ရာစုႏွစ္မွာ လူအပါ၀င္ သတၱ၀ါ ေတြဟာ
ဗီဇဆိုတဲ့ DNA ေတြေၾကာင့္ျဖစ္ၾကတာဆိုတာသိလာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ DNA တစ္ခုရွိရင္အဲဒီ DNA
ကေန လူတစ္ေယာက္၊သတၱ၀ါတစ္ေကာင္ကိုျပဳလုပ္နိုင္ပါတယ္။ Colone ဆိုတာ DNA တစ္မ်ိဳးထဲက လုပ္ထားတဲ့ သတၱ၀ါေတြကိုေခၚပါတယ္။ DNA တစ္ခုထဲကလုပ္ထားတာမို႔ အဲ့ဒီ သတၱ၀ါေတြဟာ လံုး၀တူၾကပါတယ္။ (identical) ။

DNA ေတြက ကိုယ္ခႏၶာက ဆဲလ္ (cell) ေတြမွာရွိပါတယ္။ ကိုယ္ခႏၶာက ဆဲလ္ ေတြကလည္း အျမဲေသေနၾကၿပီးေသတဲ့ ဆဲလ္ေတြေနရာမွာဆဲလ္ အသစ္ေတြကအစားထိုးေနၾကပါတယ္။
အေရျပားဆဲလ္ အေသေတြကအျမဲလိုအေရျပားက ထြက္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္လက္နဲ႔ကိုင္တဲ့
ပစၥည္းေတြမွာ ကိုင္သူရဲ့ ဆဲလ္ေတြကပ္ေနတာမို႔ယခုေခတ္မွာ လူသတ္မႈလိုရာဇ၀တ္မႈေတြမွာ အမႈျဖစ္တဲ့ေနရာမွာက်န္ခဲ့တဲ့ လူသတ္သမားရဲ့ ဆဲလ္မွာပါတဲ့ DNA ကိုစမ္းသပ္ျခင္းျဖင့္သိနိုင္ပါတယ္။

ဒါေၾကာင့္ ဖခင္ျဖစ္သူ ဒုကူလ ရေသ့က မိခင္ျဖစ္သူ ပါရိကာရေသ့မ၏ ဥတုလာေသာအခါ၌ ခ်က္ကို လက္ျဖင့္ သံုးသပ္ျခင္းျဖင့္ သု၀ဏၰသာမ ကိုဖြါးျမင္ခဲ့တယ္ဆိုတာ ျဖစ္နိုင္တယ္ဆိုတာနားလည္ ရ ပါေတာ့တယ္။ 

အမွန္တရားသိနိုင္ေသာအသိဥာဏ္မ်ားတိုးပြါးနိုင္ၾကပါေစ။

    တစ္ေန႔မွာ ဓါတ္ခြဲခန္းကို လဘက္ေျခာက္ အနည္းငယ္ ခတ္ထားတဲ့ လဘက္ေျခာက္ေရ ထည့္ၿပီး ဆီးစစ္ရန္ ဆိုၿပီး ပို႔လာပါတယ္။ လာပို႔သူကို ေခၚေမးေတာ့ အလုပ္၀င္ဖို႔ ေဆးစစ္ ခိုင္းလို႔ ေဆးက်ရင္ အလုပ္ မရမွာစိုးလို႔ လုပ္မိ ပါတယ္လို႔ ေျပာပါတယ္။

   ဆီးက အေရာင္အားျဖင့္ လဘက္ေျခာက္ေရနဲ႔ တူေပမဲ့ အေသအခ်ာ ၾကည့္ရင္ လဘက္ေျခာက္ေရလို ၾကည္ မေနပါဘူး။ အဆတစ္ေထာင္ ခ်ဲ႔ထားတဲ့ မွန္ဘီးလူး ေအာက္မွာဆိုရင္ ဆီးလမ္းေၾကာင္းက ေႀကြက်လာတဲ့ အသားစမ်ား အျပင္၊ ကိုယ္ခႏၶာ အတြက္ အႏၲရာယ္ ရွိလို႔ ထုတ္ျပစ္တဲ့ ခရစ္စတယ္ (Crystal) မ်ားကိုပါ ေတြ႔ရပါ တယ္။

     ဆီးစစ္ျခင္းျဖင့္ ေရာဂါေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ားကို သိနိုင္ပါတယ္။အထူးသျဖင့္ ဆီးလမ္းေၾကာင္း ပိုး၀င္ေသာ ေရာဂါမ်ား၊ေက်ာက္ကပ္နဲ႔ ဆီးလမ္းေၾကာင္း မွာျဖစ္တဲ့ ကင္ဆာေရာဂါ၊ လိင္ေရာဂါ၊ ဆီးခ်ိဳေရာဂါ၊ အသဲေရာဂါ၊ ေသြးေရာဂါ၊ အခ်ိဳ႔ေသာ အဆစ္အျမစ္ေရာဂါ၊ ႏွလံုးေရာဂါ စသည္မ်ား အျပင္ ကိုယ္၀န္ရွိမရွိ၊ တို႔ကိုပါသိရွိ နိုင္ပါတယ္။

(ကန္ေတာ့ေနာ္) မတ္ခြက္ တစ္ခြက္စာခန္႔ ဆီးရရင္ စစ္ေဆးဖို႔ လံုေလာက္ ပါတယ္။

     အျပင္ကပိုးေတြ စစ္မဲ့ဆီးထဲ မပါေစဖို႔ ဆီးသြားေနစဥ္ အလယ္မွဆီး (ပထမထြက္လာတဲ့ ဆီးမွာ ဆီးသြားတဲ့ အဂၤါက ပိုးေတြ ပါနိုင္လို႔ပါ) ကို သန္႔ရွင္း ေျခာက္ေသြ႔တဲ့ ပုလင္းထဲသို႔ တိုက္ရိုက္ ေပါက္ထဲ့ ရပါမယ္။ ပုလင္း ေမွာက္ျခင္း ဖိတ္ျခင္း မျဖစ္ေစဖို႔ အရစ္ရွိတဲ့ ပုလင္းကို သံုးရပါမယ္။ 

ဆီးပုလင္း အျပင္ကိုလည္း မေပေစရန္ႏွင့္ ကူးဆက္တတ္တဲ့ ေရာဂါပိုးေတြ မျပန္႔ပြါးေစဖို႔ သုတ္သင္ၿပီး၊ စကၠဴ (၀ါ) ပလပ္စတစ္ အိပ္မွာထည့္ၿပီး ယူသြား သင့္ပါတယ္။

   ဆီးေရာဂါ ျဖစ္ေစတဲ့ ပိုးေတြဟာ က်မတို႔ ပတ္၀န္က်င္မွာ အလြန္မ်ားတာမို႔ ဆီးယူတဲ့ ေနရာမွာ အလြန္သတိထား ရပါမယ္။ တကယ္ေတာ့ က်မတို႔ အူထဲမွာ သဘာ၀ အေလ်ာက္ ရွိေနတဲ့ပိုးေတြ အေၾကာင္းတစ္ခုခုေၾကာင့္ ဆီးလမ္းေၾကာင္းထဲ ေရာက္သြားလို႔ ဆီးပိုး ေရာဂါ ျဖစ္ ရတာ မ်ားပါတယ္။

    ဆီးေရာဂါမရွိတဲ့လူ (၀ါ) သတၱ၀ါရဲ့ ဆီးမွာ ဘာပိုးမွ မရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္မ်ား ရွင္ေတာ္ ဘုရားက သူရဲ့သား ရဟန္းေတြ အတြက္ေဆးကို ႏြားက်င္ငယ္ေရနဲ႔ ေဆးဘက္၀င္တဲ့ အခါးဓါတ္ ပါတဲ့ ဇီးျဖဴ၊ ဖန္ခါး၊သွ်စ္သွ်သီးေတြနဲ႔ ေဖာ္စပ္ခိုင္းခဲ့ တာလားလို႔ စဥ္းစား မိပါ တယ္။က်မသာ စြမ္းနိုင္ခဲ့ရင္ ျမတ္ဘုရားရဲ့ေဆးနည္းကို သုေတသန ျပဳခ်င္ပါေတာ့တယ္။

အျပင္ပိုးေတြပါရင္ ဆီးေရာဂါ ျဖစ္ေစတဲ့ပိုးလို႔ အေျဖမွား သြားနိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပင္ပပိုး ေတြမပါဖို႔ အလြန္အေရးႀကီး ပါတယ္။

ေရာဂါျဖစ္ေစတဲ့ ပိုးေတြကို ေတြ႔ရဖို႔ အတြက္ လတ္လတ္ ဆတ္ဆတ္ ဆီးရမွေကာင္းပါတယ္ ဒါေၾကာင့္ ဆီးကို ဓါတ္ခြဲခန္း ေရာက္မွ ယူသင့္ ပါတယ္။ ဆီးမွာရွိတဲ့ပိုးေတြကို ေမြးၿပီး သူတို႔ကို သတ္နိုင္တဲ့ ေဆးေတြ (Sensitive Drugs)  ရွာဖို႔ ဆိုရင္ ေတာ့ အထူးပိုးသတ္ထားတဲ့ ပုလင္း (sterile bottle) ကို ဓါတ္ခြဲခန္းက ေတာင္းယူရပါမယ္။

      ကိုယ္၀န္ ရွိမရွိ စစ္ခ်င္တာ ဆိုရင္ေတာ့ ဆီးကို ေျခာက္ေသြ႔တဲ့ ပုလင္းသန္႔သန္႔နဲ႔  ယူလို႔ ရပါ တယ္။ကိုယ္၀န္ရွိလို႔ ထြက္လာတဲ့ ဟိုမုန္း (Hormone) ေတြက ပတ္၀န္က်င္မွာ မရွိလို႔ပါ ။ ဟိုမုန္း ဓါတ္ေတြက ပဋိသေႏၶရွိၿပီး ၄ ပတ္ၾကာမွ ဆီးထဲမွာစစ္ေဆး လို႔ေတြ႔ နိုင္ပါတယ္။ တစ္နည္းအားျဖင့္ဓမၼတာလာရမည့္ရက္ မလာရင္စစ္ေဆးေတြ႔ရွိ နိုင္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူနာက ဓမၼတာလာရမည့္ရက္ အမွတ္မွားရင္ ျဖစ္ေစ၊ဓမၼတာ မွန္မွန္ မလာသူျဖစ္ရင္၊ ဒါမွမဟုတ္ သေႏၶသားကႀကီးထြားမႈ ေႏွးရင္လဲ၄ပတ္နဲ႔ မေတြ႔နိုင္ပါဘူး။အဲ့ ဒီလိုအခါမ်ိဳးမွာ ေနာက္တစ္ပတ္ ၾကာမွ ျပန္စစ္ေဆး သင့္ပါတယ္။ယခုအခါ မိမိဖာသာ စစ္ေဆး နိုင္တဲ့ စမ္းသပ္ ပစၥည္းမ်ား အလြယ္တကူ ၀ယ္ယူစစ္ေဆး နိုင္ပါတယ္။

   ဆီးခ်ိဳေရာဂါအတြက္စစ္မယ္ဆိုရင္လဲ ဆီးကို သန္႔ရွင္းေျခာက္ေသြ႔တဲ့ ပုလင္းနဲ႔ယူ လို႔ရ ပါတယ္။ကိုယ္တိုင္ စ္ေဆးနိုင္တဲ့ ပစၥည္းမ်ားကိုလည္း အလြယ္တကူ ၀ယ္ယူ စစ္ေဆး နိုင္ပါ တယ္။ ဒီမွာ သတိထား ရမွာက အစာစားခ်ိန္နဲ႔ ဆီးယူတဲ့ အခ်ိန္ပါပဲ။ အစာ စားၿပီး တစ္နာရီ၊ ႏွစ္နာရီမွာ ဆီးထဲမွာ သၾကားဓါတ္ အမ်ားဆံုးပါ ပါတယ္။

   ေက်ာက္ကပ္ေရာင္တဲ့ ေရာဂါေၾကာင့္ ဆီးထဲမွာပါတဲ့ အသားဓါတ္ ေတြကိုစစ္ေဆးခ်င္ တယ္ ဆိုရင္လဲ ဆီးခ်ိဳအတြက္စစ္သလို ကိုယ့္ဘာသာ စစ္ေဆးတဲ့ပစၥည္းေတြ ၀ယ္ၿပီး စစ္ေဆး နိုင္ ပါတယ္။

   ဆီးထဲမွာေသြး ရွိမရွိ စစ္ခ်င္တယ္ ဆိုရင္ေတာ့ ဓါတ္ခြဲခန္းေရာက္မွ ဆီးယူတာ  အေကာင္း ဆံုး ပါ။ေသြးေတြ ဆီးထဲ ေရာက္တာနဲ႔ မိနစ္ပိုင္း အတြင္း ေပါက္ကြဲ ပ်က္စီးကုန္လို႔ပါ။

က်န္းမာေရးဗဟုသုတျပည့္စံုနိုင္ၾကပါေစ။

TB ေရာဂ့ဘယ္လိုေပ်ာက္

က်မ TB ေရာဂါျဖစ္တာ၊ TB ေဆးေတြရဲ့ေဘးထြက္ဆိုးက်ိဳးေတြေၾကာင့္က်မ ေဆး ၃ မ်ိဳးလံုး မေသာက္နိုင္ပဲ၊ အားအေပ်ာ့ဆံုး isoniazid တစ္မ်ိဳးပဲ ေသာက္နိုင္ တာမို႔ ေဆးယဥ္ မွာ ေၾကာက္ရတဲ့ အေၾကာင္းေတြ၊ ဒီၾကားထဲ inferon shock ရၿပီး ေသမလိုျဖစ္ခဲ့တာေတြကို (ေသကံ မေရာက္ေသးလို႔သက္ မေပ်ာက္ခဲ့တာလား) မွာတင္ျပထားပါတယ္။

ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ မဂိုလမ္းမွာကိုယ္ပိုင္ေဆးခန္းဖြင့္ထားတဲ့ TB အထူးကုဆီသြားျပပါတယ္။ သူရဲ့ လူနာေစာင့္တဲ့ အခန္းမွာ အေမႊးတိုင္အခိုးေတြနဲ႔မႊန္ေနပါတယ္။ သိရတာကသူက နတ္ကနား လည္း   ကတဲ့ အေျခာက္ဆရာ၀န္တဲ့။ က်မရဲ့ ဓါတ္မွန္ကိုၾကည့္ၿပီး၊ အဆုတ္အသားထဲမွာ TB ေရာဂါမရွိဘူး။ TB အဆုတ္ေရ၀င္တာ (Pleural effusion) က (hyperseneitivity Reaction) ေခၚတဲ့ က်မကိုယ္က ေရာဂါ ကိုျပန္တိုက္တာအရွိန္လြန္သြားလို႔ ျဖစ္တာပါ။ isoniazaid တစ္မ်ိဳးပဲေသာက္လည္းရပါတယ္တဲ့။ သူ႔ရဲ့ထူးဆန္းတဲ့ အသြင္အျပင္နဲ႔အျပဳမူေတြေၾကာင့္ သိပ္ မထင္မႀကီးေပမဲ့၊ သူေျပာတာဟုတ္နိုင္တယ္။ မဟုတ္လည္း က်မ ဘာမွလုပ္လို႔မွ မရတာေၾကာင့္ isoniazid တစ္မ်ိဳးပဲေသာက္ေနခဲ့ပါတယ္။

ေမေမကေတာ့ တစ္ရပ္ကြက္ထဲမွာေနတဲ့ က်မရဲ့ငယ္သူငယ္ခ်င္းေျပာတဲ့ နတ္ဆရာကိုသြားျပဖို႔တိုက္တြန္းတာနဲ႔ ေမေမစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ရယ္။ ဘယ္လို နတ္ဆရာက ကုတယ္ဆိုတာလည္းသိခ်င္တာနဲ႔လိုက္သြားပါတယ္။

နတ္ဆရာဆိုတာက က်မတို႔ေနတဲ့ ေက်ာက္ေျမာင္းေစ်းလမ္းရဲ့အေနာက္ဘက္ကသူေဌးေတြေနတဲ့ ဖိုးစိန္လမ္း (မင္းသားႀကီးဦးဖိုးစိန္တို႔ေနခဲ့တဲ့လမ္း) ကအိမ္ပါ။ အဲ့ဒီက အိမ္ေတြကျခံနဲ႔၀င္းနဲ႔တိုက္အိမ္ေတြပါ။ အိမ္ပိုင္ရွင္ေတြက ရံုးမွာအလုပ္လုပ္ၾကတဲ့ ရံုး၀န္ထမ္းအရာရွိေတြလို႔ေျပာပါတယ္။ အိမ္ရဲ့ဧည့္ခန္းမွာ နတ္ရုပ္ေတြအမ်ားႀကီးရွိေနပါတယ္။ နတ္ကေနသူ၊နတ္ေမးေနသူေတြလည္းရွိေနၾကပါတယ္။ နတ္ရုပ္ေတြ ေရွ႕မွာတင္ထားတဲ့ ေငြစကၠဴေတြ၊ စားစရာေတြလည္း အမ်ားႀကီးပါပဲ။ က်မ၊ေမေမနဲ႔သူငယ္ခ်င္းတို႔ကို ေရာက္ေရာက္ခ်င္း ဒန္ေပါက္စားမလားဆိုၿပီးဒန္ေပါက္လာေၾကြးပါတယ္။ နတ္တင္ထားတဲ့ဆီက ယူေၾကြး တာပါ။ က်မတို႔အရင္ေရာက္ေနတဲ့သူေတြ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္ေမးၾကပါတယ္။ အားလံုး နီးပါးက ေမွာင္ခိုကုန္ကူးၾကမဲ့သူေတြပါ။ သူတို႔အလုပ္အဆင္ေျပဖို႔၊ အဖမ္းမခံရဖို႔ဆုေတာင္းၿပီး၊ အလုပ္ေအာင္ျမင္ရင္ ဘယ္လို ကန္ေတာ့မယ္ဆိုၿပီး ဂတိေပးေနၾကတာ ၾကားေနရ ပါ တယ္။

အဲ့ဒီအခ်ိန္ကေမွာင္ခိုေခတ္စားတဲ့အခ်ိန္ပါ။ ၁၀ ေယာက္သြားရင္ ၁-၂ ေယာက္က သူ႔ဘာသာ အဆင္ေျပမွာပါ။ ဒါေပမဲ့ နတ္ မတာဆိုၿပီး လာကန္ေတာ့ၾကလို႔ ဒီအိမ္ ဆန္းပြင့္ ေနတာလို႔ ျမင္မိပါတယ္။ တိုက္အိမ္နဲ႔ျခံ၀င္းရဲ့ ဟိတ္ဟန္၊ လာတဲ့သူေတြကို ေၾကြးေမြးဧည့္ခံတာေတြက အထင္ႀကီးေစပါတယ္။ တကယ္က သူမ်ား နတ္တင္ခဲ့တဲ့ဟာေတြ သူတို႔လည္းစား၊ ပိုတာ ေရာက္တဲ့သူ အထင္ႀကီး ေအာင္ေၾကြး တာပဲ။

နတ္၀င္သယ္ေတြ တစ္ေယာက္ၿပီးတစ္ေယာက္၀င္ပူးၾကတယ္။ မႏွဲေလး ပူးရင္ ခေလးလိုခၽြဲျပစ္တဲ့ အသံထြက္လာတယ္။ အဲ့ဒါၿပီးေတာ့ ေနာက္ တစ္ေယာက္က ေနာက္ နတ္တစ္မ်ိဳး၀င္ျပန္တယ္။ ဒီနတ္ က်ေတာ့ ထူးဆန္းတယ္။ ဘာစကားမွ မေျပာဘူး။ ၀ူး၀ူး၀ါး၀ါးနဲ႔ အ အ လိုပဲ။ က်မ နတ္ ဗဟုသုတ သိပ္ မရွိေပမဲ့။ အ အ နတ္ ေတာ့ မၾကားဖူးပါဘူး။ နတ္၀င္ေရာင္ ေဆာင္တဲ့သူ အသံဖ်က္ မေျပာတတ္လို႔ျဖစ္ ရမယ္။ ေနာက္တစ္ခ်က္က အိမ္တိုင္းမွာ အိမ္ေစာင့္နတ္ရွိတယ္။ ဒါေၾကာင့္ နတ္ကနားေပးရင္ နတ္မ်ိဳး စံုလာလို႔ရေအာင္ အိမ္အျပင္မွာပဲ နတ္ကနားေပးရတယ္လို႔ျမင္ဘူး၊ၾကားဘူးပါတယ္။ အခုအိမ္ထဲမွာ ဆယ့္ႏွစ္ရာသီ ၊နတ္ေပါင္းစံု၀င္ေနတာ မျဖစ္နိုင္ဘူးလို႔စဥ္းစားေနတံုး က်မ အလွည့္ ေရာက္လာ ပါတယ္။

ေမေမက က်မက်န္းမာေရးအေၾကာင္းေျပာျပပါတယ္။ နတ္ဆရာက က်မမ်က္ေစ့ထဲကို ေရမန္း ထဲ့ၿပီး နတ္ျပဳစားထားသလားဆိုတာစမ္းမဲ့အေၾကာင္းေျပာပါတယ္။ ေရမန္းဆိုတာ ေသာက္ေရကို နတ္ တင္ၿပီးက်မမ်က္ေစ့ထဲ ခတ္ၾကည့္ရံုပါဆိုလို႔ က်မ လက္ခံလိုက္ပါတယ္။ ပထမေရမန္းက နတ္ျပဳစား ထားရင္ စပ္မယ္လို႔ေျပာပါတယ္။ မ်က္ေစ့ထဲ ေရထဲ့တာမို႔ ဘယ္စပ္မလဲ။ စပ္လဲ က်မက မစပ္ဘူးလို႔ေျပာဖို႔ ဆံုးျဖတ္ၿပီးသားပါ။ မစပ္ဖူးဆိုေတာ့။ ေနာက္ ေရမန္း ထပ္ထဲ့ပါမယ္။ အဲ့ဒါက်ေတာ့ မစပ္ရင္ နတ္ျပဳစား တယ္ေပါ့။ ဒီေရ ဒီေရပဲ ထဲ့ တာ အတူတူပဲေပါ့။ ဒါေပမဲ့ စပ္တယ္လို႔ေျပာလိုက္တယ္။ အေျဖထုတ္လိုက္ေတာ့ နတ္မျပဳစားဖူးေပါ့။ က်မ အေျဖကို နတ္ဆရာေရာ က်မေရာသိတယ္။ ဒါေပမဲ့နတ္ဆရာက က်မ မယံုဘူး။ လွည့္စားၿပီး ပိုက္ဆံညွစ္လို႔ မရဘူးဆိုတာ အကဲခတ္မိတယ္ (လူလိမ္ဆိုတာ လူပဲခတ္ပညာတတ္မွ လုပ္လို႔ရတာ)။ ဒါေၾကာင့္ နတ္ မျပဳစားပါဘူး။ ရိုးရိုးပါလို႔ အေျဖ ထုတ္ လိုက္တယ္။ သူငယ္ခ်င္းက ေရာက္လက္စနဲ႔ သူ႔အတြက္နတ္ေဗဒင္ေမးတယ္။ နတ္က က်မတို႔ကို ရစရာသိပ္မရွိလို႔ ၀တ္ေက်တမ္းေက်ပဲ ေျဖတယ္။ သူငယ္ခ်င္းရဲ႕အိမ္မွာ ဖိနပ္စုတ္နဲ႔ ထီးပ်က္ ရွိေၾကာင္း သူတို႔ကို သူမ်ား (သ႔ို) လြင္ပစ္လိုက္ဖို႔ေျပာပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ဖိနပ္စုတ္နဲ႔ ထီးပ်က္မရွိတဲ့ အိမ္ရွိလို႔လား။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ဖိနပ္နဲ႔ ထီးေတြေစ်းႀကီးတာမို႔ ေတာ္ရံုပ်က္လည္း အိမ္နားမွာ သံုးလို႔  ရတယ္ဆိုၿပီး မပစ္ပဲ ထားၾကတာပဲ။ လမ္းေရာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းက မွန္ေၾကာင္းေျပာလာပါတယ္။ သူမကက်မနဲ႔ ၁၀ တန္း တူတူေအာင္ပါတယ္။ BSc ပါ။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က အလုပ္ေတြသိပ္မရွားေသးလို႔ ရုပ္ရွင္ရံုမွာ မာန္ေနဂ်ာလုပ္ေနပါတယ္။ သူလို ေခတ္ပညာတတ္တစ္ေယာက္ကေတာင္ယံုတယ္ဆိုေတာ့။ ပညာမတတ္တဲ့ အမ်ားစု အထူးသျဖင့္ေတာရြာ ေတြက လူရိုးလူအ ေတြအလိမ္ခံရတာမဆန္းပါဘူး။

တိုက္ဆိုင္လာလို႔ က်မသိတဲ့ လိမ္နည္းေလးေတြ ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ေပၚေတာ္မူဘုရားအျဖစ္လိမ္တာေဖၚျပျပီးပါျပီ၊ ေနာက္တမ်ိဳးက ဖိုထိုးရင္ေရႊျဖစ္တဲ့နည္းပါ။ ၀တ္ျဖဴစင္ၾကယ္၀တ္ၿပီးျဖစ္ျဖစ္၊ ရေသ့ပံုျဖစ္ျဖစ္၀တ္ၿပီး လိမ္လို႔ရတဲ့နည္းပါ။ ဖိုထိုးတဲ့သူေတြကိုအယံုသြင္းၿပီး၊ အလိမ္ခံမဲ့ ယံုလြယ္တဲ့ သူကို အေသအခ်ာ သိမ္းထား တဲ့ ေဆးေခ်ာင္းကိုေပးပါတယ္။ အဲ့ဒီေဆးေခ်ာင္းကို ဖိုထဲ ဘယ္ေန႔ဘယ္ရက္ ဘယ္လိုထိုးရမယ္ဆိုၿပီး လြယ္လြယ္ထိုးလို႔ မရေအာင္ေျပာရပါတယ္။ ၿပီးမွ နကၡသင့္တဲ့ရက္မွာ ထိုးဖို႔ ေဆးေခ်ာင္းကို ကပ္ၿပီး ေပးပါ တယ္။ အဲ့ဒီေဆးေခ်ာင္းကို ရရခ်င္းဖိုထဲ ထဲ့ထိုးခိုင္းပါတယ္။ ဖိုထိုးတာနဲ႔ မ်က္ေစ့ေရွ႔မွာတင္ ေရႊေခ်ာင္းေလး ေပၚလာပါမယ္။ တကယ့္ ေရႊပါ။ ဘယ္လိုလုပ္ထားသလဲဆိုေတာ့ တီေကာင္ကိုေရႊမႈံေတြေၾကြးထားၿပီး အေျခာက္ခံထားတာပါ။ ဖိုထိုးတဲ့အခါတီေကာင္ရဲ့အသားေတြေၾကြသြားလို႔ သူစားထားတဲ့ေရႊေတြက တီေကာင္ကိုယ္ အတိုင္းအေခ်ာင္းကေလးျဖစ္က်န္ေနတာပါ။

က်မ TB ေရာဂါလည္း ေဆးတစ္မ်ိဳးထဲနဲ႔ေပ်ာက္သြားပံုရပါတယ္။ က်မအဆုတ္ထဲက ေရေတြ တစ္ျဖည္းျဖည္းေျခာက္လိုက္လာၿပီး အနာရြတ္ေတြျဖစ္ ေနတာမို႔ ရင္ပတ္ထဲမွာ အတြင္းကေနႀကိဳးနဲ႔ဆြဲေနသလိုမ်ိဳးခံစားရပါတယ္။ ဓါတ္မွန္ျပန္ရိုက္ၾကည့္ေတာ့ အဆုတ္ထဲကေရေတြမရွိေတာ့ပါဘူး။ လူလဲေနေကာင္းလာပါတယ္။ နတ္ျပဳစားတယ္ဆိုၿပီး ကုခဲ့ရင္၊ နတ္ဆရာ စားေပါက္ပါပဲ။

စဥ္းစားဆင္ျခင္နိုင္တဲ့ အသိဉာဏ္ေတြတိုးတက္ၾကပါေစ။

ဆရာ၀န္ရဲ့ဒုကၡ

စပ္စံထြန္းေဆးရံုကို ေရာက္စ ဆရာ၀န္သစ္ေတြကို ဘယ္ဆရာ၀န္မွမလုပ္ခ်င္တဲ့ ျပင္ပလူနာဌာနမွာ တာ၀န္ခ်ထားပါတယ္။ အဲ့ဒီမွာ လက္ေထာက္ဆရာ၀န္ (AS-assistant surgeon) ဆိုတဲ့တာ၀န္ ထမ္းေဆာင္ရေပမဲ့ ကိုယ္ကူညီ (assist) ရမဲ့ ဆရာ၀န္ႀကီး မရွိ သလို၊ ကိုယ္ လက္ေထာက္ရမဲ့ ဆရာ၀န္ ငယ္ ေ၀းလို႔ အလုပ္သင္ဆရာ၀န္ (House surgeon) ေတာင္မရွိပါဘူး။ ကိုယ္တစ္ေယာက္ထဲ တပင္တိုင္ ကျပေန ရပါတယ္။ ေဆးရံု လာျပတဲ့ လူနာေတြရဲ့ တစ္၀က္ေက်ာ္က ျမန္မာစကားမတတ္တဲ့ ရွမ္း၊ပအို႔၊နဲ႔ေတာင္သူေတြျဖစ္ပါတယ္။ က်မကလည္း တိုင္းရင္းသားစကားမတတ္။ အတူက်တဲ့သူနာျပဳက တိုင္းရင္း သားစကားတတ္ရင္ေတာ့ ဟန္က် တယ္။ နို႔မို႔ဆိုရင္ေတာ့ လူနာတစ္ေယာက္ကို ၅ ေယာက္စာေလာက္ အခ်ိန္ကုန္တယ္။ ျပင္ပလူနာဌာနမွာက ပံုမွန္အတိုင္း မနက္ပိုင္းကို လူနာ ၅၀-၆၀ ေလာက္ႀကည့္ရ တယ္။ ေစ်းေန႔နဲ႔ စံုရင္ ၈၀-၁၀၀ နား ကပ္သြားၿပီ၊ ရာသီအေျပာင္း တုတ္ေကြးထခ်ိန္၊ ရင္က်ပ္နာ (asthma) ထခ်ိန္ဆိုရင္ေတာ့ ေသေပေတာ့ ထမင္းစားပိတ္ခ်ိန္အထိ လူနာမဆဲဘူး။ က်မတို႔ အားအင္ကုန္ ခမ္းသလို တစ္လစာရတဲ့ ေဆးလည္း တစ္ပတ္၊ ၁၀ ရက္နဲ႔ကုန္တယ္။ တကယ့္ အေရးႀကီးလိုအပ္တဲ့ လူနာ အတြက္ ေဆးမက်န္လို႔မျဖစ္ဖူး။ ေဆးကလည္း တစ္လစာကုန္ရင္ ထပ္မရဘူး။ ကိုယ့္ ဘာသာ ၾကည့္ရွင္းပဲ။ လူနာ အမ်ားစုကလည္း ေဆးထိုးမွ ေသာက္ေဆးေပးရင္ မႀကိဳက္ဘူး။ သူတို႔ ေရာဂါ မေပ်ာက္ဖူးလို႔ထင္တယ္။ အဲ့ဒီေတာ့ သူနာျပဳဆရာမနဲ႔ က်မနဲ႔ အခ်ိတ္အဆက္လုပ္တားရတယ္။ ဥပမာ တကယ္အားနည္းတဲ့ ဗီတာမင္ေဆးထိုးဖို႔ လူနာဆိုရင္ က်မက ေဆးစာအုပ္မွာ Injection Burplex  လို႔ေရးတဲ့အျပင္  (* star ) ပါထဲ့ရတယ္။ ဆိုလိုတာက Burplex အျပည့္ထိုးေပးဖို႔။ (* star ) မပါရင္ Burplex  ေလ်ာ့ထိုးဖို႔။ ဘယ္ေလာက္ေလ်ာ့ရမလဲဆိုတာကေတာ့ သူ႔မွာလက္က်န္ (Stock) ရွိတဲ့ Burplex  အရည္အတြက္ေပၚ မူတည္ၿပီး သူေလ်ာ့လိမ့္မယ္။  

Burplex က ဗီတာမင္ဘီမို႔ ေရာဂါေႀကာင့္ျဖစ္ျဖစ္၊အစားအေသာက္ေၾကာင့္ျဖစ္ျဖစ္လိုအပ္မွ ထိုး ရတာပါ။ မၿပိဳ႔ မအံတဲ့သူမွာ ေဆးလံုးေသာက္လည္း အတူတူပါပဲ။ ေဆးထိုးမွေပ်ာက္မယ္လို႔အဆြဲ ရွိတဲ့ လူနာေတြကို (Psychology) စိတ္ပိုင္းအရထိုးေပးတာပါ။ ေသာက္ေဆးအေနနဲ႔လည္း တစ္ပတ္စာ ေပး လိုက္တာမို႔ေပ်ာက္မွာပါ။ Burplex ထိုးေဆးေရာေသာက္ေဆးေရာ အ၀ါေရာင္ရွိတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕လူနာက  အ၀ါေရာင္မွတ္ထားတယ္။ ၿပီးေတာ့ Burplex ထိုးေဆးက ေဆး၀င္သြားရင္ အသားနာတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႕လူနာက်ေတာ့ အသား နာတာကိုမွတ္ထားတယ္။

အေရာင္ မမွတ္ ထားတဲ့သူ၊ နာမွန္းဘာမွန္းမသိတဲ့သူ၊ေဆးထိုးရရင္ၿပီးေရာ္ဆိုတဲ့လူနာေတြေတာ့ အသားမနာတဲ့ B12  ထိုးေပးရတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႔လူနာကလည္း B12 ထိုးရမွဆိုတဲ့အဆြဲရွိတယ္။ B12 က အနီေရာင္၊ အသားလည္းမနာဘူး။  အျပင္လူနာဌာနမွာလာျပတဲ့သူေတြထဲမွာ B12 တကယ္လို အပ္ တဲ့ သူမရွိသေလာက္ပါပဲ။ ေမြးရာပါ B12 ကိုယ္ထဲကိုမစုပ္နိုင္တဲ့သူ (နိုင္ငံျခားမွာရွိေပမဲ့ ျမန္မာျပည္မွာေတာ့ တစ္ေယာက္မွ မေတြ႔ဖူး ေသးဘူး)၊ အစာအိမ္ျဖတ္ ေတာက္ထားထာတဲ့သူ၊ဆီခ်ိဳေရာဂါျဖစ္တာၾကာေန တဲ့ သူေလာက္သာ B12 လိုတာပါ။ ဒါေပမဲ့ဘာေၾကာင့္မွန္းမသိ ျမန္မာျပည္မွာ B12 ဆြဲလမ္းတဲ့သူေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားတယ္။ B12 ဆိုလို႔ က်မတို႔ ဘက္ (Batch) မွာ နဲနဲ ေၾကာင္ေနတဲ့သူတစ္ေယာက္ရွိတယ္။ သူက ငါ့ဆီမွာ B12 ကုန္ေနတံုး လူနာတစ္ေယာက္က B12 ထိုးခ်င္လို႔ဆိုၿပီးေရာက္လာတယ္။ အဲ့ဒါနဲ႔ငါလည္း B6 ႏွစ္လံုးထိုးေပးလိုက္တယ္တဲ့။ ဘုန္းႀကီးရူးနဲ႔ ေလွလူး ဆိုတာ ဒါမ်ိဳး ထင္တယ္။  B12 က B6 ႏွစ္လံုးေပါင္းထား တာမဟုတ္ပါဘူး။ ဗီတာမင္ေတြကို A, B, C, D, E, F, K ဆိုၿပီးသူတို႔ရဲ့လုပ္ငန္းနဲ႔သဘာ၀မတူညီလို႔ အကၡရာခြဲၿပီးသတ္မွတ္ထားတာပါ။ B မ်ိဳးမွာမွ မ်ိဳးစိတ္ ေတြမ်ားတာေၾကာင့္ နံပါတ္ ေတြထပ္ တပ္ၿပီး B1, B2, …..B12 ရယ္လို႔မွဲ႔ေခၚထားတာပါ။  

ေဆးထိုးရင္အားရွိမယ္၊က်န္းမာမယ္လို႔ဆြဲေနတဲ့ ပအို႔ထိုင္းရင္းသားတစ္ေယာက္ အေၾကာင္း ေျပာ ျပရအံုးမယ္။ သူက ေတာင္ႀကီးေစ်းထဲက အူခ်ဳပ္တဲ့ ခ်ီ၀ယ္လာၿပီး သူ႔ကို အားရွိေအာင္ထိုးေပး ပါဆိုၿပီး ေရာက္လာတယ္။ အဲ့ဒီခ်ီက ဖန္ျပြန္ထဲမွာေဆးရည္နဲ႔ဆိမ္ထားတာ။ သူ႔ကိုလိမ္ေရာင္းလိုက္တာ။ က်မတို႔မွာ သူနားလည္းေအာင္ မနည္းရွင္းရတယ္။ ေတာ္ေသးတယ္ အဲ့ဒီေန႔က တာ၀န္က်တဲ့ ဆရာမေလးက ပအို႔မေလးျဖစ္ေနလို႔။ ေဆးထိုးဆြဲတာ နဲ႔ပတ္သက္ၿပီး က်မအဖြြါးအေၾကာင္းေျပာရအံုးမယ္။ အဖြါးက အစာကို ေလ်ာ့စားတယ္။ ယခုေခတ္မမ ေတြလို ယဥ္တစ္ကိုယ္မယ္ (slim body) ျဖစ္ခ်င္လို႔မဟုတ္ဘူး။ သူ႔ကို အစား မက္တယ္လို႔ အေျပာခံရမွာစိုးတယ္။ ဖုတ္၀င္တယ္လို႔ထင္မွာလည္းေၾကာက္တယ္။ ဒါေပမဲ့ အားနည္းမွာလည္းေႀကာက္တယ္။ သူအားနည္းတယ္လို႔ယူဆရင္ သူ႔ကိုအားေဆး (အေၾကာေဆး) ထိုး ေပးမွႀကိဳက္တယ္။ အသားေဆးဆို နာလို႔ မႀကိဳက္ဘူး။ က်မက အဖြါးလည္းအသက္ႀကီးၿပီး အႏၱရာယ္ လည္း မရွိလို႔သူစိတ္ခ်မ္းသာေအာင္ တစ္လတစ္ခါ အေၾကာေဆး ထိုးေပးပါတယ္။ က်မ ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႔မွာ တာ၀န္က်ေတာ့ အဖြါးရဲ့ က်န္းမာေရးကို က်မေမာင္ ဆရာ၀န္က ဆက္လက္ တာ၀န္ ယူတယ္။ သူက အဖြါး အစာ စားနိုင္တာပဲ။ ဘာလို႔ေဆးထိုးမလဲ။ အစာသာ ၀၀ စားလို႔ေျပာတယ္တဲ့။ အဖြါးက (ဦးေလးအိမ္ မွာေနပါတယ္) သူ႔ျမည္းကိုေျပာမရေတာ့ သူ႔အိမ္နားက ေဆးခန္းမွာသူ႔ဘာသာ သြားထိုးတယ္။ က်မ ရန္ကုန္ျပန္ေရာက္ေတာ့ အဖြါးက ေျပာတယ္။ နင့္ေမာင္က ဆရာ၀န္သာျဖစ္တယ္။ ေဆး မထိုးတတ္ ဘူး တဲ့။ ကဲမွတ္ထား။

         အျပင္လူနာဌာနမွာ ေဆးထိုးခ်င္တဲ့လူနာေတြရဲ့ျပႆနာအျပင္ ေနာက္ျပႆနာတစ္ခုက လူနာတိုင္း က နားက်ပ္နဲ႔စမ္းသပ္မွႀကိဳက္တယ္။ နားက်ပ္ဆိုတဲ့အတိုင္း နားအေမွးပါးဆီကို အျပင္အသံ ေတြ မ၀င္ပဲ  လူနာ ကိုယ္ထဲက ႏွလံုးခုန္သံ၊ အဆုတ္ထဲကို ေလ၀င္တဲ့အသံေတြကို ေကာင္းေကာင္း ႀကားရေအာင္ လုပ္ ထားတာ။ လူနာ ၂၀ ေလာက္ကို နားက်ပ္ နဲ႔နားေထာင္ၿပီးရင္ နားေတြကိုနာေနတာပဲ။ လူနာ ၅၀-၁၀၀ သာ နားက်ပ္နဲ႔ နားေထာင္ရလို႔ ကေတာ့ နားကြဲထြက္မယ္။ ဒါေပမဲ့ လူနာအမ်ားစုက သေဘာ မေပါက္ဘူး။ ရွင္းျပလည္းလက္မခံဘူး။ အျပင္လူနာဌာနကိုလာျပတဲ့ လူနာအမ်ားစုကလည္း နားက်ပ္ နဲ႔နားေထာင္စ ရာ မလိုဘူး။ ဒါေပမဲ့ မေႀကနပ္ပဲ ၁၅ျပားတန္ (အဲ့ဒီအခ်ိန္ကတန္းဖိုး) တံဆိပ္ေခါင္းနဲ႔ တိုင္စာပို႔ရင္လည္း အလကားေနရင္းေျဖရွင္းရတဲ့အလုပ္ရႈပ္တဲ့အျပင္ မသိတဲ့သူေတြရဲ့အထင္မွားတာခံရအံုးမယ္။ ဒီျပႆနာ ကိုဘယ္လိုေျဖရွင္းရမွန္းမသိျဖစ္ေနတံုး ခေလးအထူးကု ကြယ္လြန္သူ ဆရာဦး၀င္းျမင့္ေရွ႕မွၿငီးျငဴမိတယ္။ ဆရာက ဘာမွမပူနဲ႔ နားက်ပ္ကို နားမွာခ်ိတ္ရံုခ်ိတ္ထား၊ ေဘးလူးက နားက်ပ္တပ္ ထား တယ္လိုျမင္မယ္။ ဒါေပမဲ့ နားေပါက္၀မွာ ေလလံုေအာင္ တပ္ထား တာမဟုတ္လို႔ နားမနာဘူး။ လူနာလည္း စိတ္ခ်မ္းသာ။ ကိုယ္လည္းစိတ္ခ်မ္းသာေပါ့။ အဲ့ဒီလို နားက်ပ္နားမွာခ်ိတ္တားၿပီး ဟန္မပ်က္လူနာ့ ရင္ပတ္ ေပၚ ေထာက္ ေပမဲ့ ဘာသံမွ မၾကားရဘူး။ ဒါေၾကာင့္ တစ္ရက္ႀကီး တစ္ နည္းသာ လို႔ေျပာတာကိုး။ ေက်းဇူး အထူး တင္ ပါတယ္ ဆရာ။ တစ္ခါတစ္ခါ အဲ့ဒီလိုေထာက္ထားရင္ မရီ၊မၿပံဳးမိေအာင္ ေတာ္ေတာ္ သတိ ထားရတယ္။

         ေဆးရံုတင္ဖို႔လိုတဲ့လူနာဆိုရင္ ေဆးရံုတင္မွတ္တမ္းမွာ (Admission chart) လူနာရဲ့ ေရာဂါ ရာဇ၀င္ (History) ဘယ္အခ်ိန္ကစျဖစ္တယ္။ ဘယ္လိုျဖစ္တယ္စသည္၊ စမ္းသပ္ေတြ႔ရွိခ်က္၊(Physical findings) ၊ ျဖစ္နိုင္ေသာ ေရာဂါ (မ်ား) Diagnosis (Differential Diagnosis) စတာေတြအျပင္ လူနာရဲ့ လိုအပ္ လွ်င္ ဆက္သြယ္နိုင္မဲ့ေနရပ္လိပ္စာပါေရးေပးရပါတယ္။ တစ္ေန႔ ပအို႔အမ်ိဳးသားလူနာကို အဖိုး ဘယ္မွာေနသလဲ လို႔ေမးေတာ့ အံ့ၾသတဲ့ မ်က္ႏွာနဲ႔ အိမ္မွာေနတယ္ေလတဲ့။ ဟုတ္ေပသားပဲ။ ဘယ္သူမွ ဇရပ္မွာမွ မေနတာ။ ဒီမိန္းမ ဆရာ၀န္ျဖစ္ေနၿပီး ဒီေလာက္ေတာင္မသိဘူး။ အင္းဘယ္လိုေမးရပါ့။ ဘယ္ကလာလဲ ဆိုရင္ အိမ္ကလာတယ္လို႔ထပ္ေျဖရင္ အခက္။ အိမ္လိပ္စာလို႔ ေမးရင္။ ေပါက္ေပါက္ဆုတ္နဲ႔ ကဇြန္ရြက္လို႔ေတာ့ မေျဖတန္ပါဘူး။ ဒါက ေနာက္ေတာက္ေတာက္လူေတြပဲ ေျပာတာပါဆိုၿပီး အရဲစြန္႔ေမးေတာ့မွ အေျဖမွန္ ရပါေတာ့တယ္။ 

          အခုႏွစ္ေပါင္း ၄၀ နီးတာေတာင္မွတ္မိေနတဲ့ ပအို႔စကားတစ္ခုက ဘိန္းဘိန္း။ ဘိန္းဘိန္းဆိုတာ အိပ္ရာမွာ အိပ္လို႔ေျပာတာ။ ဘိန္းတစ္အားဆို။ ပက္လက္အိပ္ခိုင္းတာ။ ရန္ကုန္ေရာက္ေတာ့ သူငယ္ခ်င္းေတြကိုေျပာျပေတာ့ ။ လူေနာက္ေတြက ရူရူ လို႔ လိုက္ေျပာၾကတယ္။

ရွမ္းျပည္မွာေတြ႔ဖူးတဲ့ တိုင္းရင္းသားေတြထဲမွာ က်မအခ်စ္ဆံုးက ပအို႔ေတြပဲ။ သူတို႔က ခေလးေတြလိုပဲ အရမ္းရိုးသားတယ္။ ပအို႔မေလးေတြနဲ႔ ခေလးေတြဆို ပါးနီ မဆိုးရပဲ ပါးေလးေတြ နီေနၾကတယ္။ အသား ေတြျဖဴၿပီးသဘာ၀အတိုင္းလွၾကတာ။ ဒါေၾကာင့္ သဘာ၀အလွျမင္တတ္တဲ့ သူငယ္ခ်င္း ႏွစ္ေယာက္ ပအို႔သူနာၿပဳနဲ႔ ရွမ္းသူနာၿပဳေတြနဲ႔ ဖူးစားဆံုသြားၾကတယ္။ ေနာက္ၿပီး ဟုတ္ကဲ့ အစား ၾသ ၾသ လို႔ထူးတာကိုက ေတာ္ေတာ္ နားေထာင္လို႔ေကာင္းတယ္။

     

မိန္းမ

   “လူမွာအမ်ိဳး၊ ၾကက္မွာအရိုး”  “ငွက္ေပ်ာပင္စိုက္၊ မိလိုက္ဖပါ” ဆိုတဲ့စကားေတြကို လူတိုင္းလိုလို ၾကားဖူး ပါလိမ့္မယ္။ ဆိုလိုတဲ့ အဓိပၸါယ္ကေတာ့ လူတစ္ေယာက္အတြက္ သူဆင္းသက္လာခဲ့တဲ့မ်ိဳးရိုးက အလြန္အေရးႀကီးတယ္လို႔ ဆိုလိုတာပါ။

   လူေကာင္းသူေကာင္း မ်ိဳးရိုးသန္႔က ေမြးဖြါးလာတဲ့သူဟာ လူေကာင္းသူေကာင္းေလးျဖစ္ၿပီး။ လူဆိုး လူမိုက္ေတြက ေမြးဖြါးလာတဲ့သူက လူဆိုးလူမိုက္ျဖစ္မယ္လို႔ ဆိုလိုတာပါ။

   ဒါေပမဲ့မ်ိဳးရိုးတစ္ခုထဲေၾကာင့္ လူေကာင္းသူေကာင္းမျဖစ္နိုင္သလို လူဆိုးလူမိုက္         တစ္ေယာက္လည္းမျဖစ္နိုင္တာကို သူေတာ္ေကာင္းေတြ ဆီေရာက္သြားလို႔ သူေတာ္ေကာင္းျဖစ္သြားတဲ့ ေက်းႏွင့္လူဆိုးသူခိုးေတြဆီေရာက္သြားလို႔ ဆိုးသြမ္းသြားတဲ့ ေက်းညီေနာင္နဲ႔ ဥပမာ ေပးၾကပါတယ္။
“ေရႊပင္နားေတာ့ ေရႊေက်း၊ ေငြပင္နားေတာ့ ေငြေက်း၊” လို႔ လဲစာဖြဲ႔ၾကပါတယ္။

     အဲ့ဒါ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ လူတစ္ေယာက္(၀ါ) သတၱ၀ါတစ္ေကာင္ရဲ့ အမူအက်င့္၊ စိတ္ထားေတြဟာ ရုပ္ခႏၶာေပၚတြင္သာမက စိတ္ခႏၶာ ႏွစ္မ်ိဳးလံုးေပၚမွာမူတည္ေနလို႔ပါပဲ။

          ဒါေၾကာင့္ ဓမၼေဘရီ ဆရာေတာ္ အရွင္ဝီရိယ(ေတာင္စြန္း) ရဲ့တန္ဖိုးရွိလွတဲ့ ပ႒ာန္းတရား ေတာ္၊  ကမၼပစၥည္းအခန္းမွာ၊ “ဗီဇနဲ႔ ပတ္ဝန္းက်င္” ဘယ္ဟာအဓိကက်သလဲ ဆိုတဲ့ ျပႆနာကို သေျပကန္ ဆရာေတာ္ အရွင္ဝါေသ႒ာဘိဝံသ မေထရ္ႀကီးကို ကိုးကားၿပီး ပစၦိမဘဝိကပုဂၢိဳလ္ဆိုတဲ့ မုခ်ေသခ်ာတဲ့ ဆုႀကီးပန္ နိယတပစၦိမဘဝိက မ်ားမွာသာ ဗီဇက ပိုအေရးႀကီးၿပီး၊ဆုႀကီး ပန္မဟုတ္တဲ့ အနိယတ ပစၦိမဘဝိက ပုဂၢိဳလ္ မ်ားမွာေတာ့ ပတ္ဝန္းက်င္က ပိုအေရးႀကီး တယ္လို႔ ရွင္းလင္းျပထားပါတယ္။

က်မ အခုေဖၚျပမဲ့ မ်ိဳးရိုးဗီဇ (Genetics) ဆိုတာကေတာ့ အဲ့ဒီေလာက္မရႈပ္ေထြး၊ မခက္ခဲပါဘူး။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ ရုပ္သက္သက္ကိုသာသိတဲ့ သိပၸံပညာရွင္ေတြရဲ့ ေတြ႔ရွိခ်က္မို႔ပါပဲ။

   က်မတို႔ရဲ့ရုပ္လကၡဏာေတြဟာ အမိအဖတို႔ရဲ့ မ်ိဳးရိုးဗီဇ (Genes) ေတြကရတာျဖစ္ၿပီး၊ က်မတို႔ရဲ့ ပဋိသေႏၶခဏကစၿပီး ကိုယ္ခႏၶာရဲ့ အေစ့ (Nucleus) ပါတဲ့ဆဲ(Nucleated cell) ထဲက Nucleus ထဲမွာရွိတဲ့၊ ခရိုမိုဇံုး (Chromozone) လို႔ေခၚတဲ့ မုန္႔ႀကိဳးလိင္လို၊ အရာေတြ ေပၚမွာသိမ္းဆည္း ထားပါတယ္။ လူမွာ ခရိုမိုဇံုး  ၂၃  စံုရွိပါတယ္။ တစ္ျခမ္းက အမိဆီကရၿပီး၊ က်န္တစ္ျခမ္းကေတာ့ အေဖဆီကရပါတယ္။ ခရိုမိုဇံုး ၂၃  စံုထဲက၊ တစ္စံုက လိင္နဲ႔ပတ္ သက္တဲ့လကၡဏာေတြ (Sex  Chromozone) ဥပမာ၊ အမ်ိဳးသမီး၊ အမ်ိဳးသားျဖစ္ေစတဲ့ ဗီဇ ကိုသယ္ေဆာင္ပါတယ္။ က်န္ ခရိုမိုဇံုး ၂၂ စံုကေတာ့ က်န္တဲ့ လကၡဏာေတြ ဥပမာ။မ်က္စိ၊ ႏွလံုးစသည္တို႔နဲ႔ပတ္သက္လို႔ ကုိယ္ခရိုမိုဇံုး (Autosomes)  လို႔ေခၚပါတယ္။

   လကၡဏာတစ္ခုခ်င္း ဥပမာ၊ မ်က္လံုးျပာတာ၊ ညိဳတာ အတြက္ကေတာ့ ခရိုမိုဇံုးေတြ ေပၚမွာရွိတဲ့ မ်ိဳးရိုးဗီဇ (Gene) ေတြကလုပ္ေဆာင္ ပါတယ္။လူမွာ မ်ိဳးရိုးဗီဇေပါင္း ႏွစ္ေသာင္းသံုးေထာင္ခန္႔ရွိပါတယ္။

    အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္မွာ ကုိယ္ခရိုမိုးဇံုး ၂၂ စံုနဲ႔ (XX) လို႔ေခၚတဲ့ လိင္ခရိုမိုဇံုးတစ္စံု ရွိၿပီး။ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္မွာေတာ့ ကုိယ္ခရိုမိုးဇံုး ၂၂ စံုနဲ႔ (XY) လို႔ေခၚတဲ့ လိင္ခရိုမိုဇံုး တစ္စံု ရွိပါတယ္။ အဖရဲ့ မ်ိဳးဥ (Sperm) ေတြမွာ ကုိယ္ခရိုမိုဇံုး၂၂ ႀကိဳးနဲ႔ (X) လိင္ ခရိုမိုဇံုးပါတဲ့ အဖမ်ိဳးဥရယ္၊  ကုိယ္ခရိုမိုဇံုး၂၂ ႀကိဳးနဲ႔ (Y) လိင္ ခရိုမိုဇံုး ပါတဲ့ အဖမ်ိဳးဥရယ္ လို႔ႏွစ္မ်ိဳးရွိပါတယ္။
      အမိရဲ့မ်ိဳးဥ (ovum) မွာေတာ့ကုိယ္ခရိုမိုဇံုး၂၂ ႀကိဳးနဲ႔ (X) လိင္ခရိုမိုဇံုးပါတဲ့အမ မ်ိဳးဥ တစ္မ်ိဳးထဲ သာ ရွိပါတယ္။
(Y) လိင္ခရိုမိုဇံုးပါတဲ့အဖမ်ိဳးဥနဲ႔ (X) လိင္ခရိုမိုဇံုးပါတဲ့ အမမ်ိဳးဥေပါင္းမိတဲ့အခါ ကုိယ္ခရိုမိုဇံုး၂၂စံုနဲ႔ (Y) (X) လိင္ခရိုမိုဇံုး ပါတဲ့ အမ်ိဳးသားျဖစ္လာပါတယ္။
(X) လိင္ခရိုမိုဇံုးပါတဲ့အဖမ်ိဳးဥနဲ႔ (X) လိင္ခရိုမိုဇံုးပါတဲ့ အမမ်ိဳးဥေပါင္းမိတဲ့အခါ ကုိယ္ ခရိုမိုဇံုး၂၂စံုနဲ႔ (X) (X) လိင္ခရိုမိုဇံုး ပါတဲ့အမ်ိဳး သမီး ျဖစ္လာ ပါတယ္။

သိပၸံပညာရွင္ေတြက ဘာျဖစ္လို႔ တစ္ခ်ိဳ႔မွာ (X) လိင္ခရိုမိုဇံုးပါတဲ့အဖမ်ိဳးဥနဲ႔ေပါင္းၿပီး တစ္ခ်ိဳ႔က်ေတာ့ (Y) လိင္ခရိုမိုဇံုးပါတဲ့အဖမ်ိဳးဥနဲ႔ေပါင္းရ တာလဲဆိုတာကိုမသိၾကတာမို႔ က်ပန္း၊ ႀကံဳရာ၊အလ်ဥ္းသင့္သလို (Random) ပဲလို႔ အလြယ္တကူေျဖ ၾကပါတယ္။

   ျမတ္စြာဘုရားရဲ့ အတိုင္းမသိ ႀကီးက်ယ္ျမင့္မားလွတဲ့ ဉာဏ္ေတာ္ေၾကာင့္ဗုဒၶဘာသာ၀င္ေတြက ေတာ့သိၾကရပါတယ္။ သူလုပ္ခဲ့တဲ့ ကံ (၀ါ) သခၤါရ ေတြနဲ႔  အမ်ိဳးသမီး ဘ၀ကို ခင္တြယ္တဲ့ တဏွာ ေၾကာင့္ အမ်ိဳးသမီးဘ၀ရၿပီး၊ အမ်ိဳးသား ဘ၀ ကိုခင္တြယ္တဲ့တဏွာေၾကာင့္ အမ်ိဳးသားဘ၀ကို ရၾကရတာပါ။

အေၾကာင္း သိတာေၾကာင့္ လိုခ်င္တဲ့အက်ိဳး ကိုလည္းအလြယ္တကူ လုပ္ေဆာင္နိုင္ပါတယ္။ ဆိုလိုတာက ေယာက်ာ္းဘ၀လိုခ်င္ရင္ ေယာက်ာ္း ဘ၀ကိုခင္တြယ္၊ မိန္းမ ဘ၀ကိုလို ခ်င္ရင္ မိန္းမဘ၀ ကိုခင္တြယ္တဲ့ စိတ္ညႊတ္ရံုပါလဲ။ ဒါေပမဲ့ တစ္ခုသတိထားရ မွာက ကိုယ္လုပ္ခဲ့တဲ့ အကုသိုလ္ ကံ (၀ါ) သခၤါရေတြရဲ့ ဖ်က္စီးျခင္းကို မခံရေအာင္သူတစ္ပါး သားမယား (အမ်ိဳးသားေရာ၊ အမ်ိဳးသမီးေရာကို ဆိုလိုပါတယ္)ကို မဖ်က္စီးဖို႔ ပါပဲ။

      အဲ့ဒီ ကာေမသုမိစၧာစာရကံ က်ဴးလြန္ရင္ေတာ့၊ မိန္းမပီပီသသ၊ ေယာက်ာ္းပီပီသသ မျဖစ္နိုင္ပါဘူး။ မ်ားေသာအားျဖင့္ ဗုဒၶဘာသာေတြအသိလြဲ ေနတာက၊ အမ်ိဳးသမီးဘ၀ ကနိမ့္က်တဲ့ဘ၀ ဒါေၾကာင့္မို႔ ကုသိုလ္ကံ နည္းလို႔ မိန္းမျဖစ္ရၿပီး၊ မိန္းမဘ၀ ဟာေခြးထီး ေလာက္မွမျမတ္ဘူးလို႔ ကိုယ့္ကို ၉လလြယ္ၿပီး အသက္စြန္႔ ဖြြါးခဲ့တဲ့ ကိုယ့္မိခင္ရဲ့ မ်က္ႏွာကိုမွ မေထာက္ ႏွိမ့္ႏွိမ့္ ခ်ခ်ေျပာတဲ့အထိ အသိမွားေနၾကပါတယ္။ တကယ္သိရမွာက ေခြး (အထီးျဖစ္ျဖစ္ အမျဖစ္ျဖစ္) ဆိုတာတိရစၧာန္၊ တစ္နည္းအပါယ္ဘံုသား၊ အကုသိုလ္ေတြလုပ္ခဲ့ လို႔ျဖစ္ရတာ။ အထူးသျဖင့္ အ၀ိဇၨာ (၀ါ) ေမာဟမ်ားၿပီး၊ ဉာဏ္နည္းခဲ့လို႔ပါ။ လူဆိုတာ (ေယာက်ာ္းျဖစ္ျဖစ္၊ မိန္းမျဖစ္ျဖစ္) ကုသိုလ္ေကာင္းမႈေတြေၾကာင့္ ျဖစ္ရတာဆိုတာကို ရည္ရည္ လည္လည္ သိသင့္ပါတယ္။

  ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ ပတ္သက္ၿပီး ဓမၼေဘရီဆရာေတာ္ အရွင္ဝီရိယ(ေတာင္စြန္း)ရဲ့ ကမၼပစၥည္း အခန္းမွာ ျမတ္ဘုရားရဲ့ပါရမီျဖည့္ဘက္ ယေသာ္ဓရာကို ဥပမာထား ေျဖရွင္းထားပါတယ္။  ယေသာ္ဓရာအေလာင္းဟာ အဂၢသာ၀ကႀကီးေတြေတာင္ တစ္သေခ်ၤ နဲ႔ ကမာၻတစ္သိန္း ပါရမီ ျဖည့္က်င့္ၾကေပမဲ၊့ သူမကေတာ့ ျမတ္စြာဘုရားနဲ႔ အတူတူ ေလးသေခ်ၤနဲ႔ ကမာၻတစ္သိန္းျဖည့္ က်င့္ခဲ့တာမို႔ ျမတ္ဘုရားကလြဲရင္ ကုသိုလ္အမ်ား ဆံုးျဖစ္ပါတယ္။ ထိုနည္းအတူ ပါရမီရွင္ရဟႏၲာမႀကီးေတြလဲ ကုသိုလ္ေတြမ်ားလြန္လို႔ အားလံုး ေယာက်္ားေတြ ျဖစ္ကုန္မွာေပါ့လို႔ ဓမၼဓိ႒ာန္က်က် ရွင္းျပထားပါတယ္။

      တကယ္ကေတာ့ လူေယာက်္ားပီပီသသ၊ လူမိန္းမပီပီသသျဖစ္ဖို႔က လူျဖစ္ထိုက္တဲ့ကုသိုလ္ေတြနဲ႔ ျပည့္စံုမယ္။ ေယာက်္ား (၀ါ) မိန္းမဘ၀ ကိုလိုခ်င္တဲ့ တဏွာရွိၿပီး၊ အဲဒီ ကုသိုလ္ကံ ကိုဖ်က္စီး ေနာက္ယွက္မဲ့ အကုသိုလ္ကံေတြ မပါဖို႔ လိုတယ္လို႔ ေျပာရပါမယ္။

    ေယာက်္ားေတြဟာ မိန္းမေတြထက္ ခြန္အားဗလ ပိုၿပီး သန္မာတယ္ဆိုတာ လူတိုင္း အသိပါ။ အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္ ဘယ္ေလာက္ပဲ သန္မာသန္မာ၊ အမ်ိဳးသားတစ္ေယာက္ကို အလဲမထိုးနိုင္ပါဘူး။  ဒီအရည္အခ်င္းေၾကာင့္ မိန္းမဘ၀နဲ႔ဘုရား၊ ပေစၥကဗုဒါၶ၊ မဟာျဗဟၼာ တို႔မျဖစ္နိုင္ တာပါ။ အားလံုးသိတဲ့အတိုင္း ဘုရား၊ပေစၥကဗုဒၶါ၊ မဟာျဗဟၼာျဖစ္ဖို႔ဆိုတာ အလြန္ ျပင္းထန္တဲ့ စ်န္သမထကို ေလ့က်င့္ၾကရတာမို႔ ကာယခြန္အား သိပ္မေကာင္းတဲ့မိန္းမခႏၶာ နဲ႔ မက်င့္နိုင္လို႔ပါ။ ကုသိုလ္နည္းလို႔ မဟုတ္ပါဘူး။

ထင္ရွားတဲ့ ကိုယ္ကာယ တည္ေဆာက္မႈနဲ႔ ပတ္သက္တဲ့ ေနာက္သာဓက တစ္ခု ျပရ ရင္ ေယာက်္ားေတြ ဘာျဖစ္လို႔ ကိုယ္၀န္မေဆာင္နိုင္တာလဲ။

        ျမတ္စြာဘုရားလို စၾကာ၀ဠာတစ္ခုလံုး အတိုင္းမသိ သာလြန္ျမင့္ျမတ္တဲ့ သားေကာင္း သားျမတ္ ရတနာကို ဘာျဖစ္လို႔ ျမင့္ျမတ္တဲ့ ေယာက်္ားသားျဖစ္တဲ့ ဖခမည္းေတာ္က ကိုယ္၀န္ မေဆာင္ပဲ၊ နိမ့္က် ပါတယ္ဆိုတဲ့၊ အကုသိုလ္ရွင္ မယ္ေတာ္ကိုယ္ထဲမွာ ေဆာင္ရတာလဲ။ ရွင္းရွင္း ေလပဲ ေယာက်္ားေတြမွာ ကိုယ္၀န္ေဆာင္နိုင္တဲ့ သားအိမ္ ေခၚတဲ့ ရုပ္ႀကီး မရွိလ႔ို ပဲေပါ့။

အေၾကာင္းတိုက္ဆိုင္လို႔ ေဆးေလာကမွာ စမ္းသပ္ခဲ့တဲ့ သုေတသန ေလးတစ္ခု ေျပာျပခ်င္ပါတယ္။ ေယာက်္ားေတြမွာ သားအိမ္ မရွိေပမဲ့ ၀မ္းေခါင္းရွိတယ္။မိန္းမေတြလို ပဲကိုယ္၀န္ ေဆာင္နိုင္ရမယ္ဆိုၿပီး (Fertilized ovum) အဖို၊ အမ မ်ိဳးေပါင္းၿပီးေအာင္ျမင္တဲ့ သေႏၶသားကို ေယာက်္ားတစ္ေယာက္ ရဲ့  ၀မ္း ေခါင္းထဲမွာ တြဲကပ္ေပးလိုက္ပါတယ္။

     လေတာ္ေတာ္ၾကာၾကာအထိသေႏၶသားဟာ အူနံရံက ေသြးေတြစုပ္ၿပီး ႀကီးထြားလာပါတယ္။ ထူးျခားတဲ့ အၾကံနဲ႔ သူ႔ရဲ့ လုပ္ေဆာင္ခ်က္ ေအာင္ျမင္တယ္ဆိုၿပီး သုေတသန ပညာရွင္ႀကီး ၀မ္းသာလို႔မဆံုးခင္ သေႏၶသား တြယ္ကပ္ထားတဲ့အူနံရံေတြ ပါးၿပီး ေပါက္မဲ့ အေျခအေန၊ အစမ္းသပ္ခံတဲ့ (Volunteer) ေစတနာရွင္ရဲ့ အသက္ အႏၲာရယ္ေၾကာင့္ သေႏၶသားကို အျမန္ဆံုး ခြဲထုတ္လိုက္ ရပါေတာ့တယ္။

မဟာကရုဏာရွင္ ျမတ္ဘုရားမွာ ေသးသိမ္တဲ့ နိမ့္က်တဲ့ လူလူခ်င္း အဆင့္အတန္း ခြဲျခား တာမရွိပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ဗုဒၶဘာသာမွာ အမ်ိဳးသား အမ်ိဳးသမီး ခြဲျခားမႈမရွိပါဘူး။

   ေစတီေတာ္ေတြမွာ မိန္းမမသြားရဆိုတာ၊ ဘုရားပညတ္တဲ့ဥပေဒမဟုတ္ပါဘူး၊ ဘုရားလူႀကီးေတြ လုပ္ထားတဲ့ ဥပေဒလို႔ မဟာစည္ဆရာေတာ္ဘုရားေျဖၾကားထားတာ ဖတ္ရဘူးပါတယ္။ အသဲပိုၿပီး မူယာမာယာမ်ားတတ္တဲ့ မ်ားစြာေသာ မိန္းမေတြေၾကာင့္ ျပႆနာ မျဖစ္ေအာင္ဘုရားလူႀကီးေတြက  ႀကိဳတင္ကာကြယ္တဲ့အေနနဲ႔ အႏၲာရယ္ရွိနိုင္တဲ့ ေနရာေတြ၊ သဲထိပ္ရင္ဖိုျဖစ္နိုင္တဲ့ ေနရာေတြကို မိန္းမေတြ မသြားေအာင္ ႀကိဳတင္တား ျမစ္ထားတာပါ။
 
 ျမတ္ဘုရားက မိန္းမေတြမေကာင္းေၾကာင္း ေဟာတယ္လို႔ စြပ္စြဲခ်င္ပါေသးသလား။ ျမတ္ဘုရားရဲ့ သာသနာကို ေစာင့္ေရွာက္ရမဲ့ရဟန္းေတြဟာ အာသေ၀ါကင္းကြာတဲ့ ရဟႏၲာေတြ မဟုတ္သလို ႏြား(ကန္ေတာ့ေနာ္ လူေျပာသူေျပာ စကားမို႔နား လည္ လြယ္ေအာင္သံုးတာပါ) ေတြ လဲမဟုတ္လို႔ သူတို႔ရဲ့ အႀကီးမားဆံုး ရန္သူျဖစ္တဲ့ ျမဴဆြဲဖ်က္စီးမဲ့ မိန္းမေတြရဲ့  အႏၲာရယ္ေတြက ကင္းေ၀းေအာင္သတိေပး ေဟာရတယ္ဆိုတာ သိဖို႔လိုပါတယ္။

   မိန္းမေကာင္း မိန္းမျမတ္ေတြကို ျမတ္ဘုရားက အဂၢသာ၀ကေတြနဲ႔ တန္းတူ  အဂၢသာ၀ိကာေတြ အေနဲ႔ခ်ီးေျမွာက္ေတာ္မူတာ အားလံုးအသိပါပဲ။
အရွင္အာနႏၵာအေလာင္းေတာ္ ဘ၀က ကာေမသုမိစၧာစာရကံေတြ က်ဴးလြန္ခဲ့လို႔မိန္းမ ျဖစ္ခဲ့ရတယ္လို႔ ဆိုလိုခ်င္ပါသလား။

     အရွင္အာနႏၵာ အေလာင္း ကာေမသုမိစၧာစာရကံေတြက်ဴး လြန္ၿပီးတဲ့ ေနာက္ျဖစ္ရတဲ့ ဘ၀ေတြကို ေသေသခ်ာခ်ာ ေလ့လာမယ္ဆိုရင္ ။ အထီးတိရစၧာန္ျဖစ္တဲ့ ဘ၀ေတြမွာ သူ႔ရဲ့အထီးလကၡဏာျဖစ္တဲ့ ေဂြးဥကို ကိုက္ျဖတ္ခံရျခင္း၊ သင္းကြပ္ခံရျခင္းဆိုတဲ့ ၀ဋ္ေၾကြး ေတြခံစားရဖို႔ ျဖစ္လာရတယ္လို႔ထင္ပါတယ္။ အမိ်ဳးသမီးျဖစ္ရတာလည္း အဲ့ဒီအခ်ိန္က  အမ်ိဳးသားေတြက အမ်ိဳးသမီးေတြကိုသာ တပ္မက္တဲ့ အာသာ ရွိၿပီး ဖ်က္စီးၾကလို႔ပါ။

အခုေခတ္လို အမ်ိဳးသားေတြကိုပါ အာသာရွိမယ္ဆိုရင္ေတာ့ အမ်ိဳးသားေတြဖ်က္စီး ခံရမဲ့ အေျခာက္ျဖစ္ မယ္ထင္ပါတယ္။

ကာေမသုမိစၧာစာရကံ၏ဆိုးက်ိဳး(ခ်မ္းေျမ့ဆရာေတာ္အရွင္ဇနကာဘိ၀ံသ)။
သူ႔လင္သူ႔မယား၊မေရွာင္ရွားပဲ၊ျပစ္မွားေလမူ၊
ထိုသည့္သူကား၊ရန္သူေပါမ်ား၊ခ်စ္သူရွား၏၊     
ေယာက္်ားမၿပီ၊မ မၿပီပဲ၊မၾကည္ ဣေႁႏၵ၊ 
က်က္သေရမရွိ၊ဟိရီမကပ္၊ၾသတၱပ္ကင္းကြာ၊
အဂၤါခ်ိဳ႔တဲ့၊ရွိန္ေစာ္မဲ့၍၊ခ်ိဳ႔တဲ့ဥစၥာ၊ဆင္းရဲရွာ၏။
ကြဲကြာ ခ်စ္သူ၊ေသာကဆူလ်က္၊စိတ္ပူျပင္းျပ၊
ဆိုးေၾကာင့္ၾကႏွင့္၊လားရ ဒုဂၢတိ၊ဆင္းရဲဖိသည္၊
ရ၏ဆိုးက်ိဳးမ်ားစြာတည္း။

     ကာေမသုမိစၧာစာရကံ ေတြက်ဴးလြန္ခဲ့ရင္ေတာ့ ေယာက်္ားမဟုတ္၊ မိန္းမ မဟုတ္တဲ့ သူေတြျဖစ္မွာပါပဲ။ အဲ့ဒီလိုလူေတြကို သူတို႔ရဲ့အျပင္ပန္း လကၡဏာေတြအရ သိနိုင္သလို။ အျပင္ပန္း အရမသိရပဲသူတို႔ရဲ့ လိင္အဂၤါ ေတြၾကည့္မွ သိတာမ်ိဳး၊ တစ္ခ်ိဳ႔ဆိုသူတို႔ရဲ့လိင္ခရိုမို ဇံုးေတြ အထိၾကည့္ ရပါတယ္။

    ယခုအခါ ဥေရာပလို တိုင္းျပည္ေတြမွာ (Homosexual) ေခၚတဲ့လိင္တူျခင္း ဆက္ဆံတဲ့ ျမန္မာလို(အေျခာက္၊ အခ်စ္ေတာ္) လို႔ ေခၚတဲ့ သူေတြမ်ားလြန္းလို႔သူတို႔ကိုလူေကာင္း (normal)ေတြလို႔ သတ္မွတ္ရၿပီး ဥပေဒအရ လက္ထပ္ခြင့္တို႔၊ ခေလးေမြးစား ခြင့္ေတြေတာင္ ေပးေနရတာ အားလံုးအသိပါ။
က်မတို႔ ေဆးေက်ာင္းသူ ဘ၀က အဲ့ဒီလို လိင္တူခ်င္း စိတ္၀င္စားတဲ့သူ ေတြကို (sexual perversion) သဘာ၀ မဟုတ္ေသာ လိင္ဆႏၵာမ်ား အေနနဲ႔ သင္ခဲ့ရတာပါ။
 
 က်မတို႔ျမန္မာနိုင္ငံမွာ ကံေကာင္းေထာက္မစြာ အဲ့ဒီေလာက္မဆိုးေသးတာကို အား လံုးအသိပါ။ ဘာျဖစ္လို႔လဲလို႔စဥ္းစား ၾကည့္တဲ့အခါ။ သူတို႔ေတြဟာ ကာေမသုမိစၧာစာရကံ ကို မေစာင့္ဆည္းၾကတာကို ေတြ႔ရပါတယ္။ အိမ္ေထာင္သည္ေရာ ဘာေရာဂရုမစိုက္ပဲ၊ ကိုယ့္ ခံစားမႈကို ေရွ႔တန္းတင္တာကို ေတြ႔ရ ပါတယ္။ ဘယ္ေလာက္ထိအေျခအေနဆိုးေနသလဲဆိုရင္ ေသြးမစပ္လို႔ကေတာ့ ကိုယ့္မိေထြး၊ ကိုယ့္မတ္ ေတြနဲ႔ ေတာင္ေဖါက္ျပားဖို႔ ၀န္မေလးၾက တာကိုၾကားသိေနရပါတယ္။ ဖခင္အရင္းျဖစ္သူကလည္း ကိုယ့္ သားသမီးကို ဖ်က္ဆီးတယ္တဲ့ မၾကား၀န္႔ မနာသာပါပဲ။

    က်မပါရီေရာက္စက ျပင္သစ္အမ်ိဳးသားနဲ႔ အိမ္ေထာင္က်တဲ့ျမန္မာအမ်ိဳးသမီး တစ္ေယာက္က သူ႔အမ်ိဳးသားဟာ သူမအျပင္ အေျခာက္နဲ႔လည္း ဆက္္ဆံေၾကာင္း၊ သူ႔မိေထြး နဲ႔လည္းဆက္ဆံေၾကာင္း သူ႔ပတ္၀န္က်င္က အမ်ိဳးသမီးေတြနဲ႔ဆက္ဆံတာကေတာ ့မေရ မတြက္နိုင္ဘူးတဲ့။ က်မလံုး၀ မယံုခဲ့ပါဘူး။ သူ႔အမ်ိဳးသားက သူ႔ကိုဂရုမစိုက္လို႔ နဲနဲ ေခ်ာင္ေန တယ္လို႔ ထင္ခဲ့တာ။ ျပင္သစ္ စကား အေတာ္အတန္ နားလည္ေတာ့မွ သူမေျပာတာ ဟုတ္ မွန္ ေနတာသိ ရပါေတာ့တယ္။ လင္စံအေရြးမွားလို႔ လင္ေခြး ထက္ ဆိုးတဲ့ သူ ေၾကာင့္ေခ်ာင္ေတာင္ေတာင္ျဖစ္သြားရတာကို ေၾကကြဲ ၀မ္းနည္းစြာသိလိုက္ရပါေတာ့တယ္။

လြန္ခဲ့တဲ့ႏွစ္ ၂၆၀၀၀ ေလာက္ထဲက ျမတ္ဘုရားေဟာေတာ္မူခဲ့ပါတယ္။ လူေတြပ်က္ စီးျခင္းသံုးပါး ရွိတယ္တဲ့။
၁။အဓမၼရာဂ (လူအက်င့္မဟုတ္ေသာတပ္မက္မႈ)။ အမိ၊မိႀကီး၊မိေထြးစသည့္မသင့္ေလ်ာ္ေသာ ပုဂၢိဳလ္မ်ား၌ျဖစ္ေသာရာဂ။
၂။၀ိသမေလာဘ=သင့္ေလ်ာေသာအရာ၀တၳဳတို႔၌အလြန္အကဲျဖစ္ေသာေလာဘ။
၃။မိစၧာဓမၼ= ေယာက်္ားအခ်င္းခ်င္း၊မိန္းမအခ်င္းခ်င္းတဏွာရာဂျဖစ္ျခင္းတို႔ပါပဲ။ အခုႏွစ္ဆယ့္ တစ္ရာစုမွာျဖစ္မွာေတြကိုႀကိဳေဟာခဲ့တာပါ။

  ေယာက်္ားေတြရဲ့ ကိုယ္ကာယအားဟာမိန္းမေတြထက္ သဘာ၀အရ ပိုသာတာမို႔ နိုင္ငံတကာ အမ်ိဳးသမီးအားကစားၿပိဳင္ပြဲေတြမွာ၊ အမ်ိဳးသမီး စစ္စစ္ (လိင္ဗီဇအရ အမ်ိဳးသမီး စစ္စစ္) ျဖစ္ရပါ့မယ္။
၁၉၉၅ ေလာက္ကထင္ပါတယ္။ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးအားကစားမယ္တစ္ဦး စကၤပူမွာ က်င္းပတဲ့ေဒသတြင္း အေျပးၿပိဳင္ပြဲမွာ ပဌမဆြတ္ခူးပါတယ္။ ဆုတံဆိပ္ ဆြတ္ခူးတယ္ဆိုေတာ့ အမ်ိဳးသမီးစစ္မစစ္ သိရေအာင္ သူမရဲ့  ခရိုမိုဇံုးေတြကို စစ္ဖို႔ ေတာင္းဆိုပါတယ္။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က အစြမ္းထက္တဲ့ (DNA) နည္းေတြ မေပၚ ေသးေတာ့ ၊ ေရွးေဟာင္း နည္းအရ အားကစားသမားရဲ့ အာေခါင္ထဲက ဆဲအခ်ိဳ႔ကို ၀ါဂြမ္းနဲ႔သုတ္ယူၿပီး ဓါတ္ခြဲခန္းမွာ ေမြးရပါတယ္။ ေမြးထားတဲ့ ဆဲေတြရဲ့ ခရိုမိုဇံုးေတြကို အဆတစ္ေထာင္ခ်ဲ႕ရင္ ျမင္နိုင္ေအာင္ ႀကီးထြားလာ ေအာင္လုပ္ရပါတယ္။  ေနာက္ ႀကီးေနတဲ့ ခရိုမိုဇံုးေတြကို ေဆးဆိုးၿပီး၊ ဓါတ္ပံု ရိုက္ၿပီး ၾကည့္ရ ပါတယ္။ အဲ့ဒီလို စစ္ေဆးဖို႔ အခ်ိန္အနည္းဆံုး တစ္ပတ္ခန္႔ၾကာပါတယ္။

ျမန္မာအားကစားသမားေတြ ဆုနဲ႔လြဲသြားမွာစိုးလို႔ စကၤပူမွာ ေဆးစစ္တဲ့ အေျဖကို မေစာင့္ပဲ ဆုတံဆိပ္ ပိုက္ၿပီး ခတ္ျမန္ျမန္ ျပန္ေျပးလာၾကပါတယ္။

အဲ့ဒီကိစၥျဖစ္ၿပီး ေနာက္ပိုင္း နိုင္ငံတကာၿပိဳင္ပြဲ၀င္မဲ့ အမ်ိဳးသမီးအားကစား သမားတိုင္းကို အမ်ိဳးသမီး စစ္စစ္ျဖစ္ေၾကာင္း လိင္ဗီဇ စစ္ခ်က္ကို က်မဌာနက ခရိုမိုဇံုးစစ္တဲ့  တာ၀န္ယူရတာမို႔။  အားကစားသမား မ်ားအျပင္၊ လိင္ျပႆနာျဖစ္ေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးေတြကိုလည္း မီးရပ္နဲ႔သားဖြား ဆရာ၀န္ႀကီးေတြက ေတာင္းဆို လာရင္စစ္ေဆးေပးပါတယ္။

တစ္ခ်ိဳ႔မွာ အမ်ိဳးသမီးအဂၤါေရာ အမ်ိဳးသားအဂၤါေရာ ႏွစ္မ်ိဳးလံုးပါပါတယ္။ အဲ့ဒီလို အခါမ်ိဳးမွာ လူနာရဲ့ ဗီဇလိင္ကို စစ္ေဆးရပါတယ္။ သူ႔ဗီဇအတိုင္း သူ႔ရဲ့လိင္အဂၤါေတြကို ခြဲစိပ္ ကုသေပးပါတယ္။

    တခါကသီတာဆိုတဲ့ လူနာတစ္ဦးကို သူ႔ေယာက်္ားက အမိ်ဳးသမီးနဲ႔သား ဖြါးဆရာ၀န္ ဆီေခၚသြားျပလို႔၊ ဆရာ၀န္က စစ္ေဆးၾကည့္လိုက္တဲ့အခါ မဖြြံ႔ၿဖိဳးတဲ့အမ်ိဳး သမီးအဂၤါ ေရာအမ်ိဳးသားအဂၤါေရာရွိၿပီး၊ သားအိမ္မရွိတာနဲ႔ သူမရဲ့လိင္ဗီဇ သိခ်င္လို႔ ပို႔လိုက္တဲ့လူနာပါ။ အမ်ိဳးသမီးဗီဇ ရွိတယ္ဆိုရင္၊ သူ႔ေယာက်္ားကလည္း ဆက္လက္ေပါင္းသင္းမယ္ဆိုရင္၊ ဆက္ဆံနိုင္ဖို႔ ခြဲစိပ္ကုသ ေပးမွာျဖစ္ပါတယ္။

    မ်ိဳးဥေတြျဖစ္ေစတဲ့သားမ်ိဳးအိပ္ (Ovary) နဲ႔ သေႏၶသားႀကီးထြားဖို႔သားအိမ္ (Uterus) ကိုေတာ့ ခြဲစိပ္ ကုသလို႔မရတာေၾကာင့္ သား သမီး ေတာ့ မရနိုင္ပါဘူး။ ခေလးမေလးက ၁၇-၁၈ အရြယ္ မိန္းခေလးပါ၊ သူ႔မိခင္က သူ႔ ေမြးတဲ့ အခ်ိန္မွာပဲ ေသဆံုးသြားပါတယ္။သူ႔ဖခင္ ကလည္းသူငယ္ငယ္ ကပဲ ဆံုးပါးသြားပါ တယ္။ သူ႔မွာအကို ၉ ေယာက္ရွိပါတယ္။ အကိုေတြ ၾကားမွာႀကီးျပင္းလာရေတာ့၊ မိန္းမ ဓမၼတာလာတာလဲ မသိ၊ ကိုယ္အဂၤါစံုမွန္း မစံုမွန္းလဲ မသိပဲ၊ အိမ္ေထာင္က် မွသိရေတာ့တာပါ။ ဒါေတာင္ သူ႔အမ်ိဳးသားက ေခတ္ပညာတတ္ၿပီး၊ ေဆးပညာ ဗဟုသုတ ရွိတဲ့သူမို႔။ ပညာ နည္းၿပီး၊တစ္ယူသန္တဲ့သူသာဆိုရင္ အႏွိပ္ဆက္ပဲ ခံရမလား။ လူထူး လူဆန္း ဆိုၿပီး ပိုက္ဆံ ပဲရွာခိုင္းမလား မသိပါဘူး။
  
က်မတို႔ငယ္ငယ္က ေမေမကေျပာဘူးပါတယ္။ ခေလးတစ္ေယာက္ ေမြးတိုင္းေမေမ ပဌမဆံုး ၾကည့္တာက၊ အဂၤါစံုမစံုပဲတဲ့။ ေမေမတို႔ေခတ္က လက္သယ္ဆိုသူေတြနဲ႔  အိမ္မွာေမြး ၾကတာပါ။

      ေမြးၿပီးခေလးေရခ်ိဳးေပးတဲ့ အခါ၊ လက္သယ္ (၀ါ) ေမေမရဲ့အေမက မိန္းခေလးဆိုရင္ (ကန္ေတာ့ေနာ္) မီးရပ္လမ္းေၾကာင္းပြင့္မပြင့္နဲ႔ ေယာက်္ားေလးဆိုရင္ ကပ္ပယ္အိတ္ ထဲ မွာ ေဂြးေစ့ႏွစ္လံုး ရွိမရွိ စမ္းသပ္ေၾကာင္းေျပာပါတယ္။

   ဒီအခ်က္ေတြဟာခေလးေတြရဲ့ ေရွ႔ေရးအတြက္ အလြန္အေရးႀကီးပါတယ္။ အခုေခတ္မွာ ေခတ္ပညာ တတ္ပါတယ္ဆိုတဲ့ တစ္ခ်ိဳ႔ဆုိ မီးရပ္သား ဖြါးဆရာမေတြေတာင္ ဒီအေၾကာင္းေတြမသိတာေတြ၊ မစမ္းမိတာ ေတြေၾကာင့္ဒုကၡေရာက္ၾကတဲ့ သီတာလို လူနာေတြအမ်ားႀကီးပါ။ ေရွးလူႀကီးေတြရဲ့ ပညာနဲ႔ အက်င့္ ေကာင္းေတြကို ထိမ္းသိမ္းရမွာပါ။

မနန္းစိုး၊မနန္းစံလို ႏွစ္ေယာက္ပူးေနတဲ့ ခေလးႏွစ္ေယာက္ (Simian  twins)ကိုရြာ ကလက္သယ္က ေအာင္ေအာင္ျမင္ျမင္ ေမြးေပးခဲ့တာကို ေထာက္ျခင္းျဖင့္ ျမန္မာ့လက္သယ္ေတြရဲ့ ပညာကို အထင္ေသးလို႔ မရပါဘူး။ တကယ္ကၽြမ္းက်င္သူနဲ႔ ရမ္းကုကိုေတာ့ ခြဲျခားသိဖို႔လိုအပ္ပါတယ္။

   အမ်ိဳးသမီးေတြမွာ မီးရပ္လမ္းေၾကာင္းမပြင့္ရင္၊အရြယ္ေရာက္လို႔ ဓမၼတာလာတဲ့အခ်ိန္ ဓမၼတာေသြး ေတြအျပင္မထြက္နိုင္ပဲ၊ ေသဆံုးသည္အထိ ဒုကၡေရာက္နိုင္ပါတယ္။ ဒါကိုျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးေတြ အဓိပၸါယ္ ေကာက္မွားၿပီး ဓမၼတာမွန္မွန္မလာရင္ ေသြးေတြ၀မ္းထဲမွာက်န္ေနၿပီး ေသနိုင္တယ္လို႔ ထင္ၾကပါတယ္။
   
ေမြးကာစမွာ အသားေတြက ႏုညံ့ေနတာေၾကာင့္ အပ္နဲ႔ေတာင္ ေဖါက္လို႔ရပါတယ္။ က်မတို႔ ငယ္စဥ္က ေမေမကေရခ်ိဳးစဥ္ အပ္ကိုမီးကင္ၿပီး (ပိုးသတ္ၿပီးသားျဖစ္သြားပါတယ္) နားေပါက္ ေဖါက္ေပးပါတယ္။ ခေလးက နာေတာင္မနာလို႔ ငိုရမွန္းေတာင္ မသိပါဘူးတဲ့။

အမ်ိဳးသားေတြမွာ ေဂြးေစ့ႏွစ္လံုးကေန အဖိုမ်ိဳးဥေတြ ထုတ္ပါတယ္။ အဖိုမ်ိဳးဥ ေတြက ကိုယ္အပူ ခ်ိန္ 37 C ရွိတဲ့၀မ္းဗိုလ္ထဲ မွာဆိုရင္ ေသပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ေဂြးေစ့ႏွစ္ လံုးဟာအပူခ်ိန္နည္းတဲ့ ကပ္ပယ္အိတ္မွာ ရိွရတာပါ။  တကယ္လို႔ ႏွစ္ခုစလံုး အျပင္ကို မေရာက္လာဘူး၊ ၀မ္းထဲမွာပဲရွိတယ္ဆိုရင္။ ခေလးမရနိုင္ ပါဘူး၊ အသက္ႀကီးလာရင္လဲ ၀မ္းေခါင္းအပူခ်ိန္ ေၾကာင့္ ေဂြ႔ေစ့ကင္ဆာျဖစ္ နိုင္ပါ တယ္။ 

       ဒီအေၾကာင္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး လြမ္းေမာစရာေကာင္းတဲ့ ဇတ္လမ္းေလး တစ္ခုရွိ  ပါတယ္။
ေဆးေက်ာင္းသားတစ္ေယာက္မွာ သူအလြန္ခ်စ္တဲ့ဇနီးမယားရွိပါတယ္။ သူ႔ဇနီးကလည္း မိန္းမေကာင္း မိန္းမျမတ္ေလးပါ။ သူ႔ကိုလည္း အလြန္ခ်စ္ပါတယ္။

      တစ္ေန႔မွာ  သူ႔ဇနီးကကိုယ္၀န္ရွိ ေနေၾကာင္း ၀မ္းသာအားရ ေျပာပါတယ္။ ေဆးေက်ာင္းသားချမာ   ၀မ္းသာရမည့္အစား သိပ္စိတ္ဆင္းရဲ သြားပါတယ္။ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့သူ႔ရဲ့ ကပ္ပယ္အိပ္ထဲမွာ ေဂြးဥ ႏွစ္လံုးလံုး မရွိပါဘူး။ သူ႔ ဇနီးကိုလည္း ေမးရမွာ မေမးရက္နဲ႔၊ စိတ္ပင္ပန္းမႈ ကိုအျပင္းအထန္ ခံစားရင္း ေနာက္ဆံုး မခံစား နိုင္တဲ့တစ္ေန႔မွာ အဆံုးစီရင္ သြားပါတယ္။

   သူ႔အေလာင္းကို ခြဲၾကည့္တဲ့အခါမွာ၊ ၀မ္းေခါင္းတြင္းက သူ႔ေဂြးဥေတြဟာ အပူခ်ိန္မ်ားေပမဲ့  မ်ိဳးဥေတြကို ထုတ္ေနတာကို အံၾသစြာ ေတြ႔ၾကရပါတယ္။ အဲ့ဒီ အခ်ိန္ကစၿပီး ေဆးပညာမွာဘယ္ေတာ့မွ (always) အျမဲတမ္းဆိုတဲ့ စကားကို မသံုးပဲ (almost always) မ်ားေသာ အားျဖင့္ ဆိုတဲ့ စကားပဲသံုးပါတယ္။ ဆိုလိုတာက တစ္ခ်ိဳ႔ လူေတြမွာခၽြင္းခ်က္ရွိ နိုင္တယ္၊ ဘယ္ေတာ့မွ ကံေသကံမ မေျပာနိုင္ဘူး ဆိုိုတာကို သိေစဖို႔ပါ။

    က်မရဲ့ သူငယ္ခ်င္း ဆရာ၀န္မ တစ္ေယာက္ရဲ့အမ်ိဳး လူပ်ိဳႀကီးတစ္ေယာက္၊  အသက္ ၄၀ မွာ၀မ္းထဲက ဆင္းမလာတဲ့ (ေဂြးဥက ၀မ္းတြင္း မွာျဖစ္ၿပီး ေမြးခါနီးေလာက္မွ ကပ္ပယ္အိပ္ထဲကို ဆင္းလာပါတယ္)။ ေဂြးဥကင္ဆာ ျဖစ္ၿပီးေသဆံုးသြားပါတယ္။ သူ႔ေဂြး ဥေတြ အျပင္မွာမရွိဘူး ဆိုတာသိေပမယ့္၊ ရွက္ၿပီး မျပတာေၾကာင့္၊ ေရွာင္နိုင္တဲ့ ကင္ဆာေၾကာင့္ မေသသင့္ပဲ ေသခဲ့ရတာပါ။

   ဟီရိၾသတၱပၸဆိုတာကို ျမန္မာေတြ အဓိပၸါယ္ေကာက္ လြဲေနၾကတယ္ထင္ပါတယ္။ သူ႔အဓိပၸါယ္က အကုသိုလ္လုပ္ရမွာ ၊ေျပာရမွာ၊ ၾကံရမွာကို ရွက္ရ၊ ေၾကာက္ရမွာပါ။ ကုသိုလ္ လုပ္ရမွာ၊ ေျပာရမွာ၊ ၾကံရမွာကို ရွက္ရ၊ ေၾကာက္ရမွာမဟုတ္သလို၊ အခုလို ကိုယ့္က်န္းမာေရး နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ကိစၥေတြမွာ ရွက္ဖို႔ ေၾကာက္ဖို႔မဟုတ္ပါဘူး။

က်န္းမာေရးဗဟုသုတေတြရၾကၿပီးက်န္းမာရြင္လန္းၾကပါေစ။