အမ်ဳိးသမီးတစ္ေယာက္ဟာ မိသားစုဝမ္းေရးအတြက္ မနက္တိုင္း ဘိန္းမုန္႕ ဖုတ္ေရာင္းပါတယ္။ မိသားစုဝင္ေတြ လည္း နံနက္စာအျဖစ္ ဘိန္းမုန္႕ပဲ စားၾကပါတယ္။ ေနာက္ၿပီး မနက္တိုင္း မနက္တိုင္းမွာ န္းမုန္႕ တစ္ခ်ပ္ အပိုဖုတ္ထားေပးၿပီး ျပတင္းေပါက္မွာ တင္ထားေပးပါတယ္။ သူမ အလုပ္မအားလပ္တဲ့အခ်ိန္ေရာက္လာရင္ သူ႕ဘာသာယူသြားႏိုင္ေအာင္လို႕ေပါ့။
သူမ သတိထားမိတာက ထိုအဖိုးႀကီး မုန္႕လာယူတိုင္း ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆိုတဲ့ စကားေလးတစ္ခြန္းေတာင္မေျပာဘဲ မုန္႕ယူၿပီးျပန္ထြက္သြားတိုင္းေအာက္ပါအတိုင္း
ေရရြတ္ေျပာေျပာသြားတယ္။
.
" အကုသိုလ္ျပဳရင္ ဒုကၡေရာက္ပါေစ၊ ကုသိုလ္ျပဳရင္ ေကာင္းက်ဳိးခံစားရပါေစ "
.
ေန႕တိုင္း ေန႕တိုင္း အဖိုးၾကီးမုန္႕လာယူတဲ့အခါ အဲ့ဒီလို ပဲ ရြတ္ရြတ္သြားတဲ့ အတြက္ မုန္႕ေကၽြးရတဲ့ မိန္းမႀကီးလည္း ေဒါကန္လာတာေပါ့။
.
" ဟင္း . . ေက်းဇူးတင္ပါတယ္ဆိုတဲ့ စကားတစ္လံုးေတာင္မေျပာဘဲ ဒီစကားေတြပဲ ထပ္ခါထပ္ခါ ရြတ္ေနတယ္။ ဒါ ဘာအဓိပၸါယ္လဲ မသိဘူး။"
သူမတစ္ေယာက္ထဲ ေရရြတ္ေနမိသည္။
.
တစ္ေန႕မွာေတာ့ စိတ္အလိုမက်မႈေတြနဲ႕ေသာက ေပြေနရတဲ့အခ်ိန္မွာ အလိုက္မသိတဲ့ အဖိုးႀကီးကို ရွင္းပစ္ဖုိ႕ဆံုးျဖတ္လိုက္တယ္။
.
" ဒီအဖိုးႀကီးကို ရွင္းပစ္မွ နားေအးမယ္ " သူမတစ္ေယာက္ထဲ ရြတ္လိုက္တယ္။
.
ေနာက္တစ္ေန႕မွာေတာ့ အဖိုးႀကီးအတြက္ သီးသန္႕ ျပင္ဆင္ထားတဲ့ ဘိန္းမုန္႕မွာအဆိပ္ခပ္လိုက္တယ္။ အဆိပ္ခပ္ၿပီး ျပတင္းေပါက္ေပၚတင္ဖို႕ ဟန္ျပင္ေနစဥ္မွာ သူမရဲ႕ လက္ေတြ တုန္ရီလာတယ္။
.
" ငါဘာေတြ လုပ္ေနပါလိမ့္ "
.
သူမခ်က္ခ်င္းပဲ ဘိန္းမုန္႕ကို မီးဖိုထဲ ပစ္ထည့္လိုက္ၿပီး အဖိုးႀကီးအတြက္ အသစ္တစ္ခု ထပ္ဖုတ္ၿပီး ျပတင္းေပါက္မွာ တင္ထားေပးလိုက္တယ္။
အဲ့ဒီမနက္မွာလည္း အရင္လိုပဲ အဖိုးႀကီးေရာက္လာၿပီး ဘိန္းမုန္႕ ယူသြားတယ္။ ပါးစပ္ကလည္း အရင္လိုပဲ ရြတ္သြားျပန္တယ္။
.
" အကုသိုလ္ျပဳရင္ ဒုကၡေရာက္ပါေစ၊ ကုသိုလ္ျပဳရင္ ေကာင္းက်ဳိးခံစားရပါေစ "
.
အဖိုးႀကီးလည္း အမ်ဳိးသမီးရဲ႕ ႀကိဳတင္ၾကံစည္ခဲ့မႈကို မသိရွာပဲ ဘိန္းမုန္႕ေလးယူၿပီး ဝမ္းေျမာက္စြာျပန္ထြက္သြားတယ္။
.
အဲ့ဒီညေနမွာေတာ့ တံခါးေခါက္သံၾကားလို႕ သြားဖြင့္ၾကည့္လိုက္တယ္။ သူမအံၾသသြားတယ္။ ပိန္လွီၿပီး နံရံကိုမွီေနတဲ့ သားျဖစ္သူကို သူမေတြ႕လိုက္ရတယ္။ သူ႕ရဲ႕ အဝတ္အစားေတြကလည္း စုတ္ျပဲေနတယ္။ ၿပီးေတာ့ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္မႈေတြနဲ႕ ခ်ည့္နဲ႕ေနတယ္။
.
တစ္ရြာမေျပာင္း သူေကာင္းမျဖစ္ဆိုၿပီး ရပ္ေဝးတစ္ေနရာကို ပိုက္ဆံသြားရွာတာ လေတြ သာၾကာလာခဲ့ေပမယ့္ သတင္းအစအနေလးေတာင္မရခဲ့တဲ့သားေလး ခုအိမ္ေရွ႕မွာ ျပန္ေရာက္ေနၿပီ။
မနက္တိုင္းမနက္တိုင္း မွာ အဖိုးႀကီးအတြက္ ျပတင္းေပါက္ေပၚ ဘိန္းမုန္႕တင္ၿပီးတိုင္း ဒီလွဴရတဲ့ ကုသိုလ္ေၾကာင့္ အေဝးတစ္ေနရာကို စီးပြားရွာသြားတဲ့ သားျဖစ္သူ အိမ္ကို ေခ်ာေခ်ာေမြ႕ေမြ႕ျပန္ေရာက္ပါေစလို႕ ဆုေတာင္းတာခဲ့တာေၾကာင့္ အခု သားေလးအိမ္ျပန္ေရာက္လာတာေနမွာေပါ့။
.
အိမ္ထဲကို ေရာက္တယ္ဆိုရင္ပဲ သားျဖစ္သူက အေမကိုၾကည့္ၿပီး ေျပာျပတယ္
.
" ေမေမ သားဒီေန႕ဒီကိုေရာက္လာတာ ဘုရားသိၾကားမတာပဲ။ ဒီေနရာကေန တစ္မိုင္ေလာက္အေဝးမွာ ဆာေလာင္မြတ္သိပ္လြန္းလို႕ သားလဲက်သြားေသးတယ္။ သား ေသသြားႏိုင္တဲ့ အေနအထားမွာ ခါးကုန္းကုန္း အဖိုးႀကီးတစ္ေယာက္ျဖတ္သြားတာေတြ႕လို႕ စားစရာေလးမ်ားရွိရင္ နဲနဲေကၽြးပါလို႕ ေတာင္းလိုက္ေတာ့ အဖိုးႀကီးက သူ႕လက္ထဲက ဘိန္းမုန္႕ တစ္ခုလံုးသားကိုေပးခဲ့တယ္ေလ။
.
ဘိန္းမုန္႕ေပးၿပီး သူကေျပာေသးတယ္
ဒီမုန္႕ဟာ ငါေန႕တိုင္းစားတဲ့ မုန္႕ေပါ့။ ဒီေန႔ေတာ့ မင္းက ငါ့ထက္ ပိုၿပီး အစားစားဖုိ႕လိုအပ္တာေၾကာင့္ မင္းကိုပဲ ေပးပါတယ္ တဲ့ "
.
သားျဖစ္သူရဲ႕ စကားေတြၾကားလိုက္ရခ်ိန္မွာ အေမျဖစ္သူ မ်က္ႏွာ မွာ လဲက်မတတ္ ဝမ္းနည္းညိႈးေရာ္သြားတယ္။ အိမ္နံရံေလးကို အမွီျပဳရင္း မနက္က သူမ အဆိပ္ခပ္ဖို႕ ႀကိဳးစားတာကို ျပန္သတိရလာတယ္။ အဲ့ဒီအဆိပ္ခပ္ထားတဲ့ ဘိန္းမုန္႕သာ မီးဖိုထဲ မပစ္လိုက္မိရင္ သူမရဲ႕ သားကို သူမကိုတိုင္ သတ္မိမွာပါလားလို႕ ေနာင္တေတြရလာတယ္။
အဖိုးႀကီးေျပာသြားတဲ့ စကားလံုးေတြရဲ႕ အဓိပၸါယ္ကို ခုေတာ့ သူမ ေကာင္းေကာင္း နားလည္သေဘာေပါက္သြားပါၿပီ။
.
" အကုသိုလ္ျပဳရင္ ဒုကၡေရာက္ပါေစ၊ ကုသိုလ္ျပဳရင္ ေကာင္းက်ဳိးခံစားရပါေစ "
.
ဒါေၾကာင့္ ေကာင္းမႈကုသိုလ္ လုပ္ၿပီဆိုရင္ ဦးတည္ခ်က္ခိုင္ခိုင္မာမာနဲ႕ မကြက္မေစာင္းဘဲ ဆက္လုပ္သြားပါ။
ဒီေန႔ အက်ဳိးမေပးရင္ ေနာက္ေန႕ အက်ဳိးေပးပါလိမ့္မယ္။
ေနာက္ေန႕ အက်ဳိးမေပးရင္ ေနာင္ဘဝတြင္ အက်ဳိးေပးပါလိမ့္မယ္။
.
မူရင္း။ leypyay
