ငွက္ေပ်ာ္ပင္တစ္ပင္ေလာက္မွအသံုး၀င္ရဲ့လား။

ငွက္ေပ်ာ္ပင္ ဆိုတာ ျမန္မာျပည္လိုေနရာမ်ိဳးမွာ အလြယ္တကူေပါက္ေရာက္တာမို႔ မျမင္ဘူးသူ အလြန္ရွားပါလိမ့္မယ္။ ငွက္ေပ်ာ္သီးကို ခေလး၊လူငယ္ကအစ လူႀကီးသူမ အဆံုး၊ရဟန္းရွင္မ်ား
အပါအ၀င္ လူအမ်ိဳးမ်ိဳး ဘာသာ၀င္အမ်ိဳးမ်ိဳး အလြယ္တကူစားသံုးနိုင္တဲ့ က်န္းမာေရးအတြက္
အေထာက္အကူျပဳတဲ့ အသီးအႏွံ႔ျဖစ္ပါတယ္။ က်မရဲ့မိတ္ေဆြ မူဆလင္ဘာသာ၀င္ (မူဆလိန္မဟုတ္
တဲ့သူ - လူကြယ္ရာမွာ ၀က္သား အ၀စားတဲ့သူ) ခရီးေ၀းထြက္တိုင္ လမ္းမွာစားဖို႔ ငွက္ေပ်ာ္သီးတစ္ဖီး
ေဆာင္သြားပါတယ္။

     ငွက္ေပ်ာ္သီးမွာအဆီဓါတ္ လံုး၀မပါပဲ က်န္းမာေရးအတြက္အေရးႀကီးတဲ့ အမွ်င္ဓါတ္၊ ဗီတာမင္နဲ႔ အိုမင္ေစ၊ကင္ဆာျဖစ္ေစတဲ့  oxidants ေတြကိုေျခဖ်က္နိုင္တဲ့ anti-oxidants ေတြမ်ားစြာပါ၀င္လို႔ ငွက္ေပ်ာ္သီး တစ္ေန႔တစ္လံုးစားရင္ က်န္းမာရံုသာမက ကိုယ္အေလးခ်ိန္ခ်လိုသူမ်ားကိုလည္း က်န္းက်န္းမာမာနဲ႔ ကိုယ္ေရစစ္ေစတယ္လို႔ သိရပါတယ္။

      ငွက္ေပ်ာ္သီးအခြံႏႊာစားရတာကမွ ခက္အံုးမယ္လို႔ တင္စားေျပာရေလာက္ေအာင္ ကရိကထ မမ်ားပဲ
စားနိုင္တဲ့အသီးလည္းျဖစ္ပါတယ္။(အဲ့ဒါေတာင္ က်မ ဘယ္ေလာက္အပ်င္းႀကီးၿပီး ဂ်ီးမ်ားသလဲဆိုရင္
ရခိုင္ငွက္ေပ်ာ္သီးကို တစ္လံုးလံုး ၀ါ၀င္းေနမွစားပါတယ္။ အမည္းဆက္ေတြေပၚလာရင္ မစားေတာ့ဘူး။
က်မတို႔အိမ္မွာ က်မနဲ႔ ေမေမ ႏွစ္ေယာက္ပဲ ရခိုင္ငွက္ေပ်ာ္သီး စားတာဆိုေတာ့ ငွက္ေပ်ာ္သီးတစ္ဖီး ကုန္ေအာင္ က်မ အခ်ိန္မွီ မစားရင္ ေမေမတစ္ေယာက္ထဲမကုန္နိုင္ပဲပစ္လိုက္ရမွာမို႔ပါ။ ငွက္ေပ်ာ္သီးကို အိမ္ေနာက္ေဖးမီးဖိုေခ်ာင္မွာထား ပါတယ္။ က်မက ထမင္းဟင္း မခ်က္တတ္ပဲ စားသာစားတတ္တဲ့သူ ဆိုေတာ့ မ်ားေသာအားျဖင့္ အိမ္ေရွ႔မွာ အေနမ်ားပါတယ္။ အိမ္ေရွ႕နဲ႔အိမ္ေနာက္ေဖးက  ၂၅ ေပပဲကြာ ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ က်မက တစ္ခါတစ္ရံ စာက်က္ေနတဲ့အခါ သိပ္မစာရင္ အိမ္ေနာက္ေဖးသြား ငွက္ေပ်ာ္သီး ယူစားရမွာပ်င္းၿပီးမစားပါဘူး။ က်မ အေၾကာင္းသိတဲ့ ေမေမက ငွက္ေပ်ာ္သီးကို အရံသင့္ အခြြံႏႊာၿပီး ပါးစပ္ထဲအထိခြံခဲ့တာမွတ္မိေနပါတယ္။ က်မ ကိုခ်စ္လြန္းလို႔ေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။ ငွက္ေပ်ာ္သီးေတြ အလဟတ္သ ျဖစ္သြားမွာစိုးလို႔ပါ။ ေမေမက အျမဲေျပာပါတယ္။ အသံုးနဲ႔အျဖံဳးခြဲျခားသိရမယ္။ သံုးပါ၊ မျဖံဳးပါနဲ႔တဲ့။ ကိုယ့္အတြက္ပိုရင္ လိုတဲ့သူေတြ လွဴပါတဲ့။ ေမေမ့လိုသာ အားလံုး မျဖံဳးၾကရင္ ဘယ္ေလာက္ ေကာင္းမလဲ။

ေမေမတို႔ ငယ္ငယ္က မိန္းခေလးေတြစာတတ္စရာမလိုဘူး။ စာတတ္ရင္ရီးစားစာ ဖတ္တတ္ၿပီး အိမ္ေထာင္ျမန္ျမန္က်မယ္ဆိုတဲ့ အဖြါးတို႔ေခတ္ရဲ့အယူအဆေၾကာင့္ ေမေမစာမသင္ခဲ့ရပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ ေမေမရဲ့ အေမ်ာ္အျမင္ႀကီးမႈေတြက အံ့မခံ စရာပါဘဲ။ ယခုေခတ္ပညာရွင္ႀကီးေတြရဲ့ တြက္ခ်က္မႈက ကမၻာမွာ ခ်မ္းသာၾကြယ္၀သူေတြနဲ႔ မသိနားမလယ္သူတို႔ရဲ့အျပဳအမူေၾကာင့္ ဆင္းရဲ့တဲ့သူေတြ ငတ္ေသ ေနရေၾကာင္း လူသားအားလံုး စည္းနဲ႔ကမ္းနဲ႔ စားေသာက္ၾကမယ္ဆိုရင္ ကမၻာသားအားလံုးအတြက္ အစားအေသာက္အလံုအေလာက္ရွိပါတယ္တဲ့။ 
 
ငွက္ေပ်ာ္သီး အခြံက သြားေတြ ကိုျဖဴေစရံုသာမက၊ သားရည္နဲ႔လုပ္ထားတဲ့ ဖိနပ္၊ အိပ္စသည္ေတြကို ေျပာင္လက္ေစပါတယ္။ ေခါင္းမွာရွိတဲ့ေဖါက္ေတြကိုလည္းေပ်ာက္ကင္းေစတယ္လို႔ဆိုပါတယ္။

   ငွက္ေပ်ာ္ရြက္ကလည္း မံုအမ်ိဳးမ်ိဳးလုပ္စားလို႔ရတဲ့အျပင္၊ ႏိုင္လြန္စသည္တိုက္မိလို႔ ၾကမ္းတမ္းေနတဲ့ မီးဖူးကို ငွက္ေပ်ာ္ရြက္ေပၚတိုက္ျခင္းျဖင့္ ေခ်ာ္ေမြ႔ေစပါတယ္။

ဒ့ါအျပင္ ေဆးရံု ၊ဓါတ္ခြဲခန္းေတြနဲ႔ေ၀းကြာတဲ့ေနရာက လူနာေတြရဲ့ေသြးေတြကို ပို႔မယ္ဆိုရင္ အထူး ျပဳလုပ္ထားတဲ့ စကၠဴအစား ငွက္ေပ်ာ္ရြက္ေပၚေသြးစက္ခ် အေျခာက္ခံၿပီး အသံုးျပဳနိုင္ပါတယ္။
(India မွာအသံုးျပဳခဲ့ဘူးပါတယ္)။

ငွက္ေပ်ာ္ပင္ကို အႏွစ္မရွိတဲ့အပင္ဆိုၿပီး ဗုဒၶဘာသာမွာ ဥပမာေပးပါတယ္။ အဲ့ဒီ အႏွစ္မရွိတဲ့ငွက္ေပ်ာ္ပင္
ကို မုန္႔ဟင္းခါးမွာထဲ့ခ်က္စားလို႔ရပါတယ္။ က်မ က မုန္႔ဟင္းခါးမွာပါတဲ့ ငွက္ေပ်ာ္အူကို အလြန္ႀကိဳက္ပါ တယ္။  နိုင္ငံျခားေရာက္ေတာ့ ငွက္ေပ်ာ္ပင္ ရွာမရပါဘူး။ ျမန္မနိုင္ငံက အေျခာက္လုပ္ထားတဲ့ ငွက္ေပ်ာ္အူ ကလည္းတစ္ထုပ္လံုးမွ တစ္ခက္ ႏွစ္ခက္ ေလာက္ပဲစားလို႔ရတယ္။ မလုပ္တတ္လို႔လား၊ ေလာဘေဇာ တတ္ၿပီး အရင့္ေတြပဲထဲ့လို႔လားေတာ့ မသိပါ ဘူး။ ယခုေတာ့ ပိုေကာင္းလား မသိပါဘူး။ ငွက္ ေပ်ာ္အူ ႀကိဳက္တဲ့ ဥပါဒါန္ကို ေဖ်ာက္မယ္ဆိုၿပီး ငွက္ေပ်ာ္အူ မပါတဲ့ ဟင္းပဲစားပါေတာ့တယ္။

 မွတ္မွတ္ရရ ဂ်ပန္မွာပညာသင္သြားရတုန္းက စစ္အတြင္းက ဂ်ပန္စစ္ဗိုလ္ေဟာင္းတစ္ေယာက္က (JICA
Japan International Co operation  Agency) ဂ်ပန္နိုင္ငံတကာအေထာက္အပံ့ျပဳစင္တာမွာရွိတဲ့ ျမန္ေက်ာင္းသားေတြကိုသူ႔အိမ္ဖိတ္ၿပီးထမင္းေကၽြးေလ့ရွိပါတယ္။ (သူျမန္မာနိုင္ငံမွာ စစ္ရႈံးၿပီးထြက္ေျပး ေနရတဲ့ အခ်ိန္မွာ ျမန္မာေတြက ကယ္ခဲ့တယ္လို႔ေျပာပါတယ္။ သူ႔အိမ္ေရာက္ေတာ့ ပန္းျခံထဲမွာ အလွ စိုက္ထားတဲ့ ငွက္ေပ်ာ္ပင္ ၂ ေတာင္ခန္႔အျမင့္ကိုေတြ႔ရပါတယ္။ က်မတို႔အဖြဲ႔ထဲက အစားမက္တဲ့ သူ တစ္ေယာက္က ဟိုမွာငွက္ေပ်ာ္ပင္လို႔ေျပာပါတယ္။ သူက မုန္႔ဟင္းခါးခ်က္ဖို႔ရည္ရြယ္ၿပီး ေျပာလို္က္တာပါ။
ဂ်ပန္စစ္ဗိုလ္ေဟာင္းက အသီးစားဖို႔ထင္ၿပီး ငယ္ေသးတယ္မရေသးဘူးလို႔ျပန္ေျပာ ပါ တယ္။ ငွက္ေပ်ာ္ပင္က အပူပိုင္းေဒသက အပင္မို႔ ေအးတဲ့ဂ်ပန္နိုင္ငံမွာ အထူးဂရုစိုက္ၿပီး စိုက္ရတာပါ။ ဒါေတာင္အပင္ပဲျဖစ္ၿပီး အသီးမသီးပါဘူး။ သူ တယုတရစိုက္ထားတဲ့ အပင္ကို ခုတ္မယ္ဆိုရင္ေတာ့ ထမင္းမေၾကြးပဲ ရိုက္ထုတ္မွာေသျခာပါတယ္။

  အပ်ိဳႀကီးေတြေသရင္ ငွက္ေပ်ာ္ပင္ဖက္ေသရမယ္လို႔ အမနာပ ေျပာတာေတြလည္းရွိပါတယ္။ အဲ့ဒီလို အဖိုမတန္ဘူးလို႔ အမ်ားကသတ္မွတ္ထားတဲ့ ငွက္ေပ်ာ္ပင္က အသီးအရြက္ပါမက ပင္စည္ႀကီးပါ မက်န္တစ္ပင္လံုး လူေတြအတြက္အသံုး၀င္ပါလား။ ၃၁ ဘံုမွာအေကာင္းဆံုးျဖစ္တဲ့ လူ႔ဘ၀ရေနတဲ့ ငါကေရာ္ ငွက္ေပ်ာ္ပင္ေလာက္မွ အသံုး၀င္ရဲ့လားလို႔ အခါခါ စဥ္းစားေနမိပါတယ္။

 blog စလုပ္ၿပီး ၆ လ မွာညာဘက္လက္ေခ်ာင္းေတြေကြးလို႔မရလို႔ hand specialist နဲ႔ျပေတာ့ sterioid ေတြလက္ဖ၀ါးထဲထိုးေပးၿပီး computer မွာ စာရိုက္တာ ေတြေလ်ာ့ပါတဲ့ ေနာက္တခါ ျပန္ျဖစ္ရင္ ခြဲရမယ္ဆိုလို႔ စာေရးတာနည္းနည္းေလ်ာ့ထားပါတယ္။ ဒီၾကားထဲ အရင္ကေရးထားတဲ့ ေဆာင္းပါးေတြ ဖြင့္လို႔မရတာ၊ internet explorer ဖြင့္မရတာေတြေၾကာင့္ ရယ္၊ ေရးစရာလည္း သိပ္စဥ္းစားမရတာ ေတြ ေၾကာင့္ပါလို႔ အေျဖေပးရင္ ေဆာင္းပါးေတြ မဖတ္ရတာၾကာၿပီလို႔ဆိုလာတဲ့ ေမာင္ေလး ေႏြေတးရွင္း(မင္းဧရာ) ေက်နပ္ပါေစလို႔ ေမွ်ာ္လင့္ရင္ဒီပိုစ့္ေလးကိုတင္လိုက္ပါတယ္။

ငွက္ေပ်ာပင္မွာပါတဲ့ အာဟာရဓါတ္ေတြကိုေအာက္မွာကူးယူေဖၚျပလိုက္ပါတယ္။

 

Banana fruit (Musa acuminata colla),
Nutritive Value per 100 g
(Source: USDA National Nutrient data base)

Principle	Nutrient Value	Percentage of RDA
Energy	90 Kcal	4.5%
Carbohydrates	22.84 g	18%
Protein	1.09g	2%
Total Fat	0.33 g	1%
Cholesterol	0 mg	0%
Dietary Fiber	2.60 g	7%
Vitamins
Vitamin B12	20 µg	5%
Niacin	0.665 mg	4%
Pantothenic acid	0.334 mg	7%
Vitamin B6	0.367 mg	28%
Vitamin B2	0.073 mg	5%
Vitamin B1	0.031 mg	2%
Vitamin A	64 IU	2%
Vitamin C	8.7 mg	15%
Vitamin E	0.10 mg	1%
Vitamin K	0.5 µg	1%
Electrolytes
Sodium	1 mg	0%
Potassium	358 mg	8%
Minerals
Calcium	5 mg	0.5%
Copper	0.078 mg	8%
Iron	0.26 mg	2%
Magnesium	27 mg	7%
Manganese	0.270 mg	13%
Phosphorus	22 mg	3%
Selenium	1.0 µg	2%
Zinc	0.15 mg	1%
Phyto-nutrients
Carotene-α	25 µg	--
Carotene-ß	26 µg	--
Lutein-zeaxanthin	22 µg	--