အေတြးအေခၚ(Idea) ေကာင္းတဲ့ေလယဥ္ပ်ံလက္မွတ္သစ္။

New flight ticket abroad

After the theme ︰ to new ticket - will remember to use New flight ticket abroad

လက္မွတ္ေဘးကဟာျဖတ္ထုတ္လိုက္ပါ။ သူ႔မွာ အဖိုနဲ႔အမ သံလိုက္ဓါတ္ပါ ပါတယ္။

လက္မွာပတ္လိုက္တဲ့အခါ အခ်ိန္ေပၚလာပါတယ္။

အနာရြတ္(Scar) မေပၚေအာင္ခြဲစိပ္ၾကမယ္။

ေမ့ေဆးေတြေပၚလာတဲ့ေနာက္ပိုင္းမွာဗိုလ္ထဲမွာရွိတဲ့အဂၤါေတြမွာေရာဂါျဖစ္လာရင္၊ေရာဂါျဖစ္တဲ့ အဂၤါကို ဗိုလ္ခြဲၿပီးကုသၾကပါတယ္။ ခြဲစိပ္ၿပီးတဲ့အခါ ေရာဂါေပ်ာက္သြားေပမဲ့ခြဲစိပ္ထားတဲ့ဒါဏ္ရာက အရုပ္ဆိုးစြာ က်န္ခဲ့ပါတယ္။ ဒီဒါဏ္ရာကိုလူနာေရာ၊ခြဲစိပ္ဆရာ၀န္ပါ မျမင္ခ်င္ၾကပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္တတ္နိုင္သမွ် ဒါဏ္ရာကိုေသးနိုင္ သမွ်ေသးေအာင္၊ တတ္နိုင္သမွ်အရုပ္မဆိုးေအာင္ၾကံဆၾကပါတယ္။

 

  ခြဲထားတဲ့ဗိုလ္ကို ျပန္ေစ့ေအာင္အက်ီ ၤခ်ဳပ္သလို အပ္၊အပ္ခ်ည္နဲ႔ျပန္ခ်ဳပ္ရပါတယ္။ အပ္ခ်ည္ရွိေနရင္အနာ မက်က္ပါဘူး။ ၿပီး အပ္ေပါက္ရာေတြကလည္းဒါဏ္ရာမွာအရုပ္ဆိုးစြာက်န္ေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေနာက္ပိုင္းမွာ အသားျဖစ္ သြားမဲ့အပ္ခ်ည္ေတြတီထြင္လာပါတယ္။ အဲ့ဒီအပ္ခ်ည္ေတြက အသားျဖစ္ သြားတာမို႔ ခ်ည္ျပန္ထုတ္စရာ မလိုေတာ့ပါဘူး။

ေနာက္ထပ္တီထြင္တာကေတာ့ အပ္ရာေတြမထင္ေအာင္လို႔ အပ္၊အပ္ခ်ည္ေတြနဲ႔ ခြဲထားတဲ့အသားေတြကို ေစ့စပ္ေအာင္မလုပ္ေတာ့ပဲ ခ်ိတ္မ်ား၊ေကာ္မ်ားအသံုးျပဳလာပါတယ္။

ေနာက္တပ္တီထြင္မႈတစ္ခုကေတာ့ ခြဲရာကို သဘာ၀ဒါဏ္ရာလိုျဖစ္ေနတဲ့ ခ်က္ ေနရာမွာျဖစ္ ေအာင္ လုပ္ပါတယ္။

 

Bikani ေခၚတဲ့ ေရကူး၀တ္စံု အေသးေလးေအာက္မွာ ဖံုးေန ေအာင္ ခြဲစိပ္ၾကပါတယ္။ ဒီနည္းေတြက ေကာင္းေပမဲ့ အဂၤါအေသးေလးေတြကိုသာခြဲစိပ္နိုင္ၿပီး၊ ဒါဏ္ရာလံုး၀ မရွိေအာင္ေတာ့မလုပ္နိုင္ပါဘူး။

အခု ၂၁ ရာစုမွာ တိုးတက္လာတဲ့ ပစၥည္းကရိယာမ်ားကိုအသံုးျပဳၿပီးေတာ့ ဓါးဒါဏ္ရာလံုး၀ မေပၚေအာင္
ႀကိဳးစားလာၾကပါတယ္။ အဲ့ဒီနည္းကေတာ့ ကိုယ္မွာရွိတဲ့သဘာ၀အေပါက္မ်ားကေန ကိုယ္တြင္း အဂၤါမ်ား ကိုခြဲစိပ္တာျဖစ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီနည္းကို 'natural-orifice surgery' လို႔အမည္ေပးထားပါတယ္။ ခြဲစိပ္ဆရာ   ၀န္ေတြအသံုးျပဳတဲ့ သဘာ၀အေပါက္ေတြကေတာ့ ပါးစပ္ေပါက္၊ စအိုေပါက္၊ ဆီးေပါက္၊ မိန္းမကိုယ္ တို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ခြဲစိပ္ရမဲ့အဂၤါရဲ့ အရြယ္နဲ႔ တည္ေနရာေပၚမူတည္ၿပီးသင့္ေတာ္တဲ့အေပါက္ကိုအသံုးျပဳပါတယ္။
ယခုထက္ထိေတာ့  အူအတက္ေရာင္ေရာဂါ၊ သားအိမ္ေရာဂါ၊ေက်ာက္ကပ္ေရာဂါ၊ အူသိမ္ေရာဂါ၊အူမႀကီး ေရာဂါ၊ သဲေျခအိပ္ေရာဂါမ်ားကိုေအာင္ျမင္စြာ ခြဲစိပ္ကုသ နိုင္ခဲ့ၾကပါတယ္။ ေဆးရံုတိုင္းကခြဲစိပ္ဆရာ၀န္ တိုင္း ဒီခြဲစိပ္မႈမ်ားမလုပ္နိုင္ေသးပါဘူး၊ အထူးရွည္လ်ားေသးငယ္ေသာခြဲစိပ္ကရိယာမ်ားလိုအပ္သလိုအဲ့ဒီ ခြဲစိပ္ ကရိယာမ်ားနဲ႔ခြဲစိပ္နိုင္တဲ့ခြဲစိပ္ဆရာ၀န္မ်ားလိုအပ္တာမို႔ ျပင္သစ္နိုင္ငံမွာ ပါရီၿမိဳ႕နဲ႔ စထပ္ဘိုၿမိဳ႕ႏွစ္ၿမိဳ႕ကအထူးေဆးရံု ၂ရံုမွာပဲ ခြဲစိပ္နိုင္ပါေသးတယ္။ အေမရိကားမွာ ခြဲစိပ္မႈ ၅၀ သာခြဲစိပ္ခဲ့ရပါေသးတယ္။ ခြဲစိပ္ကုသမႈစရိက္က သာမန္ခြဲစိပ္မႈထက္ပိုေစ်းႀကီးပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူနာအေနနဲ႔ေမ့ေဆးေျပတာနဲ႔အိမ္ျပန္လို႔ရၿပီး၊ ေနာက္ တစ္ရက္ ႏွစ္ရက္မွာ အလုပ္ျပန္၀င္နိုင္တာမို႔ ေဆးရံုတင္ထားရတဲ့ အခ်ိန္နည္း သြားျခင္း၊ အနာသက္သာေဆးမ်ားရဲ့ ကုန္က်စရိုက္၊ အလုပ္ပ်က္လို႔ဆံုးရံႈး မဲ့၀င္ေငြ လည္းမဆံုးရံႈး ေတာ့ တဲ့အတြက္လူနာေရာ၊ဆရာ၀န္ပါ ေငြေၾကးအရ ႏွစ္ဦးႏွစ္ဘက္ ျမတ္တယ္လို႔ဆိုပါတယ္။ ဒီထက္ျမတ္တာ ကေတာ့ လူနာေရာ၊ဆရာ၀န္ပါမျမင္ခ်င္တဲ့ အရုပ္ဆိုးတဲ့ခြဲစိပ္ဒါဏ္ရာကိုမျမင္ရေတာ့ပါဘူး။ လူနာအေနနဲ႔ ဗိုလ္ခြဲထားတဲ့အနာက နာတဲ့ခံစားမႈကို မခံစားရေတာ့ပါဘူး။ က်မတို႔ရဲ့ အထိအေတြ႔ခံစားမႈကိုသိတာက က်မတို႔ရဲ့ကိုယ္မွာဖံုးထားတဲ့အေရျပားေတြနဲ႔အသား (Muscle) ျဖစ္ပါတယ္။ အတြင္းအဂၤါေတြက ခြဲစိပ္ တာကိုနာတဲ့ခံစား မႈမေပး ပါဘူး။

                    ဒီနည္းကို ပထမဦးဆံုး ၂၀၀၄ က India ကဆရာ၀န္ေတြက စတင္လုပ္ခဲ့ ပါတယ္။ အူအတက္ေရာင္ေရာဂါနဲ႔ခြဲစိပ္ကုသရမဲ့လူနာတစ္ေယာက္ေဆးရံုကိုေရာက္လာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ လူနာရဲ့
ဗိုလ္မွာအရင္ ခြဲစိပ္ထားတဲ့ အနာရြတ္ေတြေၾကာင့္ထပ္ခြဲလို႔မရျဖစ္ေနပါတယ္။ ေသေရးရွင္ေရး ကိစၥျဖစ္ေန တာနဲ႔ ဆရာ၀န္ေတြလည္း အူအတက္ကို ပါးစပ္ကေအာင္ျမင္စြာခြဲထုတ္ခဲ့ပါတယ္။ သူတို႔ခြဲစိပ္တာကိုလည္း video ရိုက္ထားပါတယ္။ ဒီေအာင္ျမင္မႈက အျခားေသာခြဲစိတ္ဆရာ၀န္မ်ားကိုပါ စိတ္၀င္စားေစ ခဲ့တာ ျဖစ္ပါတယ္။


ဒီနည္းေအာင္ျမင္ပါေစေၾကာင္းနဲ႔ ကမၻာတစ္လႊားကလူနာတိုင္းအတြက္အသံုးၿပဳနိုင္ပါေစလို႔ဆုေတာင္းလိုက္ပါတယ္။

ဘတ္စကား (Bus) ေပၚကဒုကၡမ်ား။

            သက္တန္႔ခ်ိဳရဲ့၀က္ဆိုဒ္က (သူ႔ဆိုဒ္ကက်န္းမာေရးဗဟုသုတအျပင္၊ အေထြေထြ ဗဟုသုတေတြနဲ႔ စံုလင္တဲ့ဖတ္ဖို႔အလြန္ေကာင္းတဲ့ပိုစ့္ေလးပါ)။ ႏွစ္ပိုင္းတစ္ပိုင္းဆိုတဲ့ပိုစ့္ေလး ဖတ္ရေတာ့ က်မတို႔ ေဆးေက်ာင္းသူ   ဘ၀က ဂ်ပန္ကလာတဲ့ ဟီးနိုးကားအေသး နံပါတ္ ၁၆ ကားနဲ႔ေဆးေက်ာင္းတက္ခဲ့ရတာကိုအမွတ္ရ မိပါတယ္။

            အဲ့ဒီတုန္းက ေဆး(၁) ပထမႏွစ္ အငယ္တန္း၊အႀကီးတန္း၊ဒုတိယႏွစ္ အငယ္တန္း၊ အႀကီးတန္း၊ေတြကို ျပည္လမ္း၊ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္နားက လိပ္ခုံးလို႔ လူသိမ်ားတဲ့ေဆးေက်ာင္း မွာ တက္ရပါတယ္။ ၁၆ ကားကို တာေမြကေနစီးရင္ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေရွ႕ကိုေရာက္ပါတယ္။ အဲ့ဒီကေန ပိေတာက္လမ္းလို႔ေခၚတဲ့ ပိေတာက္ပင္ေတြအုပ္ဆိုင္းေနတဲ့လမ္းက ေလွ်ာက္သြား ရင္ေဆးေက်ာင္းရဲ့ ေနာက္ဘက္ကို ေရာက္ပါ တယ္။

         ေက်ာင္းတက္ခါစကေတာ့အေဖက ကားကိုယ္တိုင္ေမာင္းၿပီး ႀကိဳပို႔ ပါတယ္။ က်မ အေဖက အခ်ိန္ အလြန္တိက်တဲ့အျပင္ အလြန္၀ီရိယေကာင္းပါတယ္။ ညေန ၃ နာရီၿပီးမယ္ လို႔ေျပာထားရင္ ညေန ၂ နာရီ ခြဲထဲကေက်ာင္းေရာက္ေနပါၿပီ။ က်မ ၃ နာရီထိုးၿပီးလို႔မွ ထြက္ မလာရင္ေတာ့ ေဒါကန္ ေနပါၿပီး။

 ေဆးေက်ာင္းမွာညေနပိုင္းေတြမွာ လက္ေတြ႔ေတြ လုပ္ရပါ တယ္။ အခ်ိန္ဇယားမွာ ၃ နာရီ ေရးထားေပမဲ့ ဘယ္ေတာ့မွ ၃ နာရီမၿပီးပါဘူး။ ဒါေၾကာင့္ အေဖ မေစာင့္ရေအာင္ ပိုပိုလိုလို က်မက တစ္နာရီေနာက္က် ၿပီးလာႀကိဳဖို႔ေျပာပါတယ္။ ဒါလည္း အစဥ္မေျပပါဘူး။ ေက်ာင္းေရာက္မွ အခ်ိန္က ေျပာင္းသြားတာ၊ လက္ေတြ႔ မလုပ္ျဖစ္တာေတြ ေၾကာင့္ က်မ အေဖ မလာမခ်င္း ထိုင္ေစာင့္ေပေတာ့ အဲ့ဒီအခ်ိန္က အခုလို လက္ကိုင္ဖုန္းေတြလည္း မေပၚေသးတဲ့အျပင္ fixed phone ေတြေတာင္လြယ္လြယ္ ကူကူ ဆက္စရာ မရွိပါဘူး။ ဒါနဲ႔ လမ္းထဲက ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ေက်ာင္းသူေတြကို အႀကိဳအပို႔လုပ္တဲ့ ferry ဆရာကိုအႀကိဳ  အပို႔ လုပ္ေပးဖို႔အကူအညီေတာင္းပါတယ္။ သူနဲ႔လည္း အစဥ္မေျပပါဘူး။ ရန္ကုန္တကၠသိုလ္ ကေစာေစာ ၿပီးတယ္။ အဲ့ဒီေတာ့က်မကို မေစာင့္နိုင္ဘူး။ ေနာက္ဆံုး တာေမြမွာ ေနတဲ့တစ္တန္း ထဲသား အ၀င္းနဲ႔အေဖၚ ရၿပီးအတူတူ ၁၆ ကားစီး ျပန္ၾကတယ္။ (အ၀င္းေတာင္ ဆံုးသြား ရွာပါၿပီ။ က်မလည္းဘယ္ေတာ့ လိုက္ရ မယ္မသိဘူး)။

         က်မတို႔က ကားစနဲ႔ ဂိတ္ဆံုးနားေလာက္ကစီးရတာမို႔ ထို္င္စရာေနရာရတတ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ကားေတြက ေသးၿပီး ႏွစ္ေယာက္တြဲခုံေတြပါ။ အတူထိုင္ရတဲ့လူက အထူးသၿဖင့္ အက်င့္ပုပ္တဲ့ ေယာက်္ားေတြက သူ႔တို႔ေပါင္ကိုကားၿပီး ထိုင္ရင္ သူ႔တို႔အသားနဲ႔ မထိခ်င္ပဲ ထိေနရတယ္။ ကားဒရိုင္ဘာကလည္း မ်ားေသာအားျဖင့္ ဒလႀကမ္းေမာင္း တာမို႔    အသားခ်င္းထိရံုမက ပြတ္တိုက္ ေနပါေတာ့ တယ္။

         က်မေဆးေက်ာင္းသူဘ၀က စာေတြပိၿပီးအလြန္ပိန္ပါတယ္။ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ ေပါင္ ၈၀ ေက်ာ္သာ ရိွပါတယ္။ အဲ့ဒါေတာင္ အသားခ်င္း မထိေအာင္ဆိုရင္ က်မကိုယ္တစ္၀က္ေလာက္ ကားျပဴတင္းေပါက္က အျပင္ထြက္ထားရပါတယ္။ တစ္ေန႔မွာ အ၀င္းထိုင္ေနတာကို ေနာက္ကေန လူတစ္ေယာက္က သူ႔ပခံုးကို လက္နဲ႔ပြတ္သတ္ပါတယ္။ သူလည္း လက္မွာ ကိုင္ထားတဲ့ ထမင္းဘူးနဲ႔ခုတ္ထဲ့လိုက္တာ ေဒါင္ ဆိုတဲ့ အသံေတာင္ မည္သြားတယ္။ ကားထဲက လူေတြလည္းအသံလာရာကို ၀ိုင္းႀကည့္ႀကေတာ့ အဲ့ဒီ လူလည္း ရွက္ရွက္နဲ႔ဆင္း သြားတယ္။ သူက သူ႔အျပစ္ကို မျမင္ပဲ အ၀င္းကိုအရွက္ခြဲတယ္လို႔ သတ္မွတ္ၿပီး အ၀င္း ကားေပၚ တက္မဲ့ ကားဂိတ္မွာ လာလာေစာင့္တာနဲ႔ အ၀င္းအေဖက တစ္ပတ္ေလာက္ ကား ဂိတ္ အထိ လိုက္ေစာင့္ေရွာက္ေပးရပါတယ္။ ဒါေတြက ထိုင္ခုံမွာထိုင္ရတဲ့ဒုကၡေတြပါ။ (မွတ္ခ်က္။ အဲ့ဒီ တုန္းက ထမင္းဘူးက သံထည္နဲ႔လုပ္ထားတဲ့ ဘူးအျပားေတြပါ အထဲမွာ ဟင္းထဲ့ဖို႔ ခြက္ တစ္ခုပါ ပါတယ္)။

         ထိုင္စရာမရတဲ့ဒုကၡက ပိုဆိုး ပါေသးတယ္။ ကားၾကပ္ၿပီဆိုရင္ ေယာက်္ားေတြ ေနာက္က အတင္းတိုးေတာ့တာပါပဲ။ တမင္တိုးတာလား။ မေတာ္တဆလားဆိုတာ မိန္းခေလး တိုင္း ေနာက္လွည့္ မၾကည့္ပဲ သိပါတယ္။ တိုက္ဆိုင္လာလို႔ နံျပားဆိုင္ကအေၾကာင္းကို သတိ ရမိ ျပန္ေရာ္။

         က်မတို႔လမ္းထိပ္မွာ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္ရွိပါတယ္။ အဲ့ဒီမွာ မနက္ ၇ နာရီေလာက္ ဆိုရင္ လူ အလြန္စည္ပါတယ္။ ဆိုင္မွာလာ စားေသာက္တဲ့သူေတြရွိသလို နံျပားလာ၀ယ္တဲ့ သူ ေတြလည္းရွိပါတယ္။ နံျပားက လတ္လတ္ ဆတ္ဆတ္ ဖိုထဲမွာ ဖုတ္တာကို ေစာင့္ယူရ ပါတယ္။ နံျပားဖုတ္သူက ဆိုင္မွာ ထိုင္စားတဲ့သူကို ဦးစားေပးၿပီးအရင္ ေပးပါတယ္။ အဲ့ဒီမွာ လွ်ာၾကမ္း အာၾကမ္းတဲ့ အေဒၚႀကီး အသက္ ၆၀ ေက်ာ္ေလာက္ ခါးလည္းနဲနဲကုန္း ေနတဲ့သူက ငါ့အလွည့္မေရာက္ေသးဘူးလား။ ငါေစာင့္ေနတာၾကာလွၿပီး။ ငါၿမိဳ႔ထဲ သြားစရာရွိတယ္လို႔ ေအာ္ေျပာပါတယ္။ ဆိုင္ကေကာင္းေလးေတြကလည္း အေဒၚအရြယ္၊ အဖြါး အရြယ္မို႔ စတဲ့ အေနနဲ႔ အေဒၚကလည္းဘာလို႔ဒါေလာက္ေလာ္ေနရတာလဲ။ ေျဖးေျဖးေပါ့လို႔ျပန္ေျပာၾက ပါ တယ္။ အေဒၚႀကီး ျပန္ေျပာ တဲ့ စကားေႀကာင့္ လူငယ္ေလးေတြလဲ ရွက္ရွက္နဲ႔ႏႈတ္ပိတ္ သြားၾက ပါတယ္။ အေဒၚႀကီးက ဟဲ့ ကား ၾကပ္ရင္ အေကာင္ေတြက ငါလိုအဖြါးႀကီးေတာင္ မေရွာင္ပဲ သူတို႔ဟာနဲ႔ ကလိၾကတာ မခံနိုင္လို႔ဟဲ့ တဲ့။

       တခ်ိဳ႕အမ်ိဳးသမီးမ်ားက ခ်ိတ္ ေဆာင္ထားၿပီး အက်င့္ပုပ္တဲ့သူနဲ႔ေတြ႔ရင္ ခ်ိတ္နဲ႔ထိုးတယ္ လို႔ ေျပာ ပါတယ္။ က်မကေတာ္ေတာ္ သတၱိေကာင္းတယ္။ ဆရာ၀န္ျဖစ္ကာစက အသားေဆး မထိုးရဲလို႔ ဘူးေဘာင္းနဲ႔ ေဆးထိုး ေတာ္ေတာ္က်င့္ယူရတယ္။ သူမ်ားအသားကို နာေအာင္ မလုပ္ရက္ဘူး။ အဲ့ဒီလို အထိလည္း မခံနိုင္ဘူး။ တခါက ကားေပၚ လူၾကပ္တုန္း အေနာက္မွာက လည္းေယာက်္ားတစ္ေယာက္ ကားေဆာင့္လိုက္တဲ့အခါမွာ သူကက်မအေပၚပိက်လာတယ္။ မေတာ္တဆမွန္းေတာ့သိတယ္။ ဒါေပမဲ့ မေတာ္တာနဲ႔ ထိမိသလားလို႔ ရြ႔ံသလိုျဖစ္တာနဲ႔ မရဲ တရဲလွည့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ သူ႔လက္မွာထီးေခါက္ႀကီး ကိုင္ထားတာေတြ႔မွ ၾသ ေတာ္ပါေသးရဲ့ လို႔သက္ျပင္းခ်ရတယ္။ နို႔မို႔ဆိုတစ္ေနလံုး၊ ကိုယ့္ကိုယ္ ရြံ႕လို႔ ဆံုးမွာ မဟုတ္ဘူး။ ခ်ိတ္နဲ႔ မထိုး ရဲတဲ့က်မက နည္းတစ္မ်ိဳးထြင္တယ္။ က်မ ေနာက္မွာ မရိုးသားတဲ့ ေယာက်္ား ပါလာရင္ က်မ ေနာက္လွည့္ၿပီး သူနဲ႔မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္လိုက္တယ္။ ကားေပၚမွာ မ်က္ႏွာ အေရွ႕လွည့္ ရပ္ရ မယ္လို႔ သတ္မွတ္ထားတာမွ မဟုတ္ပဲ။ မ်က္ႏွာခ်င္ဆိုင္ဆိုေတာ့ ဘာမွမလုပ္ရဲေတာ့ ဘူး။ ကားထဲက သူေတြကလည္း သေဘာေပါက္တဲ့မ်က္လံုးနဲ႔ၾကည့္ၾကတာမို႔ သေကာင့္သား လည္း နီးရာ မွတ္တိုင္မွာ ဆင္းေျပးေလ့ရွိပါတယ္။

     ႏွစ္ပိုင္းတစ္ပိုင္းပိုစ့္မွာ ေယာက္်ားခ်င္းေတာင္ ၾကက္သီးေမႊးခ်င္းထရတယ္၊ ဆိုေတာ့ အမ်ိဳးသမီးေတြကို ကိုယ္ခ်င္းစာနိုင္ၾကမယ္လို႔ထင္ပါတယ္။

     ကိုယ့္ အမ၊ညီမ၊ အေမလိုသာမက ကိုယ့္ကိုယ္တိုင္ ႏွစ္ပိုင္းတစ္ပိုင္းနဲ႔ ေတြ႔ရတဲ့ ဘ၀လို ကိုယ္ခ်င္းစား နိုင္ၾကပါေစ။

ကာကြယ္နိုင္တဲ့ကာကြယ္ေဆးရွိတဲ့ တစ္ခုတည္းေသာကင္ဆာေရာဂါ။

လြန္ခဲ့တဲ့အႏွစ္ ၃၀ ေလာက္က ကင္ဆာေဆးရံုကိုအမ်ိဳးသမီးလူနာတစ္ေယာက္ ေရာက္လာတယ္ ဆိုရင္ အိမ္ေထာင္သည္လား၊ အပ်ိဳႀကီးလား ဆိုတာေမးလိုက္ရံုနဲ႔တင္ ဘာကင္ဆာဆိုတာ အတတ္ေျပာနိုင္ ေလာက္ေအာင္ အမ်ိဳးသမီးေတြမွာအျဖစ္အမ်ားဆံုးကင္ဆာက သားအိမ္ေခါင္းကင္ဆာနဲ႔ ရင္သားကင္ဆာ ပါ။ သားအိမ္ေခါင္း ကင္ဆာက အိမ္ေထာင္သည္ေတြမွာျဖစ္ၿပီး၊ ရင္သားကင္ဆာကအပ်ိဳႀကီးေတြမွာျဖစ္ပါ တယ္။ နိုင္ငံျခားမွာေတာ့ အပ်ိဳႀကီးေတြမွာလည္း သားအိမ္ေခါင္းကင္ဆာျဖစ္ပါတယ္ ဘာျဖစ္လို႔လဲဆိုေတာ့ သူတို႔ အပ်ိဳႀကီးဆိုတာေတြနဲ႔က်မတို႔အပ်ိဳႀကီးေတြမတူလို႔ပါပဲ။ သူတို႔ဆီမွာက တရား၀င္တစ္ခါမွ လက္မထပ္ဖူး တဲ့သူေတြကို အပ်ိဳႀကီးလို႔ေခၚတာပါ။ လက္မထပ္ဖူးေပမဲ့ အပ်ိဳျဖစ္တာနဲ႔လိင္ဆက္ဆံၾကတဲ့ သူေတြပါ။ အာရွလို႔ေခၚတဲ့ ဂ်ပန္နိုင္ငံမွာေတာင္ လြန္ခဲ့တဲ့ အႏွစ္ ၃၀ က်မေရာက္ခဲ့စဥ္က အသက္ ၁၂ ႏွစ္ အရြယ္ ဂ်ပန္မိန္းကေလးတိုင္း လိင္ဆက္ဆံဖူး တယ္ဆိုတဲ့ ေဆာင္းပါး ဖတ္ခဲ့ ရပါတယ္။ က်မတို႔ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးအမ်ားစုက အိမ္ေထာင္က်မွသာ ဆက္ဆံၾကတာပါ။ ဒီလွပယဥ္ေက်းတဲ့ အက်င့္ေလးေၾကာင့္ က်မတို႔ အပ်ိဳႀကီး ေတြမွာ သားအိမ္ေခါင္း ကင္ဆာမျဖစ္ၾကပါဘူး။ ဘာေၾကာင့္လဲဆိုေတာ့ သားအိမ္ေခါင္း ကင္ဆာက လိင္ဆက္ဆံရာက ကူးဆက္လာတဲ့ ဗိုင္းရပ္ပိုးမ်ိဳးျဖစ္တဲ့ Human Papilloma Virus ေခၚတဲ့ ပိုးေၾကာင့္ျဖစ္တာမို႔ပါ။

က်မတို႔ေခတ္တုန္းကေတာ့ ဒီကင္ဆာဘာေၾကာင့္ျဖစ္တယ္ဆိုတာတိတိက်က်မသိခဲ့ၾကပါဘူး။ လိင္ ဆက္ဆံဖက္မ်ားၿခင္း ၊ခေလးမ်ားျခင္း၊ မ်ိဳးရိုး ထဲတြင္ သားအိမ္ေခါင္း ကင္ဆာရွိၿခင္း၊ ငယ္ငယ္နဲ႔ အိမ္ေထာင္က်သူတို႔နဲ႔ ဆက္ႏြယ္ေန တာကိုသာေတြ႔ ခဲ့ရပါတယ္ ။ ယခု အခါမွာေတာ့ Human Papilloma Virus ဟာ သားအိမ္ေခါင္းကင္ဆာ ၿဖစ္ေစတဲ့ အဓိက အေၾကာင္း အခ်က္ ၿဖစ္ၿပီး။ လိင္ ဆက္ဆံဖက္မ်ားၿခင္း ၊ ေဆးလိပ္ေသာက္ၿခင္း ၊ HIV ပိုး၀င္ျခင္း၊ Chlamydia ပိုး၀င္ၿခင္း ၊ စိတ္ဖိစီးမႈႏွင့္ ဆက္ႏြယ္ေန ေသာအေၿခအေနမ်ား ၊ အစားအေသာက္ ၊ ေဟာ္မုန္းပါေသာ သားဆက္ၿခားေဆးမ်ား ၊ စတာေတြက သားအိမ္ေခါင္း ကင္ဆာ ၿဖစ္ေစဖို႔ ပန္႔ပိုးၾကတဲ့ အေၾကာင္း ေတြ (Cofactors) ျဖစ္တယ္လို႔သိရပါၿပီ။


       သားအိမ္ေခါင္းကင္ဆာကို အဂၤလိပ္လို Cervical cancer လို႔ေခၚပါတယ္။ ဒီကင္ဆာဟာ သားအိမ္ရဲ႕အ၀ (Uterus Cervix) မွာ ရွိတဲ့ ဆဲလ္ေတြကေန ကင္ဆာၿဖစ္တာပါ။ HPV ဗိုင္းရပ္စ္မွာ အမ်ိဳးအစားေပါင္း ၂၀၀ အထိရွိၿပီး လူ႔ခႏၵာကို္ယ္အႏွံ႔မွာ ေရာဂါျဖစ္ေစႏိုင္ပါတယ္။ အဲဒီထဲက သားအိမ္ေခါင္းကင္ဆာ ကိုျဖစ္ေစတဲ ဗိုင္းရပ္စ္ပိုးအမ်ဳိးေပါင္း ၁၅ မ်ိဳးရွိပါတယ္။ (၁၆၊ ၁၈၊ ၃၁၊ ၃၃၊ ၃၅၊ ၃၉၊ ၄၅၊ ၅၁၊ ၅၂၊ ၅၆၊ ၅၈၊ ၅၉၊ ၆၈၊ ၇၃၊ ၈၂ ) တို႔ျဖစ္ပါတယ္။ ျမန္မာျပည္မွာ ပိုးမ်ိဳးေပါင္း ၃၇ မ်ိဳးနဲ႔စမ္းသပ္ရာ မွာ သားအိမ္ေခါင္းကင္ဆာ အျဖစ္အမ်ားဆံုး၊ ဗိုင္းရပ္စ္မ်ဳိးက နံပါတ္ ၅၂ ျဖစ္ၿပီ္း၊ဒုတိယ အျဖစ္အမ်ားဆံုး နံပါတ္ ကေတာ့ ၃၁ လို႔ဆိုပါတယ္။

အေနာက္နိုင္ငံကသားအိမ္ေခါင္းကင္ဆာ ၇၀ ရာခုိင္ႏႈန္းက ၁၆ နဲ႔ ၁၈ တို႔ျဖစ္ၿပီး၊ ၆ နဲ႔ ၁၁ က လိင္အဂၤါၾကြက္ႏို႔ေတြျဖစ္ေစတာေတြ႔ရပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ သူတို႔ထုတ္တဲ့ သားအိမ္ေခါင္းကင္ဆာ ကာကြယ္ေဆး  ၂မ်ိဳးျဖစ္တဲ့ Gardasil နဲ႔ Cervarix မွာ Cevarix ေဆးက ၁၆ နဲ႔ ၁၈ ကိုကာကြယ္ႏိုင္ၿပီး။ Gardasil က ပိုး ၄ မ်ိဳးလံုးကို ကာကြယ္ႏိုင္ေအာင္လုပ္ထားပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဘယ္ကာကြယ္ေဆးကမွ  အျပည့္အ၀ ေရာဂါမျဖစ္ေအာင္ မကာကြယ္ႏိုင္ ပါဘူး။ ၿပီးေတာ့ ဒီေဆး ေတြပာာ ကာကြယ္ေဆး သက္သက္သာ ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေရာဂါျဖစ္ၿပီးသူေတြမွာထိုးရင္ေတာ့ ဘာမွအက်ိဳးမထူးႏိုင္ပါဘူး။

သားအိမ္ေခါင္းကင္ဆာရဲ႕လကၡဏာမ်ား။
အေစာပိုင္းမွာ ဘာလကၡဏာမွ မၿပပဲ ရွိေနႏိုင္ပါတယ္။ မူမမွန္ေသြး ဆင္းမႈ ၊ အမ်ိဳးသားနဲ႔ အတူေန သည့္အခါ ေသြးဆင္းၿခင္း၊ နာက်င္ၿခင္းေတြဟာ သားအိမ္ေခါင္း ကင္ဆာရဲ႕ လကၡဏာေတြ ၿဖစ္ႏုိင္ပါတယ္ ။ ပိုမိုးဆိုးရြားတဲ့ အဆင့္ေရာက္ ေနၿပီ ဆိုရင္ေတာ့ ၀မ္းဗိုက္ ၊ အဆုတ္နဲ႔ ေနရာ ေတာ္ေတာ္ မ်ားမ်ား မွာ ပ်ံ႕ႏွံ႕ၿခင္း (Metastases) ေတြၿဖစ္ၿပီး၊ အစားအေသာက္ပ်က္ၿခင္း ၊ ပိန္ခ်ံဳးၿခင္း ၊ ေမာပန္းႏြမ္းနယ္ၿခင္း ၊ တင္ပ ဆံုရိုးအတြင္းကိုက္ခဲၿခင္း ၊ ခါးနာၿခင္း ၊ ေၿခေထာက္မ်ားနာၿခင္း ၊ ေၿခေထာက္မ်ားေရာင္လာၿခင္း ၊ ေသြးအလြန္ အမင္းဆင္းၿခင္း ၊ အရိုးက်ိဳးၿခင္းမ်ား ၊ တခါတရံ မိန္းမကိုယ္မွ ဆီး သို႔မဟုတ္ မစင္မ်ား ထြက္က်ၿခင္း စတဲ့ လကၡဏာေတြ ၾကံဳေတြ႔ ႏုိင္ပါတယ္ ။

သားအိမ္ေခါင္းကင္ဆာကို ဘယ္လိုကာကြယ္ႏုိင္သလဲ။
၁ ။ Screening ၿပဳလုပ္ၿခင္း (ကင္ဆာျဖစ္ျဖစ္ခ်င္းသိေအာင္စစ္ေဆးျခင္းျဖစ္ပါတယ္)။
Pap smear ေခၚသားအိမ္၀မွဆဲလ္မ်ားကိုကင္ဆာျဖစ္၊မျဖစ္ စစ္ေဆးၿခင္းၿဖစ္ပါတယ္။ ၃ ႏွစ္ တစ္ႀကိမ္ ငါးႏွစ္တစ္ႀကိမ္ စစ္ေဆးေပးၿခင္းအားၿဖင့္ သားအိမ္ေခါင္းကင္ဆာ ၿဖစ္ပြားမႈႏွုန္းကို ၈၀% အထိေလ်ာ့ခ်ေပးတာေတြ႔ရပါတယ္။ သားအိမ္ေခါင္းကင္ဆာကို ေစာစီးစြာသိရွိပါကလည္း မ်ိဳးပြားႏုိင္မႈ စြမ္းရည္ကို အနည္းငယ္ထိခိုက္ႏုိင္ရံုကလြဲလို႔ မခြဲမစိတ္ရပဲ ကုသမႈေတြေပးႏုိင္ပါတယ္။ ကာကြယ္ေဆးထိုးထားသူမ်ားလည္း Pap smear စစ္ေဆး သင့္ပါတယ္။

၂ ။ ကြန္ဒံုးအသံုးၿပဳၿခင္း
ကြန္ဒံုးဟာ HPV ကိုကာကြယ္ေပးႏုိင္တယ္ မေပးႏုိင္ဘူးဆိုတာတိတိက်က် မသိေသးပါဘူး။ ဒါေပမဲ့ genital wart (လိင္အဂါၤတြင္ၿဖစ္ေသာ ၾကြက္ႏို႔ ) နဲ႔တၿခား ေရာဂါပိုးေတြ ျဖစ္တဲ့ Chlamydia၊ ဆစ္ဖလစ္(Syphilis)၊ ဂႏို(gonorrhoea) စတာေတြနဲ႔ သုတ္ရည္ (Semen) ကို ကာကြယ္ ေပးႏုိင္ ပါတယ္။  သုတ္ရည္ဟာ ကင္ဆာျဖစ္ေအာင္ပန္႔ပိုးနိုင္တယ္လို႔ ယူဆၾကပါတယ္။

၃ ။ Vaccine ထိုးၿခင္း။

ဘယ္သူေတြမွာထိုးသင့္သလဲ။
ဒီကာကြယ္ေဆးက ပိုးကိုယ္ထဲမ၀င္ခင္ထိုးရမွာျဖစ္တဲ့အတြက္ အေနာက္နိုင္ငံေတြကေတာ့သူတို႔ရဲ့ လိင္ ဆက္ဆံမႈေပၚမူတည္ၿပီး အသက္ ၉ႏွစ္က စၿပီး ထိုးဖို႔တိုက္တြန္းပါတယ္။ ျပင္သစ္ နိုင္ငံမွာေတာ့ မီးေကာင္ေပါက္ေတြကို အစိုးရက အလကားထိုးေပးပါတယ္။ ဒီေဆးကို အမ်ိဳးသားေတြမွာလည္း ထိုးနိုင္ ပါတယ္။ အမ်ိဳးသားေတြမွာျဖစ္တဲ့ ငယ္ပါေပၚရွိ ၾကြက္နို႔နဲ႔ ငယ္ပါကင္ဆာ (cancer of the penis) ကိုကာကြယ္နိုင္ပါတယ္။ ငယ္ပါကင္ဆာက ျမန္မာ အမ်ိဳးသားေတြမွာအျဖစ္မ်ားတာ ေတြ႔ရပါတယ္။ ကုလားရွင္ျပဳတယ္ဆိုတဲ့ ငယ္ပါထိပ္ကအေရျပားကိုငယ္စဥ္ကလွီးျဖတ္ထားတဲ့ သူမ်ားမွာ ငယ္ပါကင္ဆာ မျဖစ္ပါဘူး။ ငယ္ပါကင္ဆာဟာ မသန္႔ရွင္းေသာသူမ်ားမွာအျဖစ္မ်ားပါတယ္။ တိုးတက္ေသာ နိုင္ငံမ်ားမွ အမ်ိဳးသားမ်ားတကိုယ္ေရသန္႔ရွင္းေရးကိုအလြန္ဂရုစိုက္ၾကပါတယ္။ သူတို႔ဆီမွာ ငယ္ပါကင္ဆာ အျဖစ္ အလြန္နည္းပါတယ္။

         တကယ္လို႔ အိမ္ေထာင္သည္အမ်ိဳးသားက ဒီကာကြယ္ေဆးထိုးထားၿပီးသူ႔ဇနီးမယားကလည္း မိမိလင္သားမွတစ္ပါး အျခားသူမ်ားနဲ႔မဆက္ဆံဘူးဆိုရင္ အမ်ိဳးသမီးအေနနဲ႔ ပိုးကူးစရာ အေၾကာင္းမရွိပါ ဘူး။ ဒါေၾကာင့္က်မအျမင္ေတာ့ ျမန္မာအမ်ိဳးသမီးငယ္ေတြထိုးမဲ့အစား ျမန္မာအမ်ိဳးသားေတြထိုးရင္ တစ္ခ်က္ ခုတ္ႏွစ္ခ်က္ျပတ္မဲ့နည္း လို႔ျမင္ပါတယ္။ ျမန္မာ့ယဥ္ေက်းမႈနဲ႔ အေနာက္နိုင္ငံယဥ္ေက်းမႈက   အေရွ႕နဲ႔ အေနာက္ဆိုတဲ့အတိုင္း အလြန္ကြာျခားပါတယ္။ အထူးသျဖင့္ လိင္ဆက္ဆံတာနဲ႔ပတ္သက္တဲ့ ေနရာမွာ အလြန္႔အလြန္ကြာပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ လိင္ဆက္ဆံမႈေၾကာင့္ကူးဆက္ျပန္႔ပြါးတဲ့ ေရာဂါေတြကို ေျဖရွင္းတဲ့ေနရာမွာ သူတို႔လို ပံုတူကူးလို႔ မရပါဘူး။ က်မျပင္သစ္ေရာက္စက အလုပ္တူတူ လုပ္ဖက္ ျပင္သစ္မ နဲ႔စကားေျပာရာက သူ႔အေမကသူ႔ကို ေယာက္်ား ယူမယ္ဆိုရင္ မစမ္းသပ္ပဲမယူနဲ႔လို႔ သင္တယ္ တဲ့။ ဆိုလိုတာက မဆက္ဆံၾကည့္ပဲ မယူရဘူးတဲ့။ က်မ မယံုလို႔ က်န္တဲ့သူေတြေမးၾကည့္ေတာ့ အားလံုးက ဟုတ္တယ္ေလတဲ့။  ေနာက္ အ့ံၾသသင့္ရတဲ့ စကားကေတာ့ လူငယ္ခ်င္းျဖစ္ျဖစ္၊အိမ္ေထာင္သည္ျဖစ္ျဖစ္၊အမ်ိဳးသားက ခေလးယူဖို႔သေဘာတူမွ ခေလးရတဲ့ အခါ အမ်ိဳးသားက ခေလးရဲ့ကုန္က်စရိတ္ တစ္၀က္ ကိုတာ၀န္ယူတယ္တဲ့၊မဟုတ္ရင္ ခေလးက အမ်ိဳးသမီးဗိုလ္ထဲမွာရွိတာ သူမလက္ခံလို႔ရတာမို႔ သူမ တာ၀န္တဲ့။ ဒီထက္အံၾသဖို႔ေကာင္းတာက သူေဌးတစ္ဦးကသူ႔သမီး ၁၈ ႏွစ္ျပည့္ပြဲမွာ လိင္ဆက္ဆံမႈ ကၽြမ္းက်င္သူ (ဖါေခါင္း) ကိုသူ႔သမီးကိုသင္တန္းေပး ဖို႔ ေခၚေပးတယ္တဲ့။ (ျပင္သစ္မွာ အသက္ ၁၈ ႏွစ္ျပည့္ ရင္သူ႔ဘာသာႀကိဳက္သလိုလုပ္နိုင္တယ္။ မိဘအေနနဲ႔ဘာမွေျပာပိုင္ခြင့္မရွိဘူး။ သူ႔ဘ၀ သူသာပိုင္တယ္တဲ့။ လိင္ကိစၥမကၽြမ္းက်င္လို႔ေယာက်္ားပစ္မသြားေအာင္သင္ေပးတာတဲ့။ က်မတို႔ဆီမွာ မိန္းမပ်ိဳေလးေတြ အိမ္ေထာင္မႈတတ္ကၽြမ္းေအာင္မိခင္က သြန္သင္တဲ့ သေဘာမ်ိဳးလိုျဖစ္ပါတယ္။)

ဘယ္သူေတြမွာမထိုးရဘူးလဲ။
ကာကြယ္ေဆးမွာပါတဲ့အရာေတြနဲ႔ ဓါတ္မတည့္တဲ့သူေတြထိုးလို႔မရပါဘူး။ အထူးသျဖင့္ Gardasil ပာာ တေစး (Yeast) ကထုတ္တာျဖစ္တဲ့အတြက္ အဲဒါနဲ႔ မတည့္တဲ့ သူေတြထိုးလို႔ မရပါဘူး။ နာမက်န္းျဖစ္ ေနတဲ့ သူေတြ နာမက်န္းျဖစ္ေနခ်ိန္မွာမထိုးဘဲ ေနေကာင္းလာမွထိုးရပါတယ္။ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ေတြမွာ ဒီေဆးရဲ႕ဆိုးက်ိဳးဘယ္လိုျဖစ္လာႏိုင္လဲဆိုတာကို ေသခ်ာမသိေသးတဲ့အတြက္ ကိုယ္၀န္ေဆာင္ေ တြမွာ ထိုးဖို႔ကို အားမေပးပါဘူး။ ကိုယ္၀န္မရွိခ်ိန္မွာထိုးၿပီး ကိုယ္၀န္ေဆာင္လို႔ရပါတယ္။ အဲဒီအတြက္ဆိုး က်ိဳး မရွိပါဘူး။

ဘယ္ႏွစ္ႀကိမ္ထိုးရမလဲ။ ဘယ္သူနဲ႔ထိုးရမလဲ။ ဘယ္မွာသြားထိုးရမလဲ။
၃ႀကိမ္ထိုးရပါတယ္။ ပထမဆံုးတစ္ႀကိမ္၊ ၁-၂လအၾကာမွာတစ္ႀကိမ္၊ ၆လအၾကာမွာတစ္ႀကိမ္ထိုးရပါတယ္။ ဘယ္ဆရာ၀န္နဲ႔မဆိုထိုးလုိ႔ရပါတယ္။ အသား ေဆးျဖစ္လို႔ လက္ေမာင္း ဒါမွမပာုတ္ တင္ပါးမွာထိုးလို႔ရ ပါတယ္။ မိမိဘာသာေဆး၀ယ္ၿပီး ေဆးခန္းတစ္ခုခုမွာသြားထိုးခိုင္းလို႔ရပါတယ္။ အခုထိေတာ့ ဆိုးဆိုး ရြားရြားဆိုးက်ိဳးမရွိေသးပါဘူး။ သံုးခါထိုးၿပီးရင္ ၄-၆ႏွစ္ အထိကာကြယ္မႈရွိတယ္လို႔ ဆိုပါတယ္။

ဘယ္ေလာက္ကုန္က်မလဲ။
၃ ႀကိမ္အတြက္ အေမရိကန္ေဒါလာ ၄၀၀ မွ ၁၀၀၀။

၄ ။ အာဟာရ
ဗီတာမင္ေအ ၊ ဗီတာမင္ ဘီတြဲ ၊ ဗီတာမင္စီ ၊ ဗီတာမင္အီးနဲ႔ ဘီတာကာရိုတင္းေတြဟာ သားအိမ္ေခါင္း ကင္ဆာၿဖစ္ပြားမႈကိုေလ်ာ့က်ေစတဲ့ အာဟာရဓါတ္ေတြၿဖစ္ပါတယ္ ။

က်မ္းကိုး။

၁။ သားအိမ္ေခါင္းကင္ဆာ ၾကိဳတင္ကာကြယ္ပါ http://mhuthaw.blogspot.fr/2012/06/blog-post_5821.html

၂။ သားအိမ္ေခါင္းကင္ဆာကာကြယ္ေဆးအေၾကာင္း http://saintsanyae.blogspot.fr/2012/07/blog-post_2647.html

၃။ သိေကာင္းစရာ သားအိမ္ေခါင္းကင္ဆာ http://www.facebook.com/notes/pun-hlaing-hospital/

၄။ သားအိမ္ေခါင္းကင္ဆာ ကာကြယ္ေဆး ထိုးသင့္ မထုိးသင့္ http://www.myanmar.mmtimes.com/2011/news/526/news23.html                         ၅။ သားအိမ္ေခါင္းကင္ဆာ (သို႔မဟုတ္) Silent Killer http://www.thettantcho.com/
၆။ http://en.wikipedia.org/wiki/Cervical_cancer

ဆက္ မစားနိုင္ေတာ့ဘူး တဲ့။

တစ္ေန႔မွာထိုင္းနိုင္ငံက ဓါတုေဗဒေက်ာင္းသားေတြကို ျပင္သစ္နိုင္ငံက ဓါတုေဗဒ ပေရာ္ဖက္ဆာက ဓါတုေဗဒသင္ခန္းစာတစ္ခုကို လက္ေတြ႔သင္ဖို႔ေရာက္ လာပါတယ္။ လက္ေတြ႔မလုပ္ခင္မွာ ဘယ္လိုလုပ္ရမယ္ဆိုတာကို အရင္ေျပာျပပါတယ္။ သူသင္ျပတဲ့ လက္ေတြ႔လုပ္ရမဲ့ အဆင့္ေတြက -

ပထမ။ ဓါတ္ပစၥည္း က၊ ခ၊ ဂ ေတြကို ဆတူေရာ္ၿပီး မီးေအးေအးနဲ႔ ၁၀ မိနစ္ eat ပါ။

ဒုတိယ။ eat ၿပီးရင္ ဓါတ္ပစၥည္း င ကိုထပ္ထဲ့ရပါမယ္။ အနီေရာင္ေျပာင္းတဲ့အထိ ထပ္ၿပီး

eat ပါ။

တတိယ။ အနီေရာင္ရရင္ ဓါတ္ပစၥည္း ဂ နဲ႔ ဆ ကိုထဲ့ၿပီးသမေရာင္ေမႊပါ။ အနယ္ေတြ က် လာရင္၊ အနယ္ေတြကို စကၠဴေပၚမွာအေျခာက္ခံၿပီး၊ေျခာက္တာနဲ႔ ေျဖးေျဖးခ်င္း  eat ပါ။

စတုတၳ။ က်န္ေနခဲ့တဲ့အရည္ကိုလည္း အနယ္ထပ္က်ေအာင္ eat ပါ။

ဒီအဆင့္ကိုေရာက္တဲ့အခါမွာ ထိုင္းေက်ာင္းသားေတြကေျပာတယ္။ က်ေနာ္တို႔ eat တာ ၄ ခါေတာင္ရွိသြားၿပီ မ eat နိုင္ေတာ့ဘူးတဲ့။

ျပင္သစ္အကၡရာမွာ H စာလံုးကို ဟတ္(ခ်) လို႔အသံထြက္ေပမဲ့ စကားလံုးမွာပါတဲ့ H ကိုေတာ့

အသံထြက္မဖတ္ပါဘူး။ ျပင္သစ္မွာ အမည္တိုင္းရဲ့ေရွ႕မွာ Article ထဲ့ရပါတယ္။ Article ကို လည္း အဖို အမ ခြဲပါတယ္။ အဖိုဆို Le၊ အမဆို La၊ အမ်ားဆို Les၊ စာလံုးေရွ႕မွာ vowel ပါရင္ L` ထည့္ရပါတယ္။ H က vowel ျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေဆးရံုကို Hospital လို႔ မေရးရပဲ L`Hopital,  ေယာက်္ားကို L`homme, လို႔ေရးပါတယ္။ ဖတ္ေတာ့လည္း ေလာပစ္တဲ၊ေလာင္ လို႔ဖတ္ပါတယ္။ အဂၤလိပ္စကား Hit ကိုလည္း it လို႔ဖတ္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ Heat ကို ျပင္သစ္ လို eat ဖတ္တဲ့အတြက္  (အပူ) အဓိပၸါယ္ကေန (စားတဲ့) အဓိပၸါယ္ ေျပာင္းသြားတာပါ။

Why should be depressed and to give up without hands or without money? ဘာျဖစ္လို႔စိတ္ဓါတ္က်၊ လက္ေျမွာက္အရံႈးေပးရမွာလဲ

I have my legs and my brain
ငါ့မွာ ေျခေတြရွိတယ္၊ဥေဏွာက္လည္းရွိတယ္။

Logo မ်ား၏လႈိ႔၀ွက္ခ်က္။

B   ႏွစ္ R စာလံုးတြင္ၿမွဳပ္ထားေသာ နံပတ္ ၃၁ ဆိုလိုသည္မွာ 31 မ်ိုး။

A မွ Z ျမွားဆိုလိုသည္မွာ အားလံုးရသည္။

ေဂါဇီလာ နဲ႔ ျခေသၤ့ ေတြ႔ပါသလား။

T ႏွစ္ခုမွာ လူႏွစ္ေယာက္ မုန္႔စားေနပံု။

ျပင္သစ္ျပည္ပတ္စက္ဘီးစီးျပိဳင္ပြဲတြင္ စက္ဘီးစီးသမားနဲ႔စက္ဘီး(ေရွ႔ဘီးမွာအ၀ါေရာင္အ၀ိုင္း)

ဖိနပ္ရာ။

Canada နိုင္ငံ Toronto ၿမိဳ႕မွ ၂ နာရီခန္႔ေ၀းတဲ့ေတာၿမိဳ႔ကေလးမွာ Ward တို႔ လင္ မယား ကား  ေလထိုးဆိုင္နဲ႔ လက္ဘက္ရည္ဆိုင္တြဲဖြင့္ ထားပါတယ္။ ညဘက္ ဘဏ္ပိတ္ခ်ိန္ မွာလည္း ခ်က္လက္မွတ္ မ်ားကို ေငြသားျဖင့္လဲလွဲေပးပါတယ္။

ဒီၿမိဳ႕ကေလးမွာ လူဦးေရ ၂၆၀၀ သာရွိၿပီး၊ မွဴးခင္းအလြန္နည္းပါတယ္။ တစ္ဦးႏွင့္ တစ္ဦး သိကၽြမ္းၾကၿပီး။ မိသားစုႀကီးတစ္ခုလိုျဖစ္ေနပါတယ္။ Ward တို႔လင္မယားကိုလည္းအားလံုးက ေလးစားခင္မင္ၾကပါတယ္။

၁၉၉၂ ခုႏွစ္ ဒီဇင္ဘာ ၃၁ ရက္ မနက္အရုဏ္မတက္မွီမွာ လူနွစ္ေယာက္ မ်က္ႏွာ ဖံုးမ်ားစြပ္ၿပီး အိမ္အေပၚထပ္ရွိ အိပ္ခန္းသို႔ေရာက္လာၾကပါတယ္။ တစ္ဦးကေသနတ္ကိုင္ ထားၿပီး  ေနာက္တစ္ဦးက သစ္သားဒုတ္ကိုင္ထားပါတယ္။

ပိုက္ဆံေတာင္းစဥ္ Ward က ျပန္လည္းခုခံတဲ့အတြက္ ေသနတ္နဲ႔ေလးခ်က္ ပစ္ပါ တယ္။ Ward ကိုမွန္သြားၿပီးလဲက်သြားပါတယ္။ က်န္တဲ့တစ္ေယာက္က Ward ရဲ့အမ်ိဳးသမီး Dine ကိုအိမ္ေအာက္ထပ္ ေခၚသြားၿပီး ပိုက္ဆံထုတ္ေပးဖို႔ေျပာပါတယ္။ Dine လည္း ေသနတ္ အပစ္ခံရမွာေၾကာက္တဲ့အတြက္ ပိုက္ဆံထုတ္ေပးလိုက္ပါတယ္။ ဓါးျပ ႏွစ္ဦးလည္း ေဒါလာ တစ္ေသာင္းပိုက္ၿပီးထြက္သြားၾကပါတယ္။

       ပုလိပ္ကိုဆီဖုန္းဆက္အေၾကာင္းၾကားၿပီးေနာက္ Ward ကိုေဆးရံုေခၚသြားၿပီး အေရး ေပၚခြဲစိပ္ ကုသပါတယ္။ Ward မွာေသနတ္ ဒါဏ္ရာ ၃ ခ်က္ထိၿပီး တစ္ခ်က္ကေခါင္းကို ထိ မွန္သြားပါ တယ္။ ကံေကာင္းေထာက္မစြာ Ward အသက္ရွင္ခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ဒုကၡိတ ေတာ့ ျဖစ္သြားရွာပါတယ္။

    ဓါးျပ ႏွစ္ဦးလံုး မ်က္ႏွဖံုးေတြစြပ္ထားတဲ့အတြက္ Dine အေနနဲ႔ သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ ကားအနီေရာင္နဲ႔ထြက္သြားတယ္ဆိုတာ ကလြဲၿပီး ဘာမွ မေျပာျပနိုင္ပါဘူး။

သစ္သားဒုတ္ကိုမီးဖိုေခ်ာင္မွာပစ္ထားတာေတြ႔ပါတယ္။ ေလွကားမွာ ဖိနပ္ရာေတြ ေတြ႔ ပါတယ္။ အိမ္အျပင္ကို စစ္ေဆးတဲ့အခါမွာ ႏွင္းေတြထဲမွာ ဖိနပ္ရာေတြနဲ႔ ျမင္းခ်ီတိုင္ႀကိဳး ပဲ့ ေန တာေတြ႔ပါတယ္။ ႏွင္းထဲက ဖိနပ္ရာမ်ား ႏွင္းေပ်ာ္လို႔ျဖစ္ျဖစ္ တစ္ေယာက္ေယာက္က နင္းမိ လို႔ျဖစ္ျဖစ္ မပ်က္ဆီးရေအာင္ ဖိနပ္ရာ ပံုတူယူဖို႔လိုပါတယ္။ ဖိနပ္ရာ ပံုတူမယူခင္ ဓါတ္ပံု အရင္ ရိုက္ထားလိုက္ပါတယ္။ ႏွင္းထဲက ဖိနပ္ရာ ယူတာ ကၽြမ္းက်င္ဖို႔လိုပါတယ္။ ပံုတူယူမဲ့ ပစၥည္းက ေလးရင္ ပံုတူ ယူလို႔မရပဲ ဖိနပ္ရာပ်က္သြား နိုင္ပါတယ္။ ပံုတူယူတဲ့ ေရာ္ဘာ ကဲ့သို႔ ေသာ ဓါတုပစၥည္းကို အပူေပးၿပီး ဖိနပ္ရာေပၚေလာင္းထဲ့ရပါတယ္။ ပူလြန္းရင္လဲ ႏွင္းေတြ အရည္ ေပ်ာ္သြားနိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ကၽြမ္းက်င္တဲ့သူလိုအပ္ပါတယ္။

အိမ္ရဲ့ ကီလိုမီတာအနည္းငယ္ ေ၀းတဲ့လမ္းေပၚမွာပစ္ထားတဲ့ ဓါးျပမ်ားသံုးခဲ့တဲ့ မ်က္ႏွာဖံုး၂ ခုကိုလည္း ေတြ႔ရွိပါတယ္။

ဖိနပ္ရာေတြကေန basket ball ဖိနပ္ နံပတ္ ၄၁ ဆိုတာသိရတဲ့အျပင္ ဖိနိပ္ဆီးတဲ့သူရဲ့ ကိုယ္အေလးခ်ိန္၊လမ္းေလွ်ာက္ပံုေပၚမူတည္ၿပီး ထူးျခားတဲ့ အမွတ္ (characteristic marks) ၁၀ ခ်က္ ကိုမွတ္သားနိုင္တဲ့အျပင္၊ ဖိနပ္နဲ႔ တစ္ခုခုနင္းမိထားတဲ့အတြက္ ဖိနိပ္မွာ ေနာက္ထပ္ ထင္းရွားတဲ့အရာ ၃ ခုလည္းရွိေနပါတယ္။ characteristic marks ေတြဟာ လက္ေဗြရာေတြ လိုပဲ လူတစ္ဦးခ်င္းရဲ့ ကိုယ္ပိုင္ အမွတ္အသားေတြျဖစ္ပါတယ္။ ေလွးကားမွာထင္ေနတဲ့ ဖိနပ္ရာ နဲ႔ ႏွင္းထဲကဖိနပ္ရာႏွစ္ခုဟာ တစ္ထပ္ထဲျဖစ္ပါတယ္။

ဓါးျပတစ္ဦးကိုင္ခဲ့တဲ့ ဒုတ္နဲ႔ အိမ္ျပင္ကျမင္းခ်ီတိုင္တို႔ဟာ တစ္မ်ိဳးထဲျဖစ္ေနတဲ့အတြက္

ဓါးျပမ်ား ျမင္ခ်ီတိုင္ကို ခ်ိဳးယူခဲ့တာျဖစ္ေၾကာင္းသိရပါတယ္။

           ဓါးျပတိုက္မႈကို ၿမိဳ႔အတြင္းရွိသတင္းစာမ်ားမွာေဖၚျပၿပီး လူထုထံမွ သတင္းေပးရန္ အကူ အညီေတာင္းခဲ့ပါတယ္။ အမႈျဖစ္ၿပီး ၂ရက္မွာ အမည္မေဖၚလိုသူတစ္ဦးမွ Peter နဲ႔ Frank တို႔ ႏွစ္ေယာက္ျဖစ္နိုင္ေၾကာင္း ဖုန္းဆက္ပါတယ္။ Peter နဲ႔ Frank ႏွစ္ေယာက္လံုး ယခင္က မႈခင္းျဖစ္ဖူးသူမ်ားျဖစ္ပါတယ္။ Peter ရဲ့လိပ္စာ ပုလိပ္အဖြဲ႔မွာရွိတဲ့အတြက္ သူ႔အိမ္ ကိုလိုက္ သြားပါတယ္။ သူ႔အိမ္ေရွ႔မွာ အနီေရာင္ကားရပ္ထားပါတယ္။ အိမ္ထဲမွာ 22 pistol တစ္လက္နဲ႔ basket ball ဖိနပ္ နံပတ္ ၄၁ အေတာ္မ်ားမ်ားေတြ႔ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ မႈခင္းမွာ က်န္ ခဲ့တဲ့ ဖိနပ္မ်ိဳး မပါ ပါဘူး။ ေဒါလာ ၂၅၀၊ ေရႊလက္စြပ္တစ္ကြင္းေတြ႔ပါတယ္။ ေရႊလက္စြပ္ရဲ့ ေဘာက္ခ်ာအရ အမႈျဖစ္ၿပီးနာရီအနည္းငယ္က ေဒါလာ တစ္ေထာင္နဲ႔ လက္ငင္း(cash) ေငြ ေျခ ထားတာျဖစ္ပါတယ္။

Peter အိမ္မွာေတြ႔တဲ့ pistol ကထြက္ခဲ့တဲ့ က်ည္ဆံေတြဟုတ္မဟုတ္ကို အမႈျဖစ္ရာ

အေပၚထပ္အိပ္ခန္းကရတဲ့က်ည္ဆံ သံုးခုနဲ႔တိုက္ၾကည့္ရာတူေနပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီေသနတ္ နဲ႔ ပစ္ခဲ့တာျဖစ္ေၾကာင္းသိရပါတယ္။ Ward ရဲ့ေခါင္းထဲကခြဲထုတ္ခဲ့တဲ့ က်ည္ဆံက ပံုပ်က္ေန တဲ့အတြက္ စစ္ေဆးလို႔မရပါဘူး။ က်ည္ဆံမ်ား ေသနတ္ကတြန္းကန္ထြက္တဲ့အခါ ေသနတ္ ေျမာင္းက အရာမ်ားက်ည္ဆံမွာ ထင္က်န္ပါတယ္။ ဒီအရာေတြ ကလည္း ေသနတ္မ်ိဳးခ်င္း တူရင္ေတာင္မွ မတူပဲ ေသနတ္တစ္ခုခ်င္းရဲ့ထူးျခားခ်က္ျဖစ္တာမို႔ ၊လက္ေဗြရာ၊ ဖိနပ္ရာတို႔လို ပဲ characteristic marks မ်ားအေျဖစ္အသံုးျပဳ နိုင္ပါတယ္။

Peter ကိုစစ္ေဆးေနစဥ္ မွာပဲ Frank လာေရာက္ အဖမ္းခံပါတယ္။ Peter နဲ႔ Frank

တို႔ရဲ့ဓါတ္ပံုေတြျပၿပီးစံုေထာက္ေတြ ၿမိဳ႕မွာရွိတဲ့ ဖိနပ္ဆိုင္တစ္ဆိုင္ၿပီးတစ္ဆိုင္ လိုက္ၿပီးေမး ပါ တယ္။ ကံေကာင္းခ်င္ေတာ့ ဖိနပ္ေရာင္းသူတစ္ဦးက Peter ကိုမွတ္မိပါတယ္။ Peter ဆိုင္ကို အမႈျဖစ္ၿပီးေနာက္ေန႔ေရာက္လာၿပီး ဖိနပ္တစ္ရံ၀ယ္ေၾကာင္း၊ ၀ယ္တဲ့ဖိနိပ္ပဲစီးသြားၿပီး သူစီးလာ တဲ့ဖိနပ္ေဟာင္းကို ဆိုင္မွာ ထားခဲ့ေၾကာင္းေျပာပါတယ္။ ဖိနိပ္ေဟာင္းကို ဆိုင္ကအမိႈက္ေတြ မရွင္းရေသးတာမို႔ ေတြ႔ရွိပါတယ္။ Peter ရဲ့ ဖိနပ္ေဟာင္းကို မႈခင္းမွာထင္က်န္ခဲ့တဲ့ ဖိနပ္ရာေတြနဲ႔ တိုက္ဆိုင္ႀကည့္ဖို႔ ကၽြမ္းက်င္သူမ်ားထံ ပို႔လိုက္ ပါတယ္။ အေျဖကေတာ့ မႈခင္းကဖိနပ္ရာေတြဟာ Peter ရဲ့ဖိနိပ္ရာေတြျဖစ္ပါတယ္။

ကားအနီေပၚကဆိုဖါမွာထင္က်န္တဲ့ အေရျပားစေတြက DNA ကိုစစ္ေဆးတဲ့အခါမွာ ဒါရိုက္ဗာ ေနရာမွာ Frank ကထိုင္ခဲ့ၿပီး သူ႔ေဘးမွာေတာ့ Peter ထိုင္ခဲ့တယ္ဆိုတာ DNA အမွတ္အသားမ်ား အရ သိရပါတယ္။

Peter အိမ္ကသိမ္းဆည္းရရွိတဲ့ ေဒါလာေတြေပၚက လက္ေရးေတြကို Dine ရဲ့ လက္ေရးနဲ႔ တိုက္ၾကည့္တဲ့အခါ တူေနတာေတြ႔ရပါတယ္။ လူတစ္ေယာက္ခ်င္းရဲ့ လက္ေရး ဟာလည္း တစ္ဦးခ်င္းရဲ့ ကိုယ္ပိုင္အမွတ္အသားျဖစ္ပါတယ္။ လက္ေရးကၽြမ္းက်င္သူေတြ အေန နဲ႔ တစ္ဦးတည္းရဲ့ လက္ေရး ဟုတ္မဟုတ္ ခြဲျခားနိုင္ပါတယ္။

အထက္ပါ အေထာက္အထားမ်ားအရ Peter နဲ႔ Frank တို႔ဟာ ဓါးျပတိုက္တဲ့သူ ႏွစ္ဦး လို႔ ေျပာ နိုင္ၿပီျဖစ္ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေသနတ္နဲ႔ျပစ္တာက ဘယ္သူလဲ။ ယခုလိုသိပၸံပညာ တိုး တက္တဲ့ အခ်ိန္ မွာ ေတာ့ သိဖို႔လြယ္ပါတယ္။ ေကာက္ယူရရွိထားတဲ့ မ်က္ႏွာဖံုး ႏွစ္ခုမွာကပ္ ေန တဲ့ အေရျပားစေတြနဲ႔ တံေတြးေတြက DNA ကိုစစ္ေဆးတဲ့အခါ သိုးေမႊးေခါင္းစြပ္မွာ Peter ရဲ့ DNA ကိုေတြ႔ရၿပီး ေရာဘာ ေခါင္းစုပ္မွာ Frank ရဲ့ DNA ကိုေတြ႔ရွိပါတယ္။ အခင္းျဖစ္စဥ္က သိုးေမႊးေခါင္းစြပ္နဲ႔လူက ေသနတ္ပစ္ခဲ့ တာမို႔ ေသနတ္နဲ႔ျပစ္သူဟာ Peter ျဖစ္ေၾကာင္း သိရ ပါတယ္။ သူတို႔ႏွစ္ဦးကိုျပစ္မႈထင္ရွားလို႔ ေထာင္ ၆ ႏွစ္ဆီ အမိန္႔ခ်လိုက္ပါတယ္။ ဒီအမႈမွာ ေခတ္သစ္ သိပၸံပညာမ်ားျဖစ္တဲ့ DNA နည္းပညာ၊ က်ည္ဆံကၽြမ္းက်င္မႈပညာ၊ လက္ေရ ဖတ္ ကၽြမ္းက်င္မႈပညာ၊ ဖိနပ္ရာကၽြမ္းက်င္မႈပညာ မ်ားေၾကာင့္ တရားခံႏွစ္ဦး ဘယ္သူက ဘာလုပ္ခဲ့ တယ္ဆိုတာကို ေဘးကထိုင္ႀကည့္ေနတယ္ထင္ရေလာက္ေအာင္ တိတိက်က် ေျပာနိုင္ပါ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ျပစ္မႈက်ဴးလြန္မယ္ၾကံရင္ ငါလုပ္သမွ်ကိုမွတ္တမ္းတင္ၿပီး တရားရံုးမွာ သက္ေသခံမဲ့သူေတြရွိေနတယ္ဆိုတာ သတိရသင့္ပါတယ္။

ဂၽြန္လိုင္ ၁၆ ရက္ထုတ္လႊင့္ေသာ impossible investigation ကိုသင့္ေလ်ာ္ေအာင္ ဘာသာ ျပန္ပါသည္။