မိုက္ခရိုေ၀ွ႔ (Microwave oven) နဲ႔ပတ္သက္တဲ့ သိထားသင့္သည္မ်ား။

 

မိုက္ခရိုေ၀ွ႔ (Microwave oven) ကို ဒုတိယကမၻာစစ္အတြင္း နာဇီမ်ား ရုရွားကိုက်ဴးေက်ာ္စဥ္က တီထြင္ခဲ့ပါတယ္။ အိမ္သံုုး မိုက္ခရိုေ၀ွ႔ စက္ေတြကိုေတာ့ ၁၉၆၇ မွာ အေမရိကန္ေဒၚလာ ၄၉၅  နဲ႔စတင္ေရာင္းခ်ခဲ့ပါတယ္။ ယခုအခါ လွ်ပ္စစ္မီး အျမဲရေသာ နိုင္ငံတိုင္းမွာ ေရခံေသတၱာကဲ့သို႔ မရွိမျဖစ္လိုအပ္တဲ့ မီးဖိုေခ်ာင္ပစၥည္းျဖစ္ေနပါၿပီ။ က်န္တဲ့ အပူေပးပစၥည္းေတြလိုမဟုတ္ဘဲ အခ်ိန္အနည္းငယ္အတြင္းမွာ အစားအေသာက္ ေတြကို ပူေစနိုင္တဲ့အတြက္ ခ်က္ျပဳပ္ၿပီးသားအစားအစာေတြကို ေႏြးရာမွာအလြန္အသံုး၀င္ပါတယ္။ မီးေသြး၊ေရနံဆီ၊လွ်ပ္စစ္ အပူေပး ပစၥည္းေတြလို အျပင္မွ အပူေၾကာင့္ အစားအစာမ်ားပူလာတာမဟုတ္ဘဲ အစာထဲမွာရွိတဲ့ ဓါတ္ေတြ (အထူးသျဖင့္ ေရ ) ကို (wave)တုန္ခါ ေစျခင္းျဖင့္ အပူထြက္ေစတာေၾကာင့္ အခ်ိန္တိုအတြင္းပူေစတဲ့ နည္းျဖစ္ပါတယ္။  wave သံုးတာမို႔ အျခာ wave သံုးေသာ စက္ပစၥည္း ဥပမာ ဓါတ္မွန္စက္ (X ray စက္) လို က်န္းမာေရးကိုအႏၱရာယ္ျဖစ္ / မျဖစ္အျငင္းပြါးခဲ့တာ ယေန႔အထိပါဘဲ။  wave ဆိုတိုင္း မတူ ပါဘူး။ wave ေတြမွာ wave  length လႈိင္းလ်ား အရွည္ အတို ေပၚမူတည္ၿပီး အက်ိဳးသက္ေရာက္မႈအမ်ိဳးမ်ိဳးရွိပါတယ္။ ဥပမာ ေရဒီရိုလႈိင္း၊ ယခုေခတ္စားေနတဲ့ လက္ကိုင္ဖုန္း စသည္။

ေအာက္ပါအခ်က္အလက္ေတြက ျပင္သစ္ အစားအေသာက္နဲ႔ပတ္၀န္းက်င္ဆိုင္ရာ အထူးဆရာ၀န္ Docteur Eric Ménat, (docteur en médecine, spécialisé en nutrition et homéopathie à Toulouse et Président de l’Association Santé Environnement Sud-Ouest) ရဲ့ Microwave oven နဲ႔ပတ္သက္ၿပီးေတြ႔ရွိခ်က္ေတြျဖစ္ပါတယ္။

Microwave oven နဲ႔ခ်က္တဲ့အစားအစာေတြဟာ ကင္ဆာျဖစ္နိုင္သလား   မျဖစ္ပါဘူး။

Microwave oven နဲ႔ခ်က္တဲ့အစားအစာေတြမွာ အဟာရဓါတ္ အထူးသျဖင့္ဗီတာမင္ေတြေလ်ာ့သြားသလား   မေလ်ာ့ပါဘူး။

Microwave oven ကထြက္လာတဲ့ လႈိင္းေတြက အႏၱရာယ္ေပးလား  မေပးပါဘူး။

 

ယခုေခတ္ေပၚ Microwave oven ေတြဟာ အျပင္ကို wave ေတြမထြက္ေအာင္ ျပဳလုပ္ထားပါတယ္။ မိမိရဲ့ Microwave oven ဟာ wave လံု မလံု ကို မိမိဘာသာစမ္းသပ္နိုင္ပါတယ္။ လက္ကိုင္ဖုန္းတစ္လံုးကို Microwave oven ထဲထဲ့ပိတ္ၿပီး အျပင္မွ အဲ့ဒီလက္ကိုင္ဖုန္းကိုဆက္ၾကည့္
ပါ လက္ကိုင္ဖုန္းအသံျမည္တယ္ဆိုရင္ wave မလံုပါဘူး။ wave မလံုရင္ ဘာလုပ္မလဲ Microwave oven သံုးထဲ့ အခ်ိန္ Microwave oven အနားမွာမေနပါနဲ႔  X ray ရိုက္တဲ့အခါ  X ray ဆရာေတြ အျခားအခန္းမွာေနသလို Microwave oven မရွိတဲ့အခန္းမွာေနပါ။

အႏၱရာယ္ရွိသည္ျဖစ္ေစ မရွိသည္ျဖစ္ေစ Microwave oven သံုးတဲ့အခါေအာက္ပါ အခ်က္မ်ားကို သတိထားျခင္းျဖင့္ ပုိမို အႏၱရာယ္ကင္း ေစနိုင္ပါတယ္-

၁။ အပူေပးမဲ့ စားစရာေတြကို ပလပ္စတစ္ ပစၥည္းေတြထဲမွာထဲ့ၿပီးအပူမေပးပါနဲ႔ ဥပမာ ပလပ္စတစ္ ခြက္၊အိပ္၊ဘူးစသည္။ (အပူေၾကာင့္  ပလပ္စတစ္ ေတြကအဆိပ္ဓါတ္ေတြထြက္ပါတယ္)။
၂။ အပူေပးမဲ့ စားစရာေတြကို ပလပ္စတစ္ Filmနဲ႔ ဖံုးမထားပါနဲ႔။ ပုဂံျပားျဖင့္ဖံုးပါ။
၃။ အခ်ိန္အတိုဆံုးအသံုးျပဳပါ။
၄။ ခေလးမ်ားအတြက္ နို႔ကို Microwave oven တြင္မေႏြးပါနဲ႔ ေရေႏြးေရာၿပီးသံုးပါ။
၅။ သံထည္ပစၥည္း၊ ေရႊနံခန္းသားပါေသာပစၥည္းမ်ား၊ ၾကက္ဥစသည္မ်ားအသံုးမျပဳပါနဲ႔ ေပါက္ကြဲတတ္သည္။
၆။ ေရစသည္ အရည္မ်ားဥပမာ ေကာ္ဖီစသည္အပူေပးလွ်င္ အေငြ႔မထြက္သျဖင့္ လက္ျဖင့္ကိုင္လွ်င္လက္ေလာင္နိုင္သည္။

 

 

 

Ref
၁။ 24/09/2013 ျပင္သစ္ TV 2 နံနက္ပိုင္းအစီအစဥ္။
၂။ http://en.wikipedia.org/wiki/Microwave_oven
၃။Reviewed by QualityHealth’s Medical Advisory Board

ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ရမွာလည္းပ်င္းတယ္။ အစားလည္းမေလ်ာ့နိုင္ပါဘူး။ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ပဲက်ခ်င္ပါတယ္ဆိုသူေတြအတြက္စားစရာ။

 

 

က်မတို႔ ကိုယ္ခႏၶာႀကီးက ဓါတ္ေပါင္းဖိုႀကီးလိုပဲ စားလိုက္တဲ့ အစာေတြကေန အသက္ရွင္ဖို႔၊ လႈပ္ရွားဖို႔၊အလုပ္လုပ္ဖို႔အတြက္လိုအပ္တဲ့ စြမ္းအင္ေတြကိုထုတ္လုပ္ပါတယ္။ အဲ့ဒါကို (metabolism ဇီ၀ဓါတုလုပ္

ငန္း) လို႔ေခၚပါတယ္။ metabolism ကတစ္ေယာက္နဲ႔ တစ္ေယာက္မတူပါဘူး။ metabolism မ်ားတဲ့သူက

အစာစားတာမ်ားေပမဲ့ ပိန္တယ္။ အလုပ္လုပ္တာျမန္တယ္။ ကိုယ္အပူခ်ိန္မ်ားတယ္။ metabolism နည္းတဲ့သူေတြက အစာစားတာနည္းေပမဲ့ ၀ တယ္။ အလုပ္လုပ္တာေႏွးတယ္။ ကိုယ္အပူခ်ိန္နည္းတယ္။

metabolism အနည္းအမ်ား ကိုက်မတို႔ လည္ပင္မွာရွိတဲ့ thyroid ဆိုတဲ့ အက်ိတ္ကထြက္တဲ့ ေဟာ္မုန္း (Hormone)၊ သိုက္ရိုစင္း (Thyroxin) ကထိန္းခ်ုဳပ္ပါတယ္။ တစ္ခ်ိဳ႔ အစားအစာေတြက လည္း  metabolism ကိုျမန္ေစပါ တယ္။ ဒါေၾကာင့္ ေလ့က်င့္ခန္းလုပ္ရမွာလည္းပ်င္းတယ္။ အစားလည္းေလ်ာ့ မစားနိုင္တဲ့ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ က်ခ်င္တဲ့သူေတြ metabolism မ်ားေစတဲ့ အစာ ေတြစားျခင္းအားျဖင့္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္ကို က်ေစနိုင္ပါ တယ္။ metabolism မ်ားေစတဲ့အစာေတြကေတာ့-

၁။ ငါး။ အထူးသျဖင့္ အဆီနည္းေသာ ဆလမြန္ငါး၊ ငါးေသတၱာငါး၊ကတ္ကတစ္ငါးေတြစားသင့္ပါတယ္။ ငါးေတြမွာ က်မတို႔လိုအပ္တဲ့ အသားဓါတ္ေတြပါတဲ့ အျပင္ အိုမီဂာ ၃၊၆ လည္းပါ၀င္ပါတယ္။

၂။ ဟင္းခ်က္ရာမွာမရွိမျဖစ္လိုအပ္တဲ့ဆီအေနနဲ႔ ဟင္းရြက္ဆီေတြအသံုးျပဳရပါမယ္ အေကာင္းဆံုးက သံလြင္ဆီပါ။ တတ္နိုင္ရင္ဆီနည္းနိုင္သမွ်နည္းနည္းထဲ့ခ်က္ပါ၊ဆီမပါပဲေရလံုခ်က္ရင္ပိုေကာင္းပါတယ္။

၃။ ပဲနီေလးကို တစ္ပတ္တစ္ခါခ်က္စားရင္ လိုအပ္တဲ့အသားဓါတ္၊ကဆီဓါတ္၊နဲ႔ အမွ်င္ဓါတ္ေတြ        ရရွိေစၿပီးဗိုလ္ခ်ပ္ေစပါတယ္။

၄။ ဟင္းသီးဟင္းရြက္အမ်ိဳးမ်ိဳး။ အထူးသျဖင့္ သခြါးသီး၊ကဇြန္ရြက္၊ျမင္းခြါရြက္၊ဒန္႔ဒလြန္ရြက္နဲ႔အသီး၊ပန္းမံုလာ၊ေဂါဖီ၊မံုလာဥနီ၊ေဂါရခါးသီးနဲ႔အညႊန္႔၊ဘူးသီးနဲ႔ဘူးညႊန္႔၊ခရမ္းခ်ဥ္သီး၊ခရမ္းသီး၊ပန္းငရုပ္သီး။
 
သခြါးသီးဟာ metabolism မ်ားေစတဲ့အျပင္ သဘာ၀ဆီးေဆးျဖစ္တာေၾကာင့္ ကိုယ္ထဲေရပိုေတြကို ထြက္သြားေစပါတယ္။

ကညြတ္မွာဗီတာမင္ ေအ၊ဘီ၊စီ၊အီးေတြအျပင္ အေရျပားအတြက္အေရးပါတဲ့ဇင့္ဓါတ္နဲ႔ အပိုေရဓါတ္ကို ဖဲရွားေပးပါတဲ့ပိုတက္စီရမ္တို႔ ပါတဲ့အျပင္ကိုယ္မွ ကညြတ္ရဲ့ အေရာင္သက္သာေစတဲ့ သတၱိေၾကာင့္ ၎ကိုေရွးအခါကပင္ အဆစ္အျမစ္ကိုက္ခဲေရာဂါ  (arthritis and rheumatism) မ်ားမွာ အသံုးျပဳခဲ့ၾကပါတယ္။

ခရမ္းခ်ဥ္သီးေတြဟာအစြမ္းထက္တဲ့ အဆိပ္ေျဖေဆးေတြျဖစ္တဲ့အျပင္ metabolism နဲ႔ ခံတြင္း (appetite) ကိုထိန္းခ်ဳပ္တဲ့ leptin ရဲ့သတၱိေတြကိုေျခဖ်က္နိုင္တာေၾကာင့္ အဆီခ်ရာမွာ အလြန္ အစြမ္းထက္တဲ့ အသီး ျဖစ္ပါတယ္။

၅။ အသီးအမ်ိဳးမ်ိဳး။ အထူးသျဖင့္ ဖရဲသီး၊နာနတ္သီး၊သေဘၤာသီး၊ ေထာပတ္သီး၊မက္မြန္သီး၊စေတာဘယ္ရီသီး၊ငွက္ေပ်ာ္သီး၊ပန္းသီး၊သစ္ေတာသီး၊ဇီးသီး၊။

ဖရဲသီးမွာ ဗီတာမင္စီနဲ႔ပိုတက္စီရမ္ မ်ားစြာပါ၀င္တယ္။ ကယ္လိုရီနည္းၿပီး အဆိပ္ေျခသတၱိနဲ႔ ကိုယ္ထဲကေရအပိုေတြကိုဖယ္ထုတ္နိုင္တဲ့အစြမ္းေတြရွိပါတယ္။

နာနတ္သီးမွာအစာေျခတဲ့ အင္ဇိုင္း (enzymes) ပါတာေၾကာင့္ ရင္ျပည့္ရင္ကယ္ျခင္းကို သက္သာ ေစပါတယ္။ သဘာ၀ သၾကားဓါတ္ပါ၀င္တာေၾကာင့္ အခ်ိဳစားခ်င္တဲ့ ခ်င္ျခင္းကိုလည္းေလ်ာ့ေစပါတယ္။

ေထာပတ္သီးမွာ ပိုတက္ဆီရမ္၊မက္ဂနီဆီရမ္တို႔ပါ၀င္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင္ ကိုယ္တြင္းေရဓါတ္ကိုထိန္းေပးတဲ့
အျပင္၀မ္းမွန္ေစပါတယ္။

မက္မြန္သီးသည္ ၀မ္းမွန္ေစတဲ့အျပင္ ဆီးမ်ားေစပါတယ္။

စေတာ္ဘဲရီသီးေတြမွာအမွ်င္ဓါတ္ေတြပါၿပီး၊ ကယ္လိုရီဓါတ္ (စြမ္းအင္) နည္းပါတယ္။

ငွက္ေပ်ာ္သီးစားရင္ ၀တယ္လို႔ထင္ၾကတယ္။ တကယ္က ငွက္ေပ်ာ္သီးမွာ ပါ၀င္တဲ့အမွ်င္ေတြနဲ႔ ဥေဏွာက္မွတစ္ဆင့္ ဗိုလ္ျပည့္တဲ့ ခံစားမႈေၾကာင့္ကိုယ္အေလးခ်ိန္ က်ေစတဲ့အသီးျဖစ္ပါတယ္။ ငွက္ေပ်ာ္သီးမွာ ပါ၀င္တဲ့ဇင့္ဓါတ္ေၾကာင့္အသားလွေစၿပီး ပိုတက္ဆီရမ္ေၾကာင့္ေရပိုမရွိေအာင္ လည္းကူညီပါတယ္။

ပန္းသီးတစ္ေန႔တစ္လံုးစားရင္ ဆရာ၀န္နဲ႔ေတြ႔စရာမလိုဘူးလို႔ ဆိုရိုးျပဳရေအာင္ က်န္းမာေရး အတြက္အလြန္ေကာင္းတဲ့အသီးျဖစ္တဲ့အျပင္၊ ရင္ျပည့္ေစတာမို႔ အေလးခ်ိန္က်ေစျပန္ပါတယ္။

၆။ သံပုရာ၊ေရွာက္သီး၊  ဂရိတ္သီး (grape fruit)၊ကၽြဲေကာ္သီးတို႔ဟာ သဘာ၀ဆီးေဆးမ်ားျဖစ္တဲ့အျပင္
အဆိပ္ေျဖေဆးလည္းျဖစ္ပါတယ္။ တစ္ေန႔ သံပုရာသီး တစ္လံုးစားရင္ ကိုယ္မွာအဆီမရွိဘူးလို႔ဆိုရိုးရွိပါတယ္။

 
၇။ ဒိန္ခ်ဥ္မွာ အစာေျခရာမွာကူညီတဲ့ bacteria ပိုးေတြပါ၀င္ပါတယ္။ ဒိန္ခ်ဥ္ဟာရင္ျပည့္ ရင္ကယ္ျခင္းတို႔ကိုလည္းသက္သာေစပါတယ္။

၈။ စပါးလင္ကို ဟင္းေတြ အထူးသျဖင့္ ငါးဟင္း၊အသားဟင္းေတြမွာထဲ့ခ်က္သင့္ပါတယ္။ ၎ဟာ ကိုယ္ထဲက အဆီပိုေတြကို ထြက္သြားေစပါတယ္။ စပါးလင္ဟာ အစာလမ္းေၾကာင္း အတြင္း ေရာင္ရမ္းျခင္းကို သက္သာေစတဲ့အျပင္ ေသြးသြားလာမႈကိုလည္းေကာင္းေစပါတယ္။

၉။ ဂ်င္းဟာ အေရာင္သက္သာေစၿပီး၊အဆိပ္ေျချခင္း၊ပ်ိဳ႕အံ့ျခင္းကိုလည္းသက္သာေစပါတယ္။ ၎မွာ zingibain အင္ဇိုင္းပါ၀င္တာေၾကာင့္ အသားဓါတ္မ်ားေျခခ်က္ျခင္းကိုကူညီပါတယ္။

၁၀။ သစ္ႀကံပိုးေခါက္က အင္ဆူလင္ေဟာ္မုန္းကိုထြက္ေစတဲ့အျပင္၊အဆီေတြကိုဖ်က္ဆီးေပးပါတယ္။

၁၁။ ငရုပ္ေကာင္း။ ဟင္းခ်ိဳမ်ား၊အသားဟင္းမ်ားတြင္ထဲ့သြင္းခ်က္ျပဳပ္ပါက ကိုယ္အေလးခ်ိန္က်ေစတဲ့ အျပင္ ရင္ျပည့္ရင္ကယ္ျခင္းတို႔ကိုလည္းေပ်ာက္ကင္းေစပါတယ္။

 
၁၂။ တရုပ္နံနံကို (minus-calori ) စြမ္းအင္အႏႈတ္အစာလို႔ေခၚပါတယ္။ ဆိုလိုတာက သူ႔ကိုစားရင္သူ႔ဆီကစြမ္းအင္ရတာထက္ သူ႔ကိုေျခဖ်က္ရတဲ့စြမ္းအင္ကပိုကုန္လို႔ပါ။ ၎ဟာကိုယ္ထဲက အဆိပ္ေတြကို ေျခဖ်က္နိုင္တဲ့အျပင္ေရအပိုသိုေလွာင္မႈကိုလည္းနည္းေစပါတယ္။

 

၁၃။ ၾကက္သြန္နီ၊ျဖဴ။ ၾကက္သြန္ျဖဴမွာပါ၀င္တဲ့ allicin ေၾကာင့္ bacteria နဲ႔ virus ေရာဂါပိုးမ်ားကို သတ္နိုင္ပါတယ္။ ၾကက္သြန္ျဖဴစားျခင္းေၾကာင့္ အစာလမ္းေၾကင္းကိုေရာဂါ ကင္းေစျခင္းျဖင့္ ဗိုလ္ ေဖါင္း ပြျခင္းကို ကာကြယ္ေပးပါတယ္။ ၎အျပင္ၾကက္သြန္ျဖဴမွာအဆိပ္ေျဖဓါတ္လည္းမ်ားစြာပါ၀င္ပါတယ္။

၁၄။ ငရုပ္သီးဟာ metabolism ကိုတိုးေစတဲ့အတြက္ ကိုယ္ထဲကအဆီေတြကို က်ေစပါတယ္။
၎အျပင္ ငရုပ္သီးတစ္ေထာင့္စားျခင္းျဖင့္ တစ္ေန႔တာလိုအပ္တဲ့ carotene ေတြရရွိေစပါတယ္။
carotene ဟာ အေရျပား၊ဆံပင္၊ေျခသဲလက္သဲေတြကိုလွပေစပါတယ္။ ႏွစ္ေန႔စာလိုအပ္တဲ့
ဗီတာမင္ စီ ကိုလည္း ရေစပါတယ္။ ဗီတာမင္ စီ ဟာ ဓါတ္တိုးဆန္႔က်င္ပစၥည္း (anti-oxidant) ျဖစ္တာေၾကာင့္ ေသြးထဲမွာရွိတ့ဲအဆိပ္ေတြ ၊ျပင္ပမွေရာက္ရွိလာေသာ ပိုးမႊားစသည္တို႔ကို တိုက္ထုတ္ေပးပါတယ္။

 ၁၅။ ေနၾကာေစ့မွာ အမွ်င္ဓါတ္ေတြမ်ားစြာပါရွိတဲ့အတြက္ ဗိုလ္ဆာျခင္းကိုသက္သာေစ ပါတယ္။ ၎အျပင္ဗီတာမင္ အီး မ်ားစြာပါ၀င္တာေၾကာင့္ အေရျပားက်န္းမာေရးကို ေထာက္ပံ့ ပါတယ္။

ဗန္ဒါသီးမွာအမွ်င္ဓါတ္၊ဗီတာမင္အီးနဲ႔ အသားဓါတ္ေတြပါ၀င္တာေၾကာင့္ အဆာေျပေစတာေၾကာင့္ အပိုအစာစားျခင္းမွသက္သာေစပါတယ္။

 ၁၆။ ႏြယ္ခ်ိဳမွာဗီတာမင္ စီ၊ ပိုတက္ဆီရမ္၊ မက္ဂနီစ္ နဲ႔ အမွ်င္ဓါတ္ တို႔မ်ားစြာပါ၀င္ပါတယ္။  ေရွးႏွစ္ေပါင္းမ်ားစြာကပင္အစာေျခေဆးအျဖစ္အသံုးျပဳခဲ့ၾကပါတယ္။ အဲ့ဒီဓါတ္ေတြေၾကာင့္ ဗိုလ္ဆာသက္သာေစျခင္း၊ ကိုယ္ထဲကအဆိပ္ေတြထြက္ေစတဲ့အျပင္ အပိုေရေတြကိုလည္း ထြက္သြားေစပါတယ္။
 

၁၇။ ပင္စိမ္းကို ဟင္းခ်က္ရာမွာထဲ့ခ်က္နိုင္သလို၊ ေရေႏြးၾကမ္းထဲမွာတစ္ရြက္ႏွစ္ရြက္ေလာက္ထဲ့ၿပီး ထမင္းစားၿပီးတဲ့အခါေသာက္ေပးရင္ ကိုယ္အေလးခ်ိန္က်ေစတဲ့အျပင္ အစာအိမ္နာကိုသက္သာေစျခင္း၊အေရျပားသန္႔စင္ေစတဲ့အက်ိဳးေတြပါထပ္ဆင့္ရေစပါတယ္။ တစ္ေန႔ ပင္စိမ္းတစ္ရြက္စား ရင္ ကင္ဆာ မျဖစ္ဘူးလို႔ ဆိုရိုးရွိပါတယ္။

၁၈။ ေက်ာက္ပြင့္မွာ Thyroxin ေဟာ္မုန္းအတြက္လိုအပ္တဲ့ အိုင္အိုဒင္းသတၳဳဓါတ္မ်ားစြာ ပါ၀င္တဲ့
အတြက္ လည္ပင္းႀကီးေရာဂါနဲ႔ ခေလးငယ္မ်ားဥေဏွာက္ပ်က္ေရာဂါမ်ားကို လည္းကာကြယ္ နိုင္ပါတယ္။ ၎အျပင္သတၳဳဓါတ္ အမ်ိဳးမ်ားစြာပါရွိတဲ့ အတြက္ကိုယ္ထဲက အဆီနဲ႔အပိုေရေတြကိုထြက္သြားေစပါတယ္။

၁၉။ လၻက္ေျခာက္ဟာ metabolism ကိုတိုးေစတဲ့အျပင္ ကိုယ္ထဲက အပိုေရေတြကိုလည္း ထုတ္ေပး ပါတယ္။ ေရေႏြးၾကမ္းမွာပင္စိမ္းတစ္ရြက္ထဲ့ေသာက္ရင္ ပိုၿပီးက်န္းမာေရးနဲ႔ ညီညြတ္တဲ့အျပင္ အဆီကိုလည္းက်ေစပါတယ္။

၂၀။ အသားအေနနဲ႔ အဆီနည္းတဲ့ အမဲသားက ၀က္သားထက္ပိုေကာင္းပါတယ္။ ၎တို႔ထက္ ၾကက္၊ဘဲေတြရဲ့အဆီက ပိုၿပီးအႏၱရာယ္ကင္းတာမို႔ ၾကက္ငွက္ ကိုပိုစားသင့္ပါတယ္။ ၾကက္နဲ႔ဘဲမွာေတာင္ အဆီနည္းတဲ့ ၾကက္သားကပိုေကာင္းပါတယ္။
 ခ်က္ျပဳပ္တဲ့ေနရာမွာ ေက်ာ္တာ၊ ဆီျပန္ခ်က္တာထက္၊ ဆီမပါတဲ့ ျပဳပ္ျခင္း႕ပိုေကာင္းပါတယ္။ ကင္တဲ့အခါ
ဆီမပါေပမဲ့၊တူးတဲ့အသားေတြနဲ႔ ၎မွာကပ္ေနတတ္တဲ့ မီးေသြးမႈန္႔ေတြက ကင္ဆာျဖစ္ေစနိုင္ပါတယ္။

က်န္းမာေရးအတြက္အသိပညာေတြတိုးၿပီးသြယ္လ်တဲ့ကိုယ္လံုးပိုင္ရွင္မ်ားျဖစ္ၾကပါေစ။

က်မ္းကိုး

http://www.glamourmagazine.co.uk/features/health-fitness/2011/03/top-20-belly-flattening-foods

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

မ်တ္ႏွာေပၚမွ အမဲမွတ္မ်ား ျမန္မာ့နည္းျဖင့္အႏၱရာယ္ကင္းစြာပယ္ေဖါက္နည္း

မ်တ္ႏွာေပၚတြင္ ထိခိုက္ဒါဏ္ရာ ရလို႔ပဲျဖစ္ျဖစ္၊ေနေလာင္လို႔ျဖစ္ျဖစ္၊၀က္ျခံေပါက္လို႔ျဖစ္ျဖစ္ အမဲမွတ္မ်ား အျဖစ္က်န္ေနတတ္ပါတယ္။ အဲ့ဒီအမဲမွတ္ေတြကိုေျဖေဖ်ာက္နိုင္တယ္ဆိုတဲ့ ေဆးေတြ မိတ္ကပ္ေတြ အမ်ိဳးမ်ိဳးရွိေပမဲ့ တစ္ခ်ိဳ႔မွာ ပိုက္ဆံသာကုန္သြားတယ္ မေပ်ာက္တဲ့အျပင္ အမဲမွတ္ ေတာင္ပိုႀကီးလာ တတ္ ပါတယ္။ ယခုေခတ္မွာေတာ့ အေရျပားဆရာ၀န္ဆီသြားၿပီး liquid nitrogen နဲ႔ေဖ်ာက္နိုင္ပါတယ္။ liquid nitrogen ဆိုတာ nitrogen ဓါတ္ကို zero degree ေအာက္ -200 အထိေအးေအာင္လုပ္လိုက္ရင္ nitrogen ဓါတ္ေငြ႔ကေန nitrogen ဓါတ္အရည္အျဖစ္ကိုေျပာင္းသြားပါတယ္။ အဲဒီ ဓါတ္အရည္နဲ႔ အမဲမွတ္ကို တို႔လိုက္ရင္ အေအးဓါတ္ေၾကာင့္ အမဲမွတ္ကိုစားသြားပါတယ္။ (အပူမွမဟုတ္၊အေအးဓါတ္ ကလည္း အသားကိုေလာင္ေစပါတယ္)။ တစ္ပတ္ ႏွစ္ပတ္ေလာက္ၾကာရင္ အမဲမွတ္ေပ်ာက္သြားပါတယ္။ nitrogen ဓါတ္အရည္နဲ႔တို႔ၿပီးရင္ တို႔ထားတဲ့ေနရာကိုေနေရာင္ မထိေအာင္ဂရုစိုက္ရပါတယ္။ မဟုတ္ရင္ အမဲမွတ္ မေပ်ာက္တဲ့အျပင္ ပိုေတာင္မဲနိုင္ပါတယ္။ ဒါေၾကာင့္ ဒီနည္းကို ျပင္သစ္နိုင္ငံပါရီၿမိဳ႔မွာ အလင္းေရာင္နည္းတဲ့ ေဆာင္းတြင္းမွာသာ လုပ္ေပးပါတယ္။

    အထက္ပါနည္းလို ပိုက္ဆံလည္းမကုန္၊ ဆရာ၀န္ဆီသြားစရာလဲ မလို၊ ေနေရာင္ေရွာင္စရာလဲမလိုတဲ့ လြယ္ကူစြာပယ္ေဖါက္နည္းရွိပါတယ္။ အဲ့ဒါကေတာ့ အမဲမွတ္ေနရာကို ကြမ္းရြက္အစေလးကပ္ထားရံုပါ။
မ်က္ႏွာသစ္ၿပီး အမဲမွတ္ေနရာမွာ ေသခ်ာေဆးထားတဲ့ကြမ္းရြက္ကို ကပ္ထားလိုက္ပါ။ ေန႔စဥ္ကပ္ေပးရင္
တစ္ပတ္ေလာက္ၾကာရင္ အမဲေရာင္ေဖ်ာ့လာၿပီ။ တစ္လ အၾကာမွာလံုး၀ေပ်ာက္သြားတာေတြ႔ရပါမယ္။

ျပစ္မ်ိဳးမွဲ႔မထင္တဲ့ မ်က္ႏွာပိုင္ရွင္မ်ားျဖစ္ၾကပါေစ။

အႏၱရာယ္မျဖစ္ေအာင္ ငရုပ္သီး ဘယ္လိုစားမလဲ။

က်မ တို႔ငယ္ငယ္က ငရုပ္သီးစားရင္ မ်က္စိမႈန္မယ္၊တကိုယ္လံုးပူမယ္ဆိုၿပီး ခေလးေတြကိုမေၾကြးပါဘူး။
ဟုတ္ပါတယ္။ ငရုပ္သီးဟာ ပူစပ္တဲ့ အရသာရွိတာေၾကာင့္ ခေလးငယ္မ်ားနဲ႔မသင့္ေတာ္ပါဘူး။ ေနာက္ၿပီး
အစာအိမ္နံရံကို ကလိတာေၾကာင့္ (irritation) အစာအိမ္ေရာဂါသည္မ်ားအတြက္မသင့္ေတာ္ပါဘူး။ ဒါေပမဲ့သူ႔မွာ အဖိုးတန္တဲ့ က်န္းမာေရးအေထာက္အကူျပဳပစၥည္းေတြမ်ားစြာပါ၀င္ပါတယ္။

၁။ သူ႔မွာပါတဲ့ capsaicin ဓါတ္ေၾကာင့္ သူ႔ရဲ့အရသာနဲ႔အနံကိုျဖစ္ေစတာပါ။ ဒါေပမဲ့ဒီဓါတ္ဟာ ဘက္တီရီးယားပိုးေတြ၊ကင္ဆာဆဲလ္ေတြကိုသတ္နိုင္ၿပီး၊ ဆိုး၀ါးတဲ့အဆီဓါတ္ (LDL) ကိုေလ်ာ့ေစ တယ္။ အနာ သက္ သာေစတယ္ (analgesic)။ ဆီခ်ိဳေရာဂါကိုသက္သာေစတယ္ဆုိတာကို
ဓါတ္ခြဲခန္းက နိ႔တိုက္တိရစၦာန္ေတြမွာစမ္းသပ္ေတြ႔ရွိပါတယ္။

၂။ လတ္ဆတ္တဲ့ အနီေရာင္နဲ႔အစိမ္းေရာင္ငရုပ္သီးစိမ္း (fresh chili) ေတြမွာ ဗီတာမင္ စီ မ်ားစြာ           ပါ၀င္ပါတယ္။ ငရုပ္သီးစိမ္း ၁၀၀ ဂရမ္မွာ ဗီတာမင္ စီ ၁၄၄ မိုက္ခရိုဂရမ္ပါ၀င္ပါတယ္။ ဗီတာမင္ စီ         ဟာ ေရမွာေပ်ာ္၀င္တဲ့ အစြမ္းထက္တဲ့ အဆိပ္ေျဖေဆး (anti-oxidant) ျဖစ္ပါတယ္။

၃။ ငရုပ္သီးမွာသတၳဳဓါတ္ေတြျဖစ္တဲ့ ပိုတက္စီရမ္၊မက္ကနီစီရမ္ (magnesium)၊သံဓါတ္နဲ႔ မက္ဂနီစ္ဓါတ္ (manganese) ေတြလည္းမ်ားစြာပါ၀င္ပါတယ္။ ပိုတက္စီရမ္ဟာ ဆဲလ္နဲ႔ကိုယ္တြင္းေရဓါတ္ ေတြရဲ့ အေရးပါတဲ့ဓါတ္ပစၥည္းျဖစ္တာေၾကာင့္ ႏွလံုးခုန္နႈန္းနဲ႔ေသြးခ်ိန္ (blood pressure) ကို ထိန္းခ်ဳပ္ပါတယ္။ မက္ကနီစီရမ္ (magnesium) ကေတာ့ အဆိပ္ေျဖေဆး (anti-oxidant) ေတြရဲ့ လုပ္ငန္းေတြကိုကူညီ  (co-factor ) ေပးပါတယ္။

၄။ ငရုပ္သီးမွာ ဗီတာမင္ ဘီေတြ ျဖစ္တဲ့ niacin, riboflavin, ဗီတာမင္ ဘီ ၁၊ ဗီတာမင္ ဘီ ၆၊ ေတြ လည္း ပါ၀င္ပါတယ္။ ဒီဗီတာမင္ ေတြကို က်မတို႔ ကိုယ္ခႏၶာ က မထုတ္လုပ္နိုင္ပဲ အျပင္အစားအစာက သာ ရရွိနိုင္တာမို႔ မရွိမျဖစ္လိုအပ္တဲ့ ဗီတာမင္ (essential vitamins) ေတြ လို႔ေခၚပါတယ္။

ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ေနထိုင္သူမ်ားသတိထားရန္။
ျမန္မာနိုင္ငံတြင္ အထူးသျဖင့္မိုးရာသီလို ဆိုဆြတ္တဲ့အခ်ိန္မွာ ငရုပ္သီးနဲ႔ေျမပဲေတြမွာမိႈတက္ပါတယ္။
အဲ့ဒီမိႈေတြက Aflatoxin လို႔ေခၚတဲ့ အလြန္ပ်င္းတဲ့ ကင္ဆာျဖစ္ေစတဲ့အဆိပ္ေတြထြက္ပါတယ္။ အဲဒီ အဆိပ္ေတြကိုအသဲမွာ အဆိပ္ေျဖတာမို႔ အသဲကင္ဆာအမ်ားဆံုးျဖစ္ေစပါတယ္။ ဒီအဆိပ္အမ်ားႀကီး စားမိရင္ ခ်က္ခ်င္းအသဲပ်က္ဆီးျခင္း (Acute live necrosis ) ျဖစ္နိုင္ၿပီး၊ နည္းနည္းျခင္းတာရွည္စားရင္ အသဲႀကံဳ႔ျခင္း (cirrhosis) နဲ႔ အသဲကင္ဆာျဖစ္ေစပါတယ္။ ျမန္မာနိုင္ငံမွာ အရက္မေသာက္တဲ့၊ အသဲေရာင္အသာ၀ါးပိုး (hepatitis B,C) လည္းမရွိတဲ့ ျမန္မာ အမ်ိဳးသမီးေတြမွာ အသဲကင္ဆာ   အျဖစ္မ်ား တာဟာ ငရုပ္သီးအစားမ်ားလို႔ပါ။ မိုးတြင္းမွာ ငရုပ္သီးေျခာက္ ေတြရဲ့အတြင္းမွာမိႈေတြနဲ႔ျပည့္   ေန တတ္ပါတယ္။ ဒီအဆိပ္ကေရေဆးလို႔လဲေတာ္ေတာ္နဲ႔ထြက္မသြားပါဘူး။ ခ်က္ျပဳပ္လို႔လဲ မေပ်ာက္  ပ်က္ပါဘူး။ ေရာင္းတမ္းငရုပ္သီးမႈန္႔ေတြကေစ်းေပၚတဲ့ မႈိပါတဲ့ငရုပ္သီးေတြနဲ႔လုပ္တာမ်ားပါတယ္။ အခ်ိဳ႔ငရုပ္သီးမႈန္႔မွာ ကင္ဆာျဖစ္ေစတဲ့ ဆိုးေဆးေတြလည္းပါတတ္ပါေသးတယ္။
က်မတို႔အိမ္မွာ ဟင္းခ်က္ငရုပ္သီးကို ေႏြဘက္မွာ မိႈမပါတဲ့ငရုပ္သီး ေတြ၀ယ္၊အေျခာက္လွမ္း၊ႀကိတ္စက္နဲ႔အမႈန္႔ႀကိတ္၊ ပုလင္းေတြနဲ႔ခြဲၿပီး၊ေန႔စဥ္စားဖို႔ကို (4C) ေရခဲေသတၱာမွာထားပါတယ္။ ၾကာၾကာသိမ္းမဲ့ဟာ ကိုေတာ့ (Frozen) ခဲထားပါတယ္။ ငရုပ္သီးအေလွာ္မႈန္႔ကိုလည္း၊ ငရုပ္သီးကို ေႏြမွာ ၀ယ္ ေလွာ္ၿပီး၊ခဲထားပါတယ္။ အျပင္က ငရုပ္သီးပါတဲ့ ဟင္းေတြ (ငပိေက်ာ္စသည္) ၀ယ္ မစား ပါဘူး။ မုန္႔ဟင္းခါး၊အသုပ္ စတာမ်ိဳး ၀ယ္စားရင္ ကိုယ့္အိမ္က ငရုပ္သီးမႈန္႔ပဲထဲ့စားပါတယ္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ထင္တယ္ ေမေမဟာ အသက္ ၉၀ ႏွစ္မွာ (လြန္ခဲ့တဲ့ ၈ ႏွစ္ကဆံုးပါးပါတယ္)။ အေဖကေတာ့ ယခု အသက္ ၉၈ ႏွစ္ ရွိပါၿပီ။ မိတ္ေဆြ ေတြက ဘာအသက္ရွည္ေဆးေတြ တိုက္သလဲတဲ့ အသက္ရွည္ေဆးဆိုတာမရွိပါဘူး။ အစား အေသာက္ ဆင္ျခင္တာပါ။ အထူးသျဖင့္ ငရုပ္သီးမိႈကိုဂရုစိုက္လို႔ပါ။ ျပင္သစ္နိုင္ငံမွာ တင္သြင္းတဲ့အစားအစာေတြကို
စစ္ေဆးပါတယ္။ လြန္ခဲ့တဲ့ ႏွစ္က တရုပ္ျပည္ကတင္သြင္းတဲ့အစာေတြမွာ  Aflatoxins ေတြေတြ႔ရွိလို႔ ဖ်က္
ဆီးလိုက္တယ္ဆိုတဲ့သတင္းဖတ္လိုက္ရပါတယ္။

ငရုပ္သီး ၁၀၀ ဂရမ္စားလွ်င္ရရွိမည့္ တစ္ေန႔စာလိုအပ္တဲ့ ဗီတာမင္နဲ႔ သတၳဳဓါတ္ ရာခိုင္းႏႈန္းမ်ား

ဗီတာမင္ စီ ၂၄၀%။
ဗီတာမင္ ဘီ၆  ၃၉% ။
ဗီတာမင္ ေအ ၃၂%။
သံဓါတ္  ၁၃%။
ေၾကးနီဓါတ္ ၁၄%။
ပိုတက္စီရမ္ ၇%။
. 

Ref
http://www.nutrition-and-you.com/chili-peppers.html

က်မ စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္သား ။

 

စပ္စံထြန္းေဆးရံုေသြးဘဏ္မွာ သိပ္အလုပ္မမ်ားလို႔ က်မအခန္းေနာက္ဘက္ကခ်ံဳေတြကို ၁၀၀ က်ပ္ (ေရႊတစ္က်ပ္သား  ၂၀၀၀ က်ပ္) ေပးရွင္းခိုင္းၿပီး ပန္းပင္ေတြစိုက္ပါတယ္။ ေရေႏြးပိုက္ မရွိ တာေၾကာင့္။ မနက္ေရမခ်ိဳးခင္ျခံထဲဆင္းၿပီး၊ ေျမေတြေပါက္တူးနဲ႔ေပါက္ၿပီးေခၽြးထြက္မွေရခ်ိဳးပါတယ္။ ေတာင္ႀကီးေျမက ဘာပင္စိုက္စိုက္ျဖစ္ပါတယ္။ က်မျခံထဲမွာ ႏွင္းဆီ၊ ေဒစီပန္း၊ ဂႏၶမာပန္း၊ လက္ထပ္ပန္း၊ ေနၾကာပန္းေတြအျပင္ ေဂၚရခါးသီး၊ ေျမပဲ၊အားလူး၊ၾကက္သြန္ျဖဴေတြလည္းစိုက္ပါတယ္။ ေသြးဘဏ္မွာ ခေလးအတြက္ ေသြးလွဴတဲ့ပစၥည္း သတ္သတ္မရွိပါဘူး။ ေသြးလွဴရွင္ဆီက လူႀကီးတစ္ေယာက္စာအတိုင္း ေသြးထုတ္ရပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ခေလးကိုယ္ထဲကို အကုန္သြင္းလို႔မရပါဘူး။ ေသြးလိုတဲ့ ခေလးလူနာ ၂ ေယာက္ရွိရင္ ေသြးအမ်ိဳးအစားလည္းတူရင္၊ ေသြးတစ္ပုလင္းကို ခေလး ၂ေယာက္ကိုခြဲေပးပါတယ္။ မဟုတ္ရင္ေတာ့ က်န္တဲ့ေသြး တစ္၀က္ကိုလႊင့္ပစ္လိုက္ရပါတယ္။ ေသြးေတြ အလကားလႊင့္ပစ္ရမွာ ႏွေျမာတာနဲ႔ အိမ္ကို ယူလာၿပီး က်မရဲ့ႏွင္းဆီပင္ေတြ သန္ေအာင္ဆိုၿပီးေလာင္းပါတယ္။ ေနာက္ေန႔မနက္ မွာေတာ့ က်မရဲ့ႏွင္းဆီပင္ေတြ အျမစ္ေတြေပၚၿပီးေသေနၾကပါတယ္။  ေသြးနံ႔ေၾကာင့္ ေခြးရက္လို႔ေသ ကုန္တာပါ။  မ်က္ေတာင္ေမြးတစ္ဆံုးသာ ျမင္တဲ့က်မရဲ့ အသံုးမက်မႈေၾကာင့္ပါပဲ။

         ျခံထဲက ပန္းေတြနဲ႔ ဘုရားပန္းတင္၊ဧည့္ခန္းပန္းအိုးထိုးရတာအလြန္စိတ္ခ်မ္းသာဖို႔ေကာင္းပါတယ္။ ျခံထဲက ပန္းေတြအရမ္းပြင့္သလို၊ရာသီဥတုကလည္းေအးတာမို႔ ဘုရားပန္းေတြ၊ဧည့္ခန္းက ပန္းေတြက လည္း ၃-၄ ရက္ေနလည္းမညိဳးဘူး။ အဲ့ဒီအခ်ိန္က ေတာင္ႀကီးၿမိဳ႕ေပၚမွာ ပန္းကပ္စရာဘုရားလည္းမရွိဘုူး။ ဒီေတာ့ အခန္းတိုင္းမွာ ပန္း ေတြေ၀ေနေအာင္ထိုးထားပါတယ္။

             ၾကက္သြန္ျဖဴ ဥတစ္လံုး တစ္ပိႆာ၀ယ္ၿပီး က်မျခံမွာစိုက္ပါတယ္။ ၾကက္သြန္ျဖဴေတြ တူးဖို႔ အခ်ိန္က်လို႔ တူးေတာ့ ၾကက္သြန္ျဖဴ ပိန္ေညာင္ေညာင္ ၂၅ က်ပ္သား သာရပါတယ္။ က်မ ေျမဆြတာ မမြလို႔ လို႔ ေျပာပါတယ္။ အေဖက ေတာ့ အားေပးပါတယ္။ သမီး ၾကက္သြန္ျဖဴေတြ က အစိမ္းတို႔စားလို႔ရတယ္ မစပ္ဘူးတဲ့။

         ေျမပဲနဲ႔ အားလူးလဲ ဒီလိုပါပဲ ။ စိုက္ပ်ိဳးေရးလုပ္လို႔ သီးႏွံ႔ေတြ မတိုးပြါးလာပဲ ေလ်ာ့နည္းကုန္လို႔ က်မ အဲ့ဒါေတြ မစိုက္ေတာ့ပါဘူး။ ေဂါရခါးသီးကေတာ့ စိုက္စရာေတာင္မလိုဘူး။ ျခံစည္းရိုးနားမွာခ်ထားရံုနဲ႔ အပင္ေပါက္ၿပီးျခံစည္းရိုးကိုႏြယ္သြားပါတယ္။ ေနၾကာပင္ကလည္း စိုက္လို႔ အလြန္လြယ္ပါတယ္။ ေျမတြင္းေသးေသးေလးျဖစ္ေအာင္ ဒုတ္နဲ႔ကေလာ္ၿပီး ေနၾကာေစ့တစ္ေစ့ထဲ့၊ ေျမႀကီးျပန္အုပ္ၿပီး ဖေနာင့္နဲ႔ဖိလိုက္ရံုပဲ။ ေနၾကာေစ့တစ္ပြင့္ကေန ေနၾကာေစ့ေတြ နို႔ဆီဘူးတစ္လံုးစာေလာက္ရပါတယ္။ ဆရာ၀န္ quarter ကအိမ္ခန္းေတြက ေတာ္ေတာ္က်ယ္ပါတယ္။ ထမင္းခ်က္ခန္း၊ ဧည့္ခန္း၊ အိပ္ခန္း ၂ခုနဲ႔ အျပင္    ၀ရမ္တာပါ ပါတယ္။ က်မတို႔ေျပာင္းလာကာစက တစ္ခန္းနဲ႔တစ္ခန္းကူရတာ ေျခေထာက္ ေတာင္ ေညာင္း လာပါတယ္။ ေမေမနဲ႔က်မကအိပ္ခန္းတစ္ခုက ႏွစ္ေယာက္အိပ္ခုတင္မွာအတူတူအိပ္ပါတယ္။ က်န္အိပ္ခန္းမွာ ကြတ္ပစ္ တစ္လံုး ရွိပါတယ္။ တစ္ေန႔ ေနၾကာေစ့ေတြ အေျခာက္လွမ္းၿပီး၊ သိပ္မေျခာက္ေသးတာနဲ႔ ကြတ္ပစ္ေပၚမွာ ဇကာနဲ႔တင္ထားပါတယ္။ မနက္က်ေတာ့ ေနၾကာေစ့ေတြ အားလံုး အခြံေတြပဲက်န္ပါေတာ့တယ္။ ညက ၾကြက္ေတြ ေနၾကာေစ့ေတြကို အခြံ ႏြာစား သြားၾကတာ အံ့ၾသစြာေတြ႔လိုက္ရပါတယ္။  တိရစၦန္ဆိုေပမဲ့ စားလို႔ေကာင္းတဲ့အဆံနဲ႔ စားလို႔မရတဲ့ အခြံ ဆိုတာခြဲျခား သိပါလား ?

         တေန႔မနက္ စေတာ္ဘယ္ရီသီးေတြ သီးေနတာေတြ႔လို ဘယ္ႏွစ္လံုးလဲလို႔ေရတြက္ၿပီး ၀မ္း သာ အားရ ေဆးရံု ကိုထြက္သြားခဲ့ပါတယ္။ ထမင္းစားခ်ိန္ျပန္လာေတာ့ ထမင္းမစားေသးပဲ စေတာ္ဘယ္ရီ သီးေတြ ထပ္သီးလာဆိုတာႀကည့္ဖို႔ ျခံထဲဆင္းခဲ့ပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ တိုးဖို႔ေနေနသာသာ မနက္က စေတာ္ဘယ္ရီသီးေတြ ေတာင္မရွိေတာ့ပါဘူး။ ပေရာဆိတ္ေတြ စားသြား လို႔ ကုန္ပါၿပီ။ ပေရာဆိတ္ မစားနိုင္ေအာင္ အသီးေတြေအာက္က ေကါက္ရိုးေတြခံထားရတယ္တဲ့။ ကၽြမ္းက်င္ရာလိမၼာ ဆိုတာ သိပ္မွန္တာပဲ။

         ေျပာင္းဖူးပင္ကလည္းစိုက္လို႔လြယ္ပါတယ္။ ေနၾကာပင္လိုပဲစိုက္ရပါတယ္။ တစ္ပင္က ႏွစ္ဖူး၊သံုးဖူးေလာက္သီးပါတယ္။ ျခံထဲက လတ္လတ္ဆတ္ဆတ္ခူးၿပီးဖုတ္စားတာမို႔ အလြန္ခ်ိဳပါတယ္။ အစားေကာင္းစားရရင္ ခ်စ္သူ ခင္သူေတြသတိရတတ္တဲ့အတိုင္း ရန္ကုန္က အေဖနဲ႔ညီမေတြဆီကို စိုက္ခင္းေတြက သြား၀ယ္ၿပီး ရထားနဲ႔ ပို႔လိုက္ပါတယ္။ အိမ္က စာျပန္လာပါတယ္။ ေနာက္မပို႔နဲ႔တဲ့ ေျပာင္းဖူးေတြကေျခာက္ေနလို႔ အမႈိက္ပံုဆီတိုက္ရိုက္သြားပို႔ရတယ္တဲ့။

         ေဂၚရခါးညြန္႔ေတြ၊ဖရံုညြန္႔ေတြကလည္း လတ္ဆတ္လို႔ အလြန္ခ်ိဳပါတယ္။ အမအႀကီးဆံုးက ေဂၚရခါးညြန္႔ႀကိဳက္တာမို႔ ရန္ကုန္ျပန္ရင္ ေျမေသာက္ေရအိုးတစ္လံုး၀ယ္ၿပီးအထဲမွာ ေဂၚရခါးညြန္႔ ေတြထဲ့ၿပီးရန္ကုန္ကိုရထား (၀ါ) ကားနဲ႔သယ္သြားရင္ ရန္ကုန္အထိ လတ္ဆတ္ေနပါတယ္။

 

         သစ္ေတာ္သီးေတြလႈိင္လႈိင္ေပၚေတာ့ ထံုစံအတိုင္း ရန္ကုန္ပို႔ခ်င္စိတ္ေတြပၚလာပါတယ္။ ဒါေပမဲ့ ေျပာင္းဖူးလိုျဖစ္မွာစိုးတာနဲ႔ ပို႔ခ်င္တဲ့စိတ္ေအာင့္ထားရပါတယ္။ တစ္ေန႔မနက္ ေဆးရံုအသြား အျပင္လူနာ ဌာနအ၀င္မွာ လူရြယ္တစ္ေယာက္က ဆရာမ ေနေကာင္းလားလို႔ႏႈတ္ဆက္ပါတယ္။ က်မ ဘယ္သူဆိုတာ မ မွတ္မိပါဘူး။ အျပင္လူနာဌာနမွာတာ၀န္က်စဥ္ကတစ္ေန႔တစ္ေန႔ လူ တစ္ရာ ေလာက္ေတြ႔ေနရတာ ဆိုေတာ့ဘယ္လိုမွမမွတ္မိနိုင္ပါ ဘူး။ ဒါနဲ႔ လူနာတစ္ေယာက္ေယာက္ျဖစ္မွာပဲဆိုၿပီး ေနေကာင္းလာ ဘာလား ဆိုၿပီးေရာခ်ပါတယ္။ လူရြယ္က က်မ ေရာေကာ္ ေသာေကာ္လုပ္တာ ရိပ္မိသြားၿပီး ဆရာမ က်ေနာ္ လူနာမဟုတ္ပါဘူး။ ဆရာမ အေဖဆီမွာ ဒရိုင္ဘာလုပ္ဖူးတယ္ေလတဲ့။ က်မအေဖက ကုန္ကားေတြေထာင္ထားပါတယ္။ သမီး ေလးေယာက္ရွိတာမို႔ အိမ္ကိုသူ႔ကားေတြေရာကားဒရိုင္ဘာ ေတြေရာ မလာေစပါဘူး။ ဒီလူကေတာ့ ဘယ္တံုးက က်မကိုျမင္ဖူးသြားမွန္းမသိပါဘူး။ က်မအေဖ လည္းအခု ကားေတြေရာင္းျပစ္ၿပီး အၿငိမ္းစားယူေနပါၿပီ။ လူရြယ္ကထပ္ေျပာပါတယ္။ အခုက်ေနာ္ ကုန္စိမ္းကားေတြေမာင္းေနပါတယ္။ မနက္ရန္ကုန္ု ကုန္စိမ္းေတြအေရာက္ တစ္ညလံုးေမာင္းပါတယ္။ ဆရာမ အိမ္ကိုေပးခ်င္တာရွိရင္ေပးပါတဲ့။ ၀မ္းသာလိုက္တာ။ ခ်က္ခ်င္း ေဆးရံုေနာက္က သစ္ေတာျခံသြား

၀ယ္ၿပီးေဆးရံုမွာတင္ထုပ္ပိုးေပးလိုက္ပါတယ္။ အိမ္က စာျပန္လာပါတယ္။ သစ္ေတာ္သီးေတြ သိပ္ေကာင္းတာပဲတဲ့။ လာပို႔တဲ့သူကေျပာသြားတယ္တဲ့ ဆရာ၀န္လို႔မေျပာရဘူး။ အထုပ္ကို ပလပ္စတာေတြနဲ႔ ကပ္ထားတယ္တဲ့။ ၾသ ေဆးရံုမွာတင္ခ်က္ခ်င္းထုပ္ပိုးေပးလိုက္ရတာ သူ သိမွ မသိပဲ။